ลำดับตอนที่ #57
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #57 : Chapter : กลับสู่ฮอกวอตส์
...เมื่อเธอผู้นี้ชิ่งพี่ชายมาออกเดทกับเพื่อนสนิทจะเกิดอะไรขึ้น ~
"สวัสดีเดสตาร์ ไม่เจอกันนานเลยนะ" ธีน่าฉีกยิ้มให้กับชายหนุ่มที่มีนามว่าเดสตาร์ เค้ายืนเก้ๆกังๆ เมื่อเห็นหน้าของเธอ ใบหน้าที่แดงระเรื่อนั้นทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนที่เค้าจะคลี่ยิ้มตอบกลับไปอย่างอ่อนโยน
"นั่นสิ!เธอสบายดีใช่ไหม" (ทำหน้าเขินๆ) เดสตาร์หันไปจ้องหน้าของหญิงสาว ใบหน้าที่เรียวได้รูปนั้นมันช่างเป็นอะไรที่น่ารัก และน่าทะนุถนอม ดวงตาสีเขียวเข้มคู่นั้นมันช่างเข้ากับสีผมของเธอจริงๆ วันนี้เธออยู่ในชุดเอี๊ยมยีนส์สีซีด มันยิ่งทำให้เธอดูน่ารักเข้าไปกันใหญ่ เดสตาร์ได้แต่ยิ้มโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกไป
"เฮ้! " ธีน่าดีดนิ้วเพื่อเรียกสติอันเพ้อฝันของเดสตาร์ให้กลับมา
"ขอโทษที..ไปกันเถอะ" เดสตาร์ได้แต่เดินก้มหน้า โดยที่ไม่มองทาง เค้าเดินชนคนนู้น คนนี้ไปเรื่อยเปื่อย
วันนี้ที่ตรอกไดร์แอกอนดูไม่ค่อยครึกครื้นสักเท่าไหร่ อาจะเป็นเพราะเรื่องของจอมมารที่หวนกลับคืนมา ทำให้เหล่าบรรดาพ่อมดแม่มดเกิดรู้สึกกลัว แต่สำหรับธีน่าแล้ว มันกลับเป็นเรื่องผิวเผินที่ดูเล็กน้อยไปสำหรับเธอ จะจอมมารอะไรนั่น มันก็ไม่น่ากลัวเท่ากับยัยแม่มดมีเดียนั่นเลยสักนิด (ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บใจ )
"ธีน่า!เราไปร้านเกมกลวีสลีย์กันหน่อยไหม?" เดสตาร์เอ่ยขึ้น ทำลายความเงียบ
"หะ!ร้านเกมกลวีสลีย์?" ธีน่าเลิกคิ้วขึ้น อย่างสงสัย
"เธอยังไม่รู้สินะ! เฟร็ด กับ จอร์จเค้าเปิดร้านของเล่นวิเศษในตรอกนี้แหละ ไปอุดหนุนพวกเค้าหน่อยไหม" เดสตาร์ฉีกยิ้มออกมา
"เอ่อ...(คิดวิเคราะห์อยู่นาน) ก็ได้" ธีน่าเริ่มทำหน้าวิตกกังวลขึ้นมาอีกครั้ง(ไอร่สองแฝดนี่มันยิ่งปากไม่ค่อยมีหูรูดอยู่ด้วย)
พอทั้งคู่มาถึงหน้าร้านเกมกลวีสลีย์ ก็ต้องหยุดชะงักเดิน เพราะคนในร้านแน่นเอี๊ยด แทบจะไม่มีที่ให้เดินอยู่แล้ว ทั้งสองทำหน้าครุ่นคิดว่าจะเข้าไปดีหรือไม่ แต่เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งเธอ เมื่อเพื่อนที่แสนจะซี๊ปึกของพี่ชายเธอ เดินเข้าไปในร้าน...
