ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Harry Potter & Child of the Gods

    ลำดับตอนที่ #52 : Chapter : คู่ฝึก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 121
      1
      4 ต.ค. 58

    "เอาละวันนี้เราจะมาเริ่มวอมอัพกันก่อน " ริอัสฮึดสู้เต็มที่ ในขณะที่เหล่าลูกหลานเทพ กำลังยืนหาวกันเป็นระลอก 
     
    "คุณริอัสฮะ!พวกเราต้องตื่นเช้ากันขนาดนี้เลยหรอฮะ?" วารันซ่าพูดไป พร้อมหาวไปด้วย
     
    "ใช่แล้วละ!ตอนเช้าแบบนี้แหละบรรยากาศดีที่สุด" อิซเซพูดพรางจ้องหน้าอกของริอัส(หื่นได้ทุกเวลาจริงๆ)
     
    "ตีสี่เนี่ยนะ? จะบ้าไปกันใหญ่แล้ว" ไอร่าพูดท้วงขึ้นทันที อาจเป็นเพราะว่าพวกเค้าไม่เคยชินกับการตื่นเช้า(เช้าเกินไปแล้ว)
     
    "แหม๋ ๆ มันก็เป็นการฝึกอย่างนึงนะคะคุณ วอร์คราฟต์" อาเคโนะพูดขึ้น เธอยังคงปั้นหน้ายิ้มอยู่ตลอดเวลา แถมยังน่าฮักอีกต่างหาก (นี่มันสวรรค์ของจริง><)
     
    "แต่นี่มันตีสี่เลยนะคับ..."ฟินิกซ์ที่อยู่ในชุดกีฬาพละกำลังพูดอย่างงัวเงีย (งดแต่งหญิงเนื่องจากถูกเซเลน่าโขมยเสื้อผ้าเอาไปซ่อนไว้ที่ไหนสักแห่งในคฤหาสน์)
     
    "ว่าแต่ หายไปไหนคนนึง(ชำเลืองมอง)" ทุกคนต่างหันไปมองหน้ากัน
     
    "เฮ้อ~ พี่เค้านอนอยู่ตรงนู่นคะ" ธีน่าชี้มือไปยังต้นไม้ต้นใหญ่ที่อยู่กลางสวนของคฤหาสน์
     
    "โคเนโกะไปปลุกเค้าที" ริอัสส่ายหน้าไปมา (เนื่องจากอาเธน่าไม่อยู่เวรของกรรมเลยตกอยู่ที่ ริอัสเพียงผู้เดียวนะเอ้อ)
     
    ผลั๊วะ~ เสียงโดนลูกบอลปาเข้าเต็มๆหน้า
     
    "โอ๊ย ๆ เจ็บนะเฟ๊ย!ยัยเบื๊อก" หน้าของฟีอัสถูกลูกบอลอัดเข้าเต็มๆหน้าด้วยแรงมหาสารของ โคเนโกะ 
     
    "ประธานบอกให้ฉันมาปลุกคุณคะ" โคเนโกะพูดด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉยสุดขีด 
     
    "ปลุกดีๆก็ได้คับ...ไม่เห็นจะต้องปาไอร่ลูกบอลเทือกนี้มาด้วย" ฟีอัสปั้นหน้ายิ้ม (ในใจกำลังเดือดปุดๆ)
     
    "เอาละวิ่งรอบสวนกันสักห้ารอบแล้วกันนะ" ริอัสออกวิ่งไปเป็นคนแรก
     
    "....วิ่ง....รอบ....สวนของคฤหาสน์เนี่ยนะ!!!!" ทุกคนยืนสตั๊นกันไปหมดแล้ว เนื่องจากเนื้อที่สวนของคฤหาสน์มันทั้งกว้างใหญ่ ชนิดที่เรียกได้ว่า ใหญ่กว่าทะเลสาบของฮอกวอตส์เป็น สองเท่า 
     
