fic ดิโอเมน (ไม่ต้องเข้ามาอ่านแล้ววว)

ลำดับตอนที่ #23 : วิชาว่าด้วยความอลังการของอนาจักร(2)

"เฟมีล ไม่ต้องเศร้าไปหรอกน่า"เซเลน่าตบบ่าอย่างเห็นใจ "จริงสิ แอส เธออ่านให้พวกเราฟังก็ได้นี่"

"พวกเจ้าคิดหรือว่าท่านแอสเตรียจะพูดออกมาง่ายๆ"เสียงฟอรี่ดังขึ้น "ถ้าพูดออกมามากๆ เสียงนั้นจะสามารถทำลายเวทมนต์ได้ ดังนั้นแอสเตรียจึงถูกสั่งห้ามไม่ให้พูด ถ้ามีเหตุการณ์จำเป็นจริงๆถึงจะพูดได้"

"เดี๋ยวสิ ทำไมถึงเรียกว่าท่านล่ะ"รีเนลถาม

"แอสเตรีย พวกเจ้าคงไม่รู้นามสกุลสินะ แอสเตรีย เอเรเซีย มอรีล ข้าว่า เจ้าคงคุ้นกับนามสกุลนี้ใช่มั้ย"

"นามสกุลเพราะจัง"เซเลน่าบอกอย่างชื่นชม มอรีลหลับตาลงอย่างใช้ความคิด

"เอเรเซียหรอ เท่าที่เคยเรียนมาก็ มีจอมเวท ไม่ใช่สิ ผู้วิเศษในสมัยที่ก่อตั้งเซวีน่าขึ้นมา ท่านเอเรียล่า เอเรเซีย จอมเวทแห่งแสงที่มีฝีมือรองจากท่านเรเดียส กูตเร็ตนิ!!"

"ใช่ เอเรียล่ามีชีวิตเป็นอมตะ ยืนยาวมา แต่ชื่อเสียงก็ถูกลบไป เพราะหลังจากเรียนจบก็ไม่มีการพบใครอีกเลย แล้วเธอก็มีลูกสาวอยู่คน ใช่ มอรีล แอสเตรีย เป็นทายาทของตระกูลเอเรเซียที่อยู่ยงคงกระพัน แถมเอเรียล่าก็เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกับซีเลสอีกด้วย พอตอนเซวีน่าเกิดสงคราม เอเรียล่าก็ได้บันทึกเรื่องราวมาไงล่ะ แล้วเล่าให้แอสเตรียฟัง แอสเตรียเป็นเด็กหญิงเพียงคนเดียวที่มีพลังธาตุที่สูงปรี๊ดครบเจ็ดธาตุเพียงคนเดียว ดังนั้น เมื่อเจ้าหญิงอาลีน่าถือกำเนิดและต้องหาคู่หูรู้ใจ จึงได้เดินทางไปโพลาโต้เล่นๆ จนกระทั่งเจอแอสเตรีย รู้ซึ้งถึงพลังอำนาจ ดังนั้นจึงเลือกเป็นคู่หู อาลีน่าคือสายพลังรักษาและปกป้อง แอสเตรียคือบุก และวางแผน พลังจึงประสานกันได้ดี ถ้าคนใดคนหนึ่งเป็นอะไรไป คนที่เหลือต้องทำหน้าที่แทน บวกกับทำงานด้วย"

"มิน่าล่ะ เธอถึงบอกแค่ชื่อ"เฟมีลบ่น "ว่าแต่ตอนนี้อยู่กันกี่คนล่ะ อยู่พักที่ไหน"

"โพลาโต้ คฤหาสน์ที่ซ่อนอยู่ในป่าเดียวกับปราสาทออโรร่า เป็นเขตต้องห้าม ถ้าจะไปสถานที่นั้นก็ต้องมีใบรับรอง จากเจ้าของสถานที่นั้นๆ คฤหาสน์เอเรเซีย"ฟอรี่ตอบเพราะถ้าให้แอสเตรียตอบคงไม่รู้เรื่องกันพอดี

"ส่วนเรื่องอยู่นู่น ถามเจ้าซัลเฟ หรือเจ้าเซอร์รัสก็ได้"

แล้วห้าสาวก็พร้อมใจลากเซอร์รัสมาทันที

"อ้าวๆ อะไรอีกล่ะ"ชายหนุ่มถามงงๆ

"นายรู้เรื่องคฤหาสน์เอเรเซียป่ะ"มอรีลถาม เซอร์รัสพยักหน้า

"ดีงั้นเล่าสิ"เฟมีลจ้องหน้าราวกับจะเค้นความสุดๆ

"คร้าบๆ คุณหนูวิหคไฟ เอ้า ปัจจุบันคฤหาสน์เอเรเซียมีคนพักอาศัยอยู่คนเดียวก็คือแอสเตรีย พูดง่ายๆคือ ทำงาน ทุกอย่างด้วยตัวเอง กลไกบ้านซับซ้อน พอใจยังคร้าบ"

"เออๆ ไปได้"

พอเซอร์รัสกลับไปทำรายงานต่อ เฟมีลก็ถามขึ้น

"จริงสิ เดี๋ยวจะมีวันหยุดให้เราไปโพลาโต้กันพรุ่งนี้ แล้วลอลินจะได้กลับบ้านด้วยไง ชวนเพื่อนๆฮอยเต้ไปด้วย ดีป่ะ"

แล้วเจ้าตัวก็ประกาศถามเพื่อนๆซึ่งเจ้าของบ้านลมจะจับ ลอลินได้แต่ยิ้มอย่างเห็นใจ แววตาของแอสเตรียยังสื่อออกมาว่าบ้านฉันแตกชัวส์ สรุปว่า ไปทัศนศึกษาสามวันสองคืน




"ป้าเฟขา พรุ่งนี้หนูจะไปคฤหาสน์เอเรเซียนะค้า"เฟมีลกับมอรีลวิ่งมาหา ป้าเฟยิ้ม

"ไม่สงสารเจ้าบ้านหรอค่ะ"

"ก็เค้าอนุญาติแล้ว"

"ค่าๆ แล้วจะเอาอเรย์ไปมั้ย"ป้าเฟถามซึ่งทั้งคู่พยักหน้า

"โชคดีจังนะคะ คฤหาสน์เอเรเซียเป็นสถานที่ที่มีแต่คนอยากเข้าไป แต่ว่า รอบๆคฤหาสน์ถ้าไม่ได้รับอนุญาติจากเจ้าของบ้าน ก็ไม่มีสิทธิ์เข้า นานๆทีจะได้เจอตัวครั้งนึง"

"ค่าๆ หนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ"แล้วทั้งคู่ก็วิ่งขึ้นไป เฟลามีนยิ้มบางๆ ไปคฤหาสน์เอเรเซียคงได้รู้อะไรมากขึ้นล่ะค่ะ คุณหนู อีกอย่าง ไม่รู้จะมีบททดสอบรึเปล่า แต่ถ้ามี มันยากไม่เบานะคะ คุณหนู"