คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : PART 5 - D A N C I N G I N T H E R A I N ☆
AMERICA – 5
Part 5 – Dancing in the rain – B.A.P
Rating : PG มั้ง คิคิ
Pairing : JungkookV
Note: เปลี่ยนเพลงล่ะ 55555555 เพลงแรกที่คิดไว้มันตันอะ 5555
มาดูกันว่าน้องกุกจะจีบแทแทฮยองคนน่ารักยังไง คิคิ เอ็นจอย! <3
อยากเมา
คิมแทฮยองอยากเมา
อยากเต้นด้วย
อยากดิ้น
ทำไงดี ...
“นี่ นัมจุนฮยอง” โผล่หัวเข้าไปในห้อง
“หืม มีอะไร?” เงยหน้ามาจากกระเป๋าเป้
“คนอื่นหายไปไหนหมดอะฮยอง?” ว่าจะชวนไปเที่ยวเล่นซะหน่อยหายไปกันหมดซะงั้น
“ไอ้จินมีงานถ่ายแบบ รู้สึกจะไปซีแอตเทิ่ล อีก2วันนู่นกว่าจะกลับ
โฮซอกขลุกอยู่สตูดิโอทำเพลงใต้ดิน วันนี้คงไม่กลับ” พูดพลางก้มหน้าก้มตาเก็บของ
“อ่า อะไรกัน ไม่กลับบ้านกันซักคน” พูดพลางจ้องมองฮยองเก็บของ .. นี่ก็จะไม่กลับใช่มั้ยเนี่ย ..
“ฮยองก็ไม่กลับเหมือนกันอะคืนนี้ ไปช่วยโฮซอกมันนั่นแหละ อยู่ได้มั้ยเนี่ยเรา? มานี่ซิ” นั่นไงว่าแล้วเชียว
“ได้ดิ จีมินจองกุกยังอยู่ ยุนกิฮยองด้วย!” ตอบพลางเดินเข้าไปใกล้
“อา .. ฮยองเป็นห่วงนายยังไงก็ไม่รู้สิ” แล้วจะดึงเข้าไปกอดทำไมเนี่ยยย
“ไม่มีไรหรอกน่าฮยอง รีบไปเหอะ เห็นพยากรณ์อากาศบอกเย็นนี้ฝนจะตกด้วย” พูดอู้อี้กับอก
“โอเคๆ นายดูแลตัวเองล่ะ ห้ามหนีเที่ยว ห้ามออกไปตากฝน โอเคมั้ย?” ลูบหัว
“คร้าบบบบ” ตอบไปงั้นแหละ
“......” ยังกอดอยู่
“ปล่อยได้แล้วฮยอง..” ดิ้นขลุกขลัก
“งือ ไม่อยากปล่อยเลย”
กว่าจะหลุดออกมาจากห้องนัมจุนฮยองได้ก็เล่นเอาใจหวิวเหมือนกันครับ
อยู่ดีๆก็กอดเฉย อารมณ์ไหนก็ไม่รู้
จากที่นัมจุนฮยองบอก
งั้นตอนนี้ในบ้านก็เหลือแค่ผม จีมิน จองกุก แล้วก็ยุนกิฮยองสินะ
นี่ก็เที่ยงแล้ว ชวนทุกคนไปกินข้าวดีกว่า
ฮิฮิ
“ยืนยิ้มอะไรเนี่ย หิวรึยัง?”
ยังไม่ทันจะเดินไปไหนยุนกิฮยองก็เดินมาเจอพอดี แถมยังพูดจารู้ใจอีก
“อ้าวยุนกิฮยอง ตื่นแล้วหรอ?” ยิ้มหวาน
“อือ ตื่นไปคุยงานน่ะ งานใหญ่ด้วยรอบนี้ ออกแบบภายใน” พูดพลางกระชับเป้บนบ่า
“นี่ฮยองไม่คิดจะพักบ้างเลยหรอไงเนี่ย?” เอียงคอถาม
“พักไม่ได้หรอก เดี๋ยวไม่รวย ไม่ป๋า” ขยี้หัว
ผั๊วะ!