    "เองจะสร้างสวนให้มันใหญ่โตมโหฬารทำแมวอะไรฟร๊ะ!" ทุกคนหันไปมองฟีอัส เป็นตาเดียว
     
    "อย่ามาโทษตูนะเฟ๊ย! โทษพ่อตูนู่น" ฟีอัสรีบเบือนหน้าหนี ก่อนจะวิ่งตามริอัสไป
     
    "นี่!ใช้ไอร่นี่แทนได้ไหมฮะ?" วารันซ่าชูสเก็ตบอร์ดที่เอาติดมาด้วยขึ้นมา
     
    "ไม่ได้!" ทุกคนประสานเป็นเสียงเดียวกัน
     
    "ครับ!" วารันซ่ายิ้มหน้าเจือนๆ
     
    "ยัยประธานนี่บ้าได้สมบูรณ์แบบจริงๆ" เซเลน่าสบถออกมา พรางส่ายหน้า
     
    "ฉันขอตัวก่อนนะ..." ออโรร่าพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น(กำลังแถกลับเข้าไปในคฤหาสน์)
     
    "ออคุงไปกันเถอะ!" ไอร่ารีบลากออโรร่าให้วิ่งตามเธอออกไป- - (ช่างน่าสงสาร)
     
    "ไม่มีใครเห็น งั้นฉันแอบงีบแถวนี้ดีกว่า" ฟินิกซ์รีบเดินตรงดิ่งไปที่ใต้ต้นไม้
     
    "แกอยากตายหรอ?" คินน่ารีบคว้าคอเสื้อของฟินิกซ์เอาไว้ พรางจ้องหน้าอยา่งจะกินเลือดกินเนื้อ
     
    "แหะ ๆ ไปคับ ไปก็ได้คับ" 
     
     เวลาผ่านไปสองชั่วโมงเต็ม~
     
    "นี่!(หอบ) พวกเราวิ่งได้กี่รอบกันแล้ว(ยกน้ำขึ้นดื่ม)" ฟีอัสยืนหอบเหมือนคนที่กำลังใกล้ตายเต็มประดา
     
    "2 รอบคะพี่(หอบ)" ธีน่าถอนหายใจ
     
    แต่ฟีอัสยืนสตั๊นกับคำตอบไปแล้ว
     
    "ฉันไม่คิดว่าไอร่สวนบ้านี่มันจะกว้างขนาดนี้..(หอบรัวๆ)" ริอัสพูดด้วยสีหน้าเหนื่อยสุดขีด
     
    "ฉันก็เตือนเธอไปแล้วไง วิ่งทั้งวันก็คงไม่ครบหรอกห้ารอบของเธอน่ะ"ฟีอัสแสยะยิ้ม(เหมือนได้รับชัยชนะอะไรเทือกนั้น)
     
    "เอาละทุกคนพอแค่นี้แหละ(หอบ)" ริอัสตะโกนบอกทุกคนที่นั่งหอบอยู่กับพื้น
     
    ทุกคนต่างกลับเข้าไปในคฤหาสน์ ด้วยสีหน้าเหน็ดเหนื่อย แถมไม่แยแสคนรอบตัวอีกต่างหาก
     
    ห้องอาหาร~
     
    "การฝึกจะเริ่มต้นขึ้นหลังทานมื้อเช้าเสร็จ เราจะฝึกกันแบบหนึ่งต่อหนึ่ง แต่ละคนจะถูกจับคู่จากพลัง และ ความสามารถของพวกเธอแต่ละคน" ริอัสหยิบกระดาษรายชื่อของแต่ละคนออกมา
     
    "ฟินิกซ์ วอลเลอร์ คู่กับ อาเชีย อาเจนโต้ (ชำเลืองมอง) เพราะพลังของเธอสองคน คล้ายคลึงกันอยู่พอสมควร แต่แน่นอนว่าพลังของเธอ(ฟินิกซ์) แข็งแกร่งกว่า ทไวไลฟ์ เฮลลิ่งของอาเชียอยู่แล้ว" ริอัสพลิกกระดาษไปที่แผ่นถัดไป
     
    "เซเลน่า เวสเปอร์ เธอ คู่กับฉัน ริอัส เกรโมรี่" สิ้นสุดคำพูดของริอัส เซเลน่าแทบลมจับขึึ้นมาทันที
     
    "เพราะอะไรกันละ? ฉันถึงต้องคู่กับเธอ?" เซเลน่าเลิกคิ้วขึ้น
     
    "เพราะพลังของเธอคือพลังทำลายล้างไงละ แน่นอนว่าเมื่อคราวก่อนเธอก็พลาดกับการใช้พลังของตัวเอง..." ริอัสส่ายหน้าไปมา
     
    "คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันพลาด?" เซเลน่ามองริอัสด้วยความสงสัย
     
