ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Gifter Academy #เจ้าชายของเซอาร์

    ลำดับตอนที่ #26 : CHAPTER 20 : คิงและควีน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.47K
      223
      24 เม.ย. 62

    CHAPTER 20 : คิงและควีน



        หลังถ่ายรูปเสร็จ พวกสภาปีหนึ่งก็ขอตัวกลับก่อน เซอาร์เดินตามเพื่อนๆด้วยสติที่ล่องลอย ขนาดหลับไปก็ยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าหลับเมื่อไหร่ เรียกได้ว่าสมองเออเรอร์สุดๆ ส่วนเจสันตัวการที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ก็ยังคงไม่รู้ตัวต่อไป



        เช้าวันถัดมาทุกคนก็ทำตัวตามปกติ ไม่ได้มีการแสดงตัวว่าพวกเขาได้เป็นหนึ่งในสภานักเรียน ทว่าต่อให้ไม่มีการแสดงตัวเกิดขึ้น แต่คนทั้งโรงเรียนก็สามารถรับรู้ได้จากเพจโรงเรียนที่สภานักเรียนเป็นคนอัพเดท รวมถึงสามารถสังเกตได้จากปลอกแขนสีแดงขลิบทองที่ติดด้านแขนขวาของพวกเธอ เพราะผู้ที่สามารถสวมมันได้มีเพียงสภานักเรียนเท่านั้น



        วันนี้เป็นวันอังคาร ซึ่งสองคาบสุดท้ายเป็นวิชาเลือก เซอาร์ค่อนข้างคาดหวังกับวันนี้มากพอสมควร เพราะเธอจะได้เริ่มพัฒนาตัวเองเพื่อปิดจุดอ่อน รวมถึงได้ใกล้ชิดกับเจ้าชายของเธอด้วย



        คาบแรกของวันนี้เป็นวิชาคณิตศาสตร์ เมื่อเข้าไปถึงก็พบว่าคุณครูที่คุ้นหน้าคุ้นตากำลังนั่งรอที่โต๊ะครูด้านหน้าอยู่แล้ว เธอเป็นครูที่คุมสอบสนามใหญ่ พวกห้องเอคนอื่นๆก็มารอกันแล้ว กลุ่มของเซอาร์เลยรีบไปหาที่นั่งเพื่อไม่ให้เสียเวลามากกว่าเดิม



        อาริซานิ เรย์ เป็นคุณครูสอนวิชาคณิตศาสตร์ และอีกหนึ่งวิชาที่เธอรับผิดชอบก็คือ วิชาการต่อสู้โดยใช้อาวุธ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งวิชาที่เซอาร์ค่อนข้างให้ความสนใจ



        “บทเรียนแรกของเรา จะเริ่มที่เรื่องลำดับและอนุกรม ขอให้นักเรียนเปิดหนังสือไปที่หน้า 8…”



        อาริซานิ เรย์กล่าวด้วยเสียงนิ่งๆตามแบบฉบับของตน ห่วงสะกดพลังทำหน้าที่ทุกอย่างแทนกระเป๋านักเรียนแล้ว ทันทีที่เริ่มการสอน เรย์ได้บอกให้ทุกคนออกคำสั่งกับห่วงสะกดพลัง ทำให้ปรากฏช่องเก็บของนับร้อยช่อง ซึ่งมันถูกจังจองด้วยตำราเรียนและของใช้จำเป็นสำหรับการเรียนของโรงเรียนนี้ไปแล้วหลายสิบช่อง



        คนที่ดูเบื่อหน่ายกับวิชานี้มันก็มีค่อนข้างเยอะนะ อย่างเจ้าหน้าแมวราฟาเอลตอนนี้ก็ฟุบหลับไปเป็นที่เรียบร้อย ทว่ากลับถูกปลุกขึ้นมาด้วยฝีมือของจีซลที่อยู่ข้างๆก่อน ไม่งั้นถ้าอาจารย์สังเกตเห็นก็คงถูกจับทำโทษไปแล้ว



        ซึ่งความจริงอาริซานิ เรย์ที่มีสายตาเฉียบคมมีหรือจะไม่เห็นว่ามีลูกแมวมาแอบหลับในตาบของเธอ แต่เธอก็ทำใจดี ยอมปิดตาข้างหนึ่งทำเหมือนไม่เห็นไปนั่นแหละ แค่อย่าให้เธอจับได้แบบจังๆก็โอเคแล้ว



        ช่างเป็นคุณครูที่ใจดีจริงๆ



        “เก่งจริงๆที่สามารถตามทันการสอนที่เร็วแบบนี้ได้ สมกับเป็นห้องหนึ่งเลยนะ งั้นเอาแบบฝึกหัดไปทำซักสามหน้าแล้วกัน ส่งพรุ่งนี้เช้าก่อนคาบแรก ใครไม่ส่งฉันจะหักคะแนน”