"เดี๋ยว ๆ! เมื่อกี๊ฉันเหมือนเห็นน้องสาวของฟีอัสเลยแหะ!" รอนชะโงกหน้าออกมาดู
"นายตาฝาดรึเปล่า? สองคนนั่นยังไม่กลับมาจากไอซแลนด์เลยนะ (มันโกหกน้องเอ๊ย!) " เฮอร์ไมโอนี่หลิ่วตามองหน้าของรอน
"อะไรละ!ก็ฉันเห็นจริงๆนี่" รอนพูดตรอกกลับทันที
"ถ้าเป็นธีน่าจริงๆ เธอก็ต้องเข้ามาทักทายพวกเราสิ!" ทั้งสองเริ่มทะเลาะกันอีกครั้ง ส่วนแฮรี่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเดินสำรวจรอบๆร้าน ที่ตัวเองเป็นหนึ่งในหุ้นส่วน
"ธีน่า!เธอรีบไปไหน...เรายังไม่ได้เข้าไปข้างในกันเลยนะ" เดสตาร์ทำท่าทางตกใจ เมื่อมือคู่เล็กนั้นจับมือของเค้าไว้แน่น พรางวิ่งหนีอะไรบางอย่าง
"ฉันว่า...ฉันหิวแล้ว แล้วอีกอย่างในร้านคนก็ดูจะเยอะด้วย" ธีน่ารีบแถไปเรื่อยเปื่อย
"ก็จริงของเธอ..(ทำหน้าเขินอาย)" เดสตาร์ฉีกยิ้มออกมา
ทั้งสองเดินลัดเลาะไปตามตรอกต่างๆ ที่ยังมีร้านเปิดอยู่ แต่ก็มีร้านส่วนน้อยที่จะเปิดให้บริการเหมือนเมื่อก่อน ยกเว้นอยู่ร้านนึง ที่เธอเคยมากับพี่ชายของเธอ เป็นร้านคาเฟ่เล็กๆที่อยู่ลึกสุดของตรอก บรรยากาศในร้านอบอวนไปด้วยกลิ่นหอมของกาแฟ และการตกแต่งแบบสไตล์ตะวันตก แต่สิ่งที่ทำให้ร้านนี้ไม่เหมือนกับร้านอื่นๆ คือ สปอนต์เค้กนุ่มๆ ที่มีเกือบยี่สิบหน้าให้เลือกสรร ธีน่าไม่ลังเลเลยซักนิดที่จะพาเดสตาร์ไปที่ร้านแห่งนี้
ในขณะที่ทั้งสองเดินเลี้ยวเข้าไปในตรอกนั้นก็เจอเข้ากับผู้ชายน่ารำคาญ ที่ชอบดูถูกชาวบ้านไปวันๆ ถากถางคนอื่นไปทั่ว อย่างมัลฟอย ทั้งสองหยุดชะงักเดิน สายตาของมัลฟอยจับจ้องอยู่ที่มือของทั้งคู่ ที่ยังกุมมือกันไว้ ก่อนจะเดินผ่านทั้งสองไปโดยไม่ใส่ใจ
ธีน่าถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"หมอนี่มาแปลกแหะ!" ธีน่าพึมพำออกมา
"เค้าก็คงกลุ้มใจเรื่องพ่อของเค้านั่นแหละ!" เดสตาร์เอื่อนเอ่ยออกมา
"มีอะไรงั้นหรอ?" ธีน่าทำหน้าขมวดคิ้ว (นี่เธอสนใจเรื่องของไอร่หมอนี่ด้วยหรอ??)
