ถ้าจะเขียนนิยายสักเรื่องทำไมมันยากอย่างนี้โว้ย!!!

เขียนเเล้วไม่มีคนอ่าน ใช้คำก็ไม่ค่อยถูก สำนวน ภาษาอะไรก็ไม่ค่อยได้ เป็นเหมื่อนกันเลย อ่านเเบบปลวกๆอีก(บางครั้ง) เห็นเเล้ว TT_TT สะท้อนมาก 

ถ้าอยากเขียนจริงๆมันต้องมีใจรักนะ เราบอกตรงๆถ้า ไม่ชอบก้ไม่ต้องเขียนก้ได้ แต่ถ้าอยากเขียนจริงๆ ก้เป็นกำลังใจให้ (นี่ จะว่าเค้าหรือชมเค้าเนี่ย -_-")

แต่จริงๆเราก็แต่งๆลบๆนั้นล่ะ เอิ๊กๆ ก็เราเขียนมันไม่ค่อยปะติดปะต่อนี่
เราก็ชอบสะกดผิดด้วยไอ้คำยากๆอะ T^T

 เฮ้อ............ถูกต้องคร๊าบ

ถ้าอยากเขียนนิยายจริงๆก็จะแนะนำให้นะ (คิดว่าตัวเองเมพนักเรอะ!)

เอาเป็นว่าเริ่มแรกเลยก็แต่งนิยายไปเรื่อยๆนั่นแหละ แต่ยังไม่ต้องเอา
ไปลงเว็บไหน เเต่งเยอะๆ อ่านเยอะๆ ถ้าเป็นพวกเเฟนตาซีมันจะใช้
ภาษาที่ค่อนไปทางบรรยายให้เห็นภาพ แต่ถ้าเป็นแบบแจ่มใสก็จะแบบรวบรัด
เลือกเอาว่าอยากแต่งแบบไหนก็ให้อ่านแบบนั้น อ่านแบบตั้งใจอ่านนะ อ่านเยอะๆๆๆ มากๆๆ อ่านจนเราเริ่มรู้สึกว่า 'ทำไมเรื่องมันไม่เป็นแบบนี้วะ?!' เมื่อนั้นเราก็แต่งเองแมร่-งเลย!

แต่งอย่างที่เราชอบ อย่างที่เราอยากให้เป็นอ่ะ ที่บอกไม่ให้ลงเว็บ
เพราะพวกคอมเม้นมันเป็นตัวบ่อนทำลายกำลังใจสุดๆ แล้วมันก็จะทำ
ให้เนื้อเรื่องเราเขวไป จนไม่อยากแต่งอีก

อย่างเราแต่งไปเป็นสิบเรื่องละ ไม่จบสักเรื่อง แต่งไปนานน๊านก็กลับมาอ่านนิยายตัวเอง จะรู้เลยว่าภาษาเราเป็นยังไงแล้วก็แก้ซะ

คิดก่อนว่าถ้าคนอื่นมาอ่านนิยายเราโดยที่เขาไม่รู้เนื้อเรื่องจริงๆ เขาจะรู้เรื่องไหม เราต้องหาภาษาที่เขาเข้าใจมาเขียน ไม่ใช่ภาษาที่เราเข้าใจอยู่คนเดียวเพราะเนื้อเืรื่องมันอยู่ในหัวแล้ว

แนะนำนะ ถ้าจะลงเว็บน่ะ อย่าใช้นิยายที่มันยืดยาดอืดอาด อย่า
บรรยายเยอะ เพราะคนอื่นเขาจะสนใจเนื้อเรื่องมากกว่าถ้าภาษาเราโอเค แต่ถ้าภาษาห่วย รับรองโดนเม้นยับอ่ะ!

แต่งจนรู้สึกว่าตัวเองมีดีนั่นแหละ ถึงค่อยเอาลงเว็บ ถ้าลงตอนเยอะๆมันก็จะทำให้คนอ่านเขาเข้าใจเนื้อเรื่องเรา แล้วก็จะติดตาม แต่ห้ามไว้ก่อนเลยว่าถ้าไม่มีตอนสำรองเอาไว้ล่ะก็อย่าลง คนอ่านทวงเมื่ือไรเราจะโคตรเครียดเลย แล้วก็จะแต่งมั่วไปหมด อย่าเเต่งเอาใจคนอ่าน เราต้องเเต่งตามสไตล์เราที่อุตส่าห์เขียนมาตั้งเยอะแยะ

และสุดท้ายก็อย่าไปคิดมากกับคอมเม้น เขาด่าเขาว่าอะไร ถ้าเรารู้ว่าเรามีดีก็อย่าไปกลัว แต่งต่อมันจนจบนั่นแหละ แต่ถ้าไม่ดีจริงๆ ย้ำว่าไม่ดีจริงๆนะ ก็ต้องปรับปรุงซะ

เอ่อ...โทษที บ่นยืดยาวเลย เพราะเราเองตอนนี้ก็โดนคอมเม้นเล่นงานอยู่เนีย เม้นมี 300 กว่าเม้น โดนชมทุกเม้น มีด่ามาเม้นเดียวเท่านั้นแหละ เป๋เลยตอนนี้ หยุดเขียนมาจะเกือบเดือนละ =o=

แค่นี้แหละ โฮะๆๆๆ

><!!! เป็นคำแนะนำที่ดีมาก เจ๋งสุด ๆ เราจะพยายามแต่ง* ให้ได้ แต่ก็จริง ๆ นั่นแหละโดนว่านิดเดียวก็เขวแล้ว เพราะเราก็เคยให้เพื่อนอ่าน มันก็บอกว่า "แกแต่งอะไรของแก= =" เท่านั้นแหละ หดเลย TT^TT แต่เราก็เเต่งต่อนะแค่ไม่ไปเอาให้มันดูเท่านั้นแหละ อุคริ อุคริ ^^"

เห็น กระดาษแล้วเกร็ง อ๊ากกกกก

ผ่อนคลายจ๊ะอีหนู เราต้องเป็นนักเขียนสุดอาร์ตได้ในอนาตค

อืมมมม...เห็นด้วย มันเศร้าและเจ็บแปล๊บๆ ...
เขียนยากมากจริงๆนะ...