ป้าบเข้าให้
“โอ้ย ตีฮยองไมอ้ะ เดี๋ยวป๋าไม่พาไปช้อปอีกนะ” วิ๊งค์
“โอ้ย ฮยองนี่! ไม่คุยด้วยแล้ว ไปเลย ไปๆ” ผลักๆ
“ทำเป็นไล่ เดี๋ยวคืนนี้ฮยองไม่กลับบ้านละจะมาร้องไห้แงๆคิดถึงฮยองนะ คย๊าาๆ” ยิ้มตาหยีล้อเลียน
“ไม่กลับหรอ?” มุ่ย
“อือ นอนโรงแรมนอกเมือง” ลูบแก้ม
“อา .. โอเค” ย่นคอหนี
เอาเข้าไป
ไม่ต้องมีมันแล้วบ้านเนี่ย
ไม่อยู่กันซักคน
จีมินจองกุกจะไปไหนกันอีกปะเนี่ย
รีบขึ้นไปถามที่ห้องดีกว่า ก่อนที่ใครจะมาชิงตัวเพื่อน2คนสุดท้ายไปอีก
ว่าแล้วก็วิ่งดุ๊กๆขึ้นห้อง
“จีมิน! ไปกินข้าวกันปะ?” โดดลงไปทับเพื่อนตัวป้อมที่นอนอืดอยู่บนเตียง
“แอ๊ก! มึงอย่าทับกู! เอาดิ กินไรดี” ถีบออก
“มึงจะไม่หนีกูไปไหนใช่มั้ย?” เกาะขา
“มึงจะให้กูไปไหนล่ะ กูก็มีมึงคนเดียวปะแทฮยอง” สะบัดออก
“ง๊า น่ารักจริงๆเลย” เกาะแขน เอาแก้มไถ
“อย่าเอาแก้มมาไถกู กูไม่เลี้ยงข้าวกลางวันมึงหรอกนะ” เอามือยันหัวออก
“ไปไหนกันอะ ไปด้วยดิฮยอง!” จองกุกโผล่หน้าเข้ามาแจม
“ไปกินข้าว ดีเลยๆ ไปกันๆ”
ตอนนี้เรา 3 ก็เดินทางมาถึงร้านอาหารเม็กซิกันจานด่วนเป็นที่เรียบร้อย
จะเรียกร้านโปรดเลยก็ได้ เพราะทั้งอร่อย และถูกมากกกกกก
ระหว่างกินก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย
“คืนนี้เราอยู่บ้านกันแค่ 3 คนแหละรู้ปะ?” ส่งสายตาแวววาว
“เฮ่ย จริงดิ!” จีมินก็ส่งกลับมาแพรวพราว
“อือๆ ไปหาไรเล่นสนุกๆกันดีกว่า ฮ่าๆๆๆ” ผมออกปากชวน
“โอกาสมาถึงแล้ว ฮี่ฮี่ๆๆ” จีมินก็ยิ้มแป้นอย่างมีเลสนัย
“ฮยองอยากทำไรล่ะฮะ?” จองกุกถามตาใส
“ฮยอง .. อยากเมาว่ะ” หรี่ตาพูด พร้อมเอามือลูบคางเท่ๆ
“เฮ่ย เอาจริงดิ” จีมินตาโต
“เออ อยากเต้นด้วย อยากดิ้น!” ฮี่ฮี่ อยากตั้งแต่เช้าแล้ว
“มึงจะเที่ยวว่างั้นเหอะ?” จีมินยื่นนหน้าเข้ามาใกล้
“อือ” ผงกหัวรัวๆ
“ฮ่าๆๆ ถ้านัมจุนฮยองจับได้มีหวังโดนตีก้นลายแน่มึง อย่าให้จินฮยองรู้เชียว มึงโดนกักบริเวณชัวร์” ชี้หน้า
“ถ้ากูโดนพวกมึงก็โดน ฮ่าๆๆๆ” ขำ
“พูดงี้ไม่ขำเลย จองกุกว่าไง ไม่ต้องมาแอ๊บหน้าซื่อ ได้ข่าวมาว่านายเที่ยวบ่อยไม่ใช่หรอห้ รู้นะ แนะนำมาดิ้” จีมินหันไปถามจองกุก
“จริงดิ? จองกุกเด็กเที่ยวหรอ!” ผมถามตาโต
“เออดิ ไม่สังเกตอ่อ มันกลับบ้านรุ่งสางทุกวันหยุดเลย!” จีมินพูด ทำท่าจับผิด
“โห ก็ไม่ได้บ่อยขนาดนั้นนะฮยอง” จองกุกตอบ สีหน้าดูมีความนัย
“แนะนำมาดิ ร้านที่นายไปบ่อยๆอะ” จีมินสุมหัวเข้ามากระซิบ
“ฮยองนี่ .. ถ้าจะเอาจริงๆ .. ผมก็รู้จักอยู่ที่นึง ร้านประจำผมแหละ เด็ดมาก ..”
**
เสียงดนตรีดังกระหึ่มสะท้านทุกประสาทสัมผัสทันทีที่ย่างเท้าเข้ามา
ในสถานที่ที่ดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่โกดังเก่าๆจากภายนอก
แต่ภายในกลับถูกตกแต่งอย่างโฉบเฉี่ยวสตรีทสไตล์ตัดกับรูปลักษณ์ภายนอกอย่างสิ้นเชิง
มีการจัดแบ่งโซนต่างๆได้อย่างลงตัวด้วยกำแพงลูกกรงเท่ๆให้มองทะลุถึงกันได้ทั้งคลับ
ผนังอิฐสลับปูนเปลือยถูกตกแต่งด้วยลวดลายกราฟฟิตี้สีสันจัดจ้านมากมาย
โซฟาหลากสีหลายสไตล์ถูกจัดวางกระจายไว้ทั่วพื้นที่อย่างมีสไตล์
มีมุมบาร์เป็นแถบยาวที่ถูกรายล้อมไปด้วยสาวๆชุดฟิต นั่งส่งสายตาหยาดเยิ้มให้บาร์เทนเดอร์ทั้งสอง ท่าทางจะหล่อน่าดู
ตรงกลางมีฟลอร์กว้างที่ตอนนี้ถูกอัดแน่นเต็มเอี้ยดไปด้วยผู้คนมากมาย
โยกย้ายไปตามจังหวะเพลงที่ถูกบรรเลงมาจากดีเจบนเวทีกลางฟลอร์
“เป็นไงฮยอง ตาวาวเชียว ใช้ได้มะ?” จองกุกยื่นหน้าเข้ามากระซิบถามผม
“อื้อ ดี คึกคักดี” ผมตอบกลับไป สายตายังคงกวาดมองไปทั่วๆ ตื่นตาตื่นใจจริงๆ
ดูแสงไปสปอตไลท์หลากสีพวกนี้สิ! สุดยอดไปเลย จองกุกเด็กกว่าผมแท้ๆ รู้จักที่แบบนี้ได้ยังไงเนี่ย?
