คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : CHAPTER 10 : รับน้อง (2)
CHAPTER 10 : รับน้อง (2)
ทุกคนพยายามหาจิ๊กซอว์กันอย่างขันแข็ง เจสันก็ได้ไปตั้งหนึ่งชิ้น แต่เซอาร์ยังไม่ได้เลยซักชิ้นนึง เธอรู้สึกว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ เพื่อให้คู่ควรกับเจ้าชาย เธอจะต้องหาจิ๊กซอว์ให้เจอ ขณะครุ่นคิดอย่างขมักเขม้น สายตาเหลือบไปเห็นลางอย่างที่กรอปรูปที่ประดับอยู่บนกำแพง
เจอแล้ว!
เซอาร์รีบวิ่งจะเข้าไปหยิบ แต่ทว่าก็ช้าเกินไป ก่อนที่เธอจะทันได้หยิบจิ๊กซอว์นั่นก็มีชายคนหนึ่งวิ่งเข้าไปหยิบแทน ทันทีที่แตะจิ๊กซอว์ กองขยะจำนวนมากก็หล่นลงมาทับผู้ที่แตะจิ๊กซอว์ทันที
“อ้ากกก”
“อี๋ เหม็นอ่ะ”
“อย่าเข้ามาใกล้นะโว้ยยย”
ตอนแรกก็เศร้านะ ตอนนี้ขอบใจนายมาก ผู้กล้าคุง
เซอาร์ยืนไว้อาลัยให้ผู้กล้าคุงเงียบๆ อดรู้สึกขอบคุณเขาไม่ได้ที่เอาตัวมาปกป้องเธอไว้(?) ซึ่งตามจริงเขาคนนั้นก็แค่อยากจะเก็บจิ๊กซอว์ได้เท่านั้นเอง เซอาร์เลิกสนใจผู้กล้าคุง แล้วเดินหาจิ๊กซอว์อีกครั้ง เธอเดินวนตามเก้าอี้ เผื่อมันจะถูกซ่อนเอาไว้แถวนี้บ้าง แต่เก้าอี้มันก็มีตั้งพันตัว เธอคงเดินหาไม่หมดหรอก เลยหาแค่เก้าอี้ที่จัดไว้รอบนอกเท่านั้นเอง
ไม่เจอเลย
เซอาร์คิดอย่างเศร้าใจ ตอนนี้จิ๊กซอว์ถูกเก็บไปได้ 12 ชิ้นแล้ว เหลืออีกเพียง 4 ชิ้นเท่านั้น ไม่ๆๆ ยังไงเธอก็ต้องหาให้เจอให้ได้
“เจอแล้ว! อ้ากกก มีไฟออกมาด้วย ไหม้แล้วๆๆ”
...เหลืออีกตั้ง 3
“อยู่นั่นไง! เฮ้ยยย ระวังนะ! นั่นมันต้นไม้กินคน!”
…..เหลือตั้ง 2
“อยู่นี่เอง! โชคดีจัง มันแค่สุ่มกองทัพเต่าออกมาเท่านั้นเอง”
“ดีกับผีน่ะสิ! นั่นมันเต่ายิงเลเซอร์ได้ว้อยยย!”
“มันยิงก้นช้านนน”
….
