วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #243 : จุฬาตรีคูณ

จุฬาตรีคูณ หรือ สังคัม (Triveni Sangam) เป็นชื่อของสถานที่ในเมืองอัลลาฮาบาด (Allahabad) ที่แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ในอินเดีย 3 สายคือแม่น้ำคงคา (Ganges) แม่น้ำยมุนา (Yamuna) และแม่น้ำสรัสวดี (Saraswati) มารวมกัน

ที่บรรจบของจุฬาตรีคูณจะมองเห็นเป็นน้ำสองสี สองกระแส กระทบกันอย่างชัดเจนเป็นวังน้ำวน ชาวฮินดูมีความเชื่อว่าภายใต้แม่น้ำ 5 สาย (ปัญจมหานที) มีแม่น้ำใต้ดินอีกสายหนึ่ง ซึ่งมองไม่เห็นได้ไหลมาบรรจบกัน ณ ตรงจุดที่เป็นตาน้ำพุ่งขึ้น คือ แม่น้ำสรัสวดี

จุฬาตรีคูณเป็นสถานที่ที่ใช้ประกอบพิธีกรรม “มหากุมภะ เมลา (Kumbha Mela)” 

.

.

.

.

.

 มหากุมภะเมลา มีที่มาจากตำนานการกวนเกษียรสมุทร โดยว่ากันว่า ขณะที่เทพและอสูรกำลังแย่งชิงน้ำอมฤตนั้น หยดน้ำอมฤตได้กระเด็นตกลงมายัง 4 เมืองบนโลกมนุษย์ ได้แก่เมืองอัลลาฮาบาด เมืองนาสิก (Nashik) เมืองอุชเชน (Ujjain) และเมืองหริทวาร (Haridwar)

  

ชาวฮินดูถือว่ามหากุมภะเมลาเป็นเทศกาลสำคัญที่ญาติสนิทมิตรสหายจะได้สวดมนต์ขอพรเทพเจ้าและเดินทางไปแสวงบุญยังริมฝั่งแม่น้ำคงคาในเมืองอัลลาฮาบาด

.

.

.

.

.

จุฬาตรีคูณยังมีส่วนสำคัญในการประกอบพิธีมหาศิวะราตรี (Maha Shivaratri)

มหาศิวะราตรีคือวันสำคัญทางศาสนาฮินดู โดยจะจัดขึ้นในช่วงแรม 13 ค่ำ หรือแรม 14 ค่ำ ของปลายเดือนกุมภาพันธ์ถึงต้นเดือนมีนาคมของทุกปี 

.

.

.

.

.

เล่ากันว่าพนมเทียน (ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ) เขียนนิยาย “จุฬาตรีคูณ” ขึ้นจากความประทับใจในเรื่อง “กามนิต –วาสิฐี” มีช่วงหนึ่งของเรื่อง ที่กล่าวถึงแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ อันเกิดจากการบรรจบของแม่น้ำคงคา กับแม่น้ำยมุนา และในเวลากลางคืน จะมีทางช้างเผือกมาบรรจบกัน

พนมเทียนนำต้นฉบับ “จุฬาตรีคูณ” ไปเสนอขายตามสำนักพิมพ์ต่าง ๆ แต่เนื่องจากเป็นนักเขียนหน้าใหม่จึงถูกปฏิเสธ กระทั่งไปเสนอครูแก้ว อัจฉริยะกุล หรือ “แก้วฟ้า” เมื่อครูแก้วได้อ่านแล้วชอบใจจึงทำเป็นละครวิทยุ ให้ครูเอื้อ สุนทรสนานช่วยแต่งเพลงประกอบเรื่อง ทำเป็นละครวิทยุ ทำให้จุฬาตรีคูณเป็นที่รู้จักของผู้ฟังจำนวนมาก