    "ก็ดูจากลอยลากยาวบนพื้นของปราสาทไงละ พวกฉันไปถึงที่นั่นหลังปราสาทถูกทำลายไปแล้ว แต่มันก็ยังคงเหลือร่องรอยเผาไหม้บนพื้น และฉันก็ได้รู้ว่ารอยศรธนูนั้นเป็นของเธอ...ฉันของพูดกับเธอตรงนี้เลยนะ พลังของเธอน่าสนใจมาก ฉันอยากลองเห็นมันชัดๆ ด้วยตาของฉันเอง" ริอัสคลี่ยิ้มออกมา
     
    "คะ..."เซเลน่าเธอกำลังหน้าแดง เมื่อถูกชม
     
    "ไอร่า วอร์คราฟต์ คู่กับ คิบะ ยูโตะ" ไอร่าชำเลืองมองคิบะ พรางถอนหายใจ
     
    "พลังของเธอคือการเปลี่ยนสร้อยคอรูปดาบนั้น ให้กลายเป็นอาวุธ แน่นอนว่าการใช้ดาบของเธอต้องเหนือกว่าของ ยูโตะ อยู่มากพอสมควร แต่ซาเค็ทด์ เกียร์ของยูโตะ ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน เค้าสามารถสร้างดาบด้วยความนึกคิดของเค้าเอง เพื่อเปลี่ยนรูปร่างและขนาดของดาบได้...ฝากด้วยนะยูโตะ" ริอัสยิ้มออกมาอีกครั้ง
     
    "ก็ตามนั้นแหละ" ไอร่าพึมพำออกมา
     
    "ออโรร่า ไอซ์เรเนอร์ คูกับ (ชำเลือง) ฮิวโด อิซเซ" แจ็กพอตในคราวนี้ตกอยู่ที่ออโรร่าอีกครั้ง
     
    "ฝันร้ายชัดๆ" ออโรร่าชำเลืองมองอิซเซอย่างไม่สบอารมณ์นัก
     
    "ไม่ได้นะ ถ้าออคุงของฉัน อยู่ในมือของไอร่ผู้ชายลามกนี่ละก็ ไม่นะไม่เอา~(ดิ้นสุดกำลัง)" ไอร่ากอด ออโรร่าไว้แน่น
     
    "เฮ้อ~ ถึงอิซเซจะเป็นคนลามก แต่เค้าก็มีพลังของมังกรแดงในตำนานสถิตอยู่ในตัวของเค้า" ริอัส พูดแทรกขึ้น
     
    "หะ!มังกรสิงสถิตอยู่ในตัวของหมอนี่อะนะ...คงเป็นมังกรที่ลามกสุดๆไปเลยสิท่า" ฟีอัสนี่แทบปล่อยก๊ากออกมา
     
    "อย่ามาดูถูกตูนะเฟ๊ย! " อิซเซรีบแย้งขึ้นทันที ก่อนจะเป็นการถกเถียงระหว่าง ฟีอัส และ อิซเซ
     
    "เฮ้อ~ ฉันเข้าใจเธอแล้วละ อาเธน่า" ริอัสพึมพำออกมา
     
    "พลังของเธอ (ออโรร่า) คือการเผาไหม้โดยการใช้เปลวเพลิง ซึ่งเป็นพลังที่เอ่อล้นออกมาจากวงแหวนรูปเปลวไฟของเธอ แน่นอนว่า ไม่มีใครสามารถต้านพลังเปลวไฟเธอได้แน่ นอกจากอิซเซ ที่มี ซาเค็ทด์ เกียร์ เป็นปลอกแขนบูส เกียร์ พลังของอิซเซจะเพิ่มขึ้นทุกๆ สิบวินาที เพื่อสะสมพลัง ...อิซเซคุง ฉันขอร้องเธอแค่อย่างเดียวนะ(ทำหน้าเซกซี่สุดโต่งให้ไอร่หื่น) อย่าใช้ท่าไม้ตายของเธอกับ ออโรร่าเลยนะ ถ้าเธอทำรับรองว่า เทพีเฮสเทียได้ลงมาฆ่าเธอแน่ ฉันขอร้องแค่นี้แหละ...อิซเซคุงทำให้เพื่อฉันได้ไหม(หน้าอกกระเพื้อม แม้แต่ฟีอัสยังจ้องตาไม่กระพริบ)
     