มัวแต่ตื่นตาตื่นใจกับแสงสีรอบตัว รู้ตัวอีกทีจองกุกก็จูงมือผมมานั่งที่โต๊ะมุมไกลคนตัวหนึ่งแล้ว
ถึงจะไกลบคนแต่ก็ยังสามารถมองเห็นได้รอบๆคลับอยู่นะ และถ้าตาผมมองไม่ผิด ..
ไอ้คนที่กำลังเต้นยึกยักอยู่บนฟลอร์ข้างสาวนั่น ไอ้จีมินเพื่อนเค้าหนิ!
เฮ่ย! ไวไปมั้ยไอ้นี่?! พึ่งจะเดินเข้ามาเองนะเว่ย!
“อ้าว จองกุกกี้! ไม่เจอนานเลย หายไปไหนมาเนี่ยเรา?” เสียงหนึ่งดังขึ้น
“แดฮยอนฮยอง! คิดถึงจัง ทำผมมาใหม่หรอครับ? เปรี้ยวขึ้นนะเนี่ย!” อะ จองกุกพุ่งเข้าไปกอดเฉยเลย ใครอะ .. รู้จักกันด้วยหรอ?
“อือ เล็มออกนิดหน่อย เปลี่ยนสีด้วย ฮิฮิ แล้วนี่มากับแฟนหรอ?”
แดฮยอนฮยอง ..? ของจองกุก หันมามองผมแล้วยิ้มหวานให้
หูย น่ารักเป็นบ้า
แต่เดี๋ยวนะ .. เมื่อกี้ฮยองพูดว่าอะไรนะ .. แฟน หรอ?!
“อ่อ นี่แทฮยองฮยองที่ผมบอกว่าหน้าคล้ายๆฮยองไง รุ่นพี่ที่อยู่บ้านเดียวกันที่บอกอะ” จองกุกตอบพลางดึงแขนผมให้เดินไปใกล้ๆ
“อ้อ! คนนี้เองอะหรอ? ยินดีที่ได้รู้จักนะแทฮยอง ทำตัวตามสบายเลย อยากดื่มไรก็เต็มที่เลยนะ!” ยิ้มหวาน
“ฮยองเลี้ยงหน่อยสิ นี่ผมอุตส่าห์พาแฝดฮยองมาเลยนะเนี่ย หู่ย อย่างงี้ต้องดื่มฟรีไม่อั้น!” จองกุกเข้าไปเกาะแขนอ้อน
“นู่น ไปขอเจ้าของร้านนู่นไปๆ ไม่ต้องมาเกาะเลย” ปากโวยวายแต่มือกลับขยี้หัวจองกุกแล้วยิ้มให้อย่างเอ็นดู โอ๊ย น่ารัก
“ขอฮยองก็เหมือนขอยงกุกฮยองน่ะแหละ แหม แฟนกันก็คนๆเดียวกันนั่นแหละ!” ห้ะ .. เดี๋ยวนะ แฟนหรอ? แฟนเจ้าของร้าน?
“นายนี่มัน .. นู่น ไปอ้อนฮิมชานฮยองไป! แต่ต้องสู้หน่อยนะ วันนี้สาวๆเยอะจริงๆ นั่งเอานมเกยโต๊ะกันเป็นแถบเลยน่ะดูดิ” บุ้ยปากไปที่บาร์
“นั่นสิ ฮิมชานฮยองไม่หวั่นไหวมั่งหรอครับเจอซะขนาดนั้น ผมยังสับสนอยู่ว่าตกลงนั่นบาร์ขายเหล้าหรือมิลค์เชค” จองกุกพูดติดตลก
“เห็นช่วงนี้ติดเด็กอยู่คนนึงน่ะ ชื่ออะไรออบๆเนี่ยแหละ ดูจะชอบมากเลยมั่นคง ไม่หวั่นไหว คิกๆ
พวกนายก็สนุกให้เต็มที่นะคืนนี้ ฮยองขอตัวล่ะ แล้วเจอกันกุกกี้ แล้วก็ยินดีที่ได้เจออีกทีนะแทฮยองงี่! ”
แล้วแดฮยอนฮยองก็เดินหายไปในฝูงชน ...
