แสบนัก...รักนายปากดี

ลำดับตอนที่ #8 : จูบ

"หนาวไหม อึนฮยอก เร่งเครื่องฮีตเตอร์หน่อยสิ"  เรียวอุคเม้มปากอย่างฉุนๆ
"ฉันหวานตายก้อไม่เกี่ยวกับนาย" เรียวอุคยกเท้ากระแทกเท้าเยซองเต็มแรง
"โอ๊ย...นายทำบ้าอะรัยเนี่ย" เยซองร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด  เรียวอุคยิ้มอย่างสะจัย
"ก้อเหยียบเท้าน่ะสิถามได้ นายนี่ปัญญาอ่อนชะมัดถามออกมาได้"  เยซองมองหน้าเรียวอุคเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
"มันน่าหักคอนัก"  เรียวอุคยื่นคางหั้ย
"เอาเลยสิ..กล้ารึป่าว"
"นายนี่มันกวนประสาทดีแท้ๆ"
"ใครใช้ให้นายมายุ่งกับฉันก่อนล่ะ"
ไม่นึกเลยว่าตัวเล็กๆอย่างนายจะแสบกว่าที่ฉันคิดไว้"        
"ฉันแสบได้มากกว่านี้อีก ลองมั้ยล่ะ" เรียวอุคง้างกำปั้นขึ้น  เห็นสีหน้าจิงจังของคนตรงหน้าแล้วทำหั้นเยซองอดหัวเราะไม่ได้
"เก่งจังนะตัวแค่เนี่ย"
"ฉันไม่ได้พูดเล่นนะ" เรียวอุคพูดอย่างจิงจัง
"ฮ่า ฮ่า อยากเหนจัง" พอเยซองพูดจบ เรียวอุคก้อใช้ศอกกระทุ้งเข้าที่ท้องเยซองเต็มแรง  คราวนี้เยซองเอามือกุมท้องตัวเองอย่างเจ็บปวด
"นายครับ" เสียงลูกน้องของเขาเรียกด้วยความกังวล  คงกลัวเจ้านายจะซ้ำในตายนล่ะสิ....อิอิ รู้จักคิมเรียวอุคน้อยไปซะแล้ว    ความน่ารักของร่างบางตรงหน้าเปนพลังขับเคลื่อนให้เยซองทำในสิ่งที่แม้แต่เขาเองยังไม่คาดคิดมาก่อน สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่เค้าจองหน้าเรียวอุคอยู่อย่างนี้ แล้วช่วงเวลาแห่งมนสะกดก้อจบลง เมื่อริบฝีปากของเยซองฉกลงไปประกบริมฝีปากนุ่มนวลของเรียวอุค เรียวอุคเองก้อดูช็อกไป ตกใจและงุนงง พอได้สติก้อพยายามผลักเยซองออกไป แต่มือที่แข็งเเรงกว่ากลับกอดกระชับร่างชุมน้ำฝนเอาไว้แน่นขึ้น  ขณะเดียวกันนั้น เยซองแยกริมฝีปากนุ่มนวลของเรียวอุคจนสามารถแทรกลิ้นอุ่นๆเข้าไปได้ ลิ้นของเยซองควานกวาดเอาความหวานภายในปากของเรียวอุค  จูบแรกของเรียวอุค!! อืม..ทำไมมันถึงได้หอมหวานแบบนี้ล่ะ ให้ความรู้สึกดีจัง!!!! จูบนั้นทำให้เรียวอุคแอบเคลิ้มเผลอใจไปตั้งสองนาทีแน่ะ  แต่พระเจ้า!...ไอ้ซาลาเปานี่กล้าดียังไงมาจูบผมในรถที่มีคนขับที่รถอยู่แบบนี้!!!  ~~~
******************************35%************************************
เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อัพต่อ

ภายใต้ความเงียบสงบที่ถูกจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัวนั้นเรียวอุคเดือดจัด พอเยซองปล่อยเรียวอุคออกจากอ้อมกอด เรียวอุคก้อตบหน้าเยซองเต็มแรง เพี๊ย!!