    "ได้ครับประธาน ผมจะทำตามที่ประธานขอร้องทุกอย่างเลย" ใบหน้าอันหื่นกามนั้นฉายแววความมุ่งมั่นอย่างเต็มที่(มันกำลังคิดถึงน๊มน๊มของประธานอยู่)
     
    "คู่ต่อไป(ชำเลือง) คินน่า ฟาเซย์ซิน คู่กับ โทวโจว โคเนโกะ " ทั้งสองต่างทำหน้านิ่งเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (มันจะรอดไหมเนี่ย)
     
    "หลานสาวแห่งกอกอนร์อย่างเธอ คงมีพลังที่ลึกลับน่าดู ทั้งพละกำลัง ความเร็ว แต่ที่พิเศษยิ่งกว่านั่นคือพลังของเมดูซ่า เลือดของเธอเป็นเหมือนยาพิษชั้นดีเลยสินะ แต่ที่ฉันสนใจในตัวของเธอ คือพลังกำลังมหาสาร ที่สามารถสร้างบาดแผลให้กับ แม่มดอย่างมีเดียได้ แน่นอนว่า โคเนโกะก็เช่นเดียวกัน เธอมีทั้งความไว และความแข็งแกร่ง แต่ก็คงเทียบเท่ากับเธอไม่ได้ " ริอัสนั่งมองคนทั้งคู่
     
    "หึ!..."คินน่าทำหน้าเบื่อหน่ายก่อนจะยัดขนมปังเข้าปาก
     
    "วารันซ่า โลเลนด้า คู่กับ ชิโด อิรินะ" วารันซ่าฉีกยิ้มให้กับ อิรินะ สาวน้อยทรงผมทวิลเทล
     
    "อันที่จริงแล้ว อิรินะเธอเป็นเทวดา ไม่ใช่ปีศาจ แต่ด้วยคำสั่งของท่านซูสเธอก็เลยต้องลงมาช่วยฝึกพวกเธอ แน่นอนว่าความสามารถของเธอไม่ได้ธรรมดา เธอคือหนึ่งในเจ็ด ผู้ที่ครอบครองดาบศักดิ์สิทธิ์ เอกซ์คาริเบอร์"
     
    "ดาบศักดิ์สิทธิ์ งั้นหรอ??" ฟีอัสพึมพำออกมา มือของเค้ากุมแผลไว้แน่น เหงื่อบนใบหน้าเริ่มไหลหยดลงมา ท่าทางหวาดกลัวแบบนั้นทำให้ ธีน่าอดเป็นห่วงพี่ชายตัวเองไม่ได้
     
    "พี่คะ!มีอะไรรึป่าว?" ธีน่ากระซิบเบาๆ
     
    "ป่าว ๆ ไม่มีอะไร" เค้าเปลี่ยนสีหน้าเป็นฉีกยิ้มออกมาแทน
     
     
    "ส่วนพลังของเธอ(วารันซ่า) คือการหยุดการเคลื่อนไหวของศัตรู โดยใช้ลำต้นของดอกกุหลาบ แน่นอนว่าเธอสามารถเรียกมันออกมาได้ ด้วยความนึกคิดของเธอเอง กลีบของดอกกุหลาบนั้นถ้ามองดูเผลินๆแล้วมันก็เป็นแค่เพียงกลีบดอกธรรมดา แต่เมื่อใดที่เธอกำลังควบคุมมันอยู่ มันก็สามารถเป็นกลายเป็นเครื่องมือที่สามารถสร้างบาดแผลให้ศัตรูได้เช่นกัน แต่น่าเสียดายที่เธอยังไม่สามารถควบคุมมันได้ตามที่เธอต้องการ" ริอัสยิ้มให้กับวารันซ่า ก่อนจะพลิกกระดาษแผ่นถัดไป
     
    "ส่วนนาย ออร์ฟีอัส ปฐพี คู่กับ ฮิเมจิมะ อาเคโนะ" ฟีอัสหันไปฉีกยิ้มให้กับ อาเคโนะ หญิงสาวที่มีหน้าอกใหญ่พอๆ กับ ริอัส
     
