ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My ghost นี่ผีหรือที่รัก?

    ลำดับตอนที่ #26 : #จันทร์เจ้าเด็กผี:: 11[อัพครบ]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.31K
      90
      12 พ.ค. 62

    ประกาศจ้าาาา
    ตอนนี้ไรท์มีเพจแล้ววว ไรท์จะแจ้งเกี่ยวกับการอัพนิยายที่เพจน้าา
    FB PAGE: BBeatrizXX
    จิ้มแล้วไปกดไลค์กดติดตามได้เลยยย ><
    ตอนนี้ก็ไปติดตามนิยายต่อเลยจ้าา


           พี่ดาวเหนือพูดขึ้นทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ ฉันได้แค่ก้มลงมองเขาแล้วกะพริบตาปริบๆใส่ด้วยความตกใจ มีเหวอด้วยแหละแต่ก็น้อยกว่าตกใจอยู่ - -
           แล้วนี่เมื่อกี้เขาว่าไงนะ? ไม่อยากให้ทำก็ขอเขางั้นหรอ? 
           ถ้าขอแล้วจะทำให้ งั้นจันทร์เจ้าจะลองขอดูละกัน
           "อย่าไปทำหน้าหล่อๆ ให้คนอื่นเห็นนะ จันทร์เจ้าไม่ชอบ" ฉันบอกเสียงแผ่วเขากว่าเดิมเมื่อต้องมาพูดมห้เขาได้ยินแบบนี้
           ก็มันเขินนี่!
           อยู่ๆก็เขินขึ้นมาซะงั้น -////-
           "ทำไมไม่ชอบ?" พี่ดาวเหนือถามทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ เขาพลิกตัวหันหน้าเข้าหาฉันก่อนจะปล่อยมือฉันให้เป็นอิสระแล้วตวัดมือรอบเอวบางไว้
           กอดใช่มั๊ย?
           แบบนี้เขาเรียกว่ากอดใช่มั๊ย?
           ถึงจะไม่มีใจให้สั่นก็เถอะ แต่จันทร์เจ้าก็ตื่นเต้นได้นะ! 
           มันไม่เหมือนกับที่ฉันเป็นฝ่ายกอดเขาก่อน หรือแม้แต่ตอนที่กอดพี่กรเลยสักนิด... แต่มันเรียกว่ากอดได้แน่หรอเพราะเขาแค่พาดแขนมาไว้ข้างหลังฉันเฉยๆน่ะ
           "ถามแล้วตอบสิ ทำไมไม่ชอบ?" เสียงพี่เหนือดังขึ้นมาอีกครั้งปลุกให้ฉันที่ทะเลาะกับตัวเองตื่นขึ้นมาสนใจเขาแล้วตอบออกไป
           "จันทร์เจ้าหวง" 
           ฉันคิดว่าตัวเองคงมีระบบความคิดที่ผิดพลาดแน่ๆ ถึงได้พูดสิ่งที่คิดออกไปแบบนั้น
           แล้วหน้าของพี่เหนือที่เมื่อกี้หลับอยู่นั้นได้ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว เขาจ้องมองฉันราวกับว่าเรื่องที่เพิ่งพูดไปเมื่อกี้มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก แต่แววตาคมกริบที่เคยหงุดหงิดมีประกายบางอย่างซ่อนอยู่ด้วยเนี่ยสิ...
    จบบรรยาย:: จันทร์เจ้า

           จันทร์เจ้าเป็นเด็กที่คิดอะไรอยู่ก็พูดออกมา ซึ่งบางครั้งสิ่งที่เธอคิดมันทำให้คนอื่นเผลอใจเต้นด้วย
           โดยเฉพาะผม
           ก็ไม่ใช่ว่าผมไม่หล่อนะ ผมหล่ออยู่ในระดับหนึ่งเลย ที่มั่นใจขนาดนี้เพราะจันทร์เจ้าเพิ่งชมไปด้วยแหละ แต่การที่ผมหล่อไม่ได้หมายความว่าผมจะมีคนมาบอกความรู้สึกลึกๆ ให้ผมฟังทุกวันนะ
           มันก็ต้องตื่นเต้นบ้างใจสั่นบ้างเป็นธรรมดา ยิ่งคนที่พูดเป็นเด็กผู้หญิงน่ารักๆ แล้วด้วย ไม่รู้สึกอะไรดิแปลก
           ผมหลับตาลงเหมือนเดิมเมื่อพบว่าตัวเองจ้องจันทร์เจ้านานเกินไป จนแก้มเนียนใสของเธอเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อ...
           ผมได้แต่ข่มสติตัวเองให้ใจเย็นๆ เพราะอีกฝ่ายตอนนี้เป็นแค่ก้อนวิญญาณเท่านั้น ถ้าเผลอทำอะไรไปคงไม่ดีแน่เพราะแค่นอนหนุนตักแล้วกอดเธอเอาไว้หลวมๆก็เกินพอแล้ว!!
           แต่...ถ้าจันทร์เจ้าเป็นคนผมทำอะไรเธอได้มั๊ย?
           คิดว่าได้นะ แต่น่าจะเสี่ยงคุก...
           เดี๋ยว... แล้วผมจะทำอะไรจันทร์เจ้า!?
           "ทำไมพี่เหนือเงียบล่ะ?" จันทร์เจ้าถามผมเสียงเบา เหมือนว่าเสียวของเธอเริ่มเบาลงตั้งแต่รู้ว่าผมได้ยินแล้ว ทั้งๆ ที่เวลาปกติเสียงเธอก็เบาเหมือนกันนะ
           อาจจะมีดังบ้างตอนทะเลาะกันแค่นั้น
           "จะนอนแล้ว อยู่เงียบๆ" ผมตอบเธอเแล้วกระชับแขนของตัวเองที่อยู่รอบเอวของจันทร์เจ้าให้แน่นขึ้น...
           ตัวจันทร์เจ้านุ่มนิ่มดี
           ผมชอบ
           แอบคิดว่าถ้าเธอกลับเข้าร่างได้ตอนไหนจะขอยืมตัวจากไอ้กรมานอนกอดเล่นซักปีสองปี ไม่ก็จนกว่าจะเบื่อ
           ทำแบบนี้คงไม่เสี่ยงคุกหรอก เพราะผมแค่นอนกอดเธอเฉยๆนี่เนอะ
           ได้แต่หวังว่าในอนาคตตัวเองจะแค่ 'นอนกอดเธอเฉยๆ' เหมือนกัน


    Talk1
    มาแล้วจ้าาา ขอเม้นหน่อยน้าา
    พี่กับน้องเขายังหวานกันไม่ได้อ่ะ.... มันได้แต่มันไม่สุดอ่ะะะะะ
    แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ! เร็วๆนี้แน่นอน!!


    #จันทร์เจ้าเด็กผี
    1 เม้น = 1 กำลังใจน้า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×