ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic ดิโอเมน (ไม่ต้องเข้ามาอ่านแล้ววว)

    ลำดับตอนที่ #24 : ปราการเอเรเซีย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 185
      0
      14 ต.ค. 49

    ดวงตาสีมรกตลืมขึ้น ลีน่ายันตัวขึ้นมา ตอนนี้เธออยู่ในเตียงสีขาว หลับไปนานเท่าไหร่แล้วนะ ยังดีที่เธอวางแผนไว้ล่วงหน้า เพราะ ถ้าให้คนอื่นทำหน้าที่นี้คงจะไม่ได้ เฟมีล เธอคนนั้นน่าสงสารพอแล้ว มอรีลงั้นหรอ เธอก็ต้องมีหน้าที่ที่ต้องแบกรับ ลีโอ เซอร์รัส ไมล์ เธอไม่สามารถอนุญาติให้ได้ ไม่สิ ไม่มีใครทำได้ นอกตากแอสเตรีย เด็กสาวที่อยู่เดียวดาย

    ................................10ปีก่อน.....................................

    ในวันที่เซวีน่าเกิดสงคราม เธอต้องหาคู่หูให้ได้ ร่างบางเดินลัดเลาะไปตามป่าแถวๆปราสาทออโรร่า เผื่อจะเจอใครซักคนที่เธอไว้วางใจได้ และต้องมีพลังเวทสูงสุด

    ปึก!...

    "อ้ะ ขอโทษที"ลีน่าร้องขอโทษ เด็กหญิงหน้าตาน่ารักอายุรุ่นเดียวกันส่ายหน้า ผมสีเงินขาวนวล เอ๋ เลือดผสมระหว่างวินด์โคลโลกับโพลาโต้หรอ ใบหน้านวลของเด็กหญิงแปลกหน้าเงยขึ้น นัยน์ตาสีแดงเพลิง มีประกายทองดั่งวิหคไฟ และตาอีกข้าง มีสีน้ำเงินแกมดำคล้ายๆกับนักเดินทางแห่งกังหันรัตติกาล สร้อยข้อมือข้างขวาเป็นใบไม้วิ่งเป็นวน และสายน้ำที่พุ่งเหมือนวงแหวนวารี

    ลีน่ามองเด็กหญิงคนนี้อย่างพิจารณา ลองสัมพัสพลังเวทก็ต้องสะดุ้ง สูงจริงๆ

    "เธอชื่ออะไร เรา อาลีน่า มิคเคเอล มินเดรส กูตเร็ต"

    "แอสเตรีย เอเรเซีย"เด็กหญิงตอบสั้นๆ มองขึ้นไปบนฟ้า ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

    "ทำไมหรอ"ลีน่าถามอย่างงงๆ บนฟ้ามีอะไรให้มอง

    "เจ้าหญิง ทำไมเธอถึงมาที่นี่ล่ะ เรานึกว่าเธอจะไปปราสาทออโรร่าซะอีก"แอสเตรียถามขึ้น

    ลีน่ามีสีหน้าแหยๆ

    "เอ่อ เธอช่วยเป็นคู่หูให้หน่อยได้มั้ย"

    แอสเตรียหันมามองอย่างตกใจ แววตาราวกับจะสื่อออกมาว่า ฉันหรอ คนเก่งๆคนอื่นมีตั้งเยอะ จะมาเอาอะไรกับเด็กอย่างเรา

    "น่า นะ นี่อุตส่าห์วิ่งหาเชียวนะ เป็นน้า แอสเตรียนะ มีแต่เธอเท่านั้นแหล่ะ"

    แอสเตรียส่ายหน้าอย่างระอาก่อนจะพยักหน้าอย่างเซ็งๆ

    "เย้ อย่างงี้เธอก็รู้อะไรเกี่ยวกับซีเลสเยอะน่ะสิ"

    "ก็พอรู้"

