คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : bamx2 writing ตอนที่หนึ่ง เบบี้คัมแบ็ค
ตอนที่ 1 เบบี้คัมแบ็ค
ตือดึ้ง!
Reply from : mtuan93@hotmail.com
To : bamx2kpm@hotmail.com
Subject : สุขสันต์วันเกิดนะครับผม
มีความสุขมากๆนะครับ
ไฟล์แนบ พี่มาร์คช่วยตัวเอง.docx 34kb
Replied at 3:58 am
แต่งเก่งนะ เข้าถึงอารมณ์ฉันดี J
แบมแบมยกมือเรียวขึ้นมาขยี้ตาสองสามทีหลังจากที่อุตส่าห์นั่งถ่างตารอผลตอบรับจากแฟนคลับตัวน้อยๆมาสองชั่วโมงเต็ม นี่ไม่ง่วงเลยนะครับตาสว่างสดใสเหมือนเพิ่งตื่นนอนในเช้าวันใหม่ ถุ๊ย! ซัดกาแฟดำไปสิบกว่าถ้วยแล้วครับ แล้วผลตอบรับกลับมานี่มันอะไรกัน เขาควรจะกรี๊ด อ๊าก มันฟินมากนี่พูด อยากจะแชร์ต่อหนูขออนุญาตินะคะ ไม่เลย มีแค่แต่งเก่งนะ เข้าถึงอารมณ์ฉันดีหมายความว่าไง กันต์พิมุกต์งงครับบอกเลย
ตือดึ้ง!
From : mtuan93@gmail.com
To : bamx2kpm@hotmail.com
Subject : No Subject
ฮืออออ แบมอปป้า หนูรออปป้ามานานมากเลยนะคะ ทำไมอปป้ายังไม่ส่งมาอีกอ่ะ หรืออปป้าจะไม่แต่งให้หนูจริงๆ หนูจะฟ้องออมม่ากับอัปป้า แงงงงงงT T
“หา? ก็ส่งไปแล้วไม่ใช่..เหรอ…?” อ้าปากค้างเป็นออมมานาเมื่อตรวจเช็คอีเมลล์ที่ส่งไปแล้วพบว่าสกุลอีเมลล์มันผิดเพี้ยนไป
แปะ!
อยากจะยกมือขึ้นตบหน้าผากตัวเองซักล้านที ถ้าไม่ติดว่าวันต่อมาสิวมันจะสร้างแลนมาร์คน่ะนะ
“แบมเอ้ย แกมันบื้อ บื้อจริงๆ”
From : bamx2kpm@hotmail.com
To : mtuan93@gmail.com
Subject : สุขสันต์วันเกิดนะครับผม
พี่ขอโทษจริงๆนะครับ พี่ส่งเข้าเมลผิดเองแหละ ขอโทษจริงๆน้า มีความสุขมากๆนะครับ
ไฟล์แนบ พี่มาร์คช่วยตัวเอง.docx 34kb
มาร์ค ต้วนพาร์ท
ร่างสูงพลิกกายไปมาบนเตียงอย่างอยู่ไม่สุข ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงนอนไม่หลับทั้งๆที่วันนี้ทั้งร่างกายเขามันอ่อนเพลียไปหมด คิดอะไรไปมาเพลินๆสมองมันก็สั่งการให้มาร์คต้วนสุดหล่อหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาซะแล้ว
แอ๊ด
“มาร์คนอนได้แล้ว” ใจหล่นไปถึงตาตุ่มเมื่อเมเนเจอร์ที่เคารพรักเดินเข้ามาภายในห้อง ร่างสูงรีบหลับตาปี๋พลางซุกโทรศัพท์มือถือไว้ใต้ผ้าห่มทันที
“มาร์ค ต้วนโทรศัพท์อยู่ไหน?”
“….” เงียบไว้ก่อนแม่สอนไว้
“มาร์คฉันรู้นะว่านายยังไม่นอน” ปรือตาข้างหนึ่งขึ้นมาก่อนจะนั่งกระพริบตาปริบๆให้เมเนเจอร์สุดโหดที่กำลังทำหน้าบูดเป็นตูดยักษ์อยู่
“ครับ?”
“โทรศัพท์”
“พังแล้วครับ”
“ทำไมถึงพัง?”
“ลิงขโมยไปกิน”
“=[]=”
“ผมจะนอนแล้วพี่ช่วยปิดไฟให้ด้วยนะ ราตรีสวัสดิ์ครับ” พูดเองเออเองตามสไตล์มาร์คต้วนก่อนจะล้มตัวลงนอนเอามือปิดแนบหูแบบไม่สนใจใยดีใดๆทั้งสิ้น ทำเอาเมเนเจอร์ได้แต่ถอนหายใจพรืดใหญ่แล้วเดินไปตบสวิชต์ไฟก่อนจะปิดประตูห้องเสียงดัง
ปัง!
