Apology...
"ฉันจะให้เงินนายก้อนหนึ่ง แล้วก็ออกไปจากชีวิตแจบอมซะ"
" แล.."
"ลูกของนายกับแจบอมฉันจะเลี้ยงให้เอง แล้วนายก็ลืมไปซะว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของนาย"
ตาเรียวมองเด็กน้อยที่นอนอยู่บนเปลสำหรับเด็กที่เพิ่งคลอด น้ำใสๆไหลอออกมาตาดวงตาหวานทันทีที่คนเป็นย่าของเด็กตัวน้อยเดินออกจากห้องพักพิเศษของโรงพยาบาลแห่งนี้ คนอย่างจินยองไม่มีอะไรซักอย่าง ไม่คู่ควรกับแจบอมเลยซักนิด ลูกของเขาควรจะได้อยู่ที่ดีๆ แม่รักลูกนะแต่แม่พาลูกไปด้วยไม่ได้จริงๆ
ร่างบางเดินไปมองลูกน้อยที่นอนหลับตาพริ้มครั้งสุดท้าย ใบหน้าหวานโน้มลงจูบหนูน้อยเบาพร้อมน้ำตาที่ร่วงเผาะบนใบหน้าของเด็กอ่อน ก่อนจะตัดสินใจเดินจากห้องไปพร้อมกับจดหมายลาที่ทำให้แจบอมต้องเกลียดจินยองคนนี้มากที่สุด !!!!!
เรื่องเก่าไม่ได้ดองนะแต่ขอเปิดเรื่องใหม่ก่อน อิอิ ฝากติดตามกันด้วยนะครับสำหรับเรื่องนี้ วางพล็อตใกล้เสร็จแล้ว อีกไม่นานเกินรอ ฝากนิยายอีกเรื่องของเราด้วยนะ รักนะครับ .
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น