[ FIC SUPER JUNIOR ] WONDERFUL __,,* LIFE [ KIHAE , KYUMIN ]

ลำดับตอนที่ #2 : [♥] 01 WONDERFUL __,,* LIFE : FIND OUT NEW PRINCESS ค้นพบชายากับการดูตัว !

nelly ly

WONDERFUL LIFE

START : 09/08/52

END : 09/08/52

01

FIND OUT NEW PRINCESS ! 

[ Mode : Sungmin ]

“ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะทุกคน มีคำถามอะไรมั๊ยคะ ? ” เสียงหวานของอาจารย์คณิตศาสตร์สาวดังขึ้นปลุกผมตื่นจากภวังค์ อ๊า ~ จะพักเที่ยงแล้วสินะครับ ~ ผมจะได้ไปกินฟักทองน้อยน่ารักของผมซักที

เสียงเงียบฉี่เป็นคำตอบ ทำให้คุณครูคณิตศาสตร์เดินออกจากห้องไปทันที ว้าว ~ ออกไปเลยป้าเพิ้งเอ๊ย แหกปากมาได้ทั้งคาบ = = มีใครเค้าฟังแกมั่งฮะ !! 

ดูไว้นะครับ เด็กและเยาวชนควรเอาผมเป็นแบบอย่าง ^_____________^V 

ผมค่อย ๆ เก็บข้าวของใส่กระเป๋าสะพายสีชมพูสุดโทรม ทงเฮก็กำลังเก็บของใส่กระเป๋าสีฟ้าที่มีรูมากมายอยู่เช่นกัน โอ้วว ? ทำไมผมไม่ซื้อใหม่น่ะเหรอครับ ?? ก็เพราะว่าไม่มีตังค์อะสิ !!

“ เฮ้ย ! ทงเฮ หิวแล้วล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ” ผมออกปากชวนทงเฮ ดูมันสิ ผอมจนจะกลายเป็นไม้เสียบผีอยู่แล้ว ดูข้อมือมันสิ !!!!! เล็กยังกับอะไร น้ำหนักตัวเท่าไหร่วะเนี่ย ? โดนลมพัดมันจะปลิวไปมั๊ย ? ฮือออ ~~~  ไอ้บ้าเอ๊ย ! มันทำให้ฉันสงสารแกนะเว้ย !  TT

“ ซองมินไปกินก่อนเลย คือ ... วันนี้หอฉันโดนตัดไฟเพราะไม่ได้จ่ายเงินค่าหอ เลยไม่มีตังค์กินข้าวน่ะ” ทงเฮพูดพลางทำหน้าจ๋อย โอ้ ~ ไอ้ปลาเพื่อนยาก ฉันเข้าใจความรู้สึกเวลาโดนตัดไฟดี TT

“ ไม่เป็นไร ฉันจะเลี้ยงนายเอง มื้อนึง” จบคำพูด หน้าจ๋อยของทงเฮก็เปลี่ยนมาเป็นดี๊ด๊าทันที ดีแล้วล่ะครับ ผมเป็นเพื่อนที่ดีเนอะ - -^

“ อ๊า ~ ขอบคุณนะ ซองมิน ~ ฉันรักนายที่สุดในโลกเลย ! แต่ฉันก็ทำตัวให้นายลำบากตลอดเลย ซองมินก็ทำงานหนัก ................ ” ทงเฮพูดก่อนจะกระโดดกอดผม น้ำตาคลอเบ้า โถ่ ไอ้บ้าเอ๊ย ใครใช้ให้แกร้องไห้วะ กะอีแค่สำนึกบุญคุณที่เลี้ยงข้าวเที่ยง ??? รู้มั๊ย ฉันแพ้น้ำตาคนนะ ! ฮืออ ~~~  เอาเถอะ ถึงมันจะเป็นตังค์เก็บของผม แต่ยังไงท้องเพื่อนก็สำคัญกว่า เนอะ คนเราน่ะ กองทัพเดินด้วยท้องนะ !

“ มาเถอะ ~ เดี๋ยวฟักทองผัดมันจะหมดซะก่อน” ผมพูดพลางจูงมือทงเฮไปที่โรงอาหาร

.