“รุนแรงง่ะT^T” ลุกขึ้นมาเบ้ปากอย่างที่ใครๆเห็นเป็นต้องหมั่นไส้ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้ากลับมาตีหน้านิ่งเหมือนเดิม จิ้มหน้าจอโทรศัพท์ซักพักก็เข้าหน้าเมลที่เปิดทิ้งไว้
“อ่านดีมั้ยวะ…?” แทบจะออกไปซื้อดอกกุหลาบมานั่งเด็ดกลีบแบบหญิงสาววัยแรกแย้มว่าอ่านไม่อ่านแต่ติดที่ว่าออกไปจะเจอด่านโหดเมเนอเจอร์และเขาก็ไม่ใช่ผู้หญิงโว้ย เป็นอันว่าเข้าใจตรงกัน
นิ้วเรียวจิ้มเข้าไปที่ไฟล์ด้วยความลังเล รอซักพักก็ปรากฎตัวอักษรฟ้อนท์Cordia new ขนาด20px ขึ้นมา พร้อมกับหัวข้อที่ทำเอาเขาเสียว….เสียวสันหลังน่ะ
NC พี่มาร์คช่วยตัวเอง
By : B.Kpm
ค่อยๆเลื่อนอ่านตัวอักษรทีละตัวอย่างตั้งใจ เป็นเพราะว่ามันเป็นฟิคสั้นของตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้แต่มาร์คต้วนคนนี้จมดิ่งไปกับฉากเอ็นซีเป็นที่เรียบร้อย
พลั้วะ!
“สัมภาษณ์เสร็จแล้วครับเบบี๋ ชายหวังคัมแบ็ค!...แล้วนั่นอ่านไรอยู่วะ?” เสียงเปิดประตูอย่างฮาร์ดคอร์บวกกับน้ำเสียงแหบแห้งอันเป็นเอกลักษณ์ของหวังแจ็คสันทำเอามาร์คต้วนที่กำลังจะเข้าถึงแก่นแท้ในฟิคต้องหันกลับไปมองหน้าตาย
“สัด” ตอบกลับมาแค่นั้นก่อนจะเดินหนีเข้าไปในห้องน้ำแล้วล็อคกลอนจากด้านในด้วยอารมณ์ขึ้นๆลงๆ
ปัง!
“อะไรของมันวะ หวังทำไรผิดยัง?” หวังแจ็คสันเพียงแค่เกาหัวแกร่กๆแล้วเกินไปครองที่นอนอย่างไม่รู้สึกผิด
ตัดภาพมาที่ห้องน้ำ
“พรุ่งนี้จะตื่นไหวไหมวะเนี่ยY_Y” ก้มลงมองกางเกงนอนของตนเองที่กำลังโป่งพองขึ้นมาเรื่อยๆพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่
“เพราะนายแท้ๆเลยB.Kpmไอ้โรคจิต”
“ฮัดชิ้วววววว!” ร่างบางยกมือขึ้นมาปาดน้ำมูกลวกๆขณะที่กำลังแต่งฟิคตอนจบอยู่
“ใครนินทาวะอย่าให้รู้ ชิ้ว!” รูจมูกแทบจะบานออกมาทุกครั้งที่นิ้วเรียวแตะลงบนคีย์บอร์ด มันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆถ้ากดตัวอักษรตัวนึงแล้วต้องมานั่งจามทีนึงน่ะ
“โถ่ ไอ้แบมแพ้อะไรอีกวะ” บ่นอิดออดออกมาก่อนจะปิดหน้าจอโน๊ตบุ้คลงอย่างหมดอารมณ์จะแต่ง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนชุดนอน หลังจากที่ทำธุระส่วนตัวทุกอย่างเสร็จแล้วร่างเล็กก็เผลอหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย
6:00 am
ตือดึ้ง!