    "ฝากตัวด้วยนะครับ คุณอาเคโนะ" ฟีอัสยิ้มหน้าบาน 
     
    "แหม๋ ๆ ! เรื่องแค่นี้เอง" อาเคโนะยังคงทำหน้ายิ้มแย้ม
     
    "พลังของเธอทั้งสองคนต่างก็เป็นพลังที่รุนแรง แต่ของนายรุนแรงกว่าของ อาเคโนะมาก และนายก็ไม่สามารถควบคุมมันได้ด้วย เพราะฉะนั้นนายต้องฝึกหนักกว่าคนอื่นเป็นสิบเท่า แล้วฉันก็ไม่สามารถวัดพลังที่มีอยู่ในตัวของนายได้ด้วย ถึงอาเคโนะเธอจะควบคุมพลังสายฟ้าได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะใช้พลังได้เรื่อยเปื่อยเหมือนกัน แต่สำหรับนาย มันสามารถใช้ได้ตลอดโดยไม่มีขีดจำกัด ถึงร่างกายของนายจะสะบัดสะบอมแค่ไหน นายก็สามารถใช้พลังสายฟ้าได้เรื่อยๆ และมันจะทวีความรุนแรงเป็นเท่าตัว " สีหน้าของริอัสเริ่มตึงเครียดขึ้นมา อย่างเห็นได้ชัด
     
    "ฉันจะไม่ทำให้เพื่อนของเธอได้รับบาดเจ็บหรอกนะ ไม่ต้องห่วง..." ฟีอัสพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
     
    "ฉันก็หวังให้เป็นแบบนั้น" ริอัสยังคงทำหน้าตรึงเครียด
     
    "เอาละ ต่อไป อะธีน่า ปฐพี คู่กับ แกสเปอร์ บลัดดี้" ริอัส หันไปมองแกสเปอร์ที่อยู่ในกล่อง พรางถอนหายใจออกมา
     
    "แกสเปอร์ เด็กดีของฉัน ออกมาจากกล่องนั้นเถอะนะ" ริอัสพูดเกลี่ยกล่อมแกสเปอร์
     
    "ไม่เอาครับผมกลัว...ผมไม่อยากเป็นจุดสนใจของทุกคน" 
     
    "นั่นมันยังไม่เรียกว่าจุดสนใจอีกหรอฟร๊ะ?" ฟีอัสพึมพำออกมา
     
    "ไม่ต้องกลัวนะแกสเปอร์ ออกมาอยู่กับฉันนะ" ธีน่าเป็นฝ่ายเกลี้ยกล่อมบ้าง 
     
    "คุณธีน่าใช่ไหมครับ? ผมดีใจจริงๆที่ได้คู่กับคุณธีน่า" ทำเสียงดีใจสุดขีด แต่มันกำลังทำให้ฟีอัสเป็นบ้า (โรคหวงน้องสาวกำเริบ)
     
    "แกน่ะออกมาจากกล่องซักทีสิฟร๊ะ จะหมกตัวอยู่ในนั้นไปถึงเมื่อไหร่" ฟีอัสเอามือเคาะกล่องกระดาษอย่างสนุกสนาน
     
    "คุณฟีอัสคะ อย่าแกล้งเค้าแบบนั้นสิคะ!" โคเนโกะพูดขึ้น ก่อนจะแบบมือออกมา ในมือของเธอถือกระเทียมลูกเบ้อเริ่มไว้ ก่อนจะโยนมันเข้าไปในกล่อง 
     
    "แง ๆ ๆ ผมเกลียดกระเทียม เอามันออกไปนะ" กลายเป็นการกลั่นแกล้งแกสเปอร์ อย่างสะใจของทั้งคู่
     
    "แกสเปอร์ เป็นลูกครึ่งแวมไพร์น่ะ "ริอัสพูด ก่อนจะส่ายหน้าไปมา
     
    "อะธีน่า ฉันฝากด้วยนะ" ธีน่าพยักหน้า
     
    ตูม ๆ ๆ ~ เสียงระเบิดดังมาจากทางป่าของคฤหาสน์
     
    "นั่นมันเสียงอะไรน่ะ?" ฟีอัสพูดขึ้น 
     
    "หรือว่าคนพวกนั้นมันจะลอบโจมตีพวกเราอีก" ฟินิกซ์มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก
     
    "ไม่ใช่! ถ้าเป็นคนพวกนั้นจริงๆ พวกเราต้องสัมผัสถึงพลังได้" ริอัสทำหน้าครุ่นคิด
     
    "ลุงเซบัสเตียนครับ ช่วยไปดูให้ที ว่ามันเกิดอะไรขึ้น" สิ้นสุดคำสั่งของฟีอัส พ่อบ้านก็หายตัวไปทันที
     
