ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    PLAY A GAME (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #47 : ตอนที่ 38

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.37K
      0
      28 ก.พ. 51



    "นายหมายความว่าไงน่ะ!" เสียงแหลมสูงของหญิงสาวดังขึ้นกลางวงล้อมสาวสังคมที่กำลังจับกลุ่มกันในงานเลี้ยหรู

    "โอเค ฉันเข้าใจแล้วชื่อ ทาคามิ ยูยะ เอาหล่ะขอบใจมาก"ฮิรุมุ คะเสะ บุตรสาวรัฐมนตรี ปรับเสียงสนทนากับโทรศัพท์มือถือให้เบาลง เมื่อเห็นสายตาของเหล่าเพื่อนของตนที่หันมามองอย่างสนใจ


    "มีอะไรหรือเปล่า คะเสะ" หญิงสาวคนหนึ่งถามขึ้น


    "ไม่มีอะไรหรอก ไม่สำคัญน่ะอย่าใส่ใจเลย" รอยยิ้มแย้มขึ้นบนริมฝีปากเคลือบลิปสติกราคาแพง


    "ไม่มีอะไรจริงๆเหรอร้องเป็นหมูถูกเฉือดขนาดนั้น" คำเหน็บแนมจากด้านหลังทำให้เจ้าหล่อนต้องหันไปมองต้นเสียง


    "มันเรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ" คะเสะหันไปกระแทกเสียงตอบเมื่อพบว่าใครคือผู้พูด ฮิโตะโอะ ฮิคิทซึเครุ ลูกสาวหัวหน้ากลุ่มยากุซ่าใหญ่นั้นเอง


    "บางทีอาจเกี่ยวกันก็ได้ในเมื่อ...เราอาจจะต้องเข้าไปใช้ชีวิตในตระกูลคุโรดะ ด้วยกันทั้งคู่" ประโยคหลังเบาเป็นกระซิบ


    "ขอตัวสักครู่น่ะ" คะเสะ หันไปขอตัวกับเพื่อนๆแล้วลุกขึ้นดึงมือ ฮิคิทซึเครุ ไปคุยกันลำพัง


    "คุณฮิโตะโอะ มีธุระอะไรก็ว่ามา" คะเสะที่ลากฮิคิทชึเครุออกมาห่างจากงานเลียงกล่าวถามขึ้น


    "เรียกว่า ซึเครุก็ได้" ฮิคิทซึเครุกล่าว


    "ไม่ต้องมาโยกโย้ฉันจะเรียกเธอว่าอะไรก็เรื่องของฉัน" คะเสะสะพัดหน้าใส่ฮิคิทซึเครุ


    "ก็แค่อยากให้เรียกง่ายๆ แล้วก็เป็นกันเองเท่านั้น" ฮิคิทซึเครุ ที่มีความสูงเหนือกว่าคะเสะยักไหล่


    "ว่ามามีอะไรก็ว่ามา" คะเสะเริ่มหัวเสียขึ้นเสียงสูง


    "เฮ้ออ...เธอเนี้ยสมกับเป็นลูกคุณหนูจริงๆเอาแต่ใจชะมัด"  ซึเครุกล่าวด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย


    "นี้ถ้าไม่พูดธุระฉันจะกลับแล้วน่ะ" คะเสะวีนแตก


    "เอ้า เอ้า ก็ได้ฉันจะบอกว่าถ้าไม่อยากให้เรื่องที่พ่อคิดไว้พังแล้วละก้ออย่าไปยุ่งกับยูยะจะดีกว่า" ซึเครุหันหลังให้แล้วตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆ


    "หมายความว่าไง" คะเสะกล่าวอย่างสงสัย


    "เธอเนี้ย นอกจากสวยแล้วเนี้ยเรื่องอื่นท่าทางจะไม่ได้เรื่อง" ซึเครุหันกลับมายิ้มให้เป็นรอยยิ้มที่น่าสงสัยเป็นอย่างยิ่ง


    "เธอว่าฉันไร้สมองหรือไง" คะเสะขึ้นเสียงอีกครั้ง


    "ก็ใช้ ไอ้เรื่องแต่งงานกับคุโรดะมันเป็นเรื่องการเมืองเธอเองถ้าไม่อยากเสียผลประโยชน์ละก้ออย่าไปยุ้งกับของสำคัญของไคโต้ดีกว่าไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือนน่ะจ๊ะคนสวย" ซึเครุเอื่อมมือช้อนเส้นผมของคะเสะขึ้นจุมพิตแล้วจากไป


    ************************************************************

    อ๊ากกก คิดไม่ออก คิดไม่ออก มึนหัว มึนหัว เค้นมาได้กระจิ๊ดเดียวเอง วันอาทิตย์นี้จะสอบอีกแย้วววววว คราวที่แล้วผ่านมาอย่างเฉียดฉิว เต็มสามสิบต้องได้สิบห้าถึงจะผ่าน ตรูได้สิบเจ็ดเกือบไป (ปาดเหงือ) แล้วครั้งนี้ฉ้านนนจะได้เท่าไหร่ฟ่ะ


    ทุกท่านค้าอย่าเครียดไปน๊าที่อยู่ก็ตัดมาทางสองสาวคือว่า Big คิดถึงสองคู่ช่วงนี้ไม่ออกจริงๆ คือว่าอ่านหนังสือจนต่อมสวีดอักเสบไปแล้วเลยมาที่สองสาวนี้แทนค๊า (คอมฯมันเพี้ยนมากเลยลงสองสามรอบก็ไม่สำเหร็จ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×