รอบรู้เกี่ยวกับ ลิขสิทธิ์ & ขั้นตอนการจดลิขสิทธิ์ ฯลฯ

ลำดับตอนที่ #17 : ++ อยากให้นักเขียนหรือคนที่จะเป็นนักเขียนหรือคนที่อยากเป็นนักเขียนได้เข้ามาอ่าน

กระทู้ของ  Agonya

จาก http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1330618&pageno=2

อยากให้นักเขียนหรือคนที่จะเป็นนักเขียนหรือคนที่อยากเป็นนักเขียนได้เข้ามาอ่าน

Name : Agonya < My.iD > [ IP : 210.203.186.248 ]
Email / Msn:
วันที่: 10 พฤษภาคม 2552 / 03:47

ข้อคิด, นักเขียน, นิยาย, สังคม, หนังสือ, เตือนใจ, เยาวชน

Tag คือ การสรุปคำสำคัญ เพื่อบอกว่ากระทู้นี้เกี่ยวข้องกับอะไรบ้าง

[ เว็บ Dek-D เปิดรับสมัครผู้ร่วมโครงการ Admission Reality ภายใน 25 พค.นี้ ]

เป็นกระทู้แรกที่ตั้งเลย หลังจากป้วนเยนอยู่ในบอร์ดนักเขียนมาได้พักหนึ่งและพบว่ามีอะไรเปลี่ยนไปจากบอร์ดนักเขียนสมัยก่อนมาก

แต่ไม่ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนไปอย่างไร เรื่องที่มีคนนิยมเขียน นิยมอ่าน และเรื่องที่สำนักพิมพ์นิยมตีพิมพ์ ก็ยังเป็นแนวรักกับแนวแฟนตาซี

แต่ว่าที่อยากบอกนักเขียนที่มีผลงานตีพิมพ์แล้ว และคนที่กำลังจะเป็นนักเขียนเต็มตัว กับคนที่อยากจะเป็นนักเขียน มีผลงานเป็นของตัวเอง

อยากให้เขียนเรื่องที่มีข้อคิด หรือให้อะไรกับคนอ่านมากกว่าความบันเทิงบ้าง จริงอยู่ว่านิยาย เราเน้นความบันเทิงเป็นหลัก แต่ในฐานะที่เราเป็นคนที่สามารถสื่อสารกับเยาวชนได้ดีที่สุด มีเด็กกี่คนที่อ่านเรื่องของเรา ทำไมเราไม่ให้ประโยชน์อะไรเล็กๆ น้อยๆ กับคนที่อ่านหนังสือของเราล่ะ

เคยอ่านนิยายบางเรื่อง ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่รู้ว่านิยายเรื่องนี้ต้องการบอกอะไรกับคนอ่าน โดยเฉพาะนิยายรักที่แต่งกันเยอะ และบางทีมันก็ไม่มีอะไรเลยนอกจากพระเอกนางเอกทะเลาะกัน แล้วก็มารักกัน แล้วก็จบ

โอเค มันสนุก ด่ากันมันดี แต่มันน่าเสียดายตรงที่มีโอกาสจะแทรกอะไรได้ตั้งมากมาย แต่ไม่แทรก

สิ่งที่เราอยากจะบอกกับคนอ่าน ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นเป็นหลักปรัชญา หรือหลักธรรมเลย อาจจะเป็นอะไรที่ทำให้คนอ่านได้ "คิด" บ้าง

ยิ่งเดี๋ยวนี้เห็นบ่นๆ กันว่ามีนิยายติดเรทเยอะขึ้น ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพศสัมพันธ์แบบไหน อันที่จริงเรื่องเพศเป็นเรื่องที่สวยงามนะ ถ้าคนเราทำให้มันสวยงาม ลองเขียนนิยายที่มีอะไรสวยๆ งามๆ ดีกว่านิยายที่ปลุกอารมณ์หื่นดีกว่าไหม?

แล้วก็นิยายที่ฆ่าฟันกันเลือดสาด (ไม่ได้ต่อต้านนะ เขียนเหมือนกัน -*-) ถ้าอยากเน้นความสมจริงก็ไม่มีปัญหา แต่ต้องหาอะไรมาดึงให้มันเบาๆ ลงหน่อยนะ ไม่อย่างนั้นเด็กๆ ที่อ่านนิยายของเราเขาจะคิดว่าการฆ่าฟันเป็นเรื่องธรรมดา

เราเองก็เขียนนิยายแนวตายๆ โรคจิตๆ นี่แหละ แต่นักเขียนอย่างเราๆ ก็ต้องเข้าใจว่าเมื่อผลงานตีพิมพ์ออกไปแล้วมันเลือกไม่ได้ว่าจะให้ใครอ่านนิยายของเรา มันมีโอกาสที่เด็กจะอ่านเรื่องของเรา (เด็กสมัยนี้ชอบอ่านหนังสือมากขึ้นซะด้วยสิ)

ดังนั้น ขอฝากกับคนที่เป็นนักเขียนอยู่แล้ว คนที่กำลังจะได้เป็นนักเขียน หรือคนที่อยากเป็นนักเขียน จำไว้เสมอนะว่า นิยายของเรากำลังจะออกสู่สายตาของคนอีกมาก โดยเฉพาะเยาวชนด้วยกัน เราต้องมั่นใจว่านิยายของเราจะไม่ทำร้ายคนอ่าน และต้องเป็นประโยชน์กับคนอ่านให้มากที่สุด

เขียนอะไรวกวนเนอะ ได้เวลาทบทวนตัวเองแล้วเรา -*-

อันนี้ก็เป็นแค่ความรู้สึกส่วนตัวในฐานะนักเขียนด้วยกันนะ -*- กลัวเหมือนกันว่าตั้งกระทู้แล้วจะโดนด่า รู้สึกเด็กดีเดี๋ยวนี้จะแรงๆ กันเยอะ -*- เราเองก็ไม่ใช่เด็กแล้ว กลัวหัวใจวายหน้าคอมฯ

ไปดีกว่า เฮ้อ...

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ และขอบคุณที่เข้าใจ และขอโทษถ้าพูดอะไรผิดไป (รีบแก้ตัว)

เพิ่มเติม ไม่ได้มารณรงค์ให้บทความทุกอันในเด็กดีมีสาระหรือรับผิดชอบต่อสังคมอะไรหรอกนะ -*- ตามหัวข้อกระทู้เลย คือ อยากให้ คนที่ "จะ" เป็นนักเขียน คนที่เป็นนักเขียน และคนที่ "อยาก" เป็นนักเขียน ได้อ่านข้อความนี้ เพราะบางคนในเด็กดีก็ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นนักเขียน หรือไม่ได้อยากมีผลงานตีพิมพ์ เขาจึงมีอิสระในการเขียนโดยไม่ต้องสนใจสังคม แต่ว่า "ความรับผิดชอบในงานเขียนของตัวเอง" เป็นหน้าที่และสำนึกของนักเขียนอยู่แล้ว ไม่จำเป็นกังวลเลยว่าถ้าฉันเขียนแบบนี้แล้วไม่มีคนอ่านจะได้อะไร

เอาเป็นว่าเนื้อหาในกระทู้นี้สำหรับคนที่อยาก (และตั้งใจว่า) จะอยู่บนถนนนักเขียนสายนี้นานๆ โดยไม่ร่วงลงไปกลางทาง หรือโดนยิงดับกลางทาง หรือสะดุดขาตัวเองล้มกลางทาง
ละกัน

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 10 พฤษภาคม 2552 / 21:12
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 10 พฤษภาคม 2552 / 21:23