ใยรักบ่วงอสูร

“ออกไปสิอีริค... ฉันอยากอยู่คนเดียว ออกไป”

อีริคเซ่นกระถดตัวเพียงเล็กน้อยก่อนจะคว้าเธอเข้ามาสวมกอดแน่น “ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถอดเสื้อเจน”

เธอส่ายหน้า “ฉันบอกให้ออกไปยังไงเล่าพูดไม่รู้เรื่องหรือไง”

“คุณนั้นแหละที่ไม่รู้เรื่อง” อีริคเซ่นตวาด “อย่าดิ้นน่ะ” เขายังไม่อยากกระชากเสื้อโค้ทตัวหนาออกจากเธอแน่ เพราะมันคงเจ็บไม่น้อย เขาแนบริมฝีปากลงจุมพิตเธออย่างรุนแรง มือหนาจัดการเสื้อโค้ทสีเลือดนกออกไปอย่างง่ายดาย เหลือเพียงเสื้อกล้ามสีดำและชั้นในลูกไม้สีเดียวกัน “อยู่เฉยๆ สิ”

เขาพึมพำ

“คุณจะทำอะไร”

“แก้ผ้าคุณเป็นไง”

“อีริค” เธอเอ็ด ดวงหน้าซับสีฝาดเลือดขึ้นทันตา

“ไม่พอใจเพราะผมช้าเกินไปงั้นเหรอ” เขาเลิกคิ้ว

“คุณดูถูกฉัน” เธอสะอื้น

เขาเหยียดยิ้ม “คุณต่างหากที่ชอบดูถูกตัวเอง” เขาเลิกชายเสื้อกล้ามขึ้น “ยกแขนสิ”

เขาไม่สนว่าเธอจะทำตามหรือไม่ อีริคเซ่นฉีกมันออกไปเป็นสองชิ้นภายในพริบตา ให้ตายสิพับผ่า เขากำลังถูกอสูรร้ายตนใดเข้าสิง หรือนี่คือตัวตนของเขา ใช่... เขาเคยเอาแต่ใจแบบนี้กับเธอมาแล้ว สำคัญกว่านั้นเธอก็ใจง่ายคล้อยไปกับเขาได้ดีเสียด้วย

“บ้าเอ๊ย” มือเรียวทุบไปที่แผงอกของเขา “ฉันจะร้องให้คนมาช่วย”

“ถ้าคุณหน้าไม่อายขนาดนั้นก็เชิญที่รัก”

Follow Me : fanpage "Youvai"
https://www.facebook.com/pages/Youvai/452109254871644

 

 

https://www.facebook.com/plugins/likebox.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fpages%2FYouvai%2F452109254871644&width=292&height=590&colorscheme=dark&show_faces=true&header=true&stream=true&show_border=true