ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ชั่วโมง ครูคนใหม่
งายย ทุกคนวันนี้ลงช้าหน่อยน้าาาาาา รักเน้อออ
หลังจากที่ได้ท้ากับอาซาโนะคุง แล้วหลังนั้นไม่กี่วันก็เจอครูคนใหม่เป็นนักฆ่าและจะมาเป็นครูภาษาอังกฤษแต่ถึงจะเป็นครูก็เถอะแต่ครูคนเนี้ยมุ่งแต่การฆ่าจนไม่ได้เรียนจึงต้องปรับความเข้าใจของครูคนนี้ให้อยู่กับพวกเราได้แต่ก็เล่นไปสองวันแน่ะแล้วเมื่อปรับความเข้าใจครูคนนั้นก็มาขอโทษ เห้ออออกว่าจะได้อยู่แบบสงบตั้งนาน เอ้อแล้วก็อาจารย์คนนี้ชื่อ เอรีน่า เจราวิช หรือ อาจารย์บิทส์ ที่พวกเราตั้งให้ล่ะนะ
"เอาล่ะ เรียนภาษาอังกฤษก็พอแค่นี้ก่อนนะต่อไปเป็นวิธีการลอบสังหารของผู้หญิงนะยะ!!"อาจารย์บิทส์ที่สอนภาษาอังกฤษไปๆมาๆก็หันมาสอนลอบฆ่าเฉยเลยยย
'เห้ยๆ เรียนแค่ชั่วโมงเดียวยังจะมีเวลาสอนวิชาอื่นอีกเรอะะะ!!!'ทุกคนในห้องพากันเหงื่อตกกันทั้งห้อง
"ว่าแต่ นายผมแดงหลังห้องหน่ะมานี้หน่อยสิ"อาจารย์บิทส์ที่ไม่รู้เป็นอะไร เรียกผมเฉยเลยว่าแต่ผมทำอะไรผิดเนี้ยยย เราก็ฟังอาจารย์ดีๆนะ
"คร้าบๆ แต่ผมไม่ใช่นายผมแดงนะครับ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆก่อนจะเดินไปหาอาจารย์บิทส์
"ช่างมันเถอะว่าแต่ เธอเป็นผู้หญิง ใช่มั้ย ทำไมใช่ชุดผู้ชายมาโรงเรียนล่ะฮึ"อาจารย์ถามด้วยความไม่มั่นใจเพราะคนตรงหน้ามีร่างกายและใบหน้าที่เหมือนผู้หญิงจริงๆ แต่กลับใส่กางเกงผู้ชายงั้นแหละ
คำนั้นทำให้ผมเงิบไปสองวิแล้วผมเดินออกจากห้องโดยไม่ตอบคำถามของอาจารย์บิทส์
"เฮ้ยย!! เดี๋ยวสิยะยังไม่ตอบคำถามของชั้นเลยนะย-"อาจารย์ยังไม่ทันจะพูดจบคารุมะก็ปิดประตูห้องไป
" "......." "คนทั้งห้องเงียบทั้งหญิงแล้วก็ชาย
"แล้วชั้นพูดอะไรผิดงั้นเหรอ"อาจารย์บิทส์พูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" "ผิดมากเลยว้อยยยยย จัดการเลย!!!!" "ทุกคนพูดพร้อมกระโดดเข้าไปจัดการอาขารย์บิทส์
"แล้วมันผิดตรงไหนล่ะยะ ไอเด็กเ-รเอ้ยยย!!"อาจารย์บิทย์ตะโกนขึ้น แล้วกว่าจะพูดให้รู้เรื่องก็ผ่านไปกว่าสิบห้านาที
"เอาล่ะเข้าใจละ สรุปคืออาคาบาเนะเป็นผู้ชายแต่แค่หน้าหวานเฉยๆใช่มั้ย"อาจารย์บิทส์กำลังยืดเส้นยืดสายหลังจากโดนเด็กในห้องกระทืบ(?)มา
"ใช่ครับ แล้วดูเหมือนคำพูดของอาจารย์มันไปแทงใจดำผมไงล่ะ"คารุมะพูดขึ้นแล้วทำหน้าบึ้งใส่
.
.
