คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
อมมารานแบ
NTRO
ในลานว้าอสถานที่ไร้ึ่ผู้นย่าราย
ร่าบาในุโ้ทัวยาว่อยๆโอบระับวามหนาอุที่สวมใส่
่อนะไล่ปลายมือถอแว่นสีาออ
วาลมโภายใ้นาหนาเป็นแพ่อยๆทอมอไปรอบๆสถานที่แห่นี้
ะว่าไปแล้วมัน็ูวัเวนเินว่าที่บุลธรรมาะเ้ามาริๆ
แน่ล่ะในเมื่อมันือ.....สถานที่บำบัสุภาพิ
“มาเยี่ยมใรหรือเปล่าะ”เสียหวานอหนึ่ในพนัาน้อนรับเอ่ยถาม
ทำให้ร่าบา้อรีบหันไปอบ
“บยอนแบ”เสียหวานอบสั้นๆ ทำให้เ้าหน้าที่้อรีบหรี่า
นึไม่ถึเลยว่าหน้าาะล้ายราวับพิมพ์เียวันแบบนี้ ผิแ่ว่าบยอนแบในเวลานี้อาะูย่ำแย่ว่าผู้เป็นพี่มาโ
วาลมโอบยอนแบบันี้หมอหม่นไร้ึ่ีวิ
ริมฝีปาอิ่มห่อเลือล้ายับถูทำร้ายมาเป็นเวลาเนิ่นนาน
ผิวาวเนียน็่าพร้อยไป้วยุ้ำเลือ
ถ้าบยอนแบ ยัสุภาพี
้อามเหมือนบุลรหน้าอย่าแน่นอน
“ออนุาถาม เป็นอะไรับนไ้หรือเปล่าะ”
“ผมเป็นพี่ายเารับ”ร่าบาอบเสียแ็
่าแ่าับบยอนแบผู้เป็นน้อเหลือเิน
แฝพี่ที่แสนเย่อหยิ่ ับแฝน้อที่แสนอ่อนโยน
ฟัูเหมือนละรหลั่าว แ่เรื่อราว่อานี้
มันยับเยินยิ่ว่าละรน้ำเน่าเหล่านั้นเสียอี
อ้า..........
เสียรีร้อโหยหวนในห้อััึ้นทันทีเมื่อมีารปราายอาิผู้มาเยี่ยม
ร่าบาในราบุหอผู้ป่วยรีบถอยหลัเ้าำแพ้วยใบหน้าอิโรย ผมเผ้าไร้ารูแลถูไถับำแพ้วยวามหวาผวาบ่บอแล้วว่าเ้าัวบ่พร่อารทำิวัรประำวัน
“อาารน้อผมเป็นยัไบ้ารับ”
“่วนี้ อยู่ใน่วปรับยา ทาุหมอเอ็บอว่า
้อรอเวลาเท่านั้น”
“มันะนานไหมรับ”แบฮยอนพูไปทั้ที่มือัวเอแทบะำนเส้นเลือแ
‘บยอนแบ ไว้ใพี่นะ
พี่ะลานที่ทำร้ายเรา มาลโทษให้สาสม’
แล้ววาลมอแบฮยอน็้อนามอลอี่รเหล็
ยืนมอสภาพน้อายอัวเอทีู่ไม่ืเท่าไหร่
ใบหน้าหวาระแวุเ้าที่ำแพเพราะฤทธิ์ยา นิ้วมือะเียะายรอบผนัห้อราวับ้อารออไปาสถานที่ห้อนี้
“บยอนแบ”ร่าบาล่าวเรีย้วยน้ำเสียอ่อนโยน
ทำให้นที่เิอาารลุ่มลั่้อเอียหน้า
“มาหาพี่หน่อยสิ”
“............”
“พี่มาหาแล้วนะ”พยายามทำเสียหวานให้มาว่าเิม
เื่อว่าเสียนี้น้อายัวเอน่าะำไ้
ะริอย่าที่แบฮยอนำนว เพราะเพียไม่นาน
ร่าบาอน้อาย็เลื่อนย้ายัวเอออมาาำแพ
ลิ่นุนเริ่มฟุ้ึ้นมาแะปลายมูแบฮยอน
‘ใรันที่ทำให้บยอนแบลายเป็นอีนไ้ถึเพียนี้’
“เพิ่ลับมาา่าประเทศหรอะ
ูเหมือนุไม่ใ่หน้าร้อนอเาหลีเลย”พนัาน้อนรับไล่มอเสื้อผ้าอผู้เป็นพี่นอถามไม่ไ้
“รับ ผมเพิ่ลับมาาอเมริา”แบฮยอนอบอย่าับท
เาไม่สนใรทั้นั้น ที่เาสนมีเพียแ่น้อายนเียวเท่านั้น
“อื้อ”เหมือนบยอนแบะเริ่มสร้าสัมพันธไมรี้วย
นัวเล็ยิ้มาๆ ่อนะยื่นระาษที่ำในมือ้ายออมา
“อะไร”แ่แล้วแฝน้อ็ไม่ยอมอบอะไรมา
ร่าบาทำไ้แ่ส่ายหน้า่อนะวิ่หนีไปหลบมุมห้อามเิม
ส่วนแบฮยอนเอ็ไม่รอ้า
ที่ะรีบเปิเศษระาษนั้นึ้นมาอ่าน
ลายมือแบบนี้เาำไ้มันเป็นอน้อายอย่าแน่นอน
แ่ที่น่าแปลใ ทำไมถึมีไม่มี้อวามอะไรเลย
มีเพียแ่ื่อน ื่อนเพียนเียวเท่านั้น
‘ปาร์านยอล’
อ่านบแบฮยอนถึับแสยะยิ้มพร้อมับหันหน้าหนี
ใบหน้าทีู่ร้ายาเินเยียวยาทำให้เ้าหน้าที่ถึับนลุู่
มือบาหยิบสมุบันทึพร้อมับระาษึ้นมา วาลมไล่รายื่อที่เยเียนไป่อนหน้านี้
่อนะเียนื่อเพิ่มเิมไปอีหนึ่
ไมแรน้า
มิสเอร์ริส
ิมอิน
และสุท้าย หนีไม่พ้น
ปาร์านยอล
‘หึหึ ไสหาย
ันะเอาวามิบหายไปให้พวแทุนเลยอยู’
TBC
ปิเราไม่แ่สายาร์ อาเป็นเพราะวามไม่ถนั 555555+
ิแท็ไว้นานล่ะ เพิ่ไ้ใ้ 555+
#อมมารานแบ
ความคิดเห็น