.

.

โรงอาหารมยองนิม

ขณะที่ทงเฮกำลังนั่งโซ้ยมาม่าผัดของมันอย่างเอร็ดอร่อย ผมก็นั่งจิ้มฟักทองกินอย่างมีความสุขเช่นกัน ชีวิตนี้ มีสุขเมื่อได้กินฟักทอง ~ -w-

กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ~~~~~~~~~~~

เสียงสครีมร้อยแปดสิบเดซิเบลดังขึ้นจากบอร์ดทางทิศตะวันออกของผม ทำให้ผมกับทงเฮหลุดจากภวังค์อาหารเที่ยง แล้วมองไปยังต้นเสียง

อะไรวะนั่น? ทำไมมีชะนีไปเกาะอยู่ที่บอร์ดเต็มเลย ?? =O=

ผมกับทงเฮรีบโซ้ยข้าวเที่ยงอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะได้ไปดูสถานการ์ณที่เกิดขึ้นที่บอร์ดนั้น  และหลังจากที่ผมกับทงเฮโซ้ยข้าวเสร็จพวกเราก็รีบเบียดเสียดพวกชะนีทั้งชายทั้งหญิงออกไปเพื่อที่จะได้อ่านข้อความบนกระดานให้ชัดเจน

‘ ประกาศอย่างเป็นทางการจากราชสำนัก ฝ่ายดูแลตำหนักโชซอนและตำหนักมินจี

              ขณะนี้ องคมนตรีกำลังประกาศไล่ล่าหญิงสาวที่มีหน้าตาดี บุคลิกดี มีความเป็นผู้ใหญ่ เพื่อที่จะได้จัดพิธีดูตัวให้กับองค์ชาย คยูฮยอน และองค์ชาย คิบอม และหลังจากที่องค์ชายทั้งสองได้ค้นพบเพชรอันเจิดจรัสในหมู่ขยะแล้ว ทางเราก็จะจัดพิธีอภิเษกสมรสให้อย่างยิ่งใหญ่อลังการ ชะเอิงเอย ~ ทางองคมนตรีเชื่อว่ารักแรกพบคือรักแท้ เพราะฉะนั้น ใครมั่นใจว่าหน้าตาของตัวเองดี บุคลิกดี มีความเป็นผู้ใหญ่ ขอให้มาพบกันที่พิธีดูตัวสองทุ่มครึ่ง ที่ตำหนักใหญ่ งานนี้กินฟรี ไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งนั้น ..’

กินฟรี ? ไม่เสียค่าใช้จ่าย ?

รวยนักรึไงฮะ = = ไอ้นี่ เดี๋ยวผมไปแจมด้วยซะเลย -...................-

“ นี่ ฉันว่าฉันนหน้าตาดีนะน่ะ ~ ฉันควรจะไปสินะ หุ่นก็ดี เผื่อถ้าเค้าเลือกฉันให้เป็นเพชรในหมู่ขยะ ฉันอาจจะสบายไปตลอดชีวิตเลยก็ได้”
สาวอ้วนที่ยืนอยู่ข้างหลังผมพูดขึ้นกับเพื่อนสาวที่หุ่นไม่แพ้กันอย่างออกรส เหอะ ๆ ~ แค่หุ่นเค้าก็ปรับตกรอบแรกแล้วล่ะค๊าบบบบ ~~~~~

“ ฉันก็คิดว่าฉันสวยเหมือนกัน ตอนเช้าเนี่ย ส่องกระจกจนไม่กล้าออกไปไหนเลยล่ะ แพ้ความสวยตัวเอง >______________<” ”
โห พูดได้ไม่อายปากคร๊าบบบบ !  สาวหน้าสิวพูดกับเพื่อน ๆ กลุ่มเธออย่างมีความสุข เหวอ ~ ถ้าเจ้าชายสององค์นี้เผลอเลือกsheขึ้นมาท่าทางคงจะเป็นข่าวใหญ่ พระราชวังค์คงเปิดเป็นคลีนิคระเบิดสิวล่ะมั๊ง -.-

“ ปะ อย่าไปสนใจเลย ....... ทง ......เฮ?”

