ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พี่สาว 4
_______________________________________
________________________________
"เจ็บชะมัด..."ฮารุลืมตาขึ้นจากการหลับใหล
แล้วจับบริเวณคอของเธอที่โดนไอบ้าหูฟังกัด
ฮารุลุกขึ้นจากเตียงนอนของเธอแล้วเปิดประตู
ห้องออกมา จากนั้นก็สุ่มห้อง ห้องหนึ่งเพื่อหา
ห้องของน้องสาวเธอ เมื่อเธอเจอห้องที่น่าจะใช่
เธอจึงเปิดออก
แอ็ด~
เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น ฮารุมองรอบๆห้อง
แล้วสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่เตียงนอนที่มีร่างน้อง
ของเธอหลับอยู่
"ยุยจังเลิกนอนได้แล้ว"ฮารุยื่นมือไปปลุกน้อง
สาวของเธอ
"อือ~พี่ฮารุ!"ยุยลืมตาตื่นขึ้นแล้วโผเข้ากอด
เธอด้วยความเร็ว
"เป็นอะไรไหม"ฮารุเกลี่ยผมตามใบหน้าของ
น้องสาวเธอแล้วเอ่ยถามขึ้น
"ไม่ค่ะพี่ฮารุยุยไม่เป็นอะไร"ยุยรีบตอบเธอ
"อืม ดีแล้วละนะ"ฮารุ
"แต่ว่าพี่โดน..."ยุนเริ่มมีสีหน้ากังวล
"แค่นี่ใกล้หัวใจพี่ยุยจังไม่ต้องห่วงพี่หรอก"ฮารุ
ปลอบน้องสาวของเธอ
"ฮาสึจังเนี่ยรักน้องสาวจังเลยหนา~"เสียงของ
ไรโตะดังขึ้น
"นั่นสิครับ ไรโตะ"คานาโตะก็อีกคน
"แล้วไม่ทราบว่าใครเชิญทั้งสองคนมาห้องของ
น้องฉันเหรอ ยุยจังอนุญาตให้เข้ามาเหรอ?"
ฮารุหันไปถามน้องสาวของเธอ
"เอ่อ..ไม่ค่ะพี่ฮารุ"ยุยตอบเธอ
"น้องฉันเธอยังไม่ได้ให้พวกนายเข้ามาแต่ถือ
วิสาสะเข้ามาแบบนี้ฉันว่ามันไม่ดีนะ"ฮารุ
"ฮาสึจังเนี่ยรู้สึกว่าจะใจร้ายกับพวกเราจังเลย
หนา~"ไรโตะ
"ฉันไม่ได้ใจร้ายแค่ปกป้องน้อง"ฮารุพูดด้วยน้ำ
เสียงเริ่มติดเย็นชา
"แต่ผมว่าทำแบบนี้มันไม่ดีนะครับ"คานาโตะ
"นั่นสิเป็นแค่เจ้าสาวกันแท้ๆ"ไรโตะพูดเรื่อง
นี่ขึ้นมา จากนั้นเริ่มปีนขึ้นที่เตียง
"พี่ฮารุ.."ยุยเรียกเธอ
"ขอแนะนำว่าให้หยุดถ้ายังมีชีวิตอยู่"ฮารุหยิบ
มีดขู่ไรโตะ มีดนี่เป็นที่ติดตัวเธอมาตั้งแต่เธอ
กลายเป็นพี่สาวของยุยคุณพ่อเป็นคนให้เธอมา
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงให้
"ฮาสึจังผมว่าเอามีดแบบนั่นออกไปเถอะนะ~"
ไรโตะพูดกับเธอแต่สีหน้าไม่มีความกลัวสักนิด
"ถ้าบอกว่าไม่ละ.."ฮารุยังคงกำมีดเล่มนั่นแน่น
"ผมว่าถ้าคุณทำแบบนั้นคงจะไม่ใช่เรื่องดีเท่า