    "ฉันว่า...พวกเราไปดูกันหน่อยจะดีกว่า" ริอัสพูดขึ้น 
     
    "ฉันว่าพวกเธอนั่งกันอยู่เฉยๆจะดีกว่า...ในป่านั้นถ้าไม่ใช่เจ้าของคฤหาสน์ หรือ ตาลุงพ่อบ้านนั่นก็ไม่สามารถเข้าไปได้หรอกนะ...สงสัยจะมีคนบุกรุกเข้าไปในป่า พลาดแล้วละ!" ฟีอัสมองทุกคนด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะหยิบไส้กรอกขึ้นมากิน
     
    "ที่นายพูดมันหมายความว่ายังไง?" ริอัสสบถออกมา
     
    "ก็ในป่านั่นน่ะ มีพวกมังกรอาศัยอยู่ และพวกมันก็เป็นมิตรเฉพาะคนในตระกูลปฐพี แล้วก็ตาลุงเซบัสเตียน ถ้าเป็นคนอื่นนอกเหนือจากนี้ มันก็ถือว่าเป็นศัตรูของพวกมัน...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อฉันเลี้ยง ตัวพรรกนี้ไว้ในป่าได้ยังไง" ฟีอัสเอามือกุมขมับไว้
     
    "ให้ตายสิ! คฤหาสน์นายนี่ช่างรวบรวมตัวประหลาดไว้จริงๆเลยนะ" เซเลน่าส่ายหน้าไปมา
     
    "ก็ใครมันจะไปรู้ละฟร๊ะ!ว่าจะมีคนล่วงล้ำเข้าไป...ตายแหง๋แซะ" ฟีอัสถอนหายใจ 
     
    พอสักพักก็ตามมาด้วยเสียงกรีดร้อง ของผู้หญิง ....
     
    "นั่นมันเสียงผู้หญิงนี่" อิซเซทำหน้าตื่นตระหนกขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินเสียงของผู้หญิงกรีดร้อง
     
    "เฮ้อ~ ตาลุงนั่นก็คงตามหาตัวเธออยู่แน่ๆ ธีน่า ไปกับพี่" ธีน่าพยักหน้า ก่อนที่สองพี่น้องจะวาปหายไป โดยทิ้งให้ทุกคนนั่งงงกันไปพรางๆ
     
    พึ๊บ~ 
     
    "ลุงเซบัสครับ เป็นยังไงบ้าง?" 
     
    "พวกมันสงบลงแล้วครับ...แต่มีปัญหาใหญ่ยิ่งกว่าคือเด็กผู้หญิงคนนั้น เธอวิ่งหายเข้าไปในนู้นแล้วครับ"พ่อบ้านมองไปยังอีกฝากของป่า
     
    "เวรกรรมจริงๆ ยิ่งวิ่งเข้าไปใกล้ความตายชัดๆ" ฟีอัสสบถออกมา ก่อนจะวิ่งตามเข้าไป
     
    "ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย!" เสียงกรีดดังไปทั่วผืนป่า
     
    "ฉันยืนเลือกของอยู่ดีๆ ไหง๋ฉันต้องมาวิ่งหนีมังกรแบบนี้ด้วย ฮือ ๆ" เด็กสาวผมยาวสีทอง วิ่งลัดเลาะไปเรื่อยเปื่อย 
     
    "นี่มันเรื่องบ้า อะไรกัน กรี๊ด ด ด ดด ด ด ด" เด็กสาวเริ่มตะบะแตกกับการวิ่งหนีเอาชีวิตรอดในป่าที่เต็มไปด้วยมังกรแบบนี้
     
    ตุ๊บ~ (สะดุดขาตัวเองล้ม)
     
    "ฮือ ๆ ๆ ตาย ๆ ๆตาย แน่ๆ " มังกรขนาดมหึมาโฉบลงมาอยู่ตรงหน้าของเธอ พรางฟ่นไอความร้อนออกมา
     
    "เจ้าริอาจเข้ามาในที่หวงห้ามแบบนี้ได้ คิดดีแล้วรึ?" (มังกรพูดได้ อะเมซซิ่งทิงเกอเบลอีกแล้ว = =)
     