อ้าว ? ไอ้ทงเฮหายไปไหนแล้วล่ะ ?

……………………………..

[ Mode : Kyuhyun ]

ผมมองไอ้ข้อความเวรตะไลด้วยสีหน้าเอือมสุดขีด ไอ้พ่อบ้ามันเอาจริงนี่นา !! แล้วดูอิพวกนี้สิครับ !!! ทำไมต้องมารุมมาตุ้มผมด้วยเนี่ย ? ทำอย่างงี้มันอึดอัดนะว้อย ! ผมมีใบหน้าอันหล่อเหลามาตั้งนานแล้ว ทำไมเพิ่งจะมาสนใจวะ เนี่ย ?? ไม่เข้าใจเลย

“ องค์ชายคยูฮยอน .... หล่อขนาดนี้เชียว ~~ ปกติเห็นชอบนั่งเล่นสตาร์คาร์ฟไม่ก็นอนกลับในห้อง นึกว่าเป็นคนไม่เอาอ่าว หน้าตาก็คงจะไม่เอาไหน ดูดี ๆ แล้วหล่อมาก ๆ เลย ~”

“ ว๊ายยย ~~~ ฉันไม่เคยมองเค้าใกล้ๆ ขนาดนี้ ~ ใกล้ ๆ แล้วหล่อระเบิดเถิดเทิงเลยนะเนี่ย ~~~”

“ องค์ชายคยูฮยอน องค์ชายคยูฮยอน กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ >___________<”
= = เรียกชื่อผมแล้วกรี๊ดเนี่ย มีปัญหาอะไรรึเปล่าวะ ?

ผมพยายามปลีกตัวหนีจากกองแรดกองกะทิงอย่างสุดความพยายาม บางคนมันพยายามจะยื่นกระดาษให้ผมเซ็นชื่อด้วย บ้าป่าววะ ? ยื่นกระดาษแต่ไม่ยื่นปากกา ฉลาดจริงเล๊ย !

แต่แล้วจู่ ๆ วงแรดวงกระทิงก็ถูกแตกกระจายออกเมื่อพบเสียงแหลมสะท้านฟ้าของใครก็ไม่รู้

“ ทงเฮ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ทงเฮอยู่ไหน ??????????????????????????”

ดูมันสิค๊าบบบบบ !! มาตะโกนเรียกชื่อพ่อมันแถวนี้รึไง ?

จู่ ๆ สายตาหวานคู่นั้นก็จ้องมองมาที่ผม ก่อนจะเดินตรงมาทางผมทันที

ว๊ากกกก ?? เดินมาหากรูทำมายยยยยยย TT

พรึ่บ !!!!!

อ๊าคคคคคค เค้าใช้มือกระชากเสื้อผมขึ้นมาแล้วล่ะครับบบ !!!

“ ไอ้หน้าหัก   แกจับตัวเพื่อนฉันไปใช่มั๊ยฮะ !?!” คนตัวเล็กผู้ไม่เจียมตัวใช้กำลังกับองค์ชายตะคอกถามผม โถ่ ! ผมจะไปรู้อะไรเล่า T__________________T+

“ อะ.... เออ” ผมทำได้แค่ครางเสียงนี้ครับ พูดไม่ออก เกิดมาไม่เคยโดนทำอย่างงี้มาก่อน !!

“ นี่ ! นายโรคจิต ปล่อยองค์ชายคยูฮยอนเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงหญิงที่มามุงพูดใส่คนสวย(?)นิรนามผู้ที่กำลังกระชากคอเสื้อผมอยู่

“ อย่ามายุ่ง !!  เงียบไป !!!!!” เสียงหวานตวาดทำให้คุณหญิงผู้เข้ามาขัดขวางหน้าม้านกันไปทีเดียวค๊าบบ !!

แต่เอ๊ะ .... พอดูใกล้ ๆ อย่างนี้แล้ว .... หมอนี่ ....

สวย ...... สวยจริง ๆ เลย จะหาสวยขนาดนี้ได้ที่ไหนอีกเนี่ย ?