เหลืออีก 1
เซอาร์มองความวุ่นวายตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า เธอรีบเดินหาจิ๊กซอว์ก่อนที่จะมีคนไปเจอ เหลืออีกแค่ชิ้นเดียวเท่านั้นๆๆ
“เจอแล้วแฮะ”
เสียงเอ่ยปากเบาๆที่มีดาเมจทำร้ายจิตใจเธอค่อนข้างสูง เธอค่อยๆหันไปมองคนที่อยู่ข้างๆเธอเหมือนซีดีแผ่นสะดุด เป็นเจสัน เจ้าชายของเธอนั่นเอง เขาเดินมาอยู่ข้างๆเธอเมื่อไหร่ไม่ทราบ ทว่าตามองไปที่โคมไฟติดผนัง ที่นั่นมีจิ๊กซอว์อยู่
ฮื่ออ
เซอาร์มองมันอย่างเศร้าสร้อย หมดหวังแล้ว แค่เพราะอีกฝ่ายเป้นเจ้าชาย เซอาร์เลยไม่อยากแย่งจิ๊กซอว์ของเขา เซอาร์หดหู่เสียจนเจสันสังเกตได้ เขางงนิดหน่อย ไม่รู้ว่าจู่ๆยัยเตี้ยรี่เป็นอะไร ทำไมจู่ๆก็หดหู่แบบนี้ แล้วเขาก็เข้าใจเมื่อเห็นเธอมองที่จิ๊กซอว์อย่างหมดหวัง
“อะไรเนี่ย นี่เธออยากได้มันขนาดนั้นเชียว”
หงึก
เซอาร์พยักหน้า เจสันมองเธออย่างเอือมๆ กะอีแค่จิ๊กซอว์ชิ้นเดียว ไม่รู้จะอยากได้อะไรขนาดนั้น แถมตอนไปแตะมัน ยังจะเสี่ยงโดนอะไรก็ไม่รู้อีก
“อยากได้ก็เอาไปดิ”
เซอาร์ตาเป็นประกาย เจ้าชายของเธอน่ารักที่สุด สายตามองที่โคมไฟติดผนังอย่างมาดมั่น เอื้อมมือสุดแขน เขย่งสุดเท้า
แต่ก็ไม่ถึง…
เซอาร์กลับมาทำหน้าหดหู่อีกครั้ง เธอพยายามกระโดดสูงๆ แต่โคมไฟนั่นก็อยู่สูงเกินไป เจสันเห็นคนเตี้ยพยายามกระโดดคว้าจิ๊กซอว์ก็รู้สึกเหนื่อยใจ
“มานี่”
เจสันสอดมือเข้าใต้วงแขนเซอาร์ ก่อนจะยกตัวเธอขึ้นสูง เซอาร์เบิกตากว้าง เขินก็เขิน แต่นึกได้ว่ามีบางอย่างต้องทำ มือเรียวเล็กรีบคว้าจิ๊กซอว์ที่ซ่อนอยู่ภายในโคมไฟหรู เซอาร์ตาเป็นประกาย เธอมองมันอย่างภูมิใจ ก่อนที่จิ๊กซอว์จะเปลี่ยนเธอให้อยู่ในชุดมาสคอตแมวสีขาว
ใช่แล้ว.. ชุดมาสคอตที่ปิดร่างของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ส่วนหัวของมันยิ้มแปลกๆอยู่ตลอดเวลา เจสันมองมาสคอตแมวสีขาวอย่างขบขัน แต่ก็รีบเก็บสีหน้าแล้วตีหน้านิ่งอย่างรวดเร็วก่อนจะวางเธอลง ยัยเตี้ยนี่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกจับแต่งเป็นมาสคอตแมวเหมียว มัวแต่ภูมิใจอยู่นั่นแหละ
“ดูเหมือนว่าน้องๆจะเก็บจิ๊กซอว์กันครบแล้วนะคะ ขอให้ทุกคนที่มีจิ๊กซอว์ออกมาด้านหน้าด้วยค่ะ” เอลล่าประกาศ เธอมองสภาพรุ่นน้องแต่ละคนที่ถือครองจิ๊กซอว์ แต่ละคนมีสภาพไม่จืดกันทั้งนั้น มีแค่บางคนเป็นส่วนน้อยที่ไม่โดนอะไรเลยๆ
