ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [GOT7] Exchange student markbam

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 9.25K
      49
      14 ต.ค. 58

    Chapter 1




    'แน่ใจนะว่าจะไม่หลงอะ'

    "แน่ใจดิแม่..โห่..แบมซะอย่างไม่หลงหรอกก"

    ผมกำลังคุยโทรศัพท์กับแม่ที่อยู่เมืองไทย

    'อ่าเคๆ..งั้นถึงแล้วโทรบอกแม่ด้วย ดูแลตัวเองดีดีนะลูก..รักแบมนะ'

    "คร้าบบบบถึงแล้วแบมจะโทรบอกแม่นะครับ..รักแม่เหมือนกัน จุ้บบ"ผมทำปากจู๋ส่งไปให้ปลายสายแล้วกดวาง
    อ่า..แนะนำตัวดีกว่า..ผมแบมแบมครับเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไทย-เกาหลี มีหลายคนถามเหมือนกันนะฮะว่าทำไมผมถึงเลือกเกาหลี..ง่ายๆ ก็ผมเป็นติ่งนี่ เวลาตามศิลปินที่ชอบจะได้ตามง่ายหน่อย แค่คิดก็ฟินแล้วฮะะ

    แต่ประเด็นคือผมกลับหอไม่ถูกฮะ..

    และตอนนี้ผมก็อยู่ที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินผมกำลังจะไปหอของโรงเรียนInternational south Korea(ISK)ครับ..แต่คือมันอยู่ที่ไหนไงงง ;_;แบมจิร้องไห้

    ผมควรทำไงดีครับ..รู้สึกเคว้งคว้างเหมือนลูกเต่าที่เพิ่งออกมาเจอโลกภายนอกครั้งแรก ผมทำอะไรไม่ถูกเลยยย

    โอะ!!ปิ้งไอเดียละครับ!ผมว่าผมถามคนแถวนี้ดีกว่า คนก็เยอะน่าจะมีใครสักคนแหละที่ช่วยผมได้

    "ขอโทษนะครับ คุณพอจะรู้ทางไปรร.ISKมั้ยครับ?"ผมถามผู้หญิงคนนึงแล้วเอาใบโบรชัวให้เธอดู..ดูจากหน้าตาแล้วเธอดูค่อนข้างเฟรนลี่นะครับ หวังว่าเธอจะตอบผม

    "..."ไร้สัญญาณตอบรับฮะ พอผมถามเสร็จปุ๊บเธอก็เดินหนีปั๊บเลย
    แม่ครับแบมพูดไรผิดด

    ผมไล่ถามคนแถวนั้นทีละคนๆแต่ทุกคนก็ทำเหมือนผู้หญิงคนนั้นหมดเลยครับ

    เฮ้อ..คนสุดท้ายละนะ..ผมหวังว่าเขาจะตอบ

    "โทษนะฮะ พี่พอจะรู้ทางไปรร.ISKมั้ย?"ผมเห็นเขาเล่นโทรศัพท์เลยสกิดก่อนถาม
    เขาดูตกใจนิดหน่อยแต่ก็พยักหน้ารับ เย้!เขารู้ด้วยละครับ

    "ผะ..ผมจะผ่านทางนั้นพอดี คุณมากับผมก็ได้"
    เขาพูดตะกุกตะกักนิดหน่อย

    "ขอบคุณครับ!!"ผมรีบตอบแล้วโค้งให้พี่เขาอย่างรวดเร็ว

    "ไปเถอะครับ..รถไฟมาแล้ว"พี่เขาชี้ไปทางรถไฟแล้วเดินเข้าไป ก่อนที่ผมจะเดินตามเข้าไป

    ตอนนี้เรายืนอยู่บนรถไฟแล้วละครับ แล้วพี่เขาก็กลับมาเล่นโทรศัพท์เหมือนเดิม ผมเห็นพี่เขาส่องทวิตของวงGOTด้วยครับ พี่เขาติ่งวงนี้หรอ!!ผมก็ติ่งนะ!!ด้วยความที่อยากรู้ผมเลยถามพี่เขาออกไป

    "พี่เป็นแฟนคลับวงนี้หรอฮะ!ผมก็เป็นนะ!พี่เมนใครๆ"

    พี่เขาดูงงๆหน่อยๆแต่ก็พยักหน้ารับแล้วตอบผม

    "เอ่อ..พี่ชอบ..มาร์คนะ"

    "เห้ย!จิงดิ! มาร์คอะเมนรองผมส่วนเมนหลักคือยูคยอม เอ่อแนะนำตัวดีกว่า ผมแบมแบมนะฮะ"ผมว่าก่อนจะยื่นมือไปหวังจะเชคแฮนกับพี่เขา
    แต่พี่เขาก็แค่พยักหน้านิดหน่อยแล้วก็กลับไปสนใจโทรศัพท์เหมือนเดิม ผมเลยเก็บมือเข้าที่เดิม #เฟลแดกก

    "เออพี่แต่มาร์คก็หล่อนะ ตอนนั้นผมไปคอนเสิร์ตมาครั้งนึง มาร์คนี่โคตรหล่อเลยยยย"นั่นหนะเป็นคอนเสิร์ตครั้งแรกของผมเลย ตัวจริงของวงGOTนี่หล่อทุกคนเลยครับ

    พี่เขาพยักหน้านิดหน่อยให้รู้ว่ายังฟังอยู่

    "พี่..แล้วทำไมพี่ต้องใส่แว่นกับใส่ผ้าปิดปากด้วยอะ กลัวติดเมอร์สอ่อ?"
    ผมพูดติดตลก ผมเพิ่งสังเกตุเห็นว่าพี่เขาใส่ผ้าปิดปากกับแว่นดำ

    "อะ..เอ่อ..อ่าใช่ๆ"

    ผมพยักหน้าคิดอะไรเพลินๆแล้วก็สะดุ้งมองหน้าพี่เขาอย่างกลัวๆ พอพี่เขาเห็นผมสะดุ้งก็สะดุ้งตาม(?)