แต่รอยยิ้มของฮยองยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผม ..
น่ารักชะมัดเลย ..
“แดฮยอนฮยองน่ารักเนอะฮยอง” จองกุกสะกิด
“อือ มากๆอะ ทำยังไงทำไมน่ารักขนาดนั้น” ผมตอบ สติล่องลอย
“ไม่รู้เหมือนกันแฮะว่าฮยองเค้าทำยังไง แต่ฮยองจะถามทำไมในเมื่อฮยองก็น่าจะรู้นะว่าทำยังไงถึงน่ารัก” จองกุกหลิ่วตามองผม
“หมายความว่าไงอะ รู้อะไร งง” เอียงคอถาม
“ก็ฮยองอะ น่ารักไม่แพ้แดฮยอนฮยองเลยนี่นา ผมว่าฮยองน่ารักกว่าด้วยซ้ำ” ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วสบตาส่งสายตาแปลกๆมาให้
“อะ .. อะไรของนายเนี่ย จะเข้ามาใกล้ทำไม .. ไป.. ดื่มดีกว่า” เดินหนี
เด็กบ้า ..
อะไรก็ไม่รู้
หมับ!
เอ๊ะ ..
“จับมือไว้ดีกว่า เดี๋ยวหาย” จองกุกพูดไม่มองหน้า
“จะหายไปไหนเล่า ที่แค่นี้” ก้มมองมือ
“ก็ฮยองน่ารักมากอะวันนี้ ผมกลัวโดนขโมย” กระชับแขนให้ชิดขึ้น
“อะ .. ”
..อากาศในนี้ร้อนเหมือนกันเนอะ .. รู้สึกหน้าร้อนๆ
“อยากเมาใช่ปะฮยอง? งั้นเดี๋ยวผมจัดให้เลยนะ” ยิ้ม .. ยิ้มแปลกๆ ..
“อือ..” ตอบอะไรไม่ค่อยถูกแล้ว ก็มืออะ! จับก็จับดิ จะเอานิ้วโป้งไล้วนๆทำไมเล่า!
“ฮยอง .. น่ารักจัง” โว้ยยยย เลิกส่งสายตาแปลกๆนั่นซะที แล้วเลิกพูดคำนี้ซะทีได้มั้ยเล่า ทำตัวไม่ถูกแล้ว!
เด็กบ้า !
เด็กบ้า !!
โว้ยยยยยยยยย
**
“โงยยย .. จองงกู๊กก..”
“ครับฮยอง?”
“ไม่มาวนะ ไม่มาวว”
“ครับ ไม่เมา”
“ปาย .. ปายเต้นกาน..”
“เอาสิครับ ผมพาไปนะ”
พูดจบก็เข้าไปประคองคน ไม่เมา ผู้ซึ่งเมื่อ 2 ชั่วโมงก่อน นั่งซดเหล้าประหนึ่งน้ำเปล่าอย่างเอาเป็นเอาตาย ไม่รู้เก็บกดมาจากไหน
ซึ่งที่ตอนนี้ยืนโซเซอยู่หน้าโต๊ะ ให้เดินไปที่ฟลอร์กลางคลับที่แน่นขนัดไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา
ตอนนี้ก็เลยเที่ยงคืนมาได้ซักพักแล้ว ผู้คนบนฟลอร์ก็ต่างทั้งเต้นทั้งดิ้นกันอย่างเมามันส์ เละเทะ ลืมโลกกันหมด
บ่งบอกได้ว่าสติทุกคนเหลือน้อยเพียงใด ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับคนน่ารักตรงหน้าผมที่ตอนนี้กำลังโยกตัวไปตามจังหวะเพลงมันส์ๆ
ของดีเจยงกุกกี้ฮยองสุดเท่ที่ตอนนี้ดูจะแฮปปี้เป็นพิเศษที่มีแดฮยอนฮยองมายืนโยกหัวเลือกแผ่นเพลงให้อยู่ข้างๆ
มือข้างนึงทำงานทำเพลงไป อีกข้างนึงก็พักงานผ่อนคลายอยู่บนเอวแดฮยอนฮยอง
บ๊ะ ! เห็นแล้วมันอิจฉา ชวนให้เกิดพฤติกรรมเลียนแบบ
“จองงกู๊ก! ม่ายเต้นหราาา ..?” แทฮยองฮยองเอื้อมมือสองข้างมาจับไหล่ผมแล้วถาม ประจันหน้ากัน
“อา .. ไม่อยากเต้นคนเดียวอะ” เอื้อมมือสองของของตัวเองไปจับเอวฮยองกลับ.. พฤติกรรมเลียนแบบต้องมา
“คนเดวที่หนายยย.. โคนเตมมเลย..” พูดพลางมองไปรอบๆ หน้ามึนๆ
“นั่นสิเนอะ คนเต็มเลย เบียดด้วย ต้องอยู่ใกล้ๆกันไว้แล้วล่ะฮยอง” ว่าแล้วก็ดึงคนตรงหน้าเข้ามาใกล้ขึ้น
จากจับเอวจับไหล่ ก็กลายเป็นโอบเอวโอบคอ ..