เสียงเมลเข้าทำให้แบมแบมสะดุ้งตื่นขึ้นมา มือบางขยี้ตาตัวเองสองสามทีก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดอ่าน ช่วงนี้อีเมลมีอคติอะไรกับพี่กันต์สุดหล่อคนนี้รึเปล่าครับ? ส่งกันมาจัง นี่ถ้าขอให้แต่งฉากใครช่วยตัวเองอีกนะจะเอาของไอ้พี่มาร์คเนี่ยแหละส่งไปให้แค่ดัดแปลงนิดหน่อย แม่งวันนึงได้ยินเสียงแจ้งเตือนเมลไม่ต่ำกว่ายี่สิบรอบจนเก็บไปฝันแล้วเนี่ย ช่วงนี้หลอนเสียงเมลเข้ามากครับ น้องแบมไม่ไหวจะเคลียร์
From : wangbaby@hotmail.com
To : bamx2kpm@hotmail.com
Subject : เบบี้คัมแบ็คจ้า
Sent at 2:30 am
อันยอง! พี่แบมนี่บี้เองนะ แน่ล่ะถ้าไม่ใช่พี่แบมคงอ่านภาษาไทยไม่ออกหรอก บู่ว-3- คืองี้เบบี้มีข่าวดีมาบอกจ้า พรุ่งนี้เบบี้จะไปเกาหลีนะมากับเพื่อนอ่ะ แต่เบบี้คิดถึ๊งคิดถึงพี่แบมมากๆเลย พี่แบมช่วยมารับเบบี้ที่สนามบินหน่อยนะคะ บี้กำลังจะขึ้นเครื่องแล้ว ตอนนี้ที่เกาหลีคงจะตีสองแล้วสินะ แต่ตอนนี้ที่ไทยเพิ่งจะเที่ยงคืนเอง บี้คงจะถึงที่เกาหลีประมาณตีห้าไทยนะคะ ถ้าเป็นที่เกาหลีก็เจ็ดโมงแหละ อย่าลืมมารับเบบี้และผองเพื่อนด้วยนะ นี่ไม่ได้หวังอะไรเลยจริงจริ๊ง แต่ถ้าพี่ชายไม่มาเบนโตะและมาม่าคืออดแค่นั้นเอง แค่นี้นะคะสวัสดีค่ะ จุ๊บ
“ไอ้บี้!! แกมากระทันหันเกินไปแล้วโว้ยยยยย” เหลือบไปมองเห็นนาฬิกาก็แทบจะกรีดร้องออกมา สนามบินกับคอนโดเขาก็ใช่ว่าจะใกล้กัน แล้วนี่ก็ปาไปหกโมงกว่าแล้วด้วย นี่ถ้าเขาไม่ใช่คนตื่นเช้ากี่โมงถึงจะได้มาเปิดอ่านเมลเนี่ย แค่คิดสภาพก็ตายห่าแล้ว แบมแบมรีบเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปรับน้องสาวที่สุดแสนจะน่ารักของตนเอง
07:30 am
แบมก็เพิ่งจะมาถึงแหละตัวเอง เค้าจะโดนบ่นหูชามั้ยอ่ะเตง โอ้ย นี่ขนาดรีบแล้วนะ ฮือ
“พี่แบมของเบบี้~” น้ำเสียงเย็นๆนี่มันอะไรกัน แบมแบมอยากกลับบ้านT^T
“จ๋าจ้ะ?”
“ทำไมพี่มาเลทคะ^^?”
“พี่หลับเพลินค่ะ แต่….เฮ้ย!” ไม่ทันจะได้แก้ตัวอะไรน้องสาวตัวแสบก็กระโดดเกาะทึ้งหัวจนคนทั่วสนามบินมองพวกเขาเหมือนเป็นตัวประหลาด
“พี่นี่มันแย่จริงๆเลย ใครสั่งให้พี่หลับฮะ! รู้มั้ยว่าบี้โดนเพื่อนบ่นเสียหน้ามากแค่ไหน นี่แน่ะๆๆ!!”
“โอ้ย! ลงไปเลยนะไอ้บี้ ตัวแกก็ใช่ว่าจะเบาๆซักที่ไหน หลังพี่เดาะหมดแล้วเนี่ย”
“พี่ด่าบี้อ้วนเหรอ! บี้อุตส่าห์ลดน้ำหนักลงได้ตั้งห้าโลเพื่อแจ็คสั้นอปป้าเลยนะ!”
“เพื่อนบี้คะ แจ็คสันปะวะ?”
“ไม่ๆ แจ็คสั้นอ่ะถูกแล้ว ชื่อพิเศษสำหรับบี้เรียกที่รักหวังเพียงคนเดียว” ดูมันกับเพื่อนคุยกันเก็บนอบ้าง…อุ๊บส์ ขอโทษครับ
“แกนี่มันหลายใจจริงๆบี้ไหนจะแจ็คสั้นของแกไหนจะที่รักหวัง”
“หวัง แจ็คสั้น หวังเป็นนามสกุลเขาย่ะ พี่แบมพาโบ!” เออ กูผิดเอง กูขอโทษครับน้องรัก
“จะอะไรของแกก็ชั่ง จะให้พี่ไปส่งไหนล่ะ มีบ้านอยู่แล้วเหรอ”
“บี้ว่าจะเช่าคอนโดอยู่กับเพื่อนอ่ะ พี่แบมแต่งฟิคได้เงินก็โอนเข้ามาให้บี้ด้วยแล้วกัน ขอบคุณค่ะป๋า”
“แล้วแกไม่หาเงินเองวะ?”