"เห้ย นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ คารุม้าาาา"ทุกคนในห้องที่ไม่รู่ว่าคารุมะพูดตั้งแตเมื่อไหร่ก็ตะโกนลั่นห้อง
"ก็มาตั้งแต่ที่พวกนายกลับความเข้าใจอาจารย์บิทส์เสร็จน่ะ"คารุมะพูดด้วยสีหน้าหงุดหงิดที่ไม่คิดว่าทุกคนไม่เห็นตนจริงๆ
"งั้นมาได้ก็ดีแล้วล่ะ"อาจารย์บิทส์พูดพร้อมกับทำหน้าชั่วร้าย คารุมะเห็นก็รู้สึกถึงอันตรายจึงถอยหลังไปเล็กน้อย
"มาแล้วทำไมหรอครับ อาจารย์"คารุมะพร้อมกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
"แค่อาจารย์จะขอโทษที่เผลอพูดไปน่ะ"อาจารย์บิทส์พูดพร้อมกับขึ้นสีด้วยความอาย
"อ้อ~~ ไอที่พูดนั้นหรอครับ ผมไม่ว่าอะไรหรอกครับ เพราะก็มีคนที่เข้าใจผิดบ่อยๆ"คารุมะพูดด้วยใบหน้าหยื่อยใจกับชีวิตตนเอง
"แต่ว่านะคารุมะจังนี้ลองมาใส่ชุดผู้หญิงอีกสักครั้งมั้ยล้าาา~~~"นากามุระพูดพร้อมกับหางเดวิลอยู่ด้านหลัง
"ไม่เอาด้วยหรอกก ไม่อยากใส่อีกครั้งแล้วล่ะกระโปร่งสั้นจะตาย"คารุมะพูดพร้อมยักไหล่ปฏิเสธ จนทุกคนในห้องนึกเสียดาย
"อีกครั้งงั้นเหรอ หมายความว่าไงหรอ"อาจารย์บิทส์ที่ได้ยินว่าอีกครั้งก็นึกสงสัย
"อ๋อ ตอนนั้นอาจารย์บิทส์ยังไม่มานี่น่า"อิโซงาอิพูดพร้อมกับพึ่งนึกขึ้นได้ พร้อมกับอธิบายให้อาจารย์ฟัง
.
.
.
"อุ๊ปส์ ฮ่าฮ่าฮ่า"อาจารย์บิทส์ที่ได้ฟังก็ได้ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
"ห หัวเราะอะไรเล่าาา!"คารุมะพูดด้วยใบหน้าที่แดงเหมือนกับสีผมของตน
"ขอโทษจ้ะ แต่มันก็น่าขำจริงๆนี่น่า เราเนี้ยโชคร้ายนะคารุมะ"อาจารย์บิทย์พูดพร้อมกับปาดน้ำตา
"เห้อ ครับตอนเด็กก็เคยโดนเข้าใจผิดอยู่เรื่อย"คารุมะพูดพร้อมทำหน้าเหนื่อยๆ
"งั้น เดี๋ยวอาจารย์สอนวิธียั่วเพศชายให้มั้ย ตัวเองเหมือนผู้หญิงขนาดเนี้ยความไม่แตกตอนทำหรอก"อาจารย์พลางลูบหัว
"หื้ม น่าสนใจอยู่นะครับ เพราะตอนที่กวนประสาทจะได้แกล้งแบบนั้นด้วย"คารุมะพูดแล้วหางเดวิลก็โผล่ออกมา
'เห้ย ไม่ได้เอาไปแกล้งทำน้าา'ทุกคนในห้องนึกพลางเหงื่อตก
"งั้นไปฝึกเร็วเข้า"อาจารย์บิทส์พูดพลางจับมือคารุมะเพื่อพาไปฝึกจนคารุมะที่ฝึกต้องฝึกจนเสร็จ
ตอนเย็น
"เห้อออ กว่าจะฝึกเสร็จอาจารย์นี้ก็เข้มจังนะ"คารุมะที่ฝึกเสร็จก็ยกน้ำดื่ม
"ไง คารุมะคุงฝึกเสร็จแล้วใช่มั้ยครับ กลับบ้านด้วยกันมั้ย"นางิสะพูดพร้อมถือกระเป๋าเตรียมตัวจะกลับบ้าน
"ว่าแต่เป็นไงบ้าง การฝึกน่ะ"นางิสะพูดด้วยความสงสัย
"อื้มก็เป็นไปได้ด้วยดี ชั้นก็ฝึกจนคล้องแล้วด้วย"คารุมะพลางนำผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อของตน
"ง งั้นเหรอ คารุมะทำได้ด้วยหรอครับ"นางิสะพูดพลางหัวเราะนิดๆ
"ก็นะ แต่ว่า"คารุมะพูดพลางยิ้มบางๆออกมา
"ก็เป็นครูที่ดีมากๆ เลยนะอาจารย์บิทส์เนี้ย" คารุมะพูดพลางมองหน้านางิสะแล้วเมื่อถึงทางแยกก็แยกกันกลับบ้านไป
หนุกป่าว ถ้าจะสนุกก็บอกกันด้วยน้าาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น