        “โหยยยย”



        เสียงนักเรียนร้องโห่ขึ้นมาเมื่อเห็นว่าแค่เริ่มเรียนวันแรกก็ได้การบ้านมากองหนึ่งแล้ว แถมมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆซักนิด ขึ้นชื่อว่าคณิตศาสตร์นี่นา ทว่าเรย์กลับไม่สนใจปล่อยให้เหล่าลูกไก่ปีหนึ่งนั่งทำหน้าหงอยไว้อาลัยกับเวลาว่างของตัวเอง



        ขอถอนคำพูดที่ว่าใจดีไปนะคะคุณครู..



        คาบต่อมาเป็นวิชาดนตรี ครูผู้สอนเป็นเป็นผู้ชายหน้าหวานตัวเล็ก เขามีผมสั้นสีเทา ดวงตาสีน้ำเงิน ใบหน้าดูน่ารักเหมือนเด็กอายุ 16 แต่เซอาร์ได้ยินพรายกระซิบบอกว่าเขาอายุ 25 ขึ้นแล้ว



        “สวัสดีนะครับทุกคน ผมชื่อรินกะ แอนรูเซีย เป็นครูสอนวิชาดนตรีของพวกคุณ เนื่องจากวันนี้เป็นคาบแรก ดังนั้นผมจะสอนพวกพื้นฐานก่อนนะครับ” รินกะกล่าวกับนักเรียนของเขาด้วยรอยยิ้ม เขาค่อนข้างเขินกับนักเรียนใหม่เล็กน้อย แต่ก็ยังคงทำหน้าที่อาจารย์ได้เป็นอย่างดี



        “ผมขอถ่ามก่อนนะครับ ในที่นี้มีใครเล่นเครื่องดนตรีเป็นบ้างมั้ย หากใครเล่นเป็นช่วยยกมือขึ้นด้วยนะครับ” นักเรียนบางกลุ่มยกมือขึ้น มีชาร์ล็อต แมทธิว ซายากะ ราฟาเอล และคนที่เซอารืไม่คิดว่าเธอจะเล่นเป็น ล็อตตี้



         ไม่น่าเชื่อจริงๆ ถ้าคนอื่นที่ยังไม่รู้จักเธอก็คงมองว่าเป็นสิ่งที่เหมาะสมนักระหว่างสาวงามกับเครื่องดนตรี แต่กับเซอาร์ที่เห็นตัวตนของเธอแล้วแอบรู้สึกเหวอไม่ได้



         “นี่เธอเล่นดนตรีเป็นด้วยหรอเนี่ย” ออก้าที่อยู่กลุ่มเดียวกับเธอและรับรู้ตัวตนของล็อตตี้มากกว่าใครกล่าวอย่างไม่ค่อยอยากเชื่อเท่าไหร่



         “นั่นสิ ฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลย” ชาร์ล็อตมองล็อตตี้อึ้งๆ ขนาดเจ้าก้อนน้ำแข็งเดินได้อย่างมาสะยังมองเธออย่างสงสัยเลย



         “พวกบ้า” ล็อตตี้บ่นอุบอิบหน้ามุ่ย เชอะ เป็นเธอแล้วมันทำไมกันเล่า!



         “โหห เยอะเหมือนกันนะครับถ้าเทียบกับห้องอื่นๆ ถ้าอย่างนั้นหลังผมสอนพื้นฐานเสร็จ ผมจะขอพวกความร่วมมือจากพวกคุณมาเป็นตัวช่วยแสดงตัวอย่างให้คนอื่นๆนะครับ” รินกะบอกนักเรียนกลุ่มนั้น ก่อนจะเริ่มสอนพื้นฐานเกี่ยวกับเครื่องดนตรี



        กริ้งงงงงง



        “อ่าว หมดเวลาซะแล้ว งั้นไว้เจอกันคาบหน้านะครับ” รินกะบอกลานักเรียนทันทีเมื่อหมดเวลาสอน


        “เราหิวน้ำจัง” เซอาร์พูดออกมา บอกตรงๆว่าช่วงระหว่างคาบนี่มันทำให้เธอกระหายน้ำอย่างห้ามตัวเองไม่ได้



        “นั่นสินะครับ อากาศเย็นๆแบบนี้ชวนให้คอแห้งจริงๆ” ลูเอลกล่าวยิ้มๆ วันนี้เขายังไม่ได้ดื่มน้ำเลยตั้งแต่เช้า คงต้องรอช่วงพักเที่ยงก่อนถึงจะได้ดื่มน้ำแหละมั้ง



