เข้าไดอารี่ของทาคุมิคุงบ้าง

พูดถึงเรื่องบล๊อคไดอารี่
เราเคยเอาเรื่องจากบล๊อคไดอารี่
ของบาบาซัง
ยางามิซัง
คิริยามะซัง
คาเนซากิซัง
แล้วก็โอโนะคุงมาให้ชมแล้ว
คราวนี้ตาทาคุมิคุงมีบทบาทบ้าง

ทาคุมิคุงอยู่ในขั้นดองไดอารี่
แต่ถึงอย่างนั้น
เราก็เข้าไปดูไดอารี่วันก่อนๆได้
ก็ขำนะ



เราเจอไอ้นี่มา
ทีแรกมองผ่านๆก็ไม่คิดอะไรมาก
แต่ขอย้ำว่านี่คือบล๊อคไดอารี่
ของทาคุมิคุง
ซึ่งเป็นคนญี่ปุ่น...
แต่เราหันมาสนใจเนื่องจากมีพระอยู่
เราก็เลยลองอ่านดู
เนื่องจากเราอ่านภาษาญี่ปุ่นออก
แต่เรามองๆก็งง
ทำไมมันอ่านง่ายเกินเหตุแบบนี้
"อภิมหาขันต์"
แล้วภาษาญี่ปุ่นมีตัวแบบนี้อยู่ด้วยเหรอ??
อ้อ...ที่ไหนได้
ภาษาไทยนี่เอง...
....
หา?...ภาษาไทย
เอาล่ะสิ สนใจๆ
ก็เลยอ่านดู
โดยมองผ่านๆคันจิไป
(เนื่องจากอ่านคันจิไม่ออก)
ก็พอได้ความ
ทาคุมิคุงถ่ายรูปนี้มาจากเชียงใหม่
ที่ไทยนี่แหล่ะ
อู๊ย...ดีใจ
ทาคุมิคุงมาเยี่ยมไทยด้วย
แต่คงมีส่วนน้อยล่ะนะที่จะรู้จักทาคุมิคุง
เพราะคนไทยส่วนใหญ่
เอาแต่ปลื้มคนเกาหลงเกาหลี
ไม่ชอบเล้ย



ส่วนนี่
สุนัขน้อยของทาคุมิคุง
ตัวเล็กมากเลยนะจาบอกให้
ชิวาว่าล่ะมั้ง
แต่ท่านอนแบบนี้น่ารักดี
ก็เลยเก็บมาให้ดู