“ไหนๆ ว้าวว มีมาสคอตแมวโผล่มาตัวนึงแหนะ น่าร้ากก โอ้ะ แล้วก็มีแม่สาวหูแมวด้วยแฮะ อืมๆ” เอลล่ากล่าวเมื่อเห็นมาสคอตแมวเหมียวที่ไม่รู้ว่าข้างในเป็นใคร แล้วก็เหลือบไปเห็นริรินแม่สาวหูแมวอีกคน เธอหันไปส่งซิกให้ใครบางคนโดยรุ่นน้องไม่ทันสังเกตุ
“ขอให้น้องเอาจิ๊กซอว์มาต่อกันได้เลยค่ะ”
รุ่นน้องปีหนึ่งทั้ง 16 คนเอาจิณกซอว์ออกมา ก่อนจะเกิดเสียงร้องขึ้น
“เฮ้ยยย มันหายไปไหน”
“ของฉันก็ไม่มี เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย”
“ผมจำได้ว่าใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงนี่นา”
จู่ๆก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้น เมื่อยู่ดีๆจิ๊กซอว์ที่เก็บมาได้ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เหล่ารุ่นพี่ต่างอมยิ้มอย่างขบขันเมื่อเห็นท่าทีแตกตื่นของรุ่นน้อง เมื่อเริ่มมีเสียงถกเถียงกันดังขึ้น รุ่นพี่คนนึงก็เอ่ยปาก
“ริกเกอร์ นายออกมาได้แล้ว”
“อะไรกันฮิวจัง ฉันว่าจะแกล้งเด็กพวกนี้อีกซักหน่อยแท้ๆ”
จู่ชายคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นจากเงา เขาก้าวออกมาพร้อมกับจิ๊กซอว์ในมือถึงสามชิ้น ริกเกอร์เป็นชายชายร่างสูงผมสีดำตาสีแดง ใบหน้าของเขาดูน่ากลัวเล็กน้อยยามแสยะยิ้มให้กับเหล่ารุ่นน้องที่มองมา เรียกได้ว่าเด็กปีหนึ่งหลบสายตาเขาแทบไม่ทัน
“ฉันอยากกลับไปตากลมเย็นๆที่หอแล้ว แล้วก็อย่ามาเรียกฉันว่าฮิวจังนะว้อย” ฮิวโก้กล่าวด้วยสีหน้าหงุดหงิด เขาเป็นผู้ชายหน้าหล่อติดหวาน มีผมสีน้ำตาลเปลือกไม้กับดวงตาสีอเมทิสต์ และเพราะใบหน้าติดหวานของเขา ทำให้ริกเกอร์ชอบเรียกเขาว่าริวจัง
“นี่มัน.. อะไรกันครับรุ่นพี่”
เด็กปีหนึ่งคนหนึ่งเอ่ยถาม
“ก็ไม่ทำไม ฉันก็แค่ใช้กิฟต์ของฉันแฝงตัวไปในเงา แล้วก็ใช้สกิลลบตัวตนพร้อมกับขโมยจิ๊กซอว์มหาประลัยนี่มาไง หยุด ไม่ต้องบ่น มันเป็นความสะเพร่าของพวกนายเอง ถ้าเกิดว่ารักษาดีๆอย่างน้อยก็ต้องรู้ตัวมั้ยว่าจิ๊กซอว์มันหายไป”ริกเกอร์อธิบายพร้อมกับกล่าวขัดเด็กปีหนึ่งที่คิดจะโวยวาย เล่นเอาเด็ปีหนึ่งกลุ่มนั้นถึงกับสะอึกไปตามๆกัน
“แล้วเราต้องทำยังไงหรอครับ รุ่นพี่ถึงจะยอมมอบจิ๊กซอว์ให้กับเรา”
ลูเอลเอ่ยถามอย่างประนีประนอม เขาพยายามไม่สร้างความขัดแย้งหรือใช้อารมณ์ในการชิงจิ๊กซอว์คืน เขาเองก็เป็นหนึ่งในคนที่เก็บจิ๊กซอว์ได้เหมือนกัน
“ก็ไม่เห็นต้องถาม พวกเราก็แค่บุกไปเอามาน่ะสิ!” ปีหนึ่งคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างครกคะนอง
