คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #62 : บทที่ ๑๐ ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ (1)
บทที่ ๑๐ ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ
อุรัสยากลับมาถึงบ้านก็เกือบเที่ยงคืน ทันทีที่จอดรถ อย่างแรกที่เห็นคือเงาร่างสูงใหญ่ของพี่ชายคนโตที่ยืนนิ่งเป็นยักษ์คอยอยู่หน้าบ้าน ทำเอาหญิงสาวใจหายวูบ ดึกมากแล้วก็คิดว่าราพณ์จะนอนไปแล้วเสียอีก ที่ไหนได้ เขายังไม่นอน ทั้งยังยืนปักหลักเป็นยักษ์วัดแจ้งอยู่ที่หน้าบ้าน ไม่บอกก็รู้ว่าต้องโดนซักแน่นอน เธอจึงนั่งทำใจอยู่ในรถก่อน จนกระทั่งได้ยินเสียงรถของเชษฐาที่แล่นเข้ามาพอดี จึงตัดสินใจเดินลงไปพร้อมพี่ชายฝาแฝด
“เอื้อย” เชษฐาเรียกแล้วเดินมากอดคอน้องสาว
“กลับดึกนะเชษ”
“ฉันเห็นนะว่าแกไปกับใครมา” คนเป็นพี่กระซิบพอให้ได้ยินแค่สองคน แต่ก็มากพอที่จะทำให้คนฟังหน้าซีดเผือด แล้วเงยหน้ามองพี่ชายฝาแฝด
“แก...”
“ฉันไม่บอกพี่ราพณ์ตอนนี้หรอก แต่เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
อุรัสยาพยักหน้าทั้งที่ยังใจสั่น นานแล้วที่เชษฐาไม่พูดจริงจังแบบนี้ ปกติแล้วพี่ชายฝาแฝดของเธอไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวสักเท่าไหน ถ้าเป็นแบบนี้...เกิดเรื่องแน่ๆ
สองพี่น้องเดินจากโรงจอดรถมาจนถึงหน้าบ้านที่ราพณ์ยืนรออยู่ ใบหน้าบึ้งตึงของพี่ชายใหญ่ทำเอาฝาแฝดเกร็งไปเล็กน้อย แต่ก็ฝืนทำตัวเป็นปกติแล้วฉีกยิ้มเข้าสู้สายตาอำมหิตของพี่ชาย
“ทำไมกลับดึก” ราพณ์ถามด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อยแต่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นจนอุรัสยาตัวสั่นขึ้นมาทันที แต่เชษฐาที่โอบไหล่ไว้ลูบหลังเธอเบาๆ แล้วเป็นฝ่ายตอบเสียเอง
“ไปกินผัดไทยประตูผีมา”
“อย่างนั้นหรือ” พี่ชายหน้ายักษ์ไม่เชื่อง่ายๆ
“จ้ะ”
“ขึ้นนอนได้แล้ว ทั้งคู่นั่นแหละ” พูดจบราพณ์ก็หมุนตัวเข้าบ้านและขึ้นนอนไปทันที
สองพี่น้องกอดคอกันเดินขึ้นไปบนห้อง แล้วไปสุมหัวกันในห้องนอนของอุรัสยา
เชษฐาผลักหลังน้องสาวเข้าห้อง ชะโงกหน้าไปมองซ้ายมองขวาให้แน่ใจว่าราพณ์จะไม่โผล่ออกมาตอนนี้แล้วจึงปิดประตูลงกลอน จากนั้นจึงหันกลับมาหาน้องสาวฝาแฝดแล้วถามเสียงเครียด “บอกมาเดี๋ยวนี้ไอ้เอื้อย ว่าแกกับไอ้นักฟุตบอลคนนั้นเป็นอะไรกัน”
คำถามนั้นทำเอาคนเป็นน้องชะงักแล้วหลบสายตาวูบ
“เอื้อย...ฉันเป็นห่วงแกนะ ตอบฉันมาเดี๋ยวนี้ว่าแกกับมันเป็นอะไรกัน” เชษฐาถามเสียงเข้ม ถึงจะเป็นหนุ่มหน้าหวาน แต่บทได้จะดุ เชษฐาก็น่ากลัวไม่ต่างจากราพณ์นั่นแหละ
“มะ...ไม่ได้เป็นอะไรกัน” อุรัสยาตอบตะกุกตะกัก ไม่กล้าสบตาพี่ชาย