We're just dancing on the floor
พวกเราเพียงแค่เต้นไปบนฟลอร์
คนน่ารักตรงหน้าผมก็ดูจะสติเหลือน้อยแล้วจริงๆ
ที่ยอมให้ผมโอบเอว แล้วยอมเอาแขนคล้องคอผมไว้อย่างงี้
เราทั้งสองคนโยกตามจังหวะเพลงไปด้วยกัน ยิ่งเต้นก็ยิ่งมันส์ ยิ่งเบียดกันเข้ามาแน่นขึ้น
ประกอบกับปริมาณผู้คนที่เพิ่มเข้ามาบนฟลอร์ ยิ่งทำให้เราอยู่ใกล้กันเหลือเกิน
เรียกได้ว่าอีกนิดนึงก็แนบกันทั้งตัวแล้ว
“ฮิฮิฮิ สนูกกจางง ฮิฮิฮิๆๆ อยู่กับนาย สนุกทู้กกทีเลยยย”
ไล่สายตามองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลาย
เส้นผมสีชมพูอ่อนที่ผลิ้วไปตามแรงโยก ชื้นเหงื่อเล็กๆจากอุณภูมิร่างกายที่สูงขึ้นด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์
ดวงตากลมโตที่มีอายไลน์เนอร์กรีดมาบางๆบัดนี้ปรือปรอยหวานฉ่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์อีกเช่นกัน
จมูกรั้นจิ้มลิ้ม แก้มเล็กขึ้นริ้วแดงเรื่อน่ามอง ปากบางยิ้มหวานหยาดเยิ้มให้ผม ทั้งหมดนี้ก็ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์อีกเหมือนกัน
너에게 자꾸 빠져드는 걸
ผมยังคงตกหลุมรักคุณ
แต่หัวใจผมที่กำลังเต้นตึกตักจนแทบบ้าเนี่ย น่าจะไม่ใช่ฤทธิ์แอลกอฮอล์นะ ..
너를 첨 본 그 순간에 내 심장 속에 뜨거운 heartbeat
ชั่วขณะที่ผมพบคุณครั้งแรก ข้างในหัวใจของผมมันก็เต้นอย่างร้อนเร่า
ตั้งแต่วันแรกที่เห็นแทฮยองฮยองย้ายเข้ามาในบ้าน
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นใบหน้าของคนคนนี้
และทุกๆครั้งที่ได้เห็นใบหน้าน่ารักของคนคนนี้
แม้กระทั่ง ณ เวลานี้ ตอนนี้
คนคนนี้ไม่เคยทำให้หัวใจของผมผิดหวังเลยสักครั้ง
ใจเต้นแรงตลอดเลยให้ตายสิ ..
오늘밤 내게 다가와 둘이서 함께 이 밤이 새도록
มาหาผมคืนนี้สิ มาอยู่ด้วยกันตลอดทั้งคืน
ยิ่งในวันนี้คืนนี้ตอนนี้
ที่ผมกับแทฮยองฮยองได้อยู่ด้วยกันที่นี่
ในสถานที่แห่งนี้ที่ผมเป็นคนพามา
บนฟลอร์เต้นรำนี้ที่เรายืนอยู่ด้วยกัน
ในขณะนี้ที่ฮยองอยู่ในอ้อมแขนของผม
내게로 다가오는 너 너 너 너
มาหาผม คุณ คุณ คุณ คุณ
ส่งยิ้มหวานย้อยส่งสายตาหยาดเยิ้มให้กับผม
แขนสองข้างโอบรอบคอของผม
작은 입술 촉촉이 젖은 머릿결
ริมฝีปากเล็กๆ ของคุณ, ผมที่ชุ่มชื้นของคุณ
เราอยู่ใกล้กันมากจริงๆ
และหัวใจของผม
ก็เต้นแรงมากจริงๆ ..
ผมคิดว่าผมแน่ใจแล้วล่ะ ...
I'm falling in love
ผมกำลังตกหลุมรัก ..
“อ๊า! พวกนายย อยู่นี่เน่เองงง” จีมินฮยองเดินโซซัดโซเซมาเกาะไหล่ผม
“เจียเมียนนน หายไปหนายยมาา” คนน่ารักในอ้อมแขนผมตอบ
“กลับบ้านกานเถอออะ .. เหนนื่อยลลแล้วว เต้นนโจนปวดเอวเลยเนนนี่ยย..” เอามือคลำต้นขาป้อยๆ อ่าว ไหนบอกปวดเอว
“กลับมั้ยครับฮยอง? อยากกลับรึยัง?” ถามคนในอ้อมแขน
“อืออ..” งึมงำในลำคอแล้วทิ้งน้ำหนักตัวซบหัวทุยลงมาบนอกผม ..
แล้วเงยหน้าขึ้นมาจ้องผมตาแป๋ว ปากยู่..
“เดิน..ไม่หวายย .. จองกู๊กอู้มมฮยง..”
We're just dancing on the floor
พวกเราเพียงแค่เต้นไปบนฟลอร์
너에게 자꾸 빠져드는 걸
ผมยังคงตกหลุมรักคุณ...
