คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ความโง่เขลาของหัวใจ
ที่นี่หัวใจอยู่ในกล่องแก้ว
นักเดินทางมองดูหัวใจที่อยู่ในกล่องแก้ว
มันถูกฝันอยู่ในทุกสิ่งทุกอย่าง ราวกับของไร้ค่า
นักเดินทางเห็นหัวใจอยู่ในกำแพง
นักเดินทางเห็นหัวใจถูกฝังอยู่ใต้ทางเดิน
นักเดินทางเห็นหัวใจถูกฝังอยู่บนม้านั่ง
หัวใจถูกฝังอยู่ในทุกหนทุกแห่ง
เมืองที่หัวใจไร้ค่า...
ทว่าไม่ว่าจะมองที่ไหนก็เต็มไปด้วยกล่องแก้วที่บรรจุหัวใจ
ถึงจะหลุดจากอก...
ทว่าหัวใจก็ยังสั่นไหวในกล่องแก้ว
นักเดินทางแตะมือบนกำแพง
กำแพงหินเย็นเฉียบ...
ทว่ากล่องแก้วกลับอบอุ่น
หัวใจถูกพรากจากอกของเจ้าของ...
ทว่ามันยังเต้นแรกราวกับจะเรียกร้องหาร่างกายที่จากมา
ถึงจะอบอุ่น
ทว่าก็เจ็บปวดรวดร้าว
“มีอะไรให้ช่วยไหมครับ”
ชายหนุ่มผู้หนึ่ง เอ่ยถามนักเดินทาง
ใบหน้าของเขาเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม
ทว่ามันไม่แสดงความสุดสักนิดเดียว
ถึงจะไม่แสดงความสุข
แต่ก็ไม่มีความทุกข์ในนั้นเช่นกัน
รอยยิ้มที่มีใช่ทั้งทุกข์และสุขของคนที่ไม่มีหัวใจ
นักเดินทางไม่เอ่ยคำใดนอกจากมองเขาเงียบๆ
ทว่าชายหนุ่มก็อธิบายราวกับเข้าใจข้อสงสัยของนักเดินทาง
“นี่คือหัวใจของผมเอง”
เขาแตะมือบนกล่องแก้ว
หัวใสสั่นไหวราวกับรู้สึกถึงเจ้าของ
ทว่า...
“ผู้คนในเมืองนี้ล้วนไม่มีหัวใจ”
“หัวใจทำให้เราตัดสินใจทำเรื่องที่ไม่ถูกต้องเสมอ”
“เพราะหัวใจทำให้เราเจ็บปวดอยู่เสมอ”
“หัวใจทำให้เราทุกข์ทรมานอยู่เสมอ”
“เช่นนั้นไม่มีหัวใจดีกว่ามิใช่เหรอ”
เขาหันมายิ้มให้นักเดินทาง
ในเมืองที่ไม่มีหัวใจ
ผู้คนไม่เคยตัดสินใจสิ่งใดผิดพลาด
ผู้คนไม่ต้องทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวด
ทว่า... นักเดินทางได้แต่สงสัย
ทำไมพวกเขายังคงเก็บหัวใจไว้ในสถานที่ที่มองเห็นได้ใกล้ๆ ตัว?
ความคิดเห็น