My Room For Key dream {ห้องเก็บของ ห้ามเข้า}

ลำดับตอนที่ #14 : ใบสมัคร ร.ร มิเรจ (ชาร์ล)

ใบสมัคร 

"ผมจริงจังนะ"

ชื่อ :: ชาร์ล ชินโยเคนสุเกะ Charles Shin Yo Kensuke

อายุและชั้นปี :: อายุ 17 ชั้นปีที่ 5

เพศ :: ชาย

ภาคพื้น :: ดิน

สายเลือด :: เลือดบริสุทธิ์

ลักษณะภายนอก ::   สูง 178 หนัก 69 รูปร่างผอมสูง หุ่นเพรียวดูคล่องตัวและสมส่วน ขนตายาวแพหนา มีนัยน์ตากลมโตกึ่งเรียวคมสีฟ้าจางที่ไม่ค่อยมีคนสังเกตเห็น ผิวขาวซีดเหมือนไร้เลือด มีผมสีดำสนิท นิ้วเรียวยาว ไหล่ไม่กว้างมากนัก ใส่แหวนดำที่นิ้วก้อยข้างขวาตลอดเวลา ทั้งๆที่ตัวเองถนัดซ้าย

นิสัย ::  นิ่ง สุขุม เยือกเย็น จริงจัง ไม่ชอบเข้าสังคม พูดจาไม่ปราณีใคร หยิ่งเสียยิ่งกว่าหยิ่ง ชอบดูถูกพูดจาถากถางคนอื่น เย็นชา ปากร้าย มีรสนิยมสูงส่ง คิดอะไรก็คิดคนเดียว ทำคนเดียว ชอบที่จะสั่งหรือบงการคนอื่นมากกว่าที่จะลุกขึ้นไปทำเอง รักในอำนาจของเงิน เงินคือพระเจ้า ไม่สนใจคนอื่น เห็นแก่ตัว ดูเหมือนเป็นคนน่ารังเกียจและไม่น่าเข้าใกล้สำหรับคนอื่น  แต่เขาก็ชอบปิดทองหลังพระโดยที่ไม่มีใครเคยเห็น ชอบที่จะแอบทำหน้าที่ของคนอื่นแบบลับๆเสมอ ไม่ว่าจะงานการนู่นนี่นั่น ถึงจะดูเหมือนไร้น้ำใจ แต่จริงๆเขาก็เป็นคนดีมากถึงมากที่สุดคนหนึ่งแต่ไม่เคยมีใครสังเกตเห็นนอกจากพี่ชายของเขา ชาร์ลมีความอ่อนโยนอยู่ในตัว และมีความเป็นผู้หญิงอยู่ในตัวเช่นกัน(?) รักสัตว์มากแต่ไม่กล้าแสดงออก ไม่เคยทำให้คนอื่นเดือดร้อน คอยช่วยเหลือคนอื่นแบบลับๆล่อๆเสมอ เป็นคนที่พยายามจะปกปิดด้านที่ดีของตัวเองเพื่อจงใจไม่ให้คนอื่นเห็น และที่สำคัญเขาชอบโกหกตัวเองอยู่เสมอ และเกลียดคนพูดมากน่ารำคาญที่สุด (ทั้งๆที่ตัวเองอยากจะพูดด้วยสักยี่สิบสี่ชั่วโมง) 

นิสัยเสียที่เสียสุดๆของชาร์ลเลยก็คืออาการหวงเพื่อน เพราะมีน้อยนักที่ใครจะยอมรับเขาเป็นเพื่อนอย่างจริงจัง แถมหวงคือหวงแบบออกนอกหน้าซะด้วย...

