ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Lost Love รักสีจาง..ของคนข้างห้อง

    ลำดับตอนที่ #2 : 2. ฉันกำลังจะไป(2)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.23K
      39
      15 ธ.ค. 62

    "มินตรา...ผมเป็นห่วงคุณนะ" ไอศูรย์พูดเสียงแหบพร่าด้วยความรู้สึกเจ็บปวดที่ตัวเองยังไม่เข้าใจ

    "ใครห่วงอะไรใครหรือคะไอ!?" เสียงใครคนหนึ่งดังขึ้นก่อนที่ร่างอวบอัดในชุดนอนเซ็กซี่จะเดินเข้ามาใกล้

    "กำลังทำอะไรกันอยู่หรือคะ?" ภัคจีราถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นแฟนหนุ่มยืนเกาะประตูห้องตรงข้ามที่แง้มอยู่โดยมีสาวเจ้าของห้องยืนอยู่ด้านในด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างซีดเซียว

    "คุณไอศูรย์เห็นฉันกำลังจะเป็นลมเลยมาถามน่ะค่ะ" มินตราตอบสาวสวยตรงหน้าเบาๆ "ขอบคุณมากนะคะ ฉันไม่เป็นอะไรแล้วล่ะค่ะ" หญิงสาวหันไปพูดกับชายหนุ่มก่อนจะหันไปยิ้มให้คนสำคัญของเขาแล้วดันประตูปิดอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้ไอศูรย์ไม่ได้ขวางไว้อีก...

    "ดูไอห่วงเธอจังนะคะ"   ผึ้งหรือภัคจีราชวนคุยขณะควงแขนแฟนหนุ่มกลับห้องที่อยู่ตรงข้าม คอนโดขนาดย่อมแห่งนี้เป็นรังรักของทั้งคู่มานานแล้ว กระทั่งเธอเริ่มเบื่อความจำเจหลายๆอย่างจึงหนีหน้าไปแสวงหาความแปลกใหม่อยู่พักหนึ่ง แต่ในบรรดาผู้ชายที่ได้อยู่ด้วยกันในช่วงที่ผ่านมาก็ยังไม่มีใครพอจะสู้ไอศูรย์ได้เลยสักคน ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือฐานะ ภัคจีราจึงกลับมาใหม่พร้อมคำขอโทษและน้ำตาที่เธอรู้ว่าไอศูรย์ไม่มีทางปฏิเสธได้

    "เราอยู่ห้องใกล้กันน่ะ เห็นๆกันอยู่ทุกวัน" ชายหนุ่มพูดขณะที่เริ่มจะรู้สึกแปลกๆเมื่อคิดว่าอีกไม่นานมินตราก็จะย้ายออกไป และเขาคงไม่ได้พบเธออีก 'บ้าน่า..เขาคงไม่ได้เสียใจหรอกนะ! อาจจะแค่..เคยชินที่เคยมีเธออยู่ใกล้ๆเท่านั้นมั้ง!' ไอศูรย์สะบัดศีรษะไล่ภาพใบหน้าใครบางคนออกไปจากความคิดขณะเดินตามแรงควงแขนของสาวสวยไปยังห้องทานอาหารที่มีไวน์ราคาแพงตั้งอยู่

    "มาฉลองกันเถอะค่ะ..ที่ผึ้งได้กลับมาอยู่กับไออีกไง" สาวเซ็กซี่บอกด้วยแววตายั่วยวนขณะรินน้ำสีแดงลงในแก้วทรงสูง เธอเบียดอกอวบเข้ากับต้นแขนชายหนุ่มอย่างท้าทายพลางจรดริมฝีปากอิ่มลงกับขอบแก้วและแตะลิ้นสีชมพูออกมาเลียน้ำไวน์สีสดอย่างยั่วเย้า น่าแปลก..ที่ในสมองของไอศูรย์กลับปรากฏภาพเขินอายของหญิงสาวอีกคนขึ้นแทนที่ มินตราเป็นเช่นนั้นเสมอยามที่อยู่ด้วยกัน เธอจะอายจนแก้มแดงเรื่อขึ้นมาได้ง่ายๆเพียงเผลอถูกตัวเขาโดยไม่ตั้งใจ หรือบางครั้งก็เป็นเขาเองที่แกล้งเอาจมูกโด่งๆไปแตะตรงมือเธอบ้าง ไหล่บ้างหรือไม่ก็ที่แก้มเพื่อเรียกสีแดงเรื่อบนแก้มสาว...

    "ไอ! คิดอะไรอยู่คะ ผึ้งเรียกตั้งหลายครั้งแล้วนะ!" ภัคจีราแสดงท่าทางกระเง้า กระงอดจนชายหนุ่มที่เพิ่งตื่นจากภวังค์ต้องหันมากอดปลอบและยิ้มให้อย่างเอาใจ สาวสวยถึงได้หายงอนลงบ้าง ไอศูรย์จิบไวน์ไปนิดหนึ่งก่อนจะเริ่มถามแฟนสาวที่ตอนนี้วุ่นวายกับการแกะกระดุมเสื้อของเขาไม่หยุด

    "ตกลงผึ้งหายไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างจ๊ะ? เล่าให้ผมฟังบ้างสิ"

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×