ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : คำพูดง่ายๆ
หลังจากที่เมล่าและโรเลียเดินกลับไปแล้ว ทุกคนก็หันกลับมาทางซากุระเป็นตาเดียว
"สุดยอด"เคอัสอ้าปากค้าง
"เป็นเทคนิคคำพูดแบบง่ายๆน่ะ แต๊งกิ้วเชารัน นายช่วยได้เยอะเลย ไม่นึกว่าฝีมือนายจะดีขึ้น"
"แต่ว่า นามสกุล"มอรีลพูดอย่างลำบาก
"อ๋อ พอดีเป็นการยั่วให้สติแตกน่ะ แล้วแต่จะคิดว่าเป็นเรื่องเล่นหรือเรื่องจริงก็แล้วกัน"ซากุระยักไหล่อย่างไม่แยแส
"แต่ว่านะ ชั้นอยากเห็นยัยเมล่าสติแตกกว่านี้"ชาลีกับอาเรสบอก จูปิไตพยักหน้าเห็นด้วย
"ก็ไปเอาตอนแสดงละครสิ ฉากสุดท้ายน่ะ แถมฉากดนตรีจะบอกให้นะ ชั้นก็เริ่มคิดแผนเจ๋งๆได้แล้วล่ะมั้ง แต่ว่าไม่ใช่แกล้งหรอกนะ เป็นแค่ทำให้รู้สึกกดดันเฉยๆ เพราะเพลงแห่งคำสัญญาน่ะที่เราเล่นกันเมื่อวานซืนบางคนรู้สึกกดดันเพราะพลังของชั้นมันเผลออกมาแถมไปกระตุ้นให้คนที่ไม่ชอบรู้สึกแย่หน่อย ก็เท่านั้น"
"โธ่ นึกว่าจะเอาหนักกว่านี้"
"ปรานียัยนั่นบ้างก็ดีนะ แต่ว่า..."
"แต่ว่า..."
"เมื่อไหร่ลีโอจะสารภาพรักกับเฟมีลซักทีนะ"เด็กสาวพึมพำ
"หา"คิลร้องจ๊าก
"เออ ช่างเถอะ ไม่ยุ่งแล้ว เดี๋ยวใครต้องไปรายงานความคืบหน้างานล่ะ ชาลี ใช่มั้ย นี่อีกสองนาทีรีบๆไปล่ะ"
"เอ้า อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ"
"โอ๊ย จะบ้าตาย เรื่องรักๆน่ะ ก็แค่เดามั่วๆไปแหล่ะว่าควรช่วยยังไงบ้าง แต่ว่านะ วันหลังอย่าบอกเรื่องพันธะสัญญาให้มากกว่านี้ล่ะ"
บางคนขมวดคิ้ว
"ทำไมอ่ะ"เอลไลย่าชักงง
"เพราะมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความสามารถพิเศษเช่น คิดหรอว่าลีโอจะสามารถแปลงร่างเป็นสิงโตได้ เพราะถ้าชั้นไม่พยายามแทรกพลังไม่ให้พลังระเบิดตายไปก่อนเพราะพลังของรอยยิ้มศิลาอีกอันมันดึง คาโลน่ะ มีจิตฝ่ายมือ ถ้าชั้นไม่สร้างจิตสว่างให้เค้าก็ไม่ได้ เจมิไนก็ถ้าเกิดไม่เสริมพลังให้เค้าก้อาจต้องถูกประนามว่าไม่เก่งเท่าพี่ชาย เซอร์รัสนี่ ชั้นเสริมพลังกับความสามารถให้เค้ามีความแข็งแกร่งมากขึ้น แล้วจิตใจเค้าต้องบริสุทธิ์ เข้าใจยัง"เสียงวีนรวดเดียวจบของซากุระที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"ใจเย็นเข้าไว้ จะวันเกิดตัวเองแล้วแท้ๆ"เชารันพูดแค่นั้นก็เดินไปสภาสูง
"วันเกิด"เด็กสาวทวนคำแค่นั้น "เชอะ กะอีแค่วันเกิดไม่เห็นจะน่าสนเลย ก็น่าเบื่อทุกปีอยู่แล้วนิ"
"เดี๋ยวๆ"รีเนลยกมือขึ้น "ถ้าเธอเกิดวันที่ยี่สิบสี่ธันวา แล้วเธอจะอายุเท่าไหร่น่ะ แล้วทำไมถึงรู้เรื่องทุกรัฐด้วย แล้ว...."
