ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : . i n t r o ;
i n t r o .
ตุบ!
ผมล้มลงจากแรงผลักของอีกฝ่ายที่เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ
"พี่ดิว!! ตั้มกับพี่บูรณ์เป็นแค่พี่น้องกันนะ ฟังตั้มก่อนสิ" ผมพยายามที่จะอธิบายให้คนตรงหน้าฟัง แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รับฟังอะไรเลย
"แต่มึงก็เคยได้กับมันแล้วไม่ใช่เหรอ! ถ้ามึงรักกู มึงจะกลับไปยุ่งกับมันทำไม กูไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร ถ้ามึงเลือกมันก็เลิกยุ่งกับกูนะตั้ม!"
จุก .. ผมจุกมาก พูดไม่ออกร้องไห้ก็ไม่ออก ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมควรรู้สึกยังไง ทำไมคนที่ผมรักมากต้องพูดจาแบบนี้ใส่ผม ทำไม ผมทำอะไรผิด .. ผมเคยคบพี่บูรณ์ก็จริง แต่นั่นก็อดีตของผมปัจจุบันผมกับพี่บูรณ์ก็เป็นแค่พี่น้องกัน ทำไมเค้าไม่ฟังผมบ้าง ..
"ก็ได้ ถ้าพี่ไม่ต้องการตั้มอีก ตั้มก็จะไป ไปให้พ้นจากพี่!"
"ไม่ต้องมาขู่จะฆ่าตัวตายนะ มุขนี้มันเก่าแล้ว มึงไม่มีค่าพอให้กูตามตื๊อหรอกตั้ม"
"ชีวิตผม มันก็มีค่ามากกว่านั้น! มีค่ามากกว่าจะเอาชีวิตมาจบที่พี่"
ผมรีบวิ่งออกจากเหตุการณ์ตรงนั้นเพื่อไปให้พ้นจากคนๆนี้ ทำไมวะ! ผมรักใครผมก็ทุ่มเท ผมให้ได้ทุกอย่างแม้กระทั่งร่างกายของผม แต่ทำไมทุกคนต้องหวังที่จะเป็นคนแรก พอรู้ว่าไม่ใช่คนแรกทำไมต้องรับกันไม่ได้ .. ในเมื่อครั้งแรกของผมเสียไปแล้ว ผมก็ไม่จำเป็นแล้วหนิที่ต้องหวงร่างกายเน่าๆนี่ ผมจะไม่รักใครอีกแล้วพอกันที!!
.
.
.
ปิ้นนนนนน !!!
"อะ...โอ้ย" โว้ยแม่งจะรีบวิ่งทำไมฟะจนได้เลยอะจนได้ ตอนนี้ร่างของผมประชิดรถคันนั้นมากๆเลย แหมอีกนิดนึงก็ชนละไม่ชนเลยล่ะว่ะ! ผมมองเข้าไปภายในตัวรถ ก็พบกับชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่ง ดูท่าจะมีฐานะเลยทีเดียวละ อืมมม.. และผมก็คิดอะไรบางอย่างออก
ปิ้นปิ้นปิ้นนนน!!
"จะยืนอึ้งอีกนานไหมครับคุณ ผมรีบ" อ่า เขาเปิดกระจกด่าผมอะ และตอนนี้ผมก็รีบมากด้วยสินะ เอาละเป็นไงเป็นกัน ผมเดินขึ้นรถเขาโดยไม่ขออนุญาตแล้วก็นะผมไม่คิดจะขออยู่ละ
"นี่.. นายจะไปไหนละไปด้วยคนสิ ไปเลยวู้ววว!!"
"=_______=" คิก.. ดูมันทำหน้าดิ ฮ่าๆๆๆ แต่ในที่สุดมันก็ออกรถไปอย่างง่ายดาย ให้มันพูดง่ายแบบนี้สิว่ะ
"นี่ ผมชื่อตั้มนะ คุณชื่ออะไรอะ" เห้ยผมไม่ได้จะจีบเขานะ ก็แค่เป็นคนเฟรนลี่อะก็แบบหล่อไงอยากสร้างมิตรกับชาวบ้าน
"อ้น" แหม.. ตอบสั้นจัง พูดให้เยอะกว่านี้จะตายรึไงว่ะ
"ตั้มมีแฟนยังครับ" ... คือทำไมผมต้องเจ็บอะ เขาถามแค่นี้เองนะ ไม่เอาดิ น้ำตาอย่าไหลนะ ฮึบไว้ฮึบ..