“แล้วแกไปทำอะไรกับมันสองต่อสอง” คนเป็นพี่กุมขมับ ทั้งยังเดินวนไปวนมาราวกับหนูติดจั่น “แกอย่าปิดบังฉัน ฉันเป็นคนเก็บยาคุมฉุกเฉินของแกได้ แกคิดว่าฉันจำแกไม่ได้หรือไอ้เอื้อย แค่เห็นภาพผู้หญิงชุดแดงที่เดินตามไอ้หมอนั่นในโรงแรมฉันก็จำได้แล้วว่าเป็นแก ต่อให้เห็นแค่ข้างหลังฉันก็รู้แล้ว แกปิดฉันไม่ได้หรอก”
“เชษ...” คำพูดของพี่ชายไม่ต่างจากสายฟ้าที่ผ่าลงกลางใจ สองขาไร้เรี่ยวแรงจนทรุดลงไปกองฮวบบนเตียง ทั้งที่แน่ใจว่าพี่ชายทั้งสองคนจะต้องรู้แน่ถึงได้ตามไปเอาเรื่องเฮคเตอร์จนต้องเข้าโรงพยาบาล แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีใครมาพูดกับเธอตรงๆ อย่างนี้
“มันคิดจะรับผิดชอบแกบ้างหรือเปล่า” เชษฐายิงคำถามที่สงสัยมาตลอดแต่ไม่กล้าถามเสียที ไหนๆ วันนี้เปิดอกคุยกันแล้ว ก็เอาให้รู้เรื่องกันไปเลย
“ก็...” อุรัสยาพยักหน้า นั่นคือสิ่งที่เฮคเตอร์พยายามเสนอมาตลอด แต่เธอปฏิเสธ
“ก็ดีที่คิดจะรับผิดชอบลูกเมียบ้าง” เชษฐาพยักหน้ากับตัวเอง “ถ้ามันคิดรับผิดชอบแกกับลูกในท้องก็โอเค ฉันจะไม่เอาเรื่องมัน แต่ถ้าแกไปไหนกับมัน แกต้องบอกฉัน ฉันจะดูให้เองว่ามันจริงใจกับแกไหม ถ้ามันทิ้งแกก็ช่างมัน ลูกแกก็หลานฉัน หลานแค่คนเดียวฉันเลี้ยงได้”
ที่เชษฐาพูดก็ซาบซึ้งดี เป็นครั้งแรกที่ทำตัวสมกับเป็นพี่ชายที่แย่งอาหารจากสายสะดือแม่มาด้วยกัน ทำเอาคนฟังน้ำตาแทบร่วง...แต่เดี๋ยวนะ...
ใครคือเมียเฮคเตอร์ แล้วหลานที่เชษฐาพูดถึงนั่นมาจากไหน!
2 วันสุดท้ายแล้วน้าาาา
เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ
#หากรู้สักนิดว่ารัก (Yoursmile) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)
Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF
อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!
"ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นก็มาทบทวนกันหน่อยว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”
#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)
Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH
เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ
"คุณจะช่วยฉันใช่ไหม"
"ขึ้นเตียงสิ...แล้วผมจะให้ตามที่คุณต้องการ"
Be with You #พี่กรรณเจ้าขา (กรรณ + เจตปรียา) Dek-D : https://bit.ly/3mZAaOu
เขาเฝ้ามองเธอมาแสนนาน แต่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่พี่ชายอีกต่อไปแล้ว
"เริ่มจากย้ายมาอยู่ด้วยกันก่อน...แล้วเจ้าขาก็ลองรียกพี่ว่า 'ป๋ากรรณ' ดีไหม"
ความคิดเห็น