    "งั้นไปกันเถอะ พี่ๆเค้ารออยู่"แล้วลีน่าก้ดึงคู่หูที่พึ่งหาได้สดๆร้อนๆไป

    การต่อสู้ ฉันก็ทำได้แค่ปกป้อง แอสเตรียสะบัดมือทีเดียวทหารเงาของซีเลสก็หายไปหมด พวกเซอร์รัส ลีโอ ไมล์ ออกจะทึ่งๆไม่น้อย แต่แอสเตรียไม่ใส่ใจเธอเดินไปหาฟามีร์ที่เริ่มเสียเปรียบก่อนจะสื่ออะไรบางอย่างและแล้วก็มีพันธนาการมากักขังซีเลสเอาไว้ทำให้เซวีน่าได้ชัยชนะ ต่อมาซีเลสก็หายไป หลายๆคนคิดว่าเขาตายแล้ว แต่ฉันก็ไม่เชื่อ แอสเตรียก็เช่นกัน ฉันก็สงสัยว่าแอสเตรียรู้ได้ไง เธอจึงอธิบายว่า

    "พลังของซีเลส โดนแค่นี้มีหรือจะทำให้เขาตายได้ เรามั่นใจ และอีกไม่นานเขาจะสร้างอัญมณีชิ้นที่แปดโดยการเอาเด็กธาตุบริสุทธิ์น่ะสิ เราลองอ่านแววตาเขาแล้วซึ่งความคาดเดาของเราไม่พลาดแน่ๆ แต่เรามั่นใจว่าบุคคลแห่งชะตากรรมจะต้องเดินทางมาและช่วยให้เขารับรู้ถึงหัวใจได้ อัญมณีชิ้นที่แปด เขาจะได้เป็นสัตว์ศักดิสิทธิ์ เธอคงสงสัยว่าทำไมต้องมีอัญมณีชิ้นที่แปดทั้งๆที่เซวีน่ามีเพียงเจ็ดรัฐ แต่ทุกคนกลับมองข้ามไป ท่านแม่ของเราเอง เอเรียล่า ได้บอกกับเราว่า รัฐที่แปดตือโซน ดังนั้นถ้ามีแปดรัฐ เราก็ต้องมีอัญมณีแปดชิ้นสิ และอัญมณีชิ้นที่แปดนั่นแหล่ะ คือสิ่งที่จะสร้างนคราเซวีน่าให้เป็นหนึ่งเดียว บางคนอาจคิดว่าเขาคลั่ง แต่เราก็สงสารซีเลสนะ แววตาของเขาคิดถึงแต่ดีเลน่า หญิงอันเป็นที่รัก แต่ว่า อีกไม่นานเราจะได้ชดใช้แน่นอน เรามั่นใจ"

    ................................

    ลีน่าหลุบตาลงต่ำ ใช่ วิธีการคิดสุดยอดจริงๆ อีกไม่นานหรอก

    ก๊อกๆ

    กอเรียลเดินเข้ามา จริงสิ

    "กอเรียล อาทิตย์หน้าฉันอยากจะไปข้างนอก"

    "ไปทำไม เจ้าหญิง"

    "ออกเดทกับนายคนนั้น ไหนๆจะตายอยุ่แล้วนี่ สงสารตาบ้านั่น"

    กอเรียลมีสีหน้าปั้นยาก

    "ได้ เดี๋ยวไปขอนายท่านให้"

    "ขอบใจมากค่ะ"




    วันรุ่งขึ้น ทุกคนวางแผนว่าจะไปฉลองสงกรานต์ที่โพลาโต้ เพราะที่นั่นจะมีงานใหญ่

    "อ่ะ เอลลี้จางงงงง"เฟมีลร้องทักเมื่อเห็นเพื่อนๆที่เอออร์ต้าซึ่งไม่ได้เจอกันมาตั้งนาน แล้วทั้งคู่ก็วิ่งกอดกันหัวเราะจะเป็นจะตาย