“ยูกะ”
ฉึบ
ทันที่ที่เอลล่าเอ่ยเรียก นักเรียนคนที่พูดขึ้นก็ถูกมัดไว้อย่างแน่นหนา เป็นรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีใบหน้าดูยโส เธอมีดวงตาสีดำ ผมสีดำของเธอถูกตัดสั้นเอาไว้ เธอกวาดตามองรุ่นน้องคนอื่นๆ
“อย่าพยายามดีกว่านะ อย่าลืมว่าพวกนายห้ามใช้พลังอะไรทั้งสิ้น” เธอกล่าวด้วยเสียงราบเรียบ
“ที่พวกน้องๆต้องทำ ก็แค่ทำตามที่พวกพี่ๆบอกให้ได้ก็พอค่ะ ฮิฮิ”
เอลล่ากล่าวอย่างอารมณ์ดี นี่แหละคือเวลาที่เธอรอคอย ปีสองต่างมองเธออย่างเอือมๆ
“อืมมม เริ่มจากใครดีน้าาา แอน เธอว่าไงล่ะ เห็นจ้องมาพักนึงแล้วนี่นา” แอนหรือแอนดาริน คือผู้หญิงหน้าตายคนหนึ่ง เธอมีผมสีน้ำตาลตัดสั้น ดวงตาสีเดียวกัน และมีแว่นตาประหลาดติดบนหัว
“เจ้าแมว มานี่ซิ” แอนดารินเอ่ยเรียก
“คะ? ฉันหรอคะ” ริรินเอ่ยถาม เพราะว่าเธอมีหูแมวอยู่บนหัว แล้วรุ่นพี่ก็จ้องมาทางเธอด้วย
“ไม่ใช่เธอ เจ้ามาสคอตแมวตรงนั้นต่างหาก”แอนดารินชี้นิ้วมาที่เซอาร์ที่ยืนอยู่ด้านหลังของริริน
“อา.. โอเคค่ะ”
เซอาร์งงนิดหน่อยที่มีคนเรียกตัวเอง ก่อนเธอจะค่อยๆก้าวไปหาแอนดาริน แอนดารินเดินเข้ามาใกล้ๆเธอ ยกมือถือขึ้นมาแล้วถ่ายรูปตัวเองกับมาสคอตแมวเหมียว
“ไปได้” แอนดารินกล่าว เรียกสายตางุนงงได้จากทั้งหอประชุม แค่เนี้ยอ่ะนะ
“ห้ะ แค่นี้เนี่ยนะ โอ้ยยน ไม่เอาๆ แบบนี้มันง่ายเกินไป เอริ เธออยากทำอะไรหรือเปล่า” เอลล่าเอ่ยขัดเมื่อเห็นว่าสิ่งที่แอนดารินสั่งนั้นง่ายไป ก็รู้อยู่หรอกนะว่าชอบแมว แต่แบบนี้มันง่ายปายย
“เอ๋ ถ้าอย่างนั้นก็ ฉันขอกอดคุณมาสคอตแมวตรงนั้นก็แล้วกันค่ะ!” เอริเป็นรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอมีหน้าตาน่ารัก มีผมสีเทา ดวงตาสีฟ้าอ่อนจ้องมองมาสคอตแมวอย่างสนอกสนใจ
“เฮ้ออ ถ้าอย่างนั้นรวมคำขอของแอนกับเธอแล้วกัน จะได้ไม่เอาเปรียบรุ่นน้องมากเกินไป ให้ตายสิ ทำไมถึงได้สั่งอะไรง่ายๆแบบนี้กันจังวะ” ฮิวโก้กล่าวบ่นอย่างอดไม่ได้
สุดท้ายมาสคอตแมวอย่างเซอาร์ ก็ต้องยอมเปลืองตัวอยู่ในอ้อมกอดของรุ่นพี่อีกครั้ง ทำให้พวกเธอได้รับจิ๊กซอว์คืนมาหนึ่งชิ้น
“ถ้าอย่างนั้นฉันเอง พวกนายทั้งหมดอย่างน้อยสามคน ออกมาสารภาพคนที่ชอบซะ!”
หา!!!
ทันทีที่ริกเกอร์เอ่ยออกมาก็เรียกเสียงตกใจจากคนอื่นๆได้ทันที จู่ๆจะให้มาสารภาพคนที่ชอบต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้น่ะนะ เป็นไปไม่ได้หรอก!
“ฉันชอบผู้ชายหล่อๆทุกคนนะคะ!”