"รีเนล พอก่อนเหอะ"เซยกมือห้ามก่อน
"จะอายุสิบเจ็ด แล้วก็ก่อนจะลงมาที่นี่ท่านพ่อได้บรรจุความทรงจำใส่หัวไว้ก็เลยรู้"แล้วสาวเจ้าก็เดินไปสภาสูงทันที ตามด้วยลอลิน
"สุดยอด"เคอัสอ้าปากค้าง
"เป็นเทคนิคคำพูดแบบง่ายๆน่ะ แต๊งกิ้วเชารัน นายช่วยได้เยอะเลย ไม่นึกว่าฝีมือนายจะดีขึ้น"
"แต่ว่า นามสกุล"มอรีลพูดอย่างลำบาก
"อ๋อ พอดีเป็นการยั่วให้สติแตกน่ะ แล้วแต่จะคิดว่าเป็นเรื่องเล่นหรือเรื่องจริงก็แล้วกัน"ซากุระยักไหล่อย่างไม่แยแส
"แต่ว่านะ ชั้นอยากเห็นยัยเมล่าสติแตกกว่านี้"ชาลีกับอาเรสบอก จูปิไตพยักหน้าเห็นด้วย
"ก็ไปเอาตอนแสดงละครสิ ฉากสุดท้ายน่ะ แถมฉากดนตรีจะบอกให้นะ ชั้นก็เริ่มคิดแผนเจ๋งๆได้แล้วล่ะมั้ง แต่ว่าไม่ใช่แกล้งหรอกนะ เป็นแค่ทำให้รู้สึกกดดันเฉยๆ เพราะเพลงแห่งคำสัญญาน่ะที่เราเล่นกันเมื่อวานซืนบางคนรู้สึกกดดันเพราะพลังของชั้นมันเผลออกมาแถมไปกระตุ้นให้คนที่ไม่ชอบรู้สึกแย่หน่อย ก็เท่านั้น"
"โธ่ นึกว่าจะเอาหนักกว่านี้"
"ปรานียัยนั่นบ้างก็ดีนะ แต่ว่า..."
"แต่ว่า..."
"เมื่อไหร่ลีโอจะสารภาพรักกับเฟมีลซักทีนะ"เด็กสาวพึมพำ
"หา"คิลร้องจ๊าก
"เออ ช่างเถอะ ไม่ยุ่งแล้ว เดี๋ยวใครต้องไปรายงานความคืบหน้างานล่ะ ชาลี ใช่มั้ย นี่อีกสองนาทีรีบๆไปล่ะ"
"เอ้า อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ"
"โอ๊ย จะบ้าตาย เรื่องรักๆน่ะ ก็แค่เดามั่วๆไปแหล่ะว่าควรช่วยยังไงบ้าง แต่ว่านะ วันหลังอย่าบอกเรื่องพันธะสัญญาให้มากกว่านี้ล่ะ"
บางคนขมวดคิ้ว
"ทำไมอ่ะ"เอลไลย่าชักงง
"เพราะมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความสามารถพิเศษเช่น คิดหรอว่าลีโอจะสามารถแปลงร่างเป็นสิงโตได้ เพราะถ้าชั้นไม่พยายามแทรกพลังไม่ให้พลังระเบิดตายไปก่อนเพราะพลังของรอยยิ้มศิลาอีกอันมันดึง คาโลน่ะ มีจิตฝ่ายมือ ถ้าชั้นไม่สร้างจิตสว่างให้เค้าก็ไม่ได้ เจมิไนก็ถ้าเกิดไม่เสริมพลังให้เค้าก้อาจต้องถูกประนามว่าไม่เก่งเท่าพี่ชาย เซอร์รัสนี่ ชั้นเสริมพลังกับความสามารถให้เค้ามีความแข็งแกร่งมากขึ้น แล้วจิตใจเค้าต้องบริสุทธิ์ เข้าใจยัง"เสียงวีนรวดเดียวจบของซากุระที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"ใจเย็นเข้าไว้ จะวันเกิดตัวเองแล้วแท้ๆ"เชารันพูดแค่นั้นก็เดินไปสภาสูง
"วันเกิด"เด็กสาวทวนคำแค่นั้น "เชอะ กะอีแค่วันเกิดไม่เห็นจะน่าสนเลย ก็น่าเบื่อทุกปีอยู่แล้วนิ"
"เดี๋ยวๆ"รีเนลยกมือขึ้น "ถ้าเธอเกิดวันที่ยี่สิบสี่ธันวา แล้วเธอจะอายุเท่าไหร่น่ะ แล้วทำไมถึงรู้เรื่องทุกรัฐด้วย แล้ว...."
"รีเนล พอก่อนเหอะ"เซยกมือห้ามก่อน
"จะอายุสิบเจ็ด แล้วก็ก่อนจะลงมาที่นี่ท่านพ่อได้บรรจุความทรงจำใส่หัวไว้ก็เลยรู้"แล้วสาวเจ้าก็เดินไปสภาสูงทันที ตามด้วยลอลิน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น