Miracle Earth พิภพปาฏิหาริย์ : ปฐมบทแห่งราชันย์

ลำดับตอนที่ #201 : ผู้มาเยือนจากต่างมิติ

แต่สำหรับสถานการณ์แบบนี้...น่าเสียดายที่โนอาห์ก็ยังคงเป็นโนอาห์ ชายที่แต่เดิมทำอะไรเหมือนชาวบ้านไม่ค่อยจะเป็นซักเท่าไหร่

“ถ้าจำไม่ผิดครั้งก่อนที่เราสองคนคุยกันที่นี่ วันถัดมาฉันก็ถูกจับยัดเข้าคุก หวังว่ารอบนี้คงไม่มีไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกนะ ไม่งั้นรอบหน้าคงต้องคิดหนักๆหน่อยแล้วว่าจะมาที่นี่อีกดีหรือเปล่า” โนอาห์พูดยิ้มๆ แต่เซเรน่านั้นไม่ได้ยิ้มไปด้วย ในทางตรงกันข้ามแทบจะถลึงตามองอีกฝ่ายแล้วด้วยซ้ำ

บรรยากาศดีๆพังลงในชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น...

“ความจำดีนักนะ แต่นั่นไม่ใช่แผนของนายอยู่แล้วหรือไงยะ!” เซเรน่าแหวใส่

โนอาห์ไหวไหล่วืด วกกลับเข้าประเด็น ตีมึนได้อย่างสมบูรณ์แบบ “ช่วยไม่ได้ พอดีอดีตมันจำฝังใจ ว่าแต่...เธอคงไม่ได้ชวนฉันมาเดินเล่นให้ยุงกัดตอนดึกค่ำมืดหรอกใช่ไหม? ถ้าเป็นงั้นจริงภาพของเธอในความคิดฉันคงย่ำแย่มากขึ้นไปทุกที”

เซเรน่ายิ้มขำ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบไหน ต่อให้คนรอบข้างจะตีสีหน้าเคร่งเครียดเพียงไร ชายคนนี้ก็ยังทำทำตัวได้ดุจเดิมชวนให้ผู้คนหลงนึกว่าเขาเป็นคนหลักลอย แต่ต้องอาศัยคนหลักลอยแบบไหนกันถึงสามารถทำในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ให้เกิดขึ้นจริงตั้งบ่อยครั้ง

ในความคิดของเธอ...เห็นได้ชัดว่าไม่มีทาง

“เรื่องเมื่อตอนกลางวัน...” เซเรน่าเปรยขึ้นได้เพียงเสี้ยวประโยค โนอาห์ก็เอ่ยขัดขึ้นทำหน้าเหมือนรู้ทัน

เขายิ้ม “อ้อ! ข้าวเย็นวันนี้อร่อยมากเลยเนอะ”

“ทำไมนายถึงเลือกที่จะช่วยฉัน!” เซเรน่าตัดบทดังฉับ

รอยยิ้มโนอาห์แข็งค้างในบันดล

ก่อนที่เสียงหัวเราะบางเบาจะดังมาจากเขา โนอาห์คิดไว้ไม่มีผิด ผู้หญิงคนนี้ดึกดื่นค่อนคืนไม่มีทางแล่นมาหาเขาโดยไม่มีเรื่องสำคัญที่ค้างคาในใจ ทว่าวัดกันที่จิตใจของเซเรน่าเข้าจริงๆ โนอาห์ไม่อยากจะเชื่อเท่าไหร่ว่านี่คือความตั้งใจส่วนตัวของเธอ คาดว่าคนปลุกปั่นคงมีไม่น้อยกว่าสองคน ไม่งั้นหัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่มีทางที่เซเรน่าตัดสินใจแบบนี้

“จะช่วยใครซักคนเนี้ย มันต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ?” คำตอบของโนอาห์นั้นแสนสั้น แต่ถ้าถามเซเรน่าว่าเชื่อหรือไม่นั้น ดูจากสีหน้าของหญิงสาวในตอนนี้ก็เป็นอันกระจ่างแจ้งทุกสิ่งอย่าง

ให้ตายยังไงก็ไม่เชื่อ!!

