Harry Potter & Child of the Gods

ลำดับตอนที่ #75 : Chapter: พลังแห่งซัลลาซาร์

การยืมพลังเป็นการฟื้นฟูพลังอย่างหนึ่ง ซึ่งมีทั้งผลดีและผลเสียในเวลาเดียวกัน ซึ่งผลดีคือได้ฟื้นฝูร่างกายในส่วนที่เสียหาย ให้กลับมาอยู่ในสภาพปกติ และยังมีพลังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว ส่วนผลเสียนั้นพลังที่ดูดกลืนเข้ามานั้นจะใช้ได้เพียงแค่ชั่วคราว พอหลังจากนั้นพลังทั้งหมดจะค่อยๆดูดกลืนพลังของผู้ใช้จนหมด และผู้ใช้พลังนั้นจะตายในที่สุด ซึ่งฟีริอัสรู้ดี แต่เค้ายอมแลกกับชีวิตของตัวเอง เพื่อล้างแค้นชายที่อยู่ตรงหน้า ชายที่ทำลายชีวิตและครอบครัวของเค้า...

 

"แกรู้ไหม?ฉันรอเวลานี้มานานแค่ไหน เวลาที่แกจะเผยตัวตนของแกออกมา แกมันพวกสวะชั้นต่ำที่เข้ามาทำลายชีวิตครอบครัวของฉัน...!" ฟีรีอัสเอ่ยขึ้น พร้อมกับสายตาที่จ้องมองฟีอัสอย่างอาฆาต ดวงตาสีแดงฉานเผยให้เห็นถึงความเกลียดชังที่เค้ามีต่อฟีอัส 

 

"แกพร่ามอะไรอยู่?" ตัวตนของฟีอัสอีกคนถามขึ้น ด้วยความสงสัย

 

"เดี๋ยวแกก็เข้าใจเอง" ฟีริอัสใช้ดาบของเค้าพุ่งเข้าหาฟีอัสทันที ความเร็วที่เพิ่มขึ้นทำให้ตัวผมขยับหนีแทบไม่ทัน ผมเลยใช้ดาบที่อยู่ในมือป้องกันเอาไว้ พลังของฟีริอัสต่างจากรอบที่แล้วอย่างเห็นได้ชัด ทั้งความเร็ว และพละกำลัง ฉากต่อสู้ของผมกับฟีริอัสได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง 

 

"อาจารย์เทนโนสึ พวกเราไม่สามารถเข้าไปหยุดการต่อสู้ครั้งนี้ได้เลยหรอ?" เซเลน่าถามขึ้น

 

"ขืนพวกเราเข้าไปขวางตอนนี้พวกเราก็ตายกันเปล่าๆ ทั้งสองคนนั้นหยุดไม่อยู่แล้ว ทางทีดีพวกเราควรหาวิธีป้องกันไม่ให้ที่นี่ถล่มลงมาดีกว่า"

 

"นี่เธอห่วงแค่ที่นี่จะพังงั้นหรอ? แล้วชีวิตพี่ชายฉันละ เธอไม่ห่วงเค้ารึไง...อาเธน่า" ธีน่าถึงกับตะคอกออกมาด้วยความเหลืออด กับความใจเย็นของอาเธน่า 

 

"ถึงเธอจะเข้าไปห้ามพวกเค้ายังไงมันก็ไม่มีประโยชน์หรอกอะธีน่า..."อาเธน่ายังคงทำหน้านิ่งเฉย พร้อมกับเอ่ยออกมาอย่างใจเย็น เพื่อให้หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าระงับบรรดาโทสะของตัวเองลง

 

"ที่นี่เป็นเหมือนใจกลางสำคัญของพวกเราเหล่าทวยเทพ ถ้าที่นี่พังลง ความสมดุลย์ของโลกทั้ง4จะถูกบิดเบียนไป จนสูญเสียความเป็นธรรมชาติ และการดำรงค์ชีวิต" เมื่ออาเธน่าพูดจบเธอก็เดินออกไปจากกลุ่มเพื่อสำรวจบริเวณรอบๆอุโมงค์เพื่อหาวิธีป้องกันไม่ให้อุโมงค์พังถล่มลงมา

 

"ฉันไม่เข้าใจ สูญเสียความเป็นธรรมชาติและการดำรงค์ชีวิต?" ธีน่าเลิกคิ้วขึ้น เหมือนเธอจะยังไม่เข้าใจ

 

"ความสมดุลย์ของธรรมชาติไงคะคุณปฐพี ก็อย่างเช่น ในโลกมนุษย์ อาจจะมีพวกสัตว์ในโลกเวทมนต์ หรือ สัตว์ในยมโลกเข้าไปอาศัยอยู่ในโลกมนุษย์ก็ได้ หรือไม่ก็พวกมนุษย์เข้าไปบุกรุกในส่วนของเหล่าทวยเทพ อะไรทำนองนี้แหละคะ" เซลเฟียสน่าที่ยืนเงียบอยู่นาน ได้ไขข้อสงสัยให้กับธีน่าและทุกๆคน

 

"ฉันว่าพวกเราออกไปจากตรงนี้กันน่าจะดีกว่านะ! ดูท่ายืนอยู่ตรงนี้นานๆท่าจะไม่ดีแล้วละ" ฟีนิกซ์เอ่ยขึ้น แรงสั่นสะเทือนทำให้ เพดาลบนอุโมงค์ค่อยๆเกิดรอยร้าวขึ้น 