น่ารักจริงๆ
ให้ตายสิ
**
โอย
เหนื่อยเป็นบ้า
ไม่ได้เต้นจนเหนื่อยหรือกินเหล้าจนเมื่อยตัวอะไรเลย
คือผมแทบไม่ได้เต้นไม่ได้เล่นไม่ได้เมา เพราะฮยองตตัวดีทั้งสองคนชิงเละเทะตุ้มเป๊ะไปเสียก่อนเนี่ยสิ
ถ้าผมปล่อยตัวปล่อยใจเมาเละอีกคน มีหวังได้นอนอ้วกคาคลับเป็นภาระยงกุกฮยองแน่ๆ
หรือไม่ก็ออกมาเมาก่อเรื่องแล้วโดนจับได้ว่าอายุไม่ถึงแล้วเข้าคลับ ภาระยงกุกฮยองอีกดอก
ที่เหนื่อยคือเหนื่อยแบกฮยองทั้งสองเนี่ยแหละ
กว่าจะทุกลักทุเลออกมาจากคลับขึ้นแท็กซี่ได้ก็ยุ่งเอาการ แถมฝนยังตกอีก!
ทั้งแบกแทฮยองฮยองขึ้นหลัง ทั้งพยุงจีมินฮยองที่ดูจะโลกหมุนติ้วๆตลอดเวลา ไม่ง่ายเลยนะ
พอขึ้นรถได้ก็หลับเป็นตายกัน ถึงบ้านก็ไม่ยอมตื่น ต้องลากลงจากรถทีละคนอีก
จีมินฮยองน่ะ สลบเหมือด ผมก็อุ้มเข้าบ้านโยนเข้าห้องนอนไปละคนนึง
กะว่าเดินนออกมาค่อยมาอุ้มแทฮยองฮยองไปนอนอีกคนแต่เปิดประตูออกมากลับมาพบกับ..
“จองกู๊กกกกก! ฝนๆๆๆๆ”
ทันทีที่เห็นหน้าผม แทฮยองฮยองก็พุ่งเข้ามาหา
สองแขนโอบรอบคอผมแล้วลากผมออกมากระโดดเล่นน้ำฝนที่สนามหน้าบ้าน
We're just dancing in the rain
พวกเราเพียงแค่เต้นไปท่ามกลางสายฝน
“เต้นนนสิจองกู๊กก.. ฮยอง .. อยากเต้นน”
“ครับ ผมรู้”
ฮ่าๆๆ อะไรกัน
เมื่อกี้ยังสลบอยู่เลย ทำไมกลับมาคึกอีกแล้ว?
คนน่ารักกระชับวงแขนที่โอบรอบคอผมแน่นขึ้น
ผมก็โอบเอวดึงฮยองเข้ามาใกล้ แล้วโยกตัวไปช้าๆ
“โฝนนโตกกกกกกอะกุกก”
“ใช่ เปียกหมดแล้วนะ”
“อือ.. หนาวเยยย”
ได้ยินดังนั้นผมก็กระชับออมกอดแน่นขึ้น
จนตัวเราแนบกันในที่สุด
“กอดไว้จะได้ไม่หนาว..”
“งื้อ ปล่อยย”
ฮยองขืนตัวออกจากอ้อมกอดแล้วถอยออกไป
“ต้องเต้นสิ.. ถึงจะม่ายยหนาว .. วู้วว!”
แล้วแทฮยองฮยองก็เริ่มโยกย้าย
ส่ายสะโพกมนไปมาอย่างน่ารัก
ยกยิ้มหวานน่าเอ็นดู
ตรงข้ามกับสายตาที่ส่งมา ..
날 바라보는 눈빛이 너무 뜨거워
สายตาของคุณที่มองมายังผมมันช่างเร่าร้อน
ตึกตักๆ
Already i'm ready
You're very tipsy baby
ค่อยๆโซซัดโซเซเดินเข้ามาใกล้ผมขึ้นเรื่อยๆ
너도 날 원하고 있잖아
คุณเองก็ต้องการผม
ยกสองแขนโอบรอบคอผมอีกครั้ง
Already i'm ready
แล้วค่อยๆส่ายสะโพกเลื้อยขึ้นลงตรงหน้าผม โดยที่ยังโอบคอผมอยู่ ..
หลับตาพริ้ม แพขนตาอุ้มหยดน้ำฝนไว้ อมยิ้มเล็กๆอย่างน่ารัก
ช่างขัดกับกิริยาท่าทางที่กำลังทำอยู่จริงๆ
ผมเปียกฝนลู่เกาะบนหน้าผาก ผิวเปียกหยดน้ำสะท้องแสงไฟข้างทางระยิบระยับ
เสื้อเชิ้ตขาวตัวบางเปียกฝนก็ลู่ไปตามตัวแล้วยังจะใสจนมองทะลุเห็นไปถึงไหนต่อไหน
You're very sexy baby
โอเค
นี่บ้ามาก
날 일으켜 줘 날 사랑해 줘 tonight
คืนชีพให้ผมสิ รักผมในคืนนี้
ทำอะไรไม่ถูกแล้ว ได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ
สงบหัวใจตัวเองที่กำลังเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากอก
สายตาหยาดเยิ้มแบบนั้นไปฝึกมาจากไหนน่ะ? เคยทำให้ใครเห็นรึเปล่า?