"คนเลว" เรียวอุคเอามือกุมหน้าที่ร้อนไปหมดของตัวเองด้วยความอับอาย  ขณะที่เยซองนั่งนิ่งใบหน้ายากจะบอกความรู้สึกใดๆ เรียวอุคก้อร้องไห้ออกมา เจ็บใจที่ถูกเยซองขโมยจูบแบบไม่ให้เกียรติกันแบบนั้น

"อยากโดนอีกรึไง"
"ไอ้คนหยาบคาย..ฉันเกลียดนาย"
"ฉันรู้อยู่แล้วว่านายเกลียนฉัน ไม่ต้องย้ำหรอก"
"จอดรถเด๋วนี้นะ!!"
"ยังไม่ถึงบ้านนายเลย"
"ฉันจะลงเด๋วนี้"
"เลิกโวยวายได้รึยังหรืว่าอยากโดนแบบเมื่อกี้อีก"
"ไม่เอานะไอ้คนบ้า..อย่ามาทุเรศอีกนะ บ้ารึป่าวเนี่ย ฉันไม่ยอมให้นายจูบฉันโชว์ลูกน้องของนายอีกเด็ดขาด!!"  เยซองหัวเราะเบาๆๆออกมา
"อึนฮยอกนายเห็นรึป่าววะ"
"ไม่เห็นครับนาย"  อึนฮยอกตอบ สองคนนั้นเข้ากันเปนปี่เปนขลุ่ยอย่างน่าโมโห 
เรียวอุคไม่เชื่อเด็ดขาดว่าอึนฮยอกไม่เห็นแค่คิดก้ออายจะแย่ยุแล้ว
"เห็นไหมอึนฮยอกมันมองไม่เห็นหรอกน่า"  เรียวอุคน่าแดงก่ำ >///<
"อารายยยย..ถามจิงเหอะ..เคยรึป่าวเนี่ย"
"ไอ้บ้ามาถามอะรัยแบบนี้เนี่ย"
"ไม่เคยใช่ไหมล่ะ"  เยซองยิ้มล้อ
 "นายควรจะดีใจนะมีคนอีกเปนร้อยที่อยากหั้ยฉันจูบและไม่ได้จูบน่ะ"

"อีตาบ้า" เรียวอุคเอามือปิดหูตัวเอง

"นายมันทุเรศที่สุด  หยุดพูด!!"

"ฮ่าๆๆๆ ฟังเเล้วอยากหั้ยฉันจูบอีกช่ายไหมล่ะ" เยซองแย่

"ไม่..ฉันไม่ชอบ"

"อย่าโกหกตัวเองเลยน่า"

"ฉันไม่ได้โกหกตัวเอง"  เรียวอุคเเว้ด

"เมื่อกี้ไม่เห็นนายร้องเลยนี่"

"ก้อนายปิดปากฉัน"

"ปิดปากก้อร้องได้"

"บ้า..คัยจะไปร้องได้ล่ะ"

"ลองมั้ยล่ะ"  เยซองเเย่เรียวอุค

"ไม่!!"  เรียวอุคร้องเสียงดังลั่นรถ  ส่วนเยซองก้อเอาแต่หัวเราะ

"นายครับจวนจะถึงแล้วครับ  จะหั้ยจอดไหมครับ" อึนฮยอกหันมาถาม

"จอด" เรียวอุคหันไปทำตาเขียวใส่เยซอง พลางเอามือถูปากตัวเองอย่างดุเดือด

"ขอหั้ยรถ"

"จุ๊ๆ ดุเดือดไปรึป่าว"

น่าโมโหที่สุด..เรียวอุคไม่สามารถลบความทรงจำตอนที่ถูกเยซองจูบได้ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก้อตาม  มันแย่ที่สุดเลย!!!

                     *-*-*-*-*-*-*-*---*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

เฮ้อ....จบไปอีกนึงตอน

เม้นด้วยนะจ๊ะ

ไรเตอร์ทำงานเหนื่อย

อยากได้กำลังจัย

เม้นเยอะๆๆยิ่งดี ติชมอะรัยก้อเม้นมานะจ๊ะ

(แค่ขอหั้ยเม้น)