 

ชายหนุ่มทั้งสองยังคงต่อสู้กันอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย แถมพลังที่มีดูจะเพิ่มขึ้นอีกด้วย 

 

"ฉันเล่นกับแกมานานเกินพอแล้ว" ฟีอัสพูดด้วยน้ำเสียงที่หอบสุดขีด 

 

"ข้าก็คิดว่ามันจะสนุกกว่านี้ซะอีก(แสยะยิ้ม) ข้าอุตส่าได้พลังของท่านมา ก็น่าจะใช้ให้คุ้มสักหน่อย" พูดจบฟิริอัสก็เข้าโจมตีฟีอัสอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ฟีอัสกลับหลบไม่พ้น ด้วยความอ่อนล้าของร่างกาย ทำให้ความเร็วของเค้าลดลง ร่างของฟีอัสถูกซัดจนกระเด็นไปติดกับพนังของถ้ำด้วยความแรง อั๊ก~ พร้อมกับสำลักเลือดออกมา

 

"พี่!!" ธีน่าที่ยังคงยืนดูเหตุการณ์ถึงกับกรีดร้องออกมา พรางวิ่งเข้าไปหาร่างของฟีอัส

 

"คุณธีน่า ระวัง!" เอลเทอร์ตะโกนตามหลังธีน่า ฟีริอัสที่โผล่ออกมาจากมุมมืด พร้อมกระโจนเข้าหาตัวของธีน่า แสงสีทองของวงแหวนเปล่งประกายออกมาอีกครั้ง โล่กำบังขนาดใหญ่โผล่ออกมาป้องกันตัวของเธอไว้ เสียงดาบของฟีริอัสที่กระทบกับโล่นั้นดังสนั่นไปทั่วอุโมงค์ ทำให้รอยราวยิ่งเพิ่มมากขึ้น เอลเทอร์แว๊บหายตัวมาอยู่ตรงหน้าของโล่กำบังแล้วใช้หมัดซัดเข้าไปที่ท้องของฟีริอัสด้วยความโมโห แต่ฟีริอัสก็ตั้งตัวได้ทัน จึงใช้ดาบแทงเข้าไปที่ท้องของเอลเทอร์ ฉึก~ เลือดสีแดงฉานกรจายไปทั่วบริเวณนั้น เอลเทอร์ล้มลงกองกับพื้น เสียงกรีดร้องของธีน่าดังขึ้น พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา

 

"พวกสวะ ที่คิดจะเข้ามาขวางก็ต้องจบแบบนี้แหละ" ฟีริอัสหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ ทุกคนที่ได้ยินเสียงกรี๊ดของธีน่า ต่างพากันวิ่งมาตามเสียงกรี๊ดของเธอ เซลเฟียสน่าถึงกับเข่าทรุด เมื่อเห็นเอลเทอร์นอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้า

 

"เอลเทอร์!!!" ฟินิกซ์ไม่รอช้าเค้าเปิดฉากกระโจนเข้าหาฟีริอัสทันที ด้วยความโกรธ ตามมาด้วยเซเลน่า ที่กำลังโกรธไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย 

 

"ทุกคน!!ไม่นะ!" อาเธน่าที่วิ่งมาสมทบทีหลัง ถึงกับตะโกนห้าม แต่ก็เหมือนว่าไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอเลยสักนิด ทุกคน กระโจนเข้าหาฟิริอัสด้วยความโกรธ และแค้นใจสุดขีด ธีน่าได้แต่นั่งมองร่างของเอลเทอร์ ที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น พร้อมกำหมัดไว้แน่น วงแหวนเปล่งแสงออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับเป็นแสงสีดำ พร้อมกับสายฟ้าที่ฟาดลงมาหลายร้อยเส้น 

 

"อะธีน่า!!เธอควรควบคุมตัวเองให้ได้ อย่าให้ความโกรธเข้าครอบงำเธอสิ!!"อาเธน่าตะโกนออกมา แต่ดูเหมือนจะช้าไปแล้ว ธีน่าเริ่มสูญเสียการควบคุมร่างกายของตนเอง ดวงตาสีแดงฉานค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น พลังมหาสารทำให้แสงที่สัญญาลักณ์ของทุกคนปรากฏขึ้น ก่อนจะดับหายไป การต่อสู้ของทุกคนชะงักลงทันที ทุกคนหันไปมองยังที่ๆธีน่าอยู่ 

 

"นั่นธีน่าหรอ?" เซเลน่าจ้องมองหญิงสาวที่มีดวงตาแดงก่ำนั้นด้วยความสับสน อาเธน่ารีบวิ่งไปสมทบกับพวกเซเลน่าทันที พร้อมกับหันดาบไปยังธีน่า

 

"เธอรู้ใช่ไหม คุณฟาเซย์ซิน...?"อาเธน่าหันไปมองคินน่า

 

"ไม่อยากจะเชื่อเลย ถ้าฉันไม่เห็นกับตาตัวเอง...สายเลือดที่แท้จริงของซัลลาซาร์ สลิธีริน"

#555พลังอะไรเนี่ยมาปนกันไปหมดแล้วนะเหยยยยย


#ผู้ปกครองของเด็กๆที่ยังไม่มาแสดงตัวผมจะคิดชื่อลูกๆให้นะครับ