ถ้าจะเขียนนิยายสักเรื่องทำไมมันยากอย่างนี้โว้ย!!!

เราก็เป็นเหมือนกันนะ แต่สิ่งที่เรากลัวที่สุดคือ เขียนแล้วไม่มีคนอ่านอ่ะ มันช้ำใจ T___T จะว่าจะตำหนิมันก็ยังถือว่าเค้าอ่านจริงป่ะ ?
เราเป็นกำลังใจให้เธอแต่งนิยายสำเร็จให้ได้นะ สู้ ๆ ^O^

ใช่ค่ะ เป็นเเบบนี้ประจำเลย เเงๆ  ยังไงซะ ก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆ จ้าา

ขอบคุณมากกกกกกกค่ะ

เอาน่า ให้คิดซะว่ามันสนุกสิ ไม่ต้องคิดว่าแต่งเพื่อใคร คิดแค่ว่าเราอยากแต่งให้ตัวเองงี้(เอิ่ม)

ไม่ต้องไปคิดเสมอว่าเนื้อเรื่องต้องดี อันนี้ต้องเป๊ะ คนอ่านต้องชอบ

เลือกที่จะเขียนในสิ่งที่เราอยากเขียน  สำนวนถ้าใช้ไม่เป็นก็ไม่ต้องไปดิ้นรนมัน พยายามอ่านเยอะๆสักวันจะเป็นเอง

เรื่องของภาษาไม่จำเป็นต้องใช้ภาษาแปลกๆ ยากๆ ฮะ เพราะนอกจากคนเขียนบางคนจะไม่เข้าใจ คนอ่านก็ไม่เข้าใจด้วยเช่นกัน


นิยายไม่ได้มีไว้เขียนเพื่อแข่งขันกับใครฮะ  อย่าเอาเรื่องนี้ไปเทียบกับเรื่องนั้นฮะ


ส่วนไอความขี้เกียจแต่งนี่ ไม่จำเป็นต้องแต่งเยอะๆฮะ รึรวดเดียวจบฮะ

กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวฮะ ที่สำคัญ จะแต่งนิยายต้องพยายามใจเย็นฮะ



/// เค้าแนะนำได้แค่นี้แหละ ส่วนตัวก็ใช่ว่าจะเก่งอะไร แค่อยากแบ่งปันความคิดเห็นด้วยคนฮะ -3- 

เป็นเหมือนกันเลย ร้องไห้แปบ แรกๆ ก็ขยันดีน่ะ สมองลื่น แต่ต่อมาก็เบื่อขี้เกียจ และที่สำคัญคือ ใช้สำนวนภษาในการบรรยาย ความรู้สึกของตัวละครไม่ได้ ถอดใจดีกว่า งือๆๆๆ

เข้าใจนะฮะ บางทีอยู่ดีๆเราก็นึกคำไม่ออกว่าจะบรรยาย"ความรู้สึก"นี้ ให้มันออกมาสวยงามได้อย่างไร บางทีเราก็ไม่มีอารมณ์จะเขียนนินา บางทีนะฮะ ในความคิดผมนะ อ่านนิยายไม่ก็ ถ้าไม่ใช่คนรักการอ่านนะ ก็ลองไปอ่านเรื่องสั้นก็พอ แล้วพยายามซึมซับประโยคทีเรารู้สึกว่า เค้าเขียนได้ดีจังเลย ตรงนี้ แล้วก็ลองเอามาดัดแปลงให้เป็น"แบบของเรา"ดูนะฮะ เช่น จากแค่วิวทะเลธรรมดาๆ ที่กระทบต่อจิตใจ อาจจะเขียนได้ว่า"ทะเลซึ่งช่างสงบเงียบและว่างเปล่า เหมือนดั่งว่ามันกำลังสะท้อนจิตใจของตัวฉันเอง คลื่นเล็กน้อยดั่งกับสิ่งต่างๆที่เข้ามา....."หรือไม่ถ้าเป็นคนเขียนความรู้สึกได้ไม่ดี.....ก็เขียนให้ตัวเรื่องราวมันน่าตื่นเต้นในตัวมันเอง ให้มัน โรแมนติก โหดร้าย ซาดิส ด้วยตัวของเหตุการณ์เอง และก็.....เวลาเขียนนิยายนะฮะ
สิ่งสำคัญที่สุดคือ!!!!!
1.เวลาเขียน ยิ่งเครียด ยิ่งเขียนได้ไม่ดี เพราะฉะนั้น ปล่อยอารมณ์ให้สบายๆไปตามจินตนาการของเรา
2.(ในความคิดผมนะ) ถ้าไม่มีอารมณ์เขียน อย่าเพิ่งเขียนต่อ มันจะแย่ไปซะมากกว่า ถ้าหมดอารมณ์ ก็ไปทำอย่างอื่น เริ่มมีอารมณ์จะเขียนเมื่อไร เขียนเลย จะได้ฟีลลิ่งที่ช่วยเต็มๆ แล้วผลมันจะออกมาดี^^
3.อย่าท้อใจตั้งแต่ครั้งแรก ทุกๆอย่าง ครั้งแรกอาจจะไม่ดี แต่EXP Pointจะช่วยเราเองฮะ^^
ถ้าให้คำแนะนำอะไรผิดก็ขอโทษด้วยนะฮะ ผมเองก็เพิ่งเริ่มเขียนนิยายเรื่องแรกไปได้ไม่กี่ตอนเอง สู้ไปด้วยกันครับ^^