รอยยิ้มหวานย้อยนี่ก็ด้วย เที่ยวยิ้มเรี่ยราดแบบนี้ให้คนอื่นด้วยมั้ย?
แล้วไอ้ที่ทำอยู่นี่ เคยทำแบบนี้กับใครรึเปล่า??
Oh oh oh Oh oh oh Oh oh oh Oh oh oh
“ฮิฮิฮิๆ ชอบมั้ย กุกกี้..”
날 바라봐 내게 안겨봐 오늘만은 아무 걱정하지 마
มองมาที่ผม เข้ามาสู่อ้อมแขนของผม ไม่ต้องกังวลกับสิ่งใดในวันนี้
“ชอบสิครับฮยอง..”
โอบรวบเอวคนตรงหน้าเข้ามาใกล้
“แล้วฮยองล่ะ .. ชอบมั้ย?”
Oh Kiss me baby
Give me your love
เชยคางมนขึ้นมา
เราสบตากัน..
“ฮยอง .. ชอบผมมั้ย?..”
리듬에 너를 맡겨 will be alright
เชื่อในตัวคุณไปสู่ท้วงทำนอง มันจะไม่เป็นไรหรอกน่า
“ผม .. ชอบฮยองนะ..”
조명에 젖어드는 town town town town
เปียกโชกใต้แสงไฟนี้ town town town town
“ถึงจะเปียกเละเทะไปหน่อย หนาวไปนิด..”
내게로 다가오는 너 너 너 너
มาหาผม คุณ คุณ คุณ คุณ
“แต่ฮยองก็สนุกดีใช่มั้ยครับ?”
작은 입술 촉촉이 젖은 머릿결
ริมฝีปากเล็กๆ ของคุณ, ผมที่ชุ่มชื้นของคุณ
“เวลาอยู่กับผม .. สนุกใช่มั้ย?”
“อื้มม”
แทฮยองฮยองซุกหน้าลงกับอกผม
กอด
I'm falling in love
ผมกำลังตกหลุมรัก
We're just dancing on the floor
너에게 자꾸 빠져드는 걸
ผมยังคงตกหลุมรักคุณ
เรากอดกัน
แล้วโยกตัวไปเบาๆ
We're just dancing in the rain
날 바라보는 눈빛이 너무 뜨거워
สายตาของคุณที่มองมายังผมมันช่างเร่าร้อน
ท่ามกลางสายฝนปรอยๆ
Already i'm ready
You're very tipsy baby
โซซัดโซเซ
โงนเงนโยกไปมาอย่างเชื่องช้า
너도 날 원하고 있잖아
คุณเองก็ต้องการผม
เงยหน้าขึ้นมาสบตากันอีกครั้ง
ก่อนจะหลบตาลงไปซุกอกอีกที
Already i'm ready
You're very sexy baby
날 일으켜 줘 날 사랑해 줘 tonight
คืนชีพให้ผมสิ รักผมในคืนนี้
ผมโน้มลงไปใกล้
“ฮยอง ..”
“....”
“ฮยองครับ ..”
“....”
“หลับแล้วหรอ?”
“.....”
Oh oh oh
โธ่ ..
**
“จ.. จองกุก..”
“.....”
“จองกุก ..”
“....”
“จองกุก.. ตื่นสิ..”
“ห้ะ.. อ่าว ฮยอง ตื่นแล้วหรอ.. ยังไม่เช้าเลยนะ..”
“ก็สะดุ้งตื่นมา ไม่เจอนาย เลยมาหาที่ห้อง ตื่นไปเปลี่ยนชุดก่อน เปียกเดี๋ยวเป็นหวัด”
I'm still around
“แล้วทำไมสะดุ้งตื่นมาต้องเจอผมด้วยล่ะครับฮยอง?”
“ก็ .. ก็ก่อนหลับ .. อยู่กับนาย.. จะยื่นหน้ามาใกล้ทำไมเนี่ยยย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย ฮยองจะกลับไปนอนแล้ว”
พูดจารู้เรื่อง เขินหน้าแดงขยับหนี หายเมาแล้วล่ะสิเนี่ย ..
อดเลยแฮะ
Oh oh oh
เปลี่ยนเสื้อผ้าล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำก็ต้องประหลาดใจ
“อ้าวฮยอง?”
“เช็ดผม .. มานี่จะเช็ดให้ ไม่งั้นนายไม่เช็ด นอนหัวเปียกเดี๋ยวเป็นหวัด”
“อา ..”
ผมเดินเข้าไปหาฮยองคนน่ารักที่นั่งขัดสมาธิถือผ้าขนหนูผืนเล็กอยู่ปลายเตียงอย่างว่าง่าย
ปีนขึ้นเตียงไปนั่งขัดสมาธิตรงหน้าฮยอง เข่าชนเข่า
“หันหลังมาสิ ไม่งั้นจะเช็ดยังไงเล่า?”