นัยน์ตาสีน้ำตาลหวานที่แม้บัดนี้จะแฝงแววดุ ก็ยังชวนให้หลงใหลไม่เปลี่ยนแปลง ผิวขาว แม้อาจจะดูมอมแมมไปหน่อย ริมฝีปากสีชมพูกระจับสวยน่าสัมผัส รวมไปถึงจมูกที่โด่งรั้นได้รูป ถึงแม้จะโหดไปหน่อย แต่รวม ๆ ก็นับว่าน่าลองเลยทีเดียว

ทั้งสวย ทั้งน่ารัก ......

“ จ้องอะไรนักหนาฮะ !? เอาทงเฮคืนมานะ !!” เสียงหวานตวาดผมอีก เฮ้อ T___________T ถึงมันจะสวยขนาดไหนแต่เป็นขนาดนี้ไม่ไหวนะว้อย !!

“ ซองมินนนนนนน ~~~~~~~!! ซองมินทำอะไรน่ะ !! อย่าไปทำอะไรเค้านะ ซองมิน !! ฉันอยู่นี่ !!! ” อีกเสียงหวานไม่แพ้กันดังขึ้นข้างหลังผม

หนุ่มหน้าหวานหยดปนสวยกำลังพยายามจะบอกให้เพื่อนเค้าหยุด หรือว่าคนคนนี้คือทงเฮที่คนตัวเล็กคนนี้กำลังพูดถึง
 
โถ่ !! เห็นมั๊ยล่ะ !! ผมไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง !! -v-

“ อะ .... เอ่อ .... ทงเฮ” เสียงหวานสั่นเมื่อมองเห็นความจริง ใบหน้าดุเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นสีหน้าอาย มีสีเลือดขึ้นหน้าเต็มไปหมด ก็สมควรอะครับ ใครไม่อายก็เกินไป -0-

“ อ่า ... ปล่อยสิ !!! ที่หลังก็หัดดูตาม้าตาเรือบ้าง !” เมื่อคยูฮยอนคนเดิมกลับมา ผมก็เลยตวาดไปโดยอัตโนมัติ ซึ่งผมก็รู้ทันทีว่าผมคิดผิด ..

ผัวะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“ ซองมิน !?!”

“ โทษฐานปากไม่อยู่สุข พูดจากวนตรีน และทำลายพลังงานในการเผาผลาญอาหารของฉัน พรุ่งนี้นู่นกว่าฉันจะได้กินข้าวอีกมื้อ ! มาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระมากพอแล้ว ไปกันเถอะ ทงเฮ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ลากเพื่อนของตัวเองไปอย่างรีบร้อน ท่ามกลางสายตาฝูงชนมากมาย

หมัดหนักชิบหาย ..... - -

 ... น่าสนใจจริง ๆ ชื่อ ซองมินสินะ .... 
 

ในฐานะที่เป็นคนแรกที่ต่อยหน้าฉัน ....

ฉันจะเอาคืนให้แสบถึงทรวงเลยคอยดู !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!

……………………………..             

[ Mode : Sungmin ]

ตอนนี้ผมกับทงเฮกำลังนั่งซึมอยู่ที่ชิงช้าไม้ของมหาวิทยาลัย ตะกี้ผมทำอะไรลงไปเนี่ย !? ผมจะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยมั๊ย ?

ทงเอกำลังพยายามพูดปลอบใจผม แต่จะทำยังไงล่ะ ? งานนี้เสียทั้งหน้า เสียทั้งชื่อเสียง TT___TT

ไอ้มือเวร ไอ้มือไม่รักดีเอ๊ย TT______TT อยู่สงบ ๆ ไม่เป็นหรือยังไง ?? ฮืออออ ~~~ ไอ้ซองมินอย่างร้องไห้คร๊าบบบบบบบ TT’’

“ โอ๋ ~ ซองมิน อย่าทำหน้าเศร้าเลยนะ มันไม่เหมาะกับนาย ฮืออ ~~ นายทำหน้าอย่างงี้แล้วฉันจะร้องไห้” ไอ้ปลาเพื่อนยากพูดพลางจับไหล่ผมเบา ๆ ไอ้บ้า ! คนที่ควรร้องไห้มันฉันว้อย !! TT

“ เอาอย่างงี้สิ ซองมิน ... วันนี้ตอนดึกจะมีพิธีดูตัวนี่นา ก็รีบไปขอโทษเค้าซะ เรื่องจะได้จบ ๆ กันซักที” ทงเฮพูด

เอ่อ .........