ลักษณะการพูด :: จะพูดเชิงเสียดสีและจิกกัดมากกว่าจะพูดตรงๆแต่ก็ชวนให้หมั่นไส้  เช่น "ถ้าแค่นี้ยังคิดไม่ได้ งั้นก็ไสหัวกลับไปฝังตัวเองที่บ้านเถอะ" (=A=;; แอบคิดไม่ออกแฮะ) 

ประวัติทางบ้าน :: หนึ่งในสองของทายาทระดับมหาเศรษฐีทางแถบชายฝั่งเยอรมัน เขาเป็นลูกครึ่งระหว่างพ่อที่เป็นคนญี่ปุ่น กับแม่ที่เป็นคนเยอรมัน กินดีอยู่ดีกับพี่ชายฝาแฝดที่ออกมาท่องโลกกว้างจากท้องแม่เร็วกว่าแค่ 1 วิ. ด้วยความที่เป็นเด็กที่เชื่อฟังคำสอนของพ่อแม่ เขาจึงปฏิบัติตามคำสอนในวิถีคุณหนูผู้สูงศักดิ์ ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ชอบเลยแม้แต่นิดเดียว และด้วยความที่ดูเป็นคนหยิ่งมากจนเกินไป ตั้งแต่ชาร์ลอายุ 6 จนมาถึงปัจจุบัน ชาร์ลก็ไม่เคยมีเพื่อนจริงๆจังๆเลยสักคนเดียว (ยกเว้นพี่ชายเสื่อมๆไว้คนนึง)

ความลับ :: ชาร์ลแอบเขียนไดอารี่อย่างสม่ำเสมอทุกวันและแอบยัดมันไว้ในตู้เสื้อผ้าของตัวเอง (สิ่งที่เขียนอยู่ในไดอารี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงทั้งหมดกับตัวเขาไม่มีการใส่สีตีไข่ รู้สึกยังไง พี่แกก็เขียนลงไปไม่ยั้ง!)

ความสามารถพิเศษ :: ความสามารถพิเศษของชาร์ลก็คือดวงตา สาเหตุที่เขาต้องใส่แว่นไว้นั้นไม่ได้ใส่เพราะสายตาสั้นหรือยาว แต่เขามีพลังที่สามารถจะมองเห็นอดีตที่เพิ่งผ่านมาไม่นานในสถานที่ๆเขายืนอยู่ได้ ซึ่งส่วนใหญ่อดีตของแต่ละที่ไม่ได้น่าอภิรมย์มากนัก เขาเลยมากจะใช้มันสักเท่าไหร่ อีกอย่างหนึ่งคือชาร์ลมีพลังฟื้นฟูพลังงานร่างกาย แต่ฟื้นฟูได้ไม่มากนัก ประมาณ 35/100 เท่านั้น

และอย่างสุดท้ายคือ เขาสามารถสื่อสารกับคนตายผ่านสิ่งที่คนตายรักได้ (อย่างเช่นคนตายรักหนังสือ เฮียแกก็สื่อสารกับคนตายทางหนังสือนี่ล่ะ)

กลัว :: กลัวคนร่าเริง (ก็เฮียแกเข้าสังคมไม่เก่งนี่ ถ้าอยู่ดีๆเฮียแกเจอคนร่าเริงเข้ามาตะปปหลังเมื่อไหร่ เฮียแกจะสะดุ้งแล้วรีบวิ่งจนหลุดฟอร์มหยิ่งไปเลย)

สายการเรียน :: สายทั่วไป เพิ่มเติม วิชาเน้นศึกษาเวทปกติระดับสูง  วิชาเน้นศึกษาเวทเกี่ยวกับฟ้า การเหาะ การลอยตัวกลางอากาศ และวิชาเน้นศึกษาวิชาการพูดภาษาอื่น เช่น ภาษาเงือ

สัตว์เลี้ยง :: ไม่มี

สัมภาษณ์นักเรียน

เราคืออาจารย์ใหญ่ของที่นี่ รู้ใช่มั้ยว่าที่นี่เลือกรับเฉพาะผู้มีพลังวิเศษ

-"รู้สิ ไม่งั้นผมจะมาสมัครทำไม?" มองด้วยท่าทีนิ่งๆ

สัมภาษณ์ผู้ปกครอง

ถ้าบุตรหลานของท่านติดโรงเรียนมิราจจะติดตามบุตรหลานของท่านมั้ย

-"ติดชนิดที่ว่าตามเม้นท์เป็นตึกสามร้อยเจ็ดสิบแปดชั้นเลยค่ะ โฮะๆ--" โดนถีบ

แล้วเราจะติดต่อกลับไป

-"จะรอนะคะ QwQ" 

[สิ้นสุด]