เข้าใจนะฮะ บางทีอยู่ดีๆเราก็นึกคำไม่ออกว่าจะบรรยาย"ความรู้สึก"นี้ ให้มันออกมาสวยงามได้อย่างไร บางทีเราก็ไม่มีอารมณ์จะเขียนนินา บางทีนะฮะ ในความคิดผมนะ อ่านนิยายไม่ก็ ถ้าไม่ใช่คนรักการอ่านนะ ก็ลองไปอ่านเรื่องสั้นก็พอ แล้วพยายามซึมซับประโยคทีเรารู้สึกว่า เค้าเขียนได้ดีจังเลย ตรงนี้ แล้วก็ลองเอามาดัดแปลงให้เป็น"แบบของเรา"ดูนะฮะ เช่น จากแค่วิวทะเลธรรมดาๆ ที่กระทบต่อจิตใจ อาจจะเขียนได้ว่า"ทะเลซึ่งช่างสงบเงียบและว่างเปล่า เหมือนดั่งว่ามันกำลังสะท้อนจิตใจของตัวฉันเอง คลื่นเล็กน้อยดั่งกับสิ่งต่างๆที่เข้ามา....."หรือไม่ถ้าเป็นคนเขียนความรู้สึกได้ไม่ดี.....ก็เขียนให้ตัวเรื่องราวมันน่าตื่นเต้นในตัวมันเอง ให้มัน โรแมนติก โหดร้าย ซาดิส ด้วยตัวของเหตุการณ์เอง และก็.....เวลาเขียนนิยายนะฮะ
สิ่งสำคัญที่สุดคือ!!!!!
1.เวลาเขียน ยิ่งเครียด ยิ่งเขียนได้ไม่ดี เพราะฉะนั้น ปล่อยอารมณ์ให้สบายๆไปตามจินตนาการของเรา
2.(ในความคิดผมนะ) ถ้าไม่มีอารมณ์เขียน อย่าเพิ่งเขียนต่อ มันจะแย่ไปซะมากกว่า ถ้าหมดอารมณ์ ก็ไปทำอย่างอื่น เริ่มมีอารมณ์จะเขียนเมื่อไร เขียนเลย จะได้ฟีลลิ่งที่ช่วยเต็มๆ แล้วผลมันจะออกมาดี^^
3.อย่าท้อใจตั้งแต่ครั้งแรก ทุกๆอย่าง ครั้งแรกอาจจะไม่ดี แต่EXP Pointจะช่วยเราเองฮะ^^
ถ้าให้คำแนะนำอะไรผิดก็ขอโทษด้วยนะฮะ ผมเองก็เพิ่งเริ่มเขียนนิยายเรื่องแรกไปได้ไม่กี่ตอนเอง สู้ไปด้วยกันครับ^^

เหมือนกันเลยอ่ะ ไม่รู้จะแต่งออกมายังไงดีอ่ะให้คนอื่นเข้าใจไปกับเรา ลองอต่งเเล้วเอาไปให้เพื่อนดู มันก็บอกว่าไม่ค่อยเข้าถึงเรื่องซะเท่าไหร่อ่ะ แต่เราก็พยายามอ่านนิยายหลายๆเรื่องเเล้วเอามารวบรวมแล้วก็แต่งใหม่ มันก็พอเข้าใจมากขึ้นอ่ะ 