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ~~~~~~~

ไอ้เพื่อนยาก ~~~ ความคิดดี !!!!!!!!

……………………………..

[ Mode : Kyuhyun ]

เวลา 20.20

อีกสิบนาที  ... ไอ้พิธีบ้านั่นจะเริ่มขึ้น ...

ทั้งผมทั้งพี่คิบอมถูกจับแต่งไอ้ชุดกวนบาทานี่ โอ้ ม่ายน๊า เหมือนตกนรกทั้งเป็น ฮือ ๆ ๆ TT คนหล่ออยากร้องไห้ครับ !

และแล้ว .... สิบนาทีก็ผ่านไปรวดเร็ว ....

“ เริ่มพิธีได้ !!!!” เสียงนรกขององคมนตรีหน้าเลี่ยมนั่นดังขึ้นราวกับจะฆ่าผมให้ตายทั้งเป็น

หญิงงามจากหลากหลายพื้นที่ใส่ชุดราตรีแต่งหน้าจัดเดินมากันเป็นสาย บางคนแต่งตัวเหมือนฮิปโป บางคนก็แต่งตัวเหมือนลิเกหลุดโรง ทุเรศที่สุด !

“ คนแรก ยอง มิน นัม !”

หลังจากไอ้องคมนตรีเฮงซวยขานชื่อขึ้น ป้าอ้วนคนนึงก็ลุกยืนขึ้นส่งรอยยิ้มที่ทุเรศที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาให้

“ เป็นอย่างไรบ้างครับ ? องค์ชายคยูฮยอน”

“ นี่ เธอ ? บ้านเธอมีกระจกรึเปล่าน่ะ ถ้ามีก็ไปหัดส่องบ้างนะ ยังมีหน้ามาให้ฉันเลือกอีก คิดว่าฉันจะเอาเธองั้นเหรอ เกิดอีกสิบชาติก็ไม่เอา ไปซะ เห็นแล้วมันอุจาดลูกตา”

เงียบฉี่กันไปทั้งห้องโถง .......

ทำไมล่ะครับ ผมพูดในสิ่งที่ผมคิดนี่นา

หญิงคนนั้นทำท่าเหมือนอยากจะตบหน้าผมซักทีหนึ่งก่อนเดินจากไป ฝันไปเถอะ แบร่ -p !

“ อะ .... อ่า คนที่สอง ซอง ฮา ยัง”

คราวนี้มารูปแบบไหนอีกล่ะ ?

และแล้ว สาวหน้าแบนคนนึงก็ลุกขึ้นมา

“ ไปเสริมดั้งก่อนแล้วค่อยมาพูดกันนะ คุณหน้าส้นตรีน”

และแล้ว คุณหน้าส้นตรีนก็ร้องไห้วิ่งหนีไป  ......

สมน้ำหน้า - -*

“ คนที่สาม ..... คิม ฮยอน มิน”

สาวชุดหรูหราไฮโซไซตี้เดินเข้ามาอย่างมั่นใจเต็มร้อย

มั่นใจนัก ผมจะเป็นคนตัดความมั่นใจงี่เง่าของเธอเอง

“ นี่ รีบไปทำงานต่อซะสิ ที่โรงละครลิเกน่ะ เดี๋ยวไม่ได้เงินเดือนนะ”

.

.

.

“ คนที่ 41 ..... “

“ ไปให้พ้น ก่อนที่ฉันจะอารมณ์เสีย !!”

“ คนที่ 42.....”

“ บ้านคุณมีน้ำยาขจัดสิวบ้างมั๊ยครับ ?”

“ คนที่ 43 ......”

“ อย่ามาขึ้นอืดแถวนี้ !”

“ คนที่ 44 .....”

“ ออกไป !!!”

.

.

.

.

.

“ คนที่ 96”

“ .... นี่ คุณ คนเค้ารอโยนกล้วยให้คุณกินอยู่นะ ที่สวนสัตว์”

“ คนที่ 97 .....”