    "ไงเฟมีลยังเหมือนเดิมเลยน้า พอดีแอสเค้าไปชวนน่ะ เลยรีบมาเลย"อลไลย่าบอกแล้วระเบิดหัวเราะลั่นสถานทูต

    "เอ๋ แล้วแอสล่ะ"เฟมีลถามงงๆ ขณะที่มอรีลวิ่งมาหาเมอลินด้าและแอมเบอร์แล้วส่งเสียงดังกันไปหมด

    เอลไลย่าชี้ไปทางด้านหลัง แอสเตรียนั่งเท้าคางมองเคอัสเล่นบทเกย์กับลีโอ เจมิไน และจูปิไตอยู่

    "เคอัสเค้าจะแสดงอะไรให้ดูน่ะ"

    "ว้าย ตายแล้ว อีตาลิงเกย์สมองไข่มด นี่แกมาแตะเจมิไนของฉันทำไมย่ะ"แอมเบอร์วิ่งมาโวยวาย พร้อมกับเสียงที่ดังจนหาใครเทียบไม่ได้ สามหนุ่มกับอีกหนึ่งสาวน้อยยกมือปิดหูทันที

    "สงครามอุบัติขึ้นแล้ว"ไมล์หัวเราะร่า เซอร์รัสส่ายหัวอย่างระอา แอสเตรียยังนั่งนิ่ง นัยน์ตาสีแดงและน้ำเงินยังคงเย็นชา

    "โห แอส พูดอะไรบ้างดิ นี่ทั้งวันยังไม่ได้ยินเสียงเธอเลยนะ"เคอัสโวยวายตามประสาคนไม่ชอบความเงียบ แอสเตรียเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ ก่อนจะพูดขึ้นว่า

    "ตัวเองพูดมากขนาดนี้ ถ้าจะให้ฉันพูด แล้วใครจะฟังพวกนายพูดล่ะ"น้ำเสียง หวานใสถามเบาๆ ทำเอาพวกเอลไลย่าหัวเราะพรืด เจมิไนยิ้มบาง เพราะนานๆทีจะมีใครตอกเคอัสกลับได้ขนาดนี้ พอเคอัสเงียบไปซัก5วิ ก็บ่นอีก

    "นี่อุตส่าห์เงียบตั้ง5วิแล้วนะ เหวอ"เคอัสตัวสั่นเมื่อนัยน์ตาที่จ้องมานั้น มีแววทรงอำนาจ ยิ่งกว่าเจ้าผู้ครองรัฐคนอื่นๆ แววตาที่จะสะกดให้คนฟัง บารมีแห่งผู้นำ เคอัสคุกเข่าทำความเคารพอย่างรวดเร็วก่อนจะเงียบไปทันที

    "คงแปลกใจล่ะสิ"ร่างที่สร้างจากเวทของลีน่าเอ่ยขึ้นพลางโผล่จากโลหะของไมล์ที่สวมที่ข้อมืออยู่

    "เพราะแอสมีบารมีแห่งผู้นำยิ่งกว่ากษัตริย์ เหมือนกับฉัน เลยเลือกเป็นคู่หูไงล่ะ แววตานี้น่ะ ถ้าพวกนายยอมรับมันไม่ได้ เจอกับซีเลสก็ตายลูกเดียว"ลีน่าอธิบาย "เอ้า มาสเตอร์เรียกแล้วไปเข้าแถวสิ"



    โพลาโต้

    ทุกคนเดินลัดเลาะตามป่าที่ตั้งของปราสาทออโรร่า จนกระทั่งมีไปหมอกครอบคลุมอยู่ ซึ่งหลายๆคนก็จำได้ มายาพฤกษา แอสเตรียสะบัดมือทีเดียวไอหมอกก็หายไป มีปราการทำทรงสไตล์ปราการจีเซลล่า มีสีใสราวคริสตัล ประตูเปิดออกจนกระทั่งมีร่างของหญิงสาวใส่ชุดสีฟ้าออกมา

    เฟมีลจำได้

    มาสเตอร์วาตารี!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×