“พี่ก็รู้ว่าบี้นั่งอยู่กับที่นิ่งๆกดแป้นพิมพ์จึกๆตลอดเวลาไม่ได้หรอก บี้สมาธิสั้นจะตาย”
“เหตุผลค่อยน่าให้เงินหน่อย เอาเดือนละเท่าไหร่”
“แล้วแต่พี่จะให้อ่ะ บี้ยังไงก็ได้ชิวๆ ขอแม่มาแล้วห้าหมื่นบาทเดี๋ยวเอาไปแลกเงินวอน”
“แกนี่มันลูกอกกตัญญู”
“อย่างน้อยก็สอบได้เกรดสี่ทุกปี ไม่เหมือนพี่อ่ะ” จึก! เสียงอะไรหว่า? เสียงแทงใจดำผมเองครับ ใช่ซี่ก็โง่แบบนี้ไงเลยไม่มีงานทำ ได้แต่นั่งแต่งฟิคขายอ่ะ อย่างน้อยก็ได้ลงกินเนสบุ๊คแหละวะ เฮอะ!
“ตกลงให้ไปส่งไหน?”
“ตามแผนที่นี้เลยพี่แบม บี้จะไปตามหาสามีในอนาคต กรี๊ดกร๊าด” ไอ้บี้ส่งกระดาษเอสี่สีขาวมาให้ ในกระดาษมีแผนที่อยู่พร้อมกับหัวข้อที่ทำเอาผมแทบลมจับ
Meet Jackson&Mark Got7
ไอ้เชี่ยยยย กูเพิ่งจะแต่งฉากเขาช่วยตัวเองไปแล้วกูต้องไปเจอหน้าเขาเหรอ กูมองหน้าเขาไม่ติดหรอกนะ
“ไปไม่เป็นว่ะ แกนั่งแท็กซี่ไปเองแล้วกัน”
“นั่นมันแถวคอนโดพี่ไม่ใช่เหรอ?” เกลียดความฉลาดของน้องตัวเองก็วันนี้
“คือพี่ไม่ว่างงง”
“แล้วทำไมพี่มารับบี้ได้ ไม่รู้แหละเปลืองน้ำมันมารับแล้วก็ไปส่งด้วย ป่ะ เพื่อนเข้ารถค่ะ” แบมแบมอยากจะร้องไห้เป็นภาษาอียิปต์โบราณติดที่ว่าแบมพูดไม่เป็นไม่งั้นแบมร้องไปนานแล้ว ฮือ
TBC
ขอกรี๊ดซักล้านที ตอนแรกว่าจะแต่งเล่นๆคลายเครียดแต่ผลตอบรับดันออกมาดีซะงั้นอ่ะ ฮือ คือปริ่มอ่ะ ขอบคุณทุกคนมากเลยนะคะT__T
หลายคนบอกว่าชอบพล็อต พล็อตดี พล็อตน่ารัก คือเราไม่อยากให้คาดหวังอะไรกับฟิคนี้มากเพราะมันอาจจะไม่ได้ดีหรอตรงตามที่ต้องการเสมอไปT_T นี่เครียดเลยว่าจะแต่งออกมายังไงให้คนอ่านชอบดี ถ้าอ่านตอนนี้แล้วไม่ชอบต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ พยายามที่สุดแล้วT__T
ส่วนฉากพี่มาร์คช่วยตัวเอง นี่มันเพิ่งเริ่มต้นฟิคเองนะ จะให้มีเอ็นซีเลยมันก็แบบ5555 (คืออีนี่นั่งคิดอยู่นานว่ามีดีหรือไม่มีดี สุดท้ายคือไม่มีดีกว่า) เพราะไรท์เป็นคนแต่งเอ็นซีออกมาแล้วสั้น แล้วคือแต่งแบบพวกช่วยตัวเองไม่เป็น แต่งเป็นแต่เคะเมะเอากัน#เซ็นเซอร์ที
ยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ แท็กในทวิตเตอร์ก็มีคนสกรีมแล้ว คือดีงามมากอ่ะ คือเขินมากด้วยที่มีคนอ่านT//T .ก้มกราบรอบทิศ
#น้องแบมแต่งฟิค หรือ คอมเม้นท์กันด้วยนะคะ .จบด้วยการทวงอย่างสวยงาม เย้
#เวิ่นไปซักหนึ่งหน้าเวิร์ดได้555555
.แก้คำผิด 11/12/57
ความคิดเห็น