“ก้มหัวไงครับ”
ผมก้มหัวลง แล้วก็รู้สึกถึงผ้าขนหนูผืนนุ่มหอมฉุยที่คาดว่าไม่น่าจะเป็นของผม
คงจะเป็นผ้าขนหนูของเจ้าตัวมากกว่า กลิ่นประจำตัวของฮยอง กำลังฝังลงมาบนหัวผมล่ะ ..
แค่คิดก็ไม่อยากสระผมไปอีกร้อยปีแล้ว
“ฮยอง..”
“หืม?”
“ฮยองยังไม่ตอบผมเลย..”
“ตอบอะไร?”
“ที่ผมถามตอนเราตากฝนอยู่ไง”
“.....”
เงยหน้าขึ้นมาสบตา
“ฮยอง .. ชอบผมมั้ย?”
“.....”
คนน่ารักนั่งนิ่งพยายามหลบสายตาที่ผมส่งไป
“ฮยองบอกว่า อยู่กับผมแล้วสนุก มีความสุขหนิ ใช่มั้ยครับ?”
“เอ่อ .. อือ..”
“งั้นก็มาอยู่ด้วยกันตลอดสิ..”
ยื่นมือไปเชยคางมนขึ้นมาแผ่วเบา
โน้มหน้าเข้าไปใกล้
จนจมูกสัมผัสกัน ..
และฮยองหลับตาลง..
We're making out
Oh oh oh
ผมจูบฮยอง..
เราจูบกัน ..
Oh oh oh
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า..
언제든 니 주위엔 내가 있어 다가와 눈치 보지 마요
ผมจะอยู่รอบๆ กายคุณเสมอ มาหาผมโดยไม่ต้องกังวลถึงสิ่งอื่น
ค่อยๆผละออกช้าๆแต่ยังคลอเคลียไม่ห่าง
“ฮยอง .. ผมน่ะ .. ไม่เด็กแล้วนะ” พูดชิดริมฝีปาก
늑대들의 사이에서 지켜줄 테니 어서 이리와요
ผมจะปกป้องคุณจากผู้ชายล่าจีบผู้หญิงเหล่านั้น เร็วเข้า มาที่นี่
“ผมน่ะ .. ไม่แพ้พวกฮยองคนอื่น ไม่แพ้ใครทั้งนั้นอะ” จูบเบาๆอีกครั้ง
넌 머리부터 발끝까지 빛이나 우린 한 끝 차이
คุณเปล่งประกายตั้งแต่ศีรษะจรดนิ้วเท้า แต่พวกเราก็แทบไม่มีอะไรต่างกัน
“ฮยองคนน่ารัก จะให้โอกาสจอนจองกุกคนนี้มั้ยครับ?” จูบอีกครั้ง
오늘밤은 절대 내 품에서 떨어지지 마
อย่าจากอ้อมแขนผมไปในคืนนี้
“ฮยองจะเลือกผมมั้ย?”
มือไล้ไปตามแก้มนุ่ม
날 일으켜 줘 날 사랑해 줘 tonight
คืนชีพให้ผมสิ รักผมในคืนนี้
Oh oh oh
Already I'm ready
ผมพร้อมแล้ว
You're very tipsy baby
คุณช่างไม่มั่นคงเลย ที่รัก
“จองกุก ..”
너도 날 원하고 있잖아
คุณเองก็ต้องการผม
Already I'm ready
You're very sexy baby
ไม่ทันที่แทฮยองฮยองจะได้พูดอะไร
ผมก็จูบเบาๆลงบนหน้าผากของฮยองแล้วดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดเอาไว้
날 사랑해 줘 tonight
รักผมสิ ในคืนนี้
“ผมว่า.. ผมไม่น่าจะชอบฮยองแล้ว..”
ล้มตัวลงนอน
แล้วดึงฮยองลงมาด้วยกัน
กอดไว้
“.....”
“อือ .. ไม่ชอบแล้วแหละ ..”
“.....”
“.....”
“......”
“ผมว่า .. ผมรักฮยอง..แล้วล่ะ ..”
TBC on Part 6 : All x V – Crash
โอเค จะยังไงก็มาช้าเหมือนเดิม รอนานม้อยย
ขอบคุณที่มาทวง ทวงปุ๊บได้ปั๊บเยยเห็นป่าว 555555555
น้องกุกเป็นไงมั่งคะ ชอบไม่ชอบยังไงก็โวยวายได้โนะ <3
ใช้เพลงบัพเลยมีบัพด้วย ฮ่าๆๆๆ สนองนี้ดตัวเองชัดๆ
มีบังแด้ชิปเปอร์แถวนี้มั้ย..? คิ____คิ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะขอบคุณจริงๆ
ตอนหน้ามีมะรุมมะตุ้มกันแล้วล่ะ ... จะเป็นยังไงก็ไม่รู้ ฮิฮิฮิฮิ
ปล. มาติดแท็กเล่นกันนะๆๆๆ #ฟิคอมก
ความคิดเห็น