"ตอนนี้พ่อของเค้าถูกคุมตัวไว้ที่คุกอัซคาบันน่ะ "
"หะ!ถูกคุมตัวอยู่ในคุกอัซคาบัน?" ธีน่ายิ่งทำหน้าแปลกใจเข้าไปกันใหญ่
"พ่อของเค้าคือผู้เสพความตาย และยังเป็นข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของ...(เงียบ) โวลเดอมอร์" เมื่อพูดถึงชื่อนี้ ใครๆก็ต่างพากันกลัว แม้กระทั่งเดสตาร์เองก็มีสีหน้าไม่สู้ดีนักเมื่อพูดถึงจอมมาร
"ช่างเถอะ! เราเข้าไปในร้านกันดีกว่า" ธีน่ารีบผลักประตูเข้าไปในร้าน
"ยินดีต้อนรับสู่ ร้านเวทมนต์คาเฟ่...คะ ~" น้ำเสียงที่ฟังดูคุ้นหูนั้น ทำให้ธีน่าเงยหน้าขึ้นมอง
"คินน่า!! เธอ...มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" ธีน่าทำหน้าตาแตกตื่นเมื่อเห็นคินน่า
"ฉันมาทำงานพิเศษ...หาเงินไปเที่ยวฮอกมี๊ดน่ะสิ" คินน่ายังคงทำหน้าเบื่อหน่ายโลก พร้อมกับน้ำเสียงที่เรียบเฉยประดุจน้ำแข็ง
"เอ่อ...งั้นหรอ! แต่พ่อของฉันเค้าจะจ่ายเงินให้กับพวกเธอทุกคน เป็นการชดเชยนี่คินน่า" ธีน่าทำหน้าขมวดคิ้วขึ้นอีกครั้ง
"ฉันรู้ แต่ฉันมันตัวคนเดียวมาตั้งแต่เด็กๆ ฉันก็อยากหาเงินให้ได้เยอะๆ พอที่จะประทังชีวิตไปวันๆ" (ลากเข้าบทดราม่าซะงั้น ~ ~/ไรท์โดนยันเปลี้ยงเข้าให้แล้วไงละ) ดวงตาสีแดงฉานคู่นั้นมันกำลังบ่งบอกถึงความเศร้าที่อยู่ในส่วนลึกของจิตใจ ธีน่ากุมมือของคินน่าเอาไว้
"คินน่า...เธอก็เป็นเหมือนครอบครัวของคนนึง คฤหาสน์ปฐพียินดีต้อนรับเธอเสมอ หรือเธอจะย้ายมาอยู่เลยก็ได้ (ถามพี่เองแล้วรึ?) ฉันคิดว่าพี่เค้าคงเข้าใจ" แววตาของธีน่ามองหญิงสาวผมสีแดงฉานที่อยู่ตรงหน้าด้วยความสงสาร
"ไม่ละ!แต่ก็ขอบคุณเธอมากๆ...ฉันชอบการที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า" คินน่าจ้องมองดวงตาสีเขียวเข้มนั้นด้วยความปลื้มปิติ ก่อนจะชำเลืองมอง ชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหลังของธีน่า
"เธอออกมาแบบนี้ หมอนั่นไม่เป็นบ้าไปแล้วหรอ?" คินน่าเอ่ยถามด้วยความสงสัย
"เอ่อ ...(น้ำเสียงสั้นระริก) คือ...ฉันชิ่งออกมาน่ะ" ธีน่าถึงกับเอามือขึ้นปาดเหงื่อ
"อืม!...(ชำเลืองมองเดสตาร์) ถือซะว่าฉันไม่รู้ ไม่เห็นก็แล้วกัน" น้ำเสียงที่เรียบเฉยนั้นเอื่อนเอ่ยออกมา ก่อนจะจ้องหน้าของเดสตาร์อย่างเอาเรื่อง
"ขอบใจเธอมากนะคินน่า" ธีน่าทำน้ำเสียงดีใจสุดขีด ก่อนจะหาโต๊ะนั่ง
"นี่!แกน่ะ...อย่าลืมว่าฉันจับตาดูแกอยู่(ทำหน้าแบบจะกินเลือดกินเนื้อเดสตาร์) ขืนแกลวนลามยัยนั่นฉันเอาแกตายแน่ไอ้หน้าจืด!!" คินน่าแอบขู่เดสตาร์ ก่อนที่เธอจะเอาเมนูไปให้กับธีน่า