“ นี่  ไปสิ เพื่อนเธออยู่ข้างนอก กำลังกินเพ็ดดิกรีอยู่น่ะ”

“ คนที่ 98 ....”

“ อีกสิบชาติฉันก็ไม่เอาเธอ”

“ คนที่ 99 ...”

“ อย่างเธอน่ะ เตรียมขึ้นคานตลอดชีวิต ..”

.

.

.

“ คนที่ 110 ..”

“ เธอแน่ใจเหรอว่าเธอเป็นคน?”

“ คนที่ 111 ….”

“ ไปเอาหน้าม้าเต่อของเธอนั่นออกซะ!”

“ คนที่ 112 ...”

ปาไปร้อยคน .... ไอ้องค์ชายคยูฮยอนก็ยังด่าไม่เลิก

 มันจะให้หานางฟ้ามาจากที่ไหนวะ ?

องคมนตรีคิดแล้วลมก็แทบจับ ใกล้จะหมดคนสุดท้ายแล้ว

“ คนที่ 137 ..... ลี ซอง มิน”

เสียงเรียกคนสุดท้ายดังขึ้นราวกับจะทำให้ ผมลมจับ

นั่นมันไอ้บ้าที่กระชากคอผมตอนเที่ยงนี่ !!!

ตอนนี้มันกำลังใส่ชุดธรรมด๊าธรรมดาเดินต๊อก ๆ เข้ามา

“ อ่า .. เรื่องตอนกลางวันผมขอโทษค๊าบบบบบ >>O<<” มันแหกปากซะลั่น หนวกหูฉิบบบ !  

“ ฮือ ...... อย่าเอาเรื่องผมเลยนะ ทุกวันนี้ผมลำบากหาเงินค่าเทอมแทบตาย อย่าไล่ผมออกเลยนะ ฮืออออ ~~~~~~~~”

" ชายาจะต้องได้รับการฝึกโหดเพื่อเป็นทั้งแม่และภรรยาที่ดีในอนาคต และจะต้องทำตามทุกอย่างที่เราต้องการ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะยากเย็นแค่ไหน มิฉะนั้นจะโดนทัณฑ์บนนะจะบอกให้ คนที่จะมาเป็นชายาเนี่ย 
ก็คล้าย ๆ กับทาส นั่นแหละ" 

ทันใดที่คำพูดของแม่ของผมแล่นเข้าสู่สมอง ....... ผมก็แสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ทันที 

ผมลงจากที่นั่งอันหรูหราฟู่ฟ่าของผมแล้วเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กทันที ก่อนจะใช้วงแขนโอบรอบคนตัวเล็กเอาไว้  

“ ท่านองคมนตรี อิหน้าแบน อิอ้วน อิดั้งหัก ทั้งหลาย   ..... คนคนนี้แหละ ที่ผมจะเลือกเป็นชายา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”  ผมประกาศก้องอย่างมั่นใจ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ~ ให้มันมาชดใช้ในฐานะที่ต่อยหน้าผมเป็นคนแรกไงครับ ~ 

ผัวะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

" อีกสิบชาติฉันก็ไม่เอาแกเว้ย !!!!"

……………………………..

สวัสดีค่ะ รีดเดอร์ 
ตอนแรกของฟิคมาให้เบิ่งแล้วน๊า ~~~~ 
ตอนนี้คยูมินล้วนเลยล่ะสิ เคอะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 
ใครที่ติดตามคิเฮอยู่
รอตอนหน้านะคะ ~
น่าจะมาอัพให้ซักวันเสาร์หน้านะคะ ~ 
รอกันด้วยนะ ~ อย่าทิ้งกันนะคะ ~~~ 
ขออีกซัก 13 คอมเม้นท์เพื่อกำลังใจนะคะ ไม่ยากเกินไปนะ ~ 




KEEP ON WRITING ! 


บทนี้คยูปากเจ็บเนอะ ? 

PS . ไว้อาลัยคุณพ่อของด๊องแด๊งด้วยนะคะ TT '' 080809 

HA HA HA SONG - SNSD !