เยี่ยมครับ

อยากถามว่าไอ Code ที่ใช้แต่งนิยายเนี่ยเอามาจากไหนอ่ะครับ-0-

เป็นบ่อยมากกกกกกกกกกกกกกกก ฟีลนี้ กำลังปรับปรุงแก้ไข แต่หัวก็ตันมากมาย555+ อีกอย่างที่มอทำกิจกรรมฝ่ายเลิกห้าทุ่มทุกวันเลยไม่ได้แต่งด้วย เศร้าอ่ะ

เราก็เพิ่งลงเรื่องแรก เราเริ่มมาจากอ่าน และรู้สึกว่าอยากอ่านแบบนี้ๆๆๆ

เราก็เขียนไว้อ่านเองเลย เรื่องนี้เราเอาคนใกล้ตัวเป็นตัวหลัก เพื่อนเอย ดาราที่ปลื้มเอย เสร็จก็เอาลงเฟส เพราะเพื่อนอยากอ่าน พอมีคนเห็นก็แนะนำนู่นนี่มาเรื่อยๆ โดนติ โดนด่า โดนว่า โดนชม 

เราก็โอเคน่ะ เอาไว้ปรับปรุง เราอาจจิตตกก็แค่ตอนอ่านเท่านั้นแหละ

อีกอย่างคงเพราะเราเรียนเขียนบทละคร และชอบขีดเขียน เรียงความ กลอนตั้งแต่เด็ก มันเลยง่าย แบบเขียนไม่ทันในหัวด้วยซ้ำ 

แต่ว่าสู้ๆ นะ ไม่รู้เพ้อให้ฟังทำไม

เราเขียนเพราะเราอยากอ่าน เราชอบอ่านเรื่องที่เวลาเราอ่านและนึกภาพออก เหมือนเรากำลังดูหนังอยู่

เรื่องภาษา เราก็โดน อันไหนแก้ได้ก็แก้ อันไหนแก้ไม่ได้ หรือเราคิดว่าเราชอบแบบนี้ ก็มันนิยายเรา ที่คนอื่นบอกก็ปล่อยเขา ถ้าเราไม่เห็นด้วย จริงไหม

สู้ๆ เราเป็นกำลังใจให้ 

สู้ๆจ้า เราก็เคยรู้สึกเหมือนกัน แต่ถ้าใจรักจริงก็ผ่านมันไปได้เอง 

มันคือเรื่องจริงฮ่าๆๆ นี่นั่งเขียนหลายเรื่องละไม่จบสักกะทีอิอิ  สู้ต่อไปจ้า

เขียนเหอะ หาแรงบันดาลใจสิ ถ้าเรามีความหวังเราต้องทำได้
Don't give up! :)

5555   ของเรานะ  ถ้ามีคนมาเม้นว่าไม่ดี  มาติเรา  เราจะคิดว่า "หนอย  ไอ้นี่มันกล้ามาว่าเราเรอะ  เดี๋ยวเถอะ  ถ้านิยายเราดีเดี๋ยวเองจะหน้าหงาย"เราคิดแบบนี้อะ

ป.ล.คิดก็ส่วนคิด  แต่พอจะลงมือเขียนมันก็ขี้เกียจ  สุดท้ายก็ดองทิ้งไว้อย่างนั้น 555

อยากขอจับมือแล้วเขย่่าแรงๆ เป็นเหมือนกันเกือบทุกประการ แต่ก้อขอด้านเอาลง สู้ๆนะ แม้จะยากในวันนี้แต่รอดูผลที่ได้รับในวันข้างหน้านนะ

เขียนไปเรื่อยๆ แม้ว่าไม่มีคนอ่านก็เขียนต่อไป เราขาย eBook นิยายได้เล่มนึง ดีใจสุดๆ อ้ะ 

คิดต่อไป หัวอกเดียวกัน

เราก็กำลังจะเริ่มเขียนค่า อยู่ในอารมณ์เดียวกันเลย แต่ความคิดเรา ลองเปลี่ยนสถานที่ใหม่ๆ พบเจอคนใหม่ๆ สิ่งใหม่ๆที่ทำให้เรามี แรงบันดาลใจ ลองสังเกต ก็จะทำให้มีไอเดียขึ้นมาน้าาาาา 💏💏 สู้ๆน้า