        “ฉันมีน้ำนะคะ” เชอรีนหยิบขวดน้ำออกมาจากช่องเก็บของในห่วงสะกดพลังให้เซอา์กับลูเอลคนละขวด เธอรู้อยู่ก่อนแล้วว่าห่วงนี้สามารถทำอะไรได้บ้างจากการสืบค้นข้อมูลภายในโรงเรียน แล้วก็รู้สาเหตุที่พวกรุ่นพี่มักจะพกขวดน้ำกันด้วย การอยู่ในห้องแอร์ทั้งวันมันก็ต้องคอแห้งบ้างแหละนะ



         “ว้าวว สมกับเป็นเชอรีนเลยนะครับ” ลูเอลกล่าวชมแล้วรับขวดน้ำมา เชอรีนเหมือนเป็นแม่ของกลุ่มนี้เลยจริงๆ เธอคอยดูแลทุกคนอย่างดีตลอด เชอรีนยิ้มรับจางๆ



         เซอาร์รับขวดน้ำมา พยายามเปิดแต่ก็ไม่ออก พลังความหนาแน่นของขวดน้ำมันช่างแข็งแกร่งนัก



        “เอามานี่มา”



        เจสันมองเซอาร์พยายามเปิดขวดแล้วรู้สึกหงุดหงิดแทน แค่เปิดน้ำมันจะยากอะไรขนาดนั้น เขาแย่งขวดน้ำจากมือของเธอมาถือ บิดฝาขวดเบาๆมันก็เปิดได้อย่างง่ายดาย เขายื่นขวดน้ำให้เซอาร์



        โอ้โห สมกับเป็นเจ้าชายของเรา สามารถกำราบความร้ายกาจของปีศาจขวดน้ำได้อย่างง่ายดายเลย



        เซอาร์รับขวดน้ำมาด้วยความปราบปรื้ม มือที่ดูแข็งแรงของเจ้าชายมันน่าขบกัดนัก(?) เธอรีบดื่มน้ำแล้วคืนขวดให้กับเชอรีน ก่อนที่ทั้งหมดจะมุ่งหน้าไปที่ห้องเรียนภาษา





       คาบบ่ายเป็นวิชาวิทยาศาสตร์ที่มีอาจารย์คอสโม่เป็นคนสอน ทุกคนดูเข็ดขยาดกับบทเรียนวิชาประยุกต์มานา แล้วคอยลุ้นว่าเขาจะสั่งงานมหาโหดอีกมั้ย



       กริ้งงงงง



       กริ่งเลิกเรียนดังขึ้นพร้อมเสียงเฮในใจของนักเรียนทุกคน ทว่าเฮได้ไม่เท่าไหร่เสียงของคอสโม่ก็กล่าวขัดขึ้นมา



       “ฉันขอฝากการบ้านเป็นแบบฝึกหัดหน้า 7 กับหน้า 8 หน่อยแล้วกัน คำตอบห้ามน้อยกว่าสามบรรทัดนะ โชคดี” คอสโม่ทิ้งระเบิดไว้แล้วก็จากไป



       ม่ายยยยยย



       “ถึงเวลาต้องแยกย้ายแล้วนะคะ ห้องเรียนวิชาเลือกของฉันไปทางนี้ มีใครไปทางนี้หรือเปล่าคะ”เชอรีนกล่าวกับคนอื่นๆในกลุ่มของเธอ ทว่าไม่มีใครได้ไปทางเดียวกับเธอเลย



       “เอ่อคือ หรือว่าคุณเลือกวิชาทำอาหารครับ” แมททิโอ้ ผู้ชายที่มีบรรยากาศคุณแม่เดินมาคุยกับเชอรีนเมื่อเห็นว่าทางที่เธอไปมันตรงกับทางที่เขาไป



       “ใช่แล้วค่ะ หรือว่าคุณก็เหมือนกัน?”เป็นอันว่าเชอรีนได้เพื่อนร่วมปาร์ตี้ทำอาหารมาอีกคน ส่วนลูเอลไปกับคุณหนูซายากะ เพราะอยู่วิชาเลือกเดียวกัน ทิ้งเซอาร์กับเจสันอยู่ด้วยกันสองคน



       “ไปกันได้แล้ว”



        เจสันพูดกับเซอาร์เมื่อเห็นว่าเสียเวลามามากแล้ว ภาพของเทพบุตรกับนางฟ้าที่เดินคู่กันกลายเป็นจุดเด่น ทั้งสองตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ส่วนหนึ่งเพราะรูปที่สภานักเรียนลงเมื่อวาน ซึ่งมีรูปที่เจสันโอบไหล่เซอาร์ปนอยู่ด้วย ทำให้เกิดกระแสคู่ของพวกเธอขึ้นมา



        “ว้าวว นั่นมันเซอาร์กับเจสันนี่นา”