    "อะ..อะไร"พี่เขาถาม

    "เอ่อ..พี่..ไม่ใช่พวกสิบแปดมงกุฎช้ะ..คือเห็นใส่ซะมิดชิดขนาดนั้น.." พอพี่เขาได้ยินเหตุผลผมก็ขำกลิ้งเลยครับ อะไรวะ..แม่แบมพูดผิดอีกแล้วหรอครับบ

    "ไม่ใช่ครับ"พี่เขาพูดยิ้มๆ

    "โอ้ปป้า..โอ้ปป้าใช่มาร์คGOTปะคะ" พอพี่เค้าพูดจบก็มีเด็กผู้หญิงกลุ่มนึงมาทักพี่เขา จริงๆก็ไม่ได้จะอะไรหรอกครับ แต่ได้ยินอะไรGOTนะ

    "อะ..เอ่อ"พี่เขาดูอึ้งๆฮะ สงสัยจะดีใจที่มีคนทักว่าตัวเองเป็นมาร์ค

    "กรี้ดดด!ใช่แน่ๆเสียงนี่มาร์คโอ้ปป้าาเลยยย" แบมนี่สะดุ้งเลยครับ กรี้ดแบบไม่ปรึกษากันเลยครับ แต่เดี๋ยวนะ..น้องเขาบอกเสียงเหมือนมาร์คโอ้ปป้าหรอ?

    "อะ..เอ่อ.."พี่เขายังคงอ้ำอึ้งอยู่ครับ

    "next station.." พี่เขาหันหน้ามองผม มองประตูรถไฟ และมองหน้าน้องคนที่ถาม ก่อนที่ประตูรถไฟเปิดออกพี่เขาก็คว้าข้อมือผมแล้ววิ่งออกตอนรถไฟจอดพอดี

    "!!"

    "กรี้ดดด มาร์คโอ้ปป้าจิงๆด้วยย" ตอนนี้พี่เขาจับมือผมวิ่งหนีกลุ่มเด็กสาวผู้คลั่งวงGOT พวกเราวิ่งมาหลบอยู่ตรงหลืบซอกเล็กๆข้างถังขยะ//ไม่มีที่ๆดีกว่านี้แล้วหรอ

    "แฮ่กๆ"เสียงผมเองครับ

    "โอ้ปป้าาา หายไปไหนอะะะ"น้องเขามองไปทั่วแล้วก็เดินผ่านไปแบบไม่ได้เอะใจกับซอกที่พวกผมแอบอยู่เลย

    "เห้อ"พี่เขาถอนหายใจครับ

    ดะ..เดี๋ยวนะ..นี่ผมทำอะไรอยู่เนี่ย!!บางทีพี่เขาอาจจะเป็นพวกแก๊งโรคจิตที่คิดจะพาผมไปปล้ำแล้วก็รวมหัวกับยัยเด็กพวกนั้น!! อ้าาาาา ออตอคเคคค(ทำไงดี)

    ไม่ได้นะ ผมไม่ยอมเสียซิงหรอก ยังไงผมก็ต้องรอด แต่ขอดูก่อนเถอะว่าหน้าตาเป็นยังไง เผื่อหล่อจะได้เปลี่ยนใจ//เห้ยเดี๋ยวๆ

    ฟึ่บ

    ไม่รอช้า ผมรีบดึงแว่นและผ้าปิดปากพี่เขาออก จังหวะเดียวกันกับที่พี่เขาหันมา
    .

    .

    .

    .

    .

    "!!"เชี่ย!!!!

    "!!"

    แม่ครับแบมเจอแล้ววเนื้อคู่ที่หายไปนาน

    พี่มาร์คครับ มาร์คต้วนตัวจริงเสียงจริงเลยฮะ ฮืออหล่อโฮกกกก

    "อะ..เอ่อ..แบมครับ แบม!"พี่มาร์คโบกมือไปมาตรงหน้าผม คงเพราะเห็นผมจ้องพี่เขานานเกินไปละมั้ง แต่ตอนนี้ไม่สนละครับ หล่อมากอะแกรรร นี่ใกล้แบบเฮชดีเลยเว้ยยยย เห็นทุกรูขุมขนเลยแกรรรรร อ้ากกกก แบมไม่ไหวละครับ สลบดีกว่า ค่อกก

    "เห้ย!แบมแบม!"นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน ก่อนจะสลบไป

    TBC

    อันยองงง เป็นไงบ้างง คือเราเพิ่งแต่งเรื่องแรกอะ มีไรติชมกันได้นะค้าา 
    ฝากฟิคเรื่องนี้หน่อยน้าา

    #ficexmb


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×