คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่อง วิญญานและดวงตา 1
เช้าวันที่อากาศแปรปรวน เป็นอีกวันที่ผมต้องไปโรงเรียน อย่างเคย เพื่อนๆของผม อ๊ะ! ไม่สิ ผมไม่มีเพื่อนสิ
“เฮ่ !! นายอะมองหน้าทำไมวะ หาเรื่องรึไง “ กลุ่มเด็กอันตพาน กล่าวขึ้น
“ ปะ ปล่าวคับ “ ผมบอกปฎิเสธไป ในตอนนั้นผม กลัวจนทำอะไรไม่ถูก
“อั๊ก! “
น้ำสีแดงไหลออกจากปากของผม ในตอนนั้นผมไม่คิดอะไรนอกจาก จะหนีออกไปยังไง
“หยุดนะ!”
เสียงนั้น ผมลืมตาขึ้นมามองเด็กผู้หญิงคนนั้น ผมไม่รุ้ว่าจะดีใจหรือเสียใจเพราะ ผมกลัวว่าผู้หญิงคนนั้นจะถูกทำร้าย
“พวกนาย อะ เป็นลูกผู้ชายรึปล่าว มาทำแบบนี้ได้ไง” เด็กผู้หญิงคนนั้น กล่าวขึ้น
“เฮ่ย!! เธอหนะถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ไปห่างๆซะ” กลุ่มเด็กอันตพาน สวนกลับ
วืด ~
จากนั้นผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กับเด็กผู้หญิงคนนั้น
“อะ.. อืม” ผมลืมตาขึ้นมา พบกับเด็กสาวคนนั้น อีก ในตอนนั้นผมเจ็บไปทั้งตัว
ผมไม่เคยพบคนที่ ดูแลผมขนาดนี้เลย ผมคิดทบทวนว่าเราเคย รู้จักกับเด็กคนนี้รึปล่าว
แต่ผมก็จำไม่ได้
เวลานานผ่านไป ผมได้ ย้ายมาอยู่ ที่โรงเรียนเดียวกับ ผู้หญิงคนนั้น ได้ผูกพัน และ ได้มีความรัก
แต่เวลาอันที่ความสุขนั้น ช่าวเร็วเหลือเกิน
เหมือนทุกอย่าง กลับมามืดมิด ในเมื่อ เเธอคนนั้นได้ ล้มป่วย และจากไป
“..........”
ผมมองภาพนั้น และมันยังติดตา ผมมาตรอด จนถึงทุกวันนี้
…………………………………………………………………………………………………..
ตอนนี้ผมอยู่ ชั้น ม.5 ที่โรงเรียน ซากุระ ...
ตั้งแต่เธอคนนั้น จากไป ผมก้เก็บตัวอยู่ตนเดียว ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม
แต่มีบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม..
“....”
“ฆ่าเธอ ซะ” เสียงที่วนเวียนอยู่ในหัวผม กล่าวขึ้น
“ ผะ..ผมทำไม่ได้” ผมกล่าวขึ้น อย่างติดๆขัดๆ
“นี่แกจะไม่ทำตามเงื่อนไขงั้นหรอ” เสียงนั่นกล่าวขึ้นอีกครั้ง
“ตะ...แต่ว่า”
“ฆ่าเธอซะ แล้วแกจะได้สิ่งที่แกอยากให้กลับคืนมา”
“ข..ขอโทษนะฉันจำเป็นต้องทำ” ในมือผมตอนนี้มีเคียวสีเงินมันวาวที่พร้อมจะคร่าชีวิต ของชายคนนึง
ฉั่ว!
ผม ในตอนนั้น หลับตาปี๋ และลงเคียว ไปที่ กลางร่างของชายคนนั้น
“อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!” เสียงของชายผู้นั้นร้อง โหยหวน ด้วยความเจ็บปวด
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงนั่นหัวเราะ ร่า พร้อม ควักลูกตา ข้างซ้ายของคนนั้นออก
“เจ้าทำได้ดีมาก...เจ้าคงพร้อมสำหรับร่วมทางกับค่าแล้วสินะ”
“ ฮะ..ฮึก” น้ำสีใส้อาบแก้มของผม ในตอนนั้น ผมรู้สึกว่าที่ทำลงไป มันเป็นความผิดมากมาย
“ นี่ เจ้าร้องไห้ทำไม หรือ เจ้าจะไม่อยากให้เธอ ฟื้น ขึ้นมาอีกครั้ง” เสียงอังแข็งกร้าว พูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ ไม่ ผมยอมคุณทุกอย่าง ขอเพียงให้เธอฟื้นขึ้นมา ได้โปรด”
......นี่แหละคือจุดเริ่มต้น ....ที่ทำให้ผมต้องฆ่าคน เพื่อคนที่ผมรัก.......
เด๋วมาแต่งตอน2นะคะ คอมเมนท์ด้วนเจ้าคระ
ความคิดเห็น