        “ดูเหมาะสมกันจัง ทั้งหน้าตาและความสามารถ”


        “เป็นถึงผู้ที่สอบเข้าด้วยคะแนนสูงสุด ดูยังไงนี่มันก็คิงกับควีนของปีหนึ่งชัดๆ”


        “เข้าท่าแฮะ คิงกับควีนงั้นหรอ”



         จากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็มีฉายาอันหมายถึงตัวตนอันทรงอำนาจของปีหนึ่ง โดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัว เซอาร์ที่ตอนนี้เริ่มชินกับสายตาที่คนอื่นๆมองมา เดินเคียงคู่กับเจสันอย่างสง่าสมกับฉายาที่ไม่รู้ว่าได้รับมา ในใจคิดว่า ตอนนี้จะอาศัยความวุ่นวายแอบจับมือเจ้าชายดีมั้ยนะ?



    ...



         “..ริน นี่ ริริน!”



         เสียงของเพื่อนสาวคนหนึ่งของเจ้าของชื่อเรียก ริรินที่มองตามเซอาร์กับเจสันตวัดตามามองด้วยสายตาแข็งกร้าวชั่วรู่หนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นรอยยิ้มปกติทันทีโดยไม่มีใครสังเกตเห็น



         “มีอะไรหรือเปล่าคะ?”เธอกล่าวยิ้มๆ


         “เราเห็นเธอเหม่อๆน่ะ” เพื่อที่เรียกเธอตอบ


         “ว่าแต่คิงกับควีนนี่ ดูเหมาะสมกันสุดๆเลยเนอะ”


         “ใช่ๆ คิงก็หล๊อหล่อ ควีนก็ส๊วยสวย ทั้งสองคนเหมือนไม่ใช่คนที่อยู่บนโลกแหน่ะ ฉันอยากจะเป็นควีนแทนคุณเซอาร์จัง”หนึ่งในนั้นกล่าวอย่างเพ้อๆ


         “ใช่ๆ แถมยังเก่งกันสุดๆ คงไม่มีใครเหมาะไปกว่ากันเท่านี้แล้วล่ะค่ะ”



         “หรอคะ?”



         เสียงของริรินกล่าวขัดบทสนทนาขึ้นมา มันดูเย็นยะเยือกผิดปกติ เพื่อนๆของเธอต่างสงบปากสงบคำขึ้นมาเมื่อรับรู้ถึงบรรยากาศแปลกๆ ก่อนที่หนึ่งในนั้นจะเปลี่ยนเรื่องคุย



         “อ..เอ้อ เราไปวิชาเลือกกันดีกว่านะ ไปๆ”


         “น.. นั่นสิ”





         “คุณคาริน่าคะ ได้ยินข่าวเรื่องคิงกับควีนหรือยังคะ”



         หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวกับคารน่า คุณหนูผู้มีหน้าตานารักซึ่งเป็นที่รักของคนในบ้าน คาริน่าขมวดคิ้วแล้วฟังสิ่งที่หญิงสาวคนนั้นพูด ทันที่ฟังจบเธอก็ตะโกนขึ้นมาเสียงดังจนคนหันมามอง



         “ว่าไงนะ!”



         คาริน่าข่มอารมณ์โกรธภายในจิตใจของเธอ ก่อนจะกวาดสายตามองคนที่มองเธอตามเสียงตะโกนของเธอจนคนพวกนั้นต้องหลบตากันไปตามๆกัน



         คิงกับควีนหรอ? เหมาะสมกันที่สุดอย่างนั้นหรอ?



         แล้วเราจะเห็นดีกัน!




    เมื่อพบเห็นคำผิด สามารถแจ้งเราได้นะคะ เราแต่งในมือถือแล้วลงคอมอีกที ไม่ได้เช็คคำผิดเลย

    ดังนั้นใครพบเห็นแล้วแจ้งจะเป็นการขอบคุณมากเลยค่ะ//โค้ง


    มุมตัวละคร

    เซอาร์ : ฮัดชิ้ววว ใครนินทาเราหว่า

    คาริน่า : รอก่อนเถอะ ยัยนางร้าย!

    ริริน : ....


    ไรท์ : สารภาพว่าขี้เกียจมากค่ะ ทวิตก็ไม่อัพ ร้างแล้วเนี่ย คุณเพื่อนก็มัวแต่วางพล็อตไม่แต่งซักที ร้างคูณสองไปเล้ยย เย่ แต่ถึงจะขี้เกียจมาก เค้าก็มาอัพนะคะ รักทุกคนนะจุ๊บๆ//ช่วงนี้ติดเน็ตฟลิกซ์มากค่ะ ใครมีหนังแนะนำมาแชร์กันได้นะคะ







    B
    E
    R
    L
    I
    N
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×