"ค ค คร๊าบ!" เดสตาร์ถึงกับยืนแข็งทื่อ ด้วยความกลัว พร้อมกับเหงื่อยที่ไหลออกมา
คฤหาสน์ปฐพี~
ฟีอัสเค้ากำลังเขียนจดหมายส่งถึงใครบางคนอยู่ ซึ่งในซองจดหมายถูกแนบด้วย ตราพรีเฟ็คประจำบ้านกริฟฟินดอร์ พร้อมปิดผนึกตราสัญญาลักษณ์ของตระกูลปฐพีเอาไว้บนซองจดหมาย
"นายทำอะไรอยู่น่ะ?" อาเธน่าเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นเอ่ยถามขึ้น
"กำลังส่งตราพรีเฟ็คกลับคืนให้ดัมเบิลดอร์อยู่น่ะ!" ฟีอัสหันไปตอบอาเธน่า พร้อมกับรอยยิ้ม
"ทำไมละ? การที่นายถูกให้รับเลือกเป็นพรีเฟ็คมันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ...อีกอย่างนายก็มีคุณสมบัติเหมาะที่จะเป็นพรีเฟ็คด้วย" อาเธน่าทำหน้าขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
"มันเหนื่อยเกินไปสำหรับฉันอาเธน่า...การที่ฉันได้รับเลือกให้เป็นพรีเฟ็คฉันก็รู้สึกดีใจนะ แต่ตอนนี้หน้าที่ของฉัน...(ก้มหน้ามองจดหมาย) มันหนักเกินกว่าที่ฉันจะรับไว้เพียงคนเดียวได้แล้ว...ฉันคิดว่ามันต้องมีสักคนที่จะเหมาะสมกับตำแหน่งนี้... ตำแหน่งฟรีเฟ็คประจำบ้านกริฟฟินดอร์" ฟีอัสฉีกยิ้มออกมา ก่อนที่จะยื่นหน้าเข้าไปใกล้อาเธน่า
"นี่!ขอพักเหนื่อยสักชั่วโมงนึงได้ไหม?" ฟีอัสกระซิบเบาๆที่ข้างหูของอาเธน่า ใบหน้าที่แดงก่ำขึ้นมานั้น ค่อยๆเบือนหน้าหนี
"ตามใจนายสิ!" ฟีอัสจูงมือของอาเธน่าให้ไปนั่งลงที่โซฟา ก่อนที่เค้าจะเอนตัวลงนอนที่ตักของเธอ พร้อมกับหลับตาลง
"พอไม่มีพวกนั้น คฤหาสน์ก็ดูเงียบไปเลยนะ" ฟีอัสเอ่ยขึ้น ในขณะที่ยังหลับตาอยู่
"พวกเค้าบอกว่าหาถ้าหากมีโอกาส พวกเค้าจะกลับมาเยี่ยมพวกเราแน่นอน" อาเธน่าค่อยๆเอามือลูบผมของฟีอัส พรางคลี่ยิ้มออกมา แต่ตัวเธอเองก็ยังไม่ค่อยที่จะเข้าใจความรู้สึกแบบนี้สักเท่าไหร่
"นี่ฉันรักนาย หรือว่า แค่รู้สึกดีกับนายกันแน่ ฟีอัส" อาเธน่าจ้องมองใบหน้าที่กำลังหลับไหลอยู่บนตักของเธอ ใบหน้าที่เคยกวนประสาทอยู่ตลอดเวลานั้น มันกำลังนอนหลับอยู่ตรงหน้าของเธอ อาเธน่าค่อยๆก้มหน้าลง ริมฝีปากของเธอประกบเข้ากับริมฝีปากของฟีอัส(นี่มันติดเรทแล้วเฟ๊ย!) ไออุ่นจากริมฝีปากของทั้งสองนั้นทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนที่อาเธน่าจะเงยหน้าขึ้น
"ฉันรักนายนะ ฟีอัส!" (ฮิ๊ว วววว ว )
มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งจิบชายามบ่ายอยู่ที่สวนของคฤหาสน์ พร้อมกับถกเถียงถึงความสามารถของตัวเอง (ไร้สาระสิ้นดีเลยคนพวกนี้!!)