ไรนะครับ"เสียงของบุคคลใหม่ดังขึ้นเขาคนนั้น
คือเรย์จิ
"..."ฮารุเก็บมีดทันที
"ฮาสึจัง ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเชื่อฟังง่ายขนาดนี้"
ไรโตะพูดกับเธอ
"ไรโตะ คานาโตะ ผมว่าทั้งสองคนน่าจะออก
จากห้องนี้ได้แล้วนะครับ...ส่วนคุณทั้งสองคน
ห้าโมงเย็นลงมาเจอพวกผมด้านล่างนะครับ"
เรย์จิเอ่ยบอกกับพวกเธอ
"เดี๋ยวคะ.."ยุยเรียกพวกเขา แต่ปรากฏว่าพวก
เขาทั้งสามคนหายไปแล้ว
"พวกเขาแล้วละนะยุยจัง"ฮารุบอกกับน้องสาว
ที่หันมามองเธอ
"แล้วพี่ฮารุอยู่ห้องไหนเหรอค่ะ"ยุยถามเธอ
"ถัดจากห้องของยุยจังไปประมาณสามห้อง
พี่ต้องกลับห้องห้องแล้ว เจอกันนะ"ฮารุลูบหัว
ของยุยแล้วจุ๊บที่หน้าผากหนึ่งทีก่อนจะออกจาก
ห้องไป
"ค่ะพี่"ยุย
ปึก!
ฮารุวางมีดที่ติดตัวของเธอไว้บนโต๊ะในห้อง
ที่ตอนนี้กลายเป็นห้องของเธอแล้วมองไปยังชุด
นักเรียนที่ถูกจัดเตรียมไว้หน้าตู้เสื้อผ้า
"โรงเรียนภาคค่ำงั้นเหรอ"ฮารุบ่นขึ้นมาแล้ว
มองไปยังนาฬิกาที่ตอนนี่พึ่งบ่ายสองกว่าๆแล้ว
จะว่าไปแล้วทำไมเธอถึงตื่นสายนักนะ?
แอ็ด~
ฮารุเปิดประตูห้องอีกครั้งแต่จุดที่เธอไปครั้งนี้
ไม่ใช่ห้องของน้องเธอแต่คือห้องที่เธอเจอกับ
คอร์เดเลีย...
"ไหนบอกว่าจะซื้อกุญแจมาใหม่ไง"ฮารุบ่นพึม
พัมแล้วผลักประตูเข้าไปในห้อง
ฮารุมองรอบห้องทุกอย่างยังคงสภาพเช่นเดิม
เหมือนที่เธอเจอครั้งแรก
กึก!
ฮารุชะงักกึกเมื่อเห็นภาพบางอย่างที่หล่นลง
มาที่พื้น ภาพที่คุ้นสายตาเธอภาพของคุณพ่อ
ยุยจังและเธอ มันคืออีกรูปหนึ่งที่เธอเคยเห็น
ในห้องของพ่อแต่ว่ามันทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ละ
ฟิ้ว!
เสียงลมพัดดังขึ้นทั้งที่ไม่ได้เปิดดังขึ้นจนฮารุ
ขนลุกซู่ จนเธอเผลอคิดไปว่าที่นี่คือบ้านผีสิง
เธอรู้สึกว่ามีคนมองเธอจากด้านหลังเมื่อเธอ
หันไปมองแล้วก็ต้องพบกับ
"เบียทริกซ์..."
________________________________________
_________________________________
ลักษณะมีดที่ติดตัวของฮารุเป็นมีดที่สามารถ
ฆ่าแวมไพร์ได้และสร้อยกุญแจอัญมณีประ
จำตัวของเธอ
ปล.มีดนี่ไรต์มโนขึ้นมาเองว่ามันฆ่าแวมไพร์
ได้นะคะ^∆^
ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีเจอกันใหม่ตอนหน้านะคะ
ทุกคน-3-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น