กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…

มีหญิงสาวผู้หนึ่งหลับใหลอยู่ในห้องลับเล็กๆที่มีแต่ความหม่นหมอง
นานแสนนาน…จนกระทั้งวันหนึ่ง มีชายหนุ่มแปลกหน้ามาเคาะประตูห้องของเธอ
และปลุกเธอให้ตื่นจากการหลับใหล  ชายหนุ่มมอบเมล็ดพันธุ์แห่งดอกไม้ไว้ให้เธอ....
หญิงสาวได้ปลูกเมล็ดพันธุ์นั้นไว้ในกระถางดวงใจ และเฝ้ารดน้ำ พรวนดิน
รอวันให้เมล็ดพันธุ์นั้นงอกงาม วันแล้ว...วันเล่า...
ชายหนุ่มได้ช่วยหญิงสาวดูแลเมล็ดพันธุ์แห่งดอกไม้ที่ฝังบ่มไว้ในกระถางดวงใจ
...นานจนกลายเป็นต้นกล้าที่แข็งแรง และนานพอที่ต้นกล้านั้นโตพอจะผลิดอก

หญิงสาวเริ่มสงสัย...
ชายหนุ่มไม่เคยบอกกับเธอเลยว่าเมล็ดพันธุ์ที่ได้ให้เธอนั้นจะเป็นที่มาของดอกไม้ใด?
เธอเฝ้าสังเกตโดยไม่กล้าเอ่ยถาม...
จนวันที่ดอกไม้นั้น…ผลิบาน สะพรั่งเต็มกระถางดวงใจของเธอ

เธอจึงได้รับรู้…
ดอกไม้ที่ชายหนุ่มได้มอบให้
ดอกไม้ที่เธอปลูกไว้ในกระถางดวงใจ
ดอกไม้ที่เธอเฝ้าทะนุถนอม
แท้จริงแล้วคือ “ดอกไม้ แห่งความรัก”

หญิงสาวตัดสินใจนำกระถางแห่งดวงใจซึ่งเต็มไปด้วย “ดอกไม้แห่งความรัก”
ที่กำลังบานสะพรั่งไปมอบให้ชายหนุ่ม
เมื่อชายหนุ่มได้เห็น “ดอกไม้แห่งความรัก”
ที่มาจากเมล็ดพันธุ์ที่เขาได้มอบให้หญิงสาว

ชายหนุ่มนิ่งเงียบ…
ครั้งหนึ่งเขาได้มอบเมล็ดพันธุ์แห่งดอกไม้ไว้ให้หญิงสาว
โดยที่เขาไม่อาจรู้เลยว่า เมล็ดพันธุ์นั้นจะเติบโตมาเป็นดอกไม้ชนิดใด
แท้จริงแล้ว เขาอาจต้องการมอบเพียง เมล็ดพันธุ์ของ “ดอกไม้แห่งความห่วงใย”
หรือเมล็ดพันธุ์ของ “ดอกไม้แห่งความปรารถนาดี ” เท่านั้น…

หญิงสาวรับรู้แล้วในทุกสิ่ง…
ดอกไม้แห่งความรักเริ่มเหี่ยวเฉา
กระถางแห่งดวงใจเริ่มปริร้าว
...แตกสลาย...
“ดอกไม้ แห่งความรัก ”
ได้กลายเป็นเพียงตำนานของเธอ

“...ไม่มีกระถางดวงใจ จึงไม่อาจปลูกดอกไม้ใดได้อีกแล้ว...”

………………………….