ถ้าเราอยากเขียน อยากแต่ง เราก็แต่งตามจินตนาการของเราไปเถอะ ถึงใครจะคอมเม้นยังไงก็ตาม ท้ายที่สุดก็ต้องมีคนชอบบ้างล่ะ ไม่จำเป็นต้องเขียนดี เขียนเลิศ เพราะก่อนที่นักเขียนจะประสบความสำเร็จได้ มันก็ต้องไม่ได้เรื่องมาก่อนทั้งนั้นแหละ ถึงเราไม่มีพรสวรรค์เราก็ต้องทำให้ตัวเรามีพรแสวง ทำให้ตัวเราโดดเด่นขึ้นมาได้ด้วยตัวของเราเอง ถ้าขี้เกียจก็พัก อยากแต่งก็แต่งต่อ ถือซะว่ามันเป็นงานอดิเรกที่เราชอบ เพราะถ้าเราไม่มีอารมณ์ทำมันแล้วล่ะก็ เราก็จะทำงานนั้นได้ไม่ดี ไม่ได้ใช้ความสามารถที่แท้จริงของตัวเราเอง :)

อืม......เราก็พยามอยู่ อิ อิ

กำลังพึ่งหัดแต่งมันก็ยากอ่ะ แต่จะพยายมต่อไปช่วยไปเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ที่ลิงค์นี้เลย ขอรับคำติ คำชมทุกอย่างเพื่อเป็นนักเขียนให้ได้ในสักวัน อิอิ
http://writer.dek-d.com/minmin014/story/view.php?id=956117

เราอยากแต่งนิยายนะ แต่แต่งแล้วก็มีคนอ่าน แต่ไม่คอมเม้นท์ เรารู้สึกท้อหมดกำลังใจที่เค้าไม่คอมเม้นท์ให้เราทั้งๆที่เราทำให้เหนื่อยมากเลยอ่ะ ไม่ค่อยชอบพวกที่ไม่มีมารยาทอย่างนี้หรอก เลยลบไปเลย แล้วก็มาเขียนเรื่องใหม่ เมื่อมีอารมณ์ แล้วก็เป็นเหมือนเดิมเลยลบไปเลย เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆอ่ะT^T

สู้ๆต่อไปค่ะ เราเองก็เขียนๆลบๆเหมือนกัน ลองไปดูพวกพี่ๆที่เป็นมืออาชีพเค้าเขียนเเล้วจำค่ะ แต่ไม่ได้ลอกนะ เเค่เอามาเป็นเเนวทางว่าควรเขียนเเบบไหน ช่วยได้จริงๆนะเอ้อ :)

เราก็กำลังหัดเขียนอยู่น๊ะ แบบว่าเพ้อมาหลายปีแหละไม่เคยลงมือ ครั้งนี้ก็เลยเขียนโครงเรื่องตั้งไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ ส่วนเนื้อเรื่องก็อัพวันต่อวันเจออะไรมาก็เอามาใส่ จำได้ว่ามีคนเข้ามาเป็นแฟนคลับคนแรกนอนไม่หลับเลย สมองลื่นทั้งคืน ลองดูน๊ะ สำหรับเราแค่ได้เขียนก็มีความสุขแล้วจริงๆๆ

  เอิ่ม!!!!ต้องขออภัยเพ้อมากไปจร้าาา 

นั่นสินะคะ....
เราก็ไม่ค่อยได้ลองเขียนดูเลยคะ
ทั้งๆที่มันเต็มหัวไปหมดเลยละคะ..
ไม่รู้จะวางโครงยังไงดี
เฮ้อ..อยากเขียนระบายบ้างจังคะ

เหมือนการใช้ภาษามันเป็นอุปสรรคมากๆเลยครับ =^=

เห็นกระดาษแล้วหมดอารมณ์

เคยได้ยินมาว่า ให้คิดบวกอยู่เสมอ (positive thinking) นะ ไม่ใช่ให้ไปบวก / ชน กับคนอื่น คำชมเยอะ..ก็ดี เป็นกำลังใจ คำติ..ก็ดี ทำให้ฮึดสู้ อยากให้คนติ คนนั้น หันมาชมเราได้ (ติเพื่อก่อ)
แต่ถ้าเมื่อไร ก็ไม่ดี ก็คงปล่อยเขาเถอะ ถือเสียว่าเป็นสีสรร คำติ ของเขาอาจเป็นตัวกระตุ้นให้คนมาอ่านผลงานของเรา เพราะอยากรู้ไงว่ามันไม่ดีตรงไหน
ขำ ขำ นะ..แต่งต่อไปค่ะ..สู้ สู้

ดีมากคะ

<----คลิก

เอาไปดูเป็นตัวอย่างนะเด็กๆ ว่าเริ่มแรกมันเป็นยังไง55555555