    "มะ มะ มังกรพูดได้ กรี๊ด ด ด  ดดด ด" เด็กสาวร่างเล็กกรี๊ดออกมา ด้วยความกลัว
     
    "นี่เจ้าริอาจมากเกินไปแล้ว แม่หนู" มังกรตัวนั้นยื่นหน้าอันน่ากลัวนั้นเข้าไปสำรวจเด็กสาว
     
    "หยุดนะ อามิน! ผมขอร้อง เธอเป็นแขกของผม" ฟีอัสพูดด้วยความตื่นกลัวเล็กน้อย มังกรตัวนั้นหันไปมองฟีอัส
     
    "แต่แม่หนูผู้นี้บุกรุกผืนป่าของพวกเรา...ข้าคงไว้ชีวิตเธอไม่ได้" 
     
    "ผมเป็นนายของคุณ...ผมมีสิทธิ์จะสั่งคุณได้...ปล่อยเธอซะ!" ฟีอัสพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
     
    "พี่คะ!" ธีน่าวิ่งเข้ามาสมทบกับฟีอัส ถึงกับต้องหยุดชะงักลง
     
    "ถึงเจ้าจะพูดแบบนั้นกับข้า แต่ข้าคือผู้ปกครองป่าแห่งนี้ เจ้าก็ไม่มีสิทธิ์ในข้อนี้เช่นกัน" มังกรขนาดใหญ่สยายปีกออกมา ตัวของมันสูงประมาณ20ฟุตได้ ทั่วลำตัวของมันมีหนามอันแหลมคนอยู่ทั่วลำตัว เรียกได้ว่าเป็นราชาของผืนป่าแห่งนี้ก็เป็นได้
     
    "ผมขอร้องละ อามิน ผมรู้ว่าคุณเป็นมังกรที่รักษากฏของของป่านี้ดีกว่าตัวอื่นๆ แต่เธอคือแขกของผม เธอไม่รู้ว่าป่าแห่งนี้คือเขตหวงห้าม ผมขอโทษแทนเธอด้วย" ฟีอัสเริ่มเหงื่อตกทันที ดูเหมือนราชาแห่งผืนป่าจะไม่ยอมอ่อนข้อเลยสักนิด
     
     
    "ถือว่าข้าเห็นแก่เจ้าก็แล้วกัน...แต่ถ้าวันใดที่มีคนนอกย่างกายเข้ามาที่นี่อีก ข้าจะฆ่าพวกเค้าซะ" มังกรขนาดมหึมาบินหายไปในความมืดทันที
     
    ธีน่ารีบไปพยุงตัวของเด็กสาวขึ้น
     
    "เป็นไงบ้างธีน่า?" 
     
    "เธอแค่สลบไปคะพี่...ฉันว่าพาตัวเธอกลับไปที่คฤหาสน์ก่อนดีกว่า" 
     
    พึ๊บ~ ฟีอัสอุ้มร่างเล็กๆเอาไว้ ก่อนจะพาเธอไปที่ห้องนั่งเล่น
     
    "ในป่านั้นคงเต็มไปด้วยมังกร หึย~ คิดแล้วสยองชะมัด" ฟินิกซ์ที่มองร่างเล็กๆนั้นพูดขึ้น พรางทำหน้าขนลุก
     
    "เอ่อ...เด็กคนนี้รู้สึกว่าจะเป็นลูกหลานของเทพเจ้าเหมือนกันนะ" ริอัสพูดแทรกขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปมอง
     
    "เซลเฟียสน่า เฟย์เรริน เทพธิดา แห่ง (ชำเลืองมองวารันซ่า) เทพีอะโฟร์ไดร์" และนั่นเรียกสีหน้าสุดอึ้งของวารันซ่าได้เป็นอย่างดี
     
    "งั้นก็แสดงว่า...เธอคนนี้คือน้องสาวของนายนะสิ? ?" เซเลน่าหันไปมองวารันซ่า ที่ยืนสตั๊นอยู่
     
    "ไม่รู้สิ..ขอตัวก่อนนะ" วารันซ่ารีบเดินออกจากวงสนทนาทันที เซเลน่าเธอเลยรีบวิ่งตามวารันซ่าออกไป
     
    "แล้วดูเหมือนว่า เด็กคนนี้จะอยู่ในรายชื่อลิสล์ของการฝึกพิเศษในครั้งนี้ด้วย ซึ่งเธอ คู่กับ อาเชีย!!" ริอัสยื่นรายชื่อให้กับธีน่า
     
