fic ดิโอเมน (ไม่ต้องเข้ามาอ่านแล้ววว)

ลำดับตอนที่ #19 : สุดยอดแห่งคาถาคุ้มครอง

เมื่อถึงเวลาพัก

ตูม

ผู้คนร้องลั่นในร.ร. ทุกคนลุกพรวดกันหมด ลีโอทำท่าว่าจะเดินออกไปแต่เฟมีลเรียกไว้ก่อน เมื่อนึกถึงตอนที่คุยกับลีน่าเรื่องมนตราที่เธอเรียนมา

"ลีน่า มีคาถาอะไรเอาไว้ปกป้องไหม"

"เอ๋ ต้องมีสิคะ แต่ว่าถ้าจะเอาให้สุดยอดจริงๆก็คงต้องมีเงื่อนไขเยอะมากๆ ทำไมหรอคะ"

"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่สอนหน่อยสินะๆๆๆๆ"

"ก็ได้ค่ะ เอาเวทไหนคะนี่สมุด"

เฟมีลพิจารณาคาถาก่อนจะส่งให้แล้วการฝึกก็เริ่ม


"ทำไม"ลีโอหันมาถามทันที เพื่อนๆฮอยเต้ห้องหนึ่งก็เตรียมพร้อมกันแล้วเหมือนกัน เฟมีลทำท่าให้เอาหน้ามาใกล้ๆ แปลกดี กินยาผิดอยู่รึเปล่า แต่แล้วก็เหมือนมีเวทเข้าไปในร่าง แล้วร่างเฟมีลก็หายไป วันนี้สาวน้อยคนนี้มาแปลกแฮะ

"เฮ้ ลีโอ จะไปกันยัง"ไมล์ตะโกนเรียก "ยัยลีนไปกัน"

ลีน่ามีสีหน้าหงุดหงิด อุตส่าห์มีชื่อให้เรียกง่ายๆยังจะมาย่ออีก จะบ้าตาย เฮอะ อีตาบ้า คนที่ตามมาก็มีมอรีล จาเร็ต พาตัน ปีเดโร่ ยาวีน่า มาธาร์และเฟมีล ยอดฝีมือกันทั้งนั้น แถมได้ลีน่าที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงแห่งเซวีน่าที่ฉลาดเฉลียวอีก ถ้าศัตรูไม่กระอักเลือดคงตายตาไม่หลับ

ลานกว้าง

กอเรียลและนาธาร ยืนอยู่ และก็มีพวกคนสวมผ้าคลุมนับร้อยราวกับจะท้ารบ ในสนาม ของร.ร. มีนักเรียนรายล้อมอีก

"จะมาท้ารบล่ะมั้ง"เฟมีลบอกอย่างสนุกๆ จนมอรีลเขกหัวใส่ เป็นเชิงว่าอย่างเพิ่งมาเล่นตอนนี้ แล้วคนที่ตามมาสมทบก็มีเซอร์รัส เวนาไรน์ อาคีร่า ลอลิน ไคน์ แวนเวิร์ธ และไซเอนหรือไทม์เมอร์ ฟรานเชสก้า มากันครบเลย

"วันนี้ข้าแค่จะมารับเด็กๆซักสามคนไปดีกว่านะ"นาธารเอ่ยอย่างเย็นชา และแล้วก็ส่งสัญญาณให้ผู้คนเตรียมโจมตี

"เดี๋ยวก่อน"เจ้าหญิงแห่งเซวีน่าขัดขึ้น "มีสมองก็หัดคิดซะบ้างสิเจ้าคนไร้มารยาทที่มาขัดการกินของคน หัดตั้งอาคมสิ หัวทึบรึไง ไม่สมกับเป็นคนของเขาเลยนะ"

"หนอย ใครเป็นเจ้าคนไร้มารยาทมาขัดการกินของคนมิทราบ"กอเรียลเลือดขึ้นหน้าทันที จนบางคนชักเสียว แต่สาวน้อยของเราก็ยังไม่ยอม

"ใครฉลาดก็คงรู้ตัว"และแล้วรอบๆก็เกิดอนาเขตขึ้นไม่ให้คนภายนอกบาดเจ็บ ทั้งที่ไม่ได้ร่ายเวท แต่ลีน่ากลับใช้เวทได้อย่างเชี่ยวชาญ!!

"หนอย เจ้าหญิง ดี เริ่ม"

และแล้วหมู่คนสวมผ้าคลุมก็พุ่งมาอย่างไม่รักชีวิต

"เดี๋ยวๆ เล่นอย่างงี้ไม่สนุกหรอก"นาธารขัดขึ้น "ลีโอ ฟรานเชสก้า ข้าขอประลองกับท่าน"

เงียบฉี่......