"ถามไมอะ จะจีบไง๊"
"คนอย่างคุณก็น่าสนดีนะครับ หึ.." เขาว่าพร้อมหันมามองหน้าผมพร้อมยิ้มแบบ.. นี่ถ้าผมลืมพี่ดิวได้ผมจะพลีกายให้เขาเลยนะ คนบ้าอะไรหล่อชะมัด ...
ไม่นานนักก็ถึงสถานที่เป้าหมาย ตอนนี้เขาเลี้ยวรถเขาผับไปแล้วละ นี่มันที่ที่ทำให้พี่ดิวเข้าใจเรื่องของผมกับพี่บูรณ์ผิดไปนี่เฮ้อ ว่าจะมาเที่ยวให้ลืมเขาสักหน่อย แต่ก็นะผมไปรื้อฟื้นเองนี่หน่า ~
ผมเดินเข้ามาในผับโดยมีอ้นจับมือผมแล้วพาเข้ามา ผมมีความรู้สึกว่ามีสายตาคู่หนึ่งจ้องมาที่ผมกับอ้น ผมมองหารอบๆก็พบว่าเป็นพี่ดิวที่กำลังนั่งดื่มสิ่งของมึนเมาอย่างบ้าคลั่ง หึ.. ตอนนี้ผมกับเขามองหน้ากันอยู่ละปากก็ด่าผมนะแต่สุดท้ายทำแบบนี้เอง
"ตั้มครับ มองอะไรอยู่หรอ" อ่าจริงด้วยสิตอนนี้ผมจับมืออ้นอยู่นี่หน่า อยากรู้เหมือนกันว่าพี่ดิวจะรู้สึกยังไง
"เปล่าหรอกครับ ตั้มไม่ได้มองอะไรหรอก สิ่งที่ตั้มจะมองตอนนี้อะมีอยู่สิ่งเดียว" ผมยกมือคล้องคอพี่อ้น มือที่ว่างค่อยๆไล้นิ้วตามโครงหน้า ผมยืดตัวขึ้นประกบปากเบาๆ แล้วค่อยๆถอนออก มือของพี่อ้นเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของผมจนถึงสะโพก ผมหันไปมองพี่ดิว ตอนนี้เขานั่งกำมือแน่น เมื่อเขาเห็นว่าผมมองไปเขาก็ลุกออกจากบริเวณนั้นไปแล้วละ หึ.. คงแค้นมากสินะแต่ผมรู้สึกดีจังที่เห็นเขาเป็นแบบนี้ :)
ผมค่อยๆผลักคนตรงหน้าออก ถึงผมจะดูเหมือนง่าย แต่ผมก็ได้ยากนะครับ อย่าคิดเลยว่ารู้จักผมแค่วันเดียวแล้วผมจะให้อะ ..
"ท..ทำไมละตั้ม"
"ตั้มง่วงแล้วอ่าตั้มอยากกลับคอนโด"
"โอเค ผมไปส่งนะ"
"อื้ม ขอบคุณครับ"
.
.
.
@ คอนโดDT 21.00 น.
"ส่งผมแค่นี้ก็พอแล้วครับพี่อ้น ขอบคุณมากนะครับ" ผมไม่รอช้ารีบเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในตัวคอนโดทันที ผมกดลิฟต์มาที่ชั้น 7 แล้วเดินไปทางห้องของตัวเอง
"ไง กลับมาแล้วหรอ" ผมเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่ามีคนอยู่หน้าห้องของตัวเอง แต่ที่ผมตกใจมากกว่านั้นคือ..
"พี่ดิว..."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
writer talk:
พี่ดิวมาหาตั้มทำไมน้าา ~
ฝากติดตามกันด้วยเน้อ นี่คงเป็นฟิคดิวตั้มเรื่องแรก ;0;
ฝ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
writer talk:
พี่ดิวมาหาตั้มทำไมน้าา ~
ฝากติดตามกันด้วยเน้อ นี่คงเป็นฟิคดิวตั้มเรื่องแรก ;0;
ฝ
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น