    "มันคงเป็นเรื่องลำบากใจสำหรับวารันซ่าแล้วละ" ธีน่าพูดด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า
     
    "เอ๊ะ!  ฮาเรน เมจิก นี่ใครกัน? มีชื่ออยู่ในลิสล์ด้วย" ธีน่าเลิกคิ้วขึ้น
     
    "เฮ้อ~ หมอนี่แหละปัญหาใหญ่ ป่านนี้ยังไม่โผล่หัวออกมาอีก" ริอัสบ่นพึมพำ
     
    "ว่าแต่ไม่มีชื่อของ หมอนั่นหรอ?" ไอร่ามองรายชื่อในลิสล์อีกครั้ง
     
    "ใครหรอ?" อิซเซทำหน้าสงสัย
     
    "ก็ไอร่ผู้ชายที่อวดเบ่ง ปากดี แถมยังบ้าได้โล่ไงละ บุตรแห่งฮาเดส ทาทารัสไง?" ไอร่าทำหน้าสยองๆ เมื่อคิดถึงหน้าของฮาเกรซ
     
    "หมอนี่นะ...เก่งทุกด้าน เค้าคงไม่ต้องการให้ใครสอนเค้าหรอก และฉันก็คงไม่เอาเด็กๆที่น่ารักของฉัน เอาชีวิตไปเสียงกับหมอนี่เด็ดขาด" ริอัสทำหน้าแบบเซงสุดขีด 
     
    "ว่าแต่ ฮาเรน เมจิก อย่าบอกนะว่าเป็น ลูกของฮาเดสอีกคน?" ธีน่าทำหน้าหดหู่ทันที
     
    "เค้ามีศักดิ์เป็นหลานของฮาเดสนะ..แต่อย่าพึ่งวางใจไป หมอนี่นะตัวกวนประสาทชั้นดีเลยแหละ เฮ้อ~" ริอัสทำหน้าเจือนๆ 
     
    "นี่หยุดพูดถึงไอร่สองหน่อนั่นก่อนได้ไหม? ดูเด็กคนนี้ก่อน" ฟีอัสรีบพูดแทรกขึ้นมา
     
    "อาเชีย รักษาบาดแผลตามร่างกายของเธอให้ทีนะ " ฟีอัสหันไปขอร้องอาเชีย
     
    "ได้คะ ฉันจะรีบรักษาเธอเดี๋ยวนี้เลย แต่พวกคุณต้องออกไปรอข้างนอกก่อนนะคะ" อาเชียฉีกยิ้มออกมา
     
    วารันซ่าเค้านั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ในสวนของคฤหาสน์ พรางครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
     
    "ขอนั่งด้วยคนได้ไหม?" เซเลน่าค่อยๆเดินเข้ามาหาวารันซ่า
     
    "ได้สิ" เซเลน่าเธอนั่งลงข้างๆวารันซ่า
     
    "ฉันรู้ว่านายทำใจยอมรับว่าเด็กคนนั้นคือน้องสาวของนาย ไม่ได้ใช่ไหมละ? ฉันเข้าใจความรู้สึกนี้ดี" เซเลน่าหันไปมองวารันซ่า
     
    "อื้อ ~ ถึงจะเป็นลูกต่างพ่อก็เหอะ แต่ฉันก็ยังรับไม่ได้อยู่ดี..." วารันซ่าถอนหายใจออกมา
     
    "ยอมรับ แล้วทำใจกับมันเถอะ ไม่ช้า หรือ เร็ว นายก็ต้องได้พบเธออยู่ดี" เซเลน่านั่งครุ่นคิด ถึงพี่น้องร่วมสายเลือดของเธอ ที่มีนามว่า ซีรีน่า
     
    # เอาเป็นว่า ตัวละคร ออกมาครบกันแล้วนะครับ เหลือก็แต่ เทพธิดาแห่งโพไซดอน ซึ่งเป็นตัวละครที่ไรท์ปั้นขึ้นมาอีกหนึ่ง(รอคนลงสมัครไม่ได้ เลยปั้นขึ้นเองซะเลย)

    #นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาหลุดโลกไปแล้วครับ แฮรี่ เฮอร์ไมโอนี่ รอน หายไปไหนกานหมด = =
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×