โนอาห์หรี่ตามองหญิงสาวคล้ายกับว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง หลังจากนั้นจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ เงยหน้าเล็กน้อยด้วยรอยยิ้มบางๆ “เธอจะคิดยังไงก็ตามแต่ สุดท้ายฉันก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้ได้แล้วไม่ใช่เหรอไง”

คำสัญญา?...เซเรน่าได้ยินคำนี้ในตอนแรกชะงักงันตั้งตัวไม่ติดไปหลายวินาที หัวสมองขบคิดคำสัญญาอะไรนั่นที่โนอาห์หมายถึง แต่ในตอนที่กำลังนึกออกอยู่นั้นเอง มารผจญทางความคิดที่มีชื่อว่าโนอาห์ก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“เพราะฉะนั้น...เรื่องหนี้ที่ฉันติดไว้กับซายะ ฝากเธอช่วยจัดการด้วยก็แล้วกัน” โนอาห์ระบายรอยยิ้มเต็มใบหน้า

แต่สีหน้าของเซเรน่าเริ่มจะไม่คล้ายคนปกติมากขึ้นไปทุกที แต่ยังดีที่โนอาห์ก็รู้ว่าขืนหยอกเอินหญิงสาวมากไปกว่านี้ เกรงว่ารอถึงเช้าเรื่องทั้งหมดคงไม่ได้สะสางกันพอดี มิหนำซ้ำมีความเป็นไปได้สูงที่เจ้าหล่อนน่าจะตามตอแยเขาไปอีกเรื่อยๆ ซึ่งนี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ตัวเขาต้องการเท่าไหร่นัก

“เอาเป็นว่าหลักๆเพราะว่าฉันอยากช่วย” โนอาห์เปิดประเด็น แล้วรีบพูดต่อเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายตั้งท่าร่ายเวทรอแล้ว “เจ้าอาเบลนั่นน่าสงสารจะตาย ตัวคนเดียวมันรับมือเจ้าชายซิกอะไรนั่นได้เสียที่ไหน ถึงเธอไม่ออกปากฉันก็เตรียมจะยื่นมือเข้าไปสอดอยู่แล้ว”

“แต่นายไม่ใช่คนประเภทไม่คิดหน้าคิดหลังนี่! น่าจะรู้ว่าการไปต่อกรกับคนระดับองค์ชายผลที่ตามมามันจะร้ายแรงขนาดไหน!!” เซเรน่าแหวใส่

ถึงฐานะของโนอาห์จะนับได้กลายๆว่าปักหลักมั่นคงเรียบร้อย แต่ถึงอย่างไรขุมพลังอำนาจเบื้องหลังซิกเองก็ไม่นับว่าด้อย แม้ว่าจะตัดเส้นสายที่อัลเทร่าออกไป แต่ในอีเดนนั้นรับรองได้ว่าเหลือเฟือและเกินพอ คนระดับนี้ถ้ามีใจอยากจะเล่นงานจริงๆ ต่อให้โนอาห์ร้ายกาจเกินกว่าจะเข้าปะทะด้วยโดยตรง แต่ใช่ว่าจะไม่มีเส้นทางสายไหนที่ทำให้โนอาห์ประสบความลำบากไม่ได้เลย

ถ้าเป็นตัวซิกในอดีตเซเรน่ายังคงเชื่อมั่นว่าไม่มีทางทำเรื่องนอกลู่นอกทางแบบนี้ น่าเสียดายที่ปัจจุบันไม่เหมือนวันวาน เธอไม่มีทางรู้เลยว่าตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาซิกผ่านเหตุการณ์อะไรมาบ้าง แต่ลำพังนับแค่การกระทำที่แสดงออกมาให้คนภายนอกรับรู้ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เซเรน่าก็พอจะรู้แล้วว่าซิกในตอนนี้ไม่ใช่ซิกคนเดิมที่เธอรู้จัก

     และด้วยความสามารถของซิก การจะทำให้คนๆหนึ่งตกอยู่ในที่นั่งลำบากไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร เพียงแต่เธอเองก็รู้ดีว่าโนอาห์ไม่ใช่คนที่ใครจะมาตอแยได้ง่ายๆ แต่อย่างไรคนๆเดียวก็ยากจะรับมือได้รอบด้าน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงนิสัยของเจ้าตัวที่ดันเป็นแบบนี้อีก