ผู้เข้าชมรวม
1,171
ผู้เข้าชมเดือนนี้
16
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
มือใหญ่ที่สวมกอดมาทางด้านหลังทำเอามุกเรียงสะดุ้ง ภาพสะท้อนในกระจกเงา ส่งให้เห็นเจ้าของมือ ชายผมทองตาสีม่วงที่ค้อมตัวลงมาโอบรอบเอว คางมนกดลงบนผมหอมอ่อนนุ่มของมุกเรียง
“ข้าเพิ่งรู้ว่าพรหมจารี หอมหวานเช่นนี้นี่เอง เพิร์ล”
มุกเรียงพยายามแกะมือแข็งแรงออกอย่างขยะแขยง แต่ไม่มีแรงพอ พร้อมวงแขนนั้นกลับรัดรึงแน่นขึ้น เธอจึงมองสบตาสีม่วงผ่านทางบานกระจก แววตาตำหนิไม่คิดว่าคำพูดแบบนี้จะออกจากปากชายชาตินักรบ
บัดนี้มุกเรียงเชื่อสนิทใจแล้วว่า เขาคือ ปารีสพระเอกนิยายที่เธอบรรจงเติมแต่งและให้ชีวิตเขาโลดแล่นในโลกจินตนาการแต่ อะไรหรือสิ่งใดที่นำพาเขามาพบเจอและกระทำสิ่งเลวร้ายกับตัวเธอ ร่างกายของเธอ
เหมือนปารีสจะเข้าไปล่วงรู้ความคิดของมุกเรียง
“เจ้าเล่นตลกกับข้าก่อนนะ เพิร์ล”
“เรื่องอะไร”
“ผู้หญิงที่ควรจะเป็นของข้า เจ้าเอาไปยกให้อาเธอร์ แล้วให้ข้ารับเดนจากเขาด้วยการกระทำเยี่ยงซาตานก็ไม่ปาน”
“อ้อ เลยวิ่งหาพรหมจารีจาก ฉัน” น้ำตาแห่งความสูญเสียและเสียดายผุดขึ้นในดวงตาก่อนจะกลั่นเป็นหยาดหยดไหลลงมาทางร่องแก้ม พรหมจารีที่หวงแหน หวังใจว่าจะมอบให้ชายคนรักในวันส่งตัวเข้าหอหลังพิธีแต่งงานอันศักดิ์สิทธิ์
ผลงานอื่นๆ ของ มุกเรียง638 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มุกเรียง638
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น