เคลียร์ลิ้นชักหัวใจ

เคลียร์ลิ้นชักหัวใจ

วันหนึ่ง…

เคยเก็บสิ่งของบางอย่างเอาไว้

แล้วก็ลืมๆ ไปว่าเคยมีมันอยู่

ไม่ให้ความหมาย ไม่หยิบขึ้นมาดู

จนที่สุดก็ไม่รับรู้ไม่ใส่ใจ

วันนี้...

ฉันกำลังเปลี่ยนเธอให้เป็น ‘บางสิ่ง’

ที่จดจำเอาไว้ก็จริง แต่ไม่หวั่นไหว

รอผ่านคืนวัน แล้วลดความสำคัญลงไป

จนที่สุดก็ลืมๆ ได้ ว่าเคยรักเธอ...

บางความรู้สึกที่เก่าเกินไป  ก็สมควรจะโละทิ้งมัน

คนบางคน คิดว่าเขาก็เป็นเหมือนของบางสิ่ง  ไม่ใช่เหมือนในแง่ของการไม่มีชีวิตจิตใจนะคะ แต่เหมือนในแง่...ที่ครั้งหนึ่งเขาอาจจะมีความหมายต่อเราเหลือเกิน  ถ้าไม่มีเขาก็คล้ายๆ กับเราจะไม่อยากหายใจ แต่คนที่เคยจำเป็น ก็ไม่ได้หมายความว่าจะ “จำเป็น” อยู่อย่างนั้นตลอดไป ยิ่งถ้าไม่เคยเอาใจใส่ดูแลกันด้วยความเสมอต้นเสมอปลาย นานๆ เข้าเขาก็จะไม่ต่างจากสิ่งของที่ถูกกาลเวลาลดความหมายลง

จริงอยู่ ว่าการลืมคนที่เราเคยรักหมดใจนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย

และเราไม่สามารถโยนความทรงจำทิ้งลงถังขยะได้ง่ายดายและรวดเร็วเหมือนที่โยนทิ้งสิ่งของ

แต่สิ่งที่ไม่ง่าย  ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นไปไม่ได้

เราเชื่อว่าถ้าเราให้เวลากับตัวเองได้มากพอ  ให้โอกาสตัวเองได้เริ่มใหม่  ก่อนที่จะรอโอกาสจากคนอื่น  ความเจ็บปวดในใจก็จะค่อยๆ จืดจาง

อาจไม่ถึงกับ “ลืมได้สนิทใจ” แต่แค่เราสามารถเปิดลิ้นชักความทรงจำเก่าๆ อย่างไม่ต้องสูญเสียหยดน้ำตาให้กับมันอีกแล้ว...ก็น่าจะพอ

“ไม่เคยแกล้งลืมเธอ...เพราะมีความสุขเสมอที่ได้จดจำ”

………………………………