เฟมีลเอาศอกดันคนตรงหน้าให้เดินไปสู้

"สู้ไปเหอะ นายแมวเอ๊ย อย่าบอกนะว่านายจะกลัว"

"เปล่า ฉันว่าเธอกลัวมากกว่า"

"หนอยยยยย"

"กรี๊ดดดดดด พอกันที จะประลองหรือไม่ค่ะเนี่ย จะได้มีลูกไม้อื่นมาให้ลองเล่น"ลีน่ากรี๊ดอย่างสุดจะทน เธอรู้อยู่แล้วว่าต้องเกิดเรื่องแบบนี้

"ก็ได้ นายแมว ไปเซ่"

น่าอนาถ

"เฮ้อ ฉันว่าเละชัวส์ป๊าป"เสียงสาวน้อยคนหนึ่งดังขึ้น เธอมีผมสีน้ำตาลไหม้กับนัยน์ตาสีเดียวกัน แล้วก็มีกลุ่มคนอีกเล็กน้อย

"เฟริน เราไม่ได้มาดูโชว์ แต่ว่า มาหาเจ้าหญิงแห่งเซวีน่า เพื่อนคุยแล้วก็พักอาศัยไม่ใช่รึไง"เสียงชายหนุ่มผมดำกับนัยน์ตาสีม่วงบอก ชายหนุ่มผมสีเงิน กับนัยน์ตาสีฟ้าก็พยักหน้า

"โห่ ไอ คิล ไอคาโล ก็มันน่าหนุกออก"

"ถ้ามันหน้าหนุก แต่ว่านะ ฉันว่าถ้าเราเข้าไปไกล้อีกรับรอง นายเละชัวส์"

"พวกนายน่ะ มาช่วยกันเร็วๆสิ"ลีน่าเดินเข้าไปหา "อ้อ ถ้าคิดว่าฉันเป็นคนที่ช่างพูดล่ะก็ ขอบอกว่าคิดผิด กรุณามาช่วยกันหน่อย ช่วยสร้างอาคมปกป้องที"แล้วคุณเธอก็โยนสังวาลสีเงินของเธอมาให้ บนนั้นมีแผนที่ของเซวีน่า! ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งของคนที่อยู่ตรงนี้ ข้อมูลของรัฐ และเวลา

"โอ๊ะ โอ สังวาลแห่งชะตากรรม จริงสินะ งานของท่านซีเลสคือพาตัวเธอไปทำพิธีฟื้นคืนชีพให้เขานี่นา"นาธารยิ้มเยาะ

"เสียใจ ฝากบอกเจ้านั่นด้วยว่า ฉันไม่ไป และถ้าจะคิดหาวิธีกรุณาใช้สมองงี่เง่าของมันจัดการเอง รู้ไว้ซะด้วย"คำพูดที่แฝงความเย็นชาเอาไว้ "อารมณ์ฉันมันขึ้นๆลงๆ กรุณาอย่ายียวน ฉันไม่ชอบ เริ่ม"

สาวน้อยคนนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆ เพียงคำพูดก็ทำให้จิตใจทุกคนต้องสั่นคลอน อำนาจที่แฝงอะไรบางอย่างอยู่ ใช่แล้ว รัศมีแห่งการเป็นผู้นำ

"ลีโอ ฟรานเชสก้า เตรียมรับความหายนะได้"แล้วลำแสงสีดำก็พุ่งมาจากฟากฟ้า ทางฝั่งของดาโรก้า!!! แต่เขาก็สร้างอาคมยั้งไว้ก่อน

"หมายความว่าไง ทำไมถึงเริ่มก่อนที่จะสู้ล่ะ"ราเชลเอ่ยอย่างงงงวย

"เพราะหนูเป็นคนสั่ง ตามกฏแห่งชะตากรรม สิ้นเสียงของหนูแสดงว่าเริ่ม"ลีน่าพูดเรียบๆ ตอนนี้เธอไม่อารมณ์ดีอีกต่อไปแล้ว แต่กลายเป็นเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ทันที แต่แล้วโซ่ก็พุ่งเข้าหาเธอจากข้างหลัง รัดตัวเองเอาไว้

"โอ้ ท่านซีเลส ข้าขออภัย ต้องให้ท่านจัดการเองอีกแล้ว"กอเรียลคุกเข่าวิงวอน "ไปกับเราซะเจ้าหญิงแห่งเซวีน่า พวกเราขอใช้พลังของท่านทำลายอัญมณีก็แล้วกันนะ"

"อ้อหรอ คิดหรอว่าฉันจะมีพลังทำลายได้"

กอเรียลกับนาธารยิ้มเหยียด

"ใช่ เราพอรู้พลังของท่านมาแล้ว เอ เจ้าหญิงเฟลิโอน่าท่านก็มาด้วยหรอเนี่ย หึๆ ดีล่ะ พาไปทั้งสองคนก็ดีเหมือนกัน แสงสว่างกับความมืด สุดยอดธาตุ ฮ่าๆๆๆๆๆ" แล้วโซ่ก็พุ่งหาร่างเฟรินทันที เจ้าตัวพยายามดิ้นให้หลุด

ลีน่าค่อยๆคลานมาทางเฟมีลกับมอรีล กระซิบอะไรข้างหู แล้วก็ส่งออโรร่าซอร์ดให้ ทั้งคู่พยักหน้าหงึกหงัก แล้วก็กระซิบบอกลอลินกับเวนาไรน์ และแล้วโซ่ก็กระชากสาวน้อยทั้งสองหายวับไป