ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ไม่สบาย10/10
ครืน ครืน ครืน วันนี้ท้องฟ้าและอากาศพากันวิปริต พายุฝนกระหน่ำวิทยาลัยอคาเลนไม่ได้หยุด มาสามวัน สามวันที่...
"พี่ลีโอลา ไคซ์ จะเป็นอะไรมากรึเปล่า นอนเป็นไข้ไม่ได้สติมาสามวันแล้วนะ"คิอาร่าตั้งท่าจะทรุดตัวลงไปร้องไห้ตรงนั้น
"ไม่น่าจะเป็นอะไรหรอก คิอาร่า คนสวย เชื้อโรคไม่กินคนบ้าหรอก"แฮนซัมผู้รักสวยรักงามเอากระจกมาส่องขณะเดียวกันก็แขวะคนป่วยไปด้วยอย่างถือโอกาส
"แฮนซัมคะ ไคซ์เค้าป่วยหนักนะ ยังจะมาล้อเล่นอีก "แว่นของคิอาร่าเริ่มจะตกจากสันจมูก พร้อมจิตสังหารรุนแรงแพร่กระจายในอากาศ
"เดี๋ยวๆ คิอาร่าจัง ใจเย็นหน่อยสิ ก็แค่แก้แค้นหน่อยเดียวเอง ปรกติ ปีศาจบ้าตัวนี้เอะอะก็เอาปืนขู่ ซ้ำยังชอบบังคับขู่เข็ญ"แฮนซัมหน้าซีดไปนิดนึง
"จะว่าไปไคซ์ก็เป็นทายาทราชาปีศาจจริงๆ แต่ตามตำนานต้องมีผมสีฟ้าสิ ทำไมไคซ์ถึงมีผมสีเขียวสดได้"คิอาร่ายืนงงกับตัวเอง
"ไม่รู้สิ แต่ว่าตอนนี้..."ลีโอลาพูดพลางป้อนเนื้อเข้าปากเบ๊บลีลงที่นั่งตักอยู่
"ไม่ต้องห่วง เฮียมิซมาแล้ว เอายามาด้วยใครสนใจบ้าง"จู่ๆ มิซเซอรี่ก็ปรากฏตัวออกมาพร้อมยาน่าสงสัยขวดนึง
"มิซเซอรี่ รีบช่วยไคซ์ "ลีโอลาพูดสั้นๆแต่ได้ใจความ
"ชิ ไม่สนุกเลยก็ได้ๆ"และแล้วมิซเซอรี่ก็กรอกยาเข้าปากไคซ์ในทันที โดยที่จอร์โนที่รู้สึกตงิดใจห้ามไว้ไม่ทัน
"เดี๋ยวเย็นนี้ก็หายไม่ต้องห่วง..หึๆๆๆ"มิซเซอรี่ทิ้งเสียงหัวเราะชวนหัวขนลุกไว้แล้วก็จากไป
"อือ หือ พวกนายมาทำอะไรรอบเตียงชั้นน่ะ"ไคซ์มองกวาดตาไปรอบตัวเองอย่างสงสัย
"นายไม่สบายหนักพวกเราก็เลยมาดูไข้ เมื่อกี๊เฮียมิซมากรอกยา เข้าปากนายนายก็เลยฟื้นขึ้นมา"แฮนซัมเป็นคนตอบ
"งั้นเหรอ ทำไมรู้สึกมึนๆแปลกๆหว่า "ไคซ์หลับตาไปพักนึงแก้มึนแล้วลืมตาขึ้นใหม่
"ลี..โอ..ลา"ไคซ์เกิดอาการร้อนวูบวาบบนใบหน้าอย่างรุนแรง ราวกับกำลังตกหลุมรักใครสักคน
"เหมือนจะยังไม่หายดีหน้ายังแดงเพราะไข้อยู่"ลีโอลาก็พาซื่อยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วเอามือแตะหน้าผาก
"อืม...ยังมีไข้อ่อนๆอยู่เลย"ลีโอลาก็หันไปบอกพวกคิอาร่า
"ช่างมันเถอะยังไงตอนนี้ไคซ์ก็หายไข้แล้ว คิอาร่าจะจัดงานฉลอง!!"คิอาร่าชูมือตะโกนเสียงดังลั่น
"เยี่ยม เอาของกินเยอะๆ"ไคซ์ถือโอกาสสลัดมือลีโอลาที่ทำให้ความรู้สึกวูบวาบ ใจหวิวๆแปลกออกไป แล้วตามหาของกิน
"ไคซ์หายแล้ว ไคซ์หายแล้ว"เบ๊บลีลงที่นอนหลับเพิ่งตื่นขยี้ตาเล็กน้อยแล้ววิ่งเข้ามากอด
"ใช่หายแล้ว"ไคซ์ก็อุ้มเบ๊บลีลงขึ้นมาฟัดอย่างหมันเขี้ยว
"งั้นเดี๋ยวคิอาร่าจะสั่งชุดใหญ่ที่สนามนะ รอสัก 15 นาทีก็แล้วกัน"คิอาร่าก็กดโทรศัพท์สั่งของจากร้านแม่เบิ้มชุดใหญ่
"เบ๊บลีลงจะกินเนื้อ ไคซ์ เบ๊บลีลงขอเนื้อได้ไหม"เบ๊บลีลงพยายามทำตัวเองให้น่ารักส่งประกายตาวิ๊งๆใส่จนไคซ์ทนรังสีบ้องแบ๊วไม่ไหว
"ก็ได้ ก็ได้ สั่งเนื้อเผื่อเบ๊บลีลงเยอะๆนะคิอาร่า"ไคซ์หันไปสั่ง
"...."ลีโอลาหันไปจ้องเบ๊บลีลงอย่างตำหนิเล็กน้อยที่ไปขอคนอื่นไม่ขอเขา
"แง ป๊ะป๋า ป๊ะป๋า โกรธเบ๊บลีลงล่ะไคซ์ ฮือ ฮือ"เบ๊บลีลงหันไปร้องไห้อย่างน่าสงสารมือเล็กกุมชายเสื้อไคซ์ไว้แน่น
"ลีโอลา อย่าโกรธเบ๊บลีลงเลยนะ"ไคซ์มือนึงโอ๋ปากก็หันไปพูดกับลีโอลา
"เขา ขอคนอื่น ทำไมไม่ขอกับฉัน"ลีโอลาพูดเสียงต่ำ
"โธ่ เอ๊ย เหตุผลแค่นี้เอง ก็ไม่เห็นต้องมองด้วยสายตาแบบนั้นเลยนี่ ก็นายไม่ค่อยให้เขาทำอะไรเขาก็ขอคนที่ให้เขาสิ ใช่มั๊ย"ไคซ์ค้อนลีโอลาหนึ่งวงแล้วกลับไปโอ๋
"อืม"เบ๊บลีลงพยักหน้า
ในเวลานั้นแฮนซัมเดินไปยังโซฟาที่เบ๊บลีลงนอนอยู่เมื่อครู่ก็เจอกับ ..."หนังสือว่าด้วยการทำตัวให้น่ารักและเป็นเด็กเสมอ" ทันใดนั้นขีดป่อยสามขีดก็ขึ้นบนหน้าแฮนซัมแล้วก็เผา ตูม เวทย์ไฟครั้งแรกในชีวิตที่สามารถโจมตีทำลายของได้
*****
อัพแล้วจะทยอยอัพต่อๆไป อิ อิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น