เซอาร์แทบจะไม่ต้องเดา เธอหันไปมองต้นเสียง เป็นชาร์ล็อตที่มองรุ่นพี่ตาเป็นประกาย บางคนที่หล่อๆหน่อยก็ถูกจ้องหนักจนต้องเบือนหน้าหนี เมื่อมีคนกล้าคนหนึ่งแล้ว พวกเขาหลายๆคนต่างก็ช่างใจกัน เซอาร์ก็คิด หรือเธอจะบอกชอบเจสันเลยดี
ไม่ดีกว่า เขิน
“ชอบนะครับ! คุณเซอาร์ห้องเอ!”
ผู้ชายคนหนึ่งอาศัยเวลาที่คนอื่นๆพูดกันเสียงดังตะโกนออกมา ท่ามกลางคนหมู่มากเลยไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกน เมื่อเห็นดังนั้นหลายๆคนก็ทำตามบ้าง
“เจสัน! เป็นแฟนกันเถอะ!”
“เชอรีนคะ! สนใจผู้หญิงไหม!”
“ลูเอล! ผมชอบนายนะ”
บลาๆๆๆ
เสียงตะโกนกันมากมาย เซอาร์จับใจความได้แค่ชื่อที่คุ้นหู ก่อนรุ่นพี่จะสั่งให้เงียบ พวกเราได้จิ๊กซอว์คืนสองชิ้นแล้ว เหลืออีกเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น
“แหมๆ เมื่อกี้จู่ๆก็เป็นคนกล้าขึ้นมาซะอย่างนั้นเลยนะพวกเธอ” เอลล่าเอ่ยแซว
“ถ้าอย่างนั้นอย่างสุดท้าย! จงเต้นท่าเป็ดให้ฉันดูซะ!”
“ห้ะ จะบ้าหรอ ฉันไม่เอาด้วยหรอกว่ะ!” เจสันกล่าวขึ้นอย่างไม่เห็นด้วย ให้ตายเขาก็ไม่ยอมทำอะไรปัญญาอ่อนแบบนี้แน่ๆอ่ะ หลังจากที่เขากล่าวจบ ก็มีเสียงตอบรับเชิงเดียวกับเขามากมาย ก่อนที่เอลล่าจะเอ่ยอะไร ก็มีรุ่นพี่มากระซิบข้างหูเธอ
“โถ่ น่าเสียดายเวลาจะหมดแล้ว ถ้างั้นส่งตัวแทนมาซักสามสี่คนก็ได้”
สุดท้ายก็ต้องมีผู้กล้าออกไปเต้น เซอาร์ยืนอยู่ด้านหลังผู้คนในชุดมาสคอต มองผู้กล้าที่ออกไปเต้นอย่างไม่ถนัดเท่าไร เอ้ะ เมื่อกี้เธอเห็นแวบๆว่าล็อตตี้ออกไปเต้นด้วยนี่นา คงไม่ใช่หรอกมั้ง
ก๊าบก๊าบก๊าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง~
เมื่อพบเห็นคำผิด สามารถแจ้งเราได้นะคะ เราแต่งในมือถือแล้วลงคอมอีกที ไม่ได้เช็คคำผิดเลย
ดังนั้นใครพบเห็นแล้วแจ้งจะเป็นการขอบคุณมากเลยค่ะ//โค้ง
มุมตัวละคร
เซอาร์ : (แอบเต้นเป็ดในที่ลับตา)
เจสัน : ปัญญาอ่อนว่ะ
เป็ด : ก๊าบบบบ
ไรท์ : สภาปีสองออกมาหมดแล้วว เย่ ตัวละครเยอะแบบนี้มันค่อนข้างลำบากเลยค่ะ ฮือ นั่งปั่นมาเมื่อคืน ไปดูคลิปแมวเต้นก็เลยอยากให้พวกปีหนึ่งมันเต้นบ้าง แต่อีตาเจสันมันดื้อ ยังดีที่มีคนอยากเต้นบ้าง อยากเช่นลต. ไปติดตามข่าวสารหรือพูดคุยกันได้ที่ทวิตเตอร์ด้านล่างนะคะ ไปแยะ
ความคิดเห็น