แรงบันดาลใจในการเขียนระบำมยุรา(2)

ต่อจากบล็อกที่แล้วนะคะ

นอกจากทอฟฟี่จะได้แรงบันดาลใจในการเพ้อเจ้อปั่นนิยายมาจากบรรดาสารคดีต่างๆ หรือจากจินตนาการเพี้ยนๆ ของตัวเองประเภทถ้าแตงกวามีขาแล้วเดินได้ตามแนวนอนจะเป็นอย่างไรแล้ว

(- -’’)

ทอฟฟี่ก็ยังชอบจินตนาการตัวละครจากการมองดูพวกวัตถุสิ่งของต่างๆ แล้วจินตนาการอะไรๆ เอาเองมากๆ อยางบางทีเห็นขนนกก็เอามาแต่งเป็นเรื่องเรือนวิหค(ที่ยังดองอยู่จนบัดนี้)

หรือไม่ก็ไปนั่งดูภาพศิลปะแล้วมาคิดโน่นคิดนี่เรื่อยเปื่อย

แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ทอฟฟี่ชอบมาก และเป็นความชอบส่วนตัวเข้าขั้นหลงใหลก็คงเป็นเรื่องของตุ๊กตา BJDนี่ล่ะค่ะ หลายๆ คนคงทราบกันอยู่แล้วว่าBJDหรือ Ball Joint Doll หรือที่เรารู้จักกันในนามตุ๊กตาที่ข้อต่อขยับไปขยับมาได้เหมือนคนนั้นมีหน้าตาเป็นอย่างไรและมีต้นกำเนิดมาจากไหน (ทอฟฟี่คงจะไม่ลงรายละเอียดตรงนั้นเยอะล่ะค่ะ เดี๋ยวจะเหมือนเอามะพร้าวห้าวไปขายสวน แหะๆ)

ทอฟฟี่ชอบที่จะดูวิธีในการจินตนาการและการสร้างสรรผลงานของศิลปินที่สร้างดอลล์พวกนี้มากค่ะ ดอลล์บางตัวนั้นสวยเลิศแบบว่าทอฟฟี่เพ้อเลยทีเดียว

ตอนไปญี่ปุ่นก็ชอบแว้บไปดูดอลฟี่แบบนี้ล่ะค่ะ จนคนที่ไปด้วยเบื่อกันไปเลยทีเดียว

 





(ตัวโตน่าดูเลยล่ะค่ะ เกือบๆ เมตรล่ะน้อ)

เคยคิดจะซื้อมาครอบครองนะคะ แต่สนนราคาตัวหนึ่งก็แพงเหลือแสน หลายหมื่นเชียวล่ะ ปีที่แล้วถึงขนาดเก็บเงินเอาไว้สำหรับมันโดยเฉพาะ แหะๆ อยากได้นี่นา แต่ก็มามีเหตุที่คุณแม่ถูกยิงเสียก่อน ทอฟฟี่ก็เลยจำต้องใช้เงินก้อนนั้นไป แต่ก็ไม่เสียใจนะคะเพราะถ้าเทียบกันแล้วคุณแม่ต้องสำคัญกว่าตุ๊กตาสิ จริงไหมเอ่ย

ตัวที่ทอฟฟี่อยากได้เป็นดอลล์ของiplehouse ค่ะ

ชื่อว่าหนุ่ม Akando พอทอฟฟี่เห็นปุ๊บก็จินตนาการกระฉูดเลยว่าคีริลของทอฟฟี่จะต้องเป็นเข้าของคณะละครสัตว์เท่าน้านนนนนน

สวยมากมายค่ะ ถ้าเป็นคนจริงๆ ก็คงหล่อเร้าใจสาวๆ แบบเห็นแล้วกรี๊ดจนเส้นเลือดในสมองแตกตายกันไปข้างหนึ่งแน่นอน

มันเป็นเซ็ตละครสัตว์ค่ะ เห็นแล้วแทบละลายสวยจับตาจริงๆ

ก็ถึงขนาดลงทุนจะซื้อเลยล่ะค่ะ เพราะทอฟฟี่เองก็คิดให้นางเอกของเรื่องเธอเป็นเฟซ-อัพ อาร์ทิสต์หรือช่างวาหน้าตุ๊กตาบีเจดีอยู่แล้ว

หลายๆ คนอาจจะยังไม่คุ้นว่าอาชีพนี้มีด้วยหรือ

มีค่ะ ต้องใช้ฝีมือและความอดทนสูงมาก อีกทั้งต้องมีทักษะทางด้านศิลปะค่อนข้างสูง

ในเมืองไทยก็มีหลายๆ ท่านที่เป็นที่รู้จักในระดับต่างประเทศนะคะ สำหรับท่านที่ทอฟฟี่ชอบเข้าไปดูบล็อกผลงานของเธอบ่อยๆ ก็คือคุณ Thanya ค่ะ มีฝีมือมากๆ เลย เธอเป็นต้นแบบของปาลิตานางเอกในนิยายของทอฟฟี่เลยค่ะ

และไม่น่าเชื่อว่าการวาดหน้าดอลล์ครั้งหนึ่งๆ นั้นสนนราคาของมันก็แพงมากๆ ทีเดียว คิดเป็นเงินไทยก็หน้าละ 1000-2000บาทเลยล่ะค่ะ แต่ก็คุ้มนะคะ สำหรับคนรักดอลล์แล้วอะไรๆ ก็ยอมได้นั่นล่ะเพื่อลูกรักค่า

ตัวศิลปินเองก็มีความเสี่ยงพอควรเพราะต้องอยู่กับทินเนอร์ สารเคมีและสีต่างๆ ต้องหายใจเข้าไปตลอดเวลา ต่อให้มีผ้าปิดจมูกอยู่ก็เถอะค่ะ

(ทอฟฟี่ถึงได้นับถือเฟซ-อัพอาร์ทิสต์ทุกท่านไงคะว่าเก่งและทุ่มเทให้กับสิ่งที่รักจริงๆ)

ทุกวันนี้ก็ยังวนเวียนดูตุ๊กตาพวกนี้อยู่นะคะ มีไปยืนเกาะกระจกดูตามร้านที่นำเข้ามาขายก็มี อ้อนแฟนก็แล้วแฟนก็บอกว่าแพงไป ให้ซื้อเองเหอๆ ใจร้ายยยย

แต่ดูทีไรก็จินตนาการกระฉูดเกิดไอเดียในการปั่นนิยายทุกทีล่ะค่ะ

อะไรที่เป็นแนวๆ ดาร์กไซด์เนี่ยเลยกลายเป็นแรงบันดาลใจไปซะโม้ดดดดละค่า

Akandoตัวนี้ก็เลยเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างคาแร็คเตอร์คีริลเชียวค่ะ ^__^