"นายหัดยอมรับว่าตัวเองมันพวกอ่อน! ความสามารถของนายมันก็แค่ของเล่นกลหลอกเด็ก" เซเลน่าทำสีหนัาจริงจัง พร้อมกับพูดถากถาง วารันซ่า
"หรอฮะ! แล้วไอร่ความสามารถที่ทำให้สวนของบ้านคนอื่นเค้าพังไม่เป็นท่านั่นมันอะไรกันฮะ?" วารันซ่าทำหน้ากวนๆ ใส่เซเรน่า
"ทำไมพวกเธอถึงได้ทะเลาะกันทุกวัน ไม่เบื่อบ้างเลยหรอ?...แต่ฉันเบื่อเธอสองคนมากเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม?" น้ำเสียงที่ฟังดูเย็นชานั้น กำลังพูดถากถางคนทั้งคู่ด้วยความเจ็บแสบ ออโรร่าค่อยๆยกชาขึ้นดื่มอย่างใจเย็น ก่อนจะหันไปมองค้อนคนทั้งคู่อีกครั้ง
"อ่อคุงนี่ละก็...พูดจาตรงไปตรงมาดีนะ" ไอร่ายังคงทำหน้ายิ้มแย้ม
"หยุดเรียกฉัน ด้วยชื่อที่สะอิดสะเอียนแบบนั่นทีเถอะคะ" ดวงตาสีม่วงอ่อนนั้นจ้องมองหญิงสาวดวงตาสีเหลืองนวลประกายนั้น ด้วยความเบื่อหน่าย พร้อมกับคำพูดเหน็บแนมไอร่า
"ไม่ได้หรอก! เธอคือตุ๊กตาหมีของฉัน...(ยื่นหน้าเข้าไปไกล)ฉันจะเรียกชื่อเธอยังไงก็ได้...ออคุง" ไอร่าแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้ออโรร่ามีสีหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะหยิบชาขึ้นดื่มแบบรัวๆ
"นี่เธอ...(ทำหน้านิ่ง) ขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหม?" ฮาเกรซเอ่ยขัดคนทั้งสองขึ้น พรางทำหน้าตึงเครียด
"ฉันนี่นะ?" ไอร่าทำหน้าขมวดคิ้ว
"อือ..." เมื่อพูดจบเค้าก็เดินนำไอร่าไปทันที
"นี่!ไม่คิดจะรอฟังคำตอบหน่อยหรอ! วันฉันจะตามนายไป หรือ ไม่ไป (แต่น้องก็วิ่งตามไปแล้วนะเอ้อ-.-) ไอร่าวิ่งตามฮาเกรซออกไป
พอมาถึงใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ ฮาเกรซก็ยื่นซองจดหมายให้กับไอร่า
"จดหมายจากฮอกวอตส์! (ชำเลืองมองฮาเกรซ) แล้วยังไงต่อละ?" ไอร่าหรี่ตามองชายหนุ่มที่วางมาดเงียบขรึม อยู่ตลอดเวลา ด้วยความสงสัย
"ฉันจะไปซื้อของพวกนี้ได้จากที่ไหน?" ฮาเกรซหยิบกระดาษอีกแผ่นออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้กับไอร่าอีกครั้ง
"แล้วนายไม่ถามฟีอัส หรือ อาเธน่าเอาละ ทำไมต้องมาถามฉันด้วย?" ไอร่าทำหน้าขมวดคิ้วชนกัน เธอไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลยจริงๆ
"ฉันไม่อยากขัดความสุขของเค้าทั้งสองคน(ทำเสียงเยือกเย็น) " ฮาเกรซหันไปมองทางอื่นแทน
"คนอื่นก็ได้! ทำไมต้องเป็นฉัน?" ไอร่ายังคงตั้งคำถามไม่เลิก
"นี่!(ทำเสียงดุ) ฉันให้เธอตอบคำถาม ไม่ใช่ให้เธอมาตั้งคำถามกับฉัน!" ฮาเกรซจ้องมองหญิงสาวด้วยความไม่สบอารมณ์นัก
"หัดทำหน้าตาให้มันดูสดใส โลกสวยบ้างจะได้ไหม? ทำหน้าอมทุกข์อยู่ตลอดเวลาแบบนั้น ผู้หญิงคนไหนจะกล้าเข้าใกล้นาย?...(มองแบบไม่สบอารมณ์เหมือนกัน)" ไอร่าทำหน้าเบื่อหน่าย ก่อนจะเริ่มสาธยายให้ฮาเกรซฟัง ถึงของที่ต้องซื้อในการใช้เรียนในเทอมนี้
ทางด้านของฟินิกซ์ก็ยังคงแต่หญิงเหมือนเช่นทุกวัน
"นี่นายจะเดินตามฉันไปถึงไหน?" ฟินิกซ์เร่งฝีเทัาให้เร็วขึ้น เค้าพยายามชิ่งหนี ไอร่เอลฟ์บ้านี่มาเป็นอาทิตย์ ไม่ว่าฟินิกซ์จะอยู่ที่ไหน หรือ ทำอะไร เอลเทอร์ ก็ตามเค้าไปทุกที (ยกเว้นเวลาทำธุระส่วนตัว) เหมือนพวกเอฟซี อะไรเทือกนั้น
"คุณฟินคุงครับรอผมด้วยสิครับ!" (แถมยังเรียกชื่อซะน่ารักเชียว/สมใจอยากไหมละเอง) เอลเทอร์รีบเร่งฝีเท้าเดินตามฟินิกซ์ขึ้นไป
"อย่ามาตามตูนะเฟ้ย!!" ฟีนิกซ์รีบวิ่งใส่เกียร์หมาเข้าห้องพักไปทันที พร้อมกับล็อคประตู
"จะบอกว่าน่าสมเพชก็ไม่น่าจะใช่...เพราะแกดันไม่ยอมบอกมันเองว่าแกเป็นผู้ชาย?" ฮาเรนแสยะยิ้ม พรางมองฟินิกซ์ที่อยู่ในชุดเมด ด้วยสีหน้าเอือมสุดๆ
"แกน่ะหุบปากไปเลย!" ฟินิกซ์หันไปมองค้อนฮาเรน ก่อนจะล้มตัวลงนอนที่โซฟา
"นายนี่ก็แปลกคนนะ...กลัวเค้าแต่ก็ไม่ยอมบอกว่านายเป็นพวกชอบแต่งหญิง! หรือว่านาย(ทำหน้ารับบ่ได้)จะชอบหมอนั่นจริงๆ?" เอวาทำหน้าขมวดคิ้วขึ้น
"เธอจะบ้าหรอ!...ถึงฉันจะชอบแต่งหญิง แต่ฉันก็ไม่ใช่พวกจิตวิปริตขนาดนั้นนะเห้ย! ตอนแรกก็แค่อยากจะแกล้งมันดูเฉยๆ นี่หว่า...ใครจะไปรู้ว่าหมอนั่นมันจะเชื่อสนิทใจขนาดนั้น" ฟินิกซ์ทำหน้าเหมือนคนกำลังจะเป็นบ้า
"แกนี่มันจริงๆ!ตายไปยมโลกก็คงไม่ต้อนรับคนแบบแกหรอก" ฮาเรนพูกถากถางฟินิกซ์ขึ้นอีกครั้ง
"แกคิดว่าตัวเองเป็นหลานของฮาเดสแล้วตูจะกลัวนะเฟ้ย!"
"อ้าว!คุณเอลเทอร์มานั่งทำอะไรตรงนี้?" เซลเฟียสน่าที่กำลังเดินขึ้นจากบรรไดเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจ
"ผมแค่เดินตามคุณฟินิกซ์ขึ้นมา แล้วจู่ๆเค้าก็หายไปเลยครับ...แล้วตอนนี้ผมก็หลงทางแล้วด้วย แหะ ๆ (ทำหน้าเขินๆ)" เอลเทอร์คลี่ยิ้มออกมา
"งั้นหรอคะ! งั้นเดี๋ยวฉันช่วยตามหาคุณฟินิกซ์อีกแรงนึงก็แล้วกัน" (เธอผู้นี้ช่างใสซื่อบริสุทธิ์เสียจริง-.-)
สองอาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนโกหก ~
รถไฟสายด่วนฮอกวอตส์เทียบจอดที่ชานชาลาเก้าเศษสามส่วนสี่ ชายหนุ่มที่มีเรือนผมยาวสีดำขลิบนั้น ยืนมองรถไฟอย่างมึนงง ก่อนจะก้าวขาขึ้นไปบนรถไฟด้วยความเกร็งสุดขีด เค้าเดินตามฟีอัสไปอย่างเงียบๆ พร้อมกับทำหน้านิ่งไม่แม้แต่แสดงสีหน้าใดๆออกมา ตามมาด้วยหญิงสาวนัยตาสีฟ้าครามที่กำลังตื่นเต้นกับการได้ขึ้นรถไฟเป็นครั้งแรก สายตาของนักเรียนทุกคนต่างจับจ้องมาที่พวกเค้าเป็นตาเดียว
"เธอ!ผู้ชายที่ทำหน้านิ่งๆ นั่นใครกันน่ะ ... เค้าดูหล่อจังเลย" หญิงสาวที่ยืนออกันอยู่บนตรงทางเดิน เอ่ยขึ้นก่อนจะตามมาด้วยเสียงกรี๊ดจากบรรดาสาวๆ ทำให้ฮาเกรซหันไปมองอย่างไม่สบอารมณ์
"นี่!เส้นประสาทยิ้มเสียรึไง?" ไอร่าที่เดินตามหลังเอวามานั้น แอบแขวะฮาเกรซที่กำลังฉุนได้ที่ แต่ก็ได้ความเงียบกลับมาแทน
ส่วนพ่อหนุ่มลูกครึ่งเอลฟ์นั้นเดินตามธีน่าอย่างสงบเงียบ พร้อมกับฉีกยิ้มให้กับสาวๆ ที่อยู่ตรงหน้า
"กรี๊ด ด ด ด ด ด ด ด น่ารัก...ทำไมคนพวกนี้ถึงได้หน้าตาดีกันขนาดนี้นะ"
"นั่นมันรุ่นพี่ ไอร่านี่!...น่ารักจังเลย" สายตาของหนุ่มๆ กำลังจ้องมองไอร่าอย่างเคลิบเคลิ้ม
"ไม่ชอบเลยจริงๆ...สายตาคนพวกนี้!" ออโรร่าพึมพำออกมา
"ถึงแล้วละ! ตู้นั่งสำหรับพวกเธอ!" ทุกคนหยุดเดินอยู่ที่ตู้สุดท้ายของโบกี้ พรางจ้องมองป้ายที่แขวนไว้ 'เฉพาะอาจารย์'
"งั้นฉันขอตัวไปหาแฮรี่ ก่อนแล้วกันนะ" ฟีอัสหันไปยิ้มให้กับอาเธน่า ก่อนจะเดินแยกตัวไป
ระหว่างทางที่เค้าเดินไปนั้น ความรู้สึกอันหนักอึ้งก็ถาโถมเข้ามาอีกครั้ง เมื่อเค้าเดินผ่านผู้หญิงคนหนึ่ง ฟีอัสรีบหันกลับไปมอง ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะหายลับตาไป
"รู้สึกไปเองงั้นหรอ?" ฟีอัสพึมพำกับตัวเองก่อนจะสบัดความคิดอันเพ้อเจ้อนั่นออกไปจากหัวสมองของเค้า...แต่ความรู้สึกอันหนักอึ้งนั้นยังไม่จางหายไป ภาพของหญิงสาวที่นอนจมกองเลือดค่อยๆผุดขึ้นมาในหัวของฟีอัสอีกครั้ง
#ความรักระหว่างฟีอัส กับ อาเธน่าเริ่มสั่นคลอน...หญิงสาวที่เจอในร้านกาแฟนั้นเธอเป็นใครกันแน่??
#ไอร่า..!! เธอชอบ(แกล้ง) เกรซคุงจริงๆเลยนะ
#คู่กัดแห่งปีเปิดฉากทะเลาะกันอีกแล้ว
#ออโรร่า...ฟินิกซ์นายคิดอะไรอยู่ (นู๋ออเค้าเป็นคนซึนนะจะบอกให้!!"
#เซลเฟียสน่านู๋เป็นเด็กใหม่ปีนี้...แถมยังต้องคอยดูแลไอร่เอลฟ์สมองนิ่มนี่อีกด้วย
#ฮาเรน...ยัยเด็กนั่นมีอะไรดี?
#ไอ้หน้าจืด..แกอยากตายรึไง
#ธีน่า!! ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ
*ข้างบนคือสปอยให้รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้!! ทำใจยอมรับความเจ็บปวดกันไว้ให้ดี อาจจะมีรักสามเศร้าเกิดขึ้น อุ๊บ~
อัพช้าไปหน่อยครับ พอดีไรท์ตื่นสาย (กราบงามๆ)
*ช่วยคอมเม้นให้ผมสักนิด ขอบคุณครับ
อัพช้าไปหน่อยครับ พอดีไรท์ตื่นสาย (กราบงามๆ)
*ช่วยคอมเม้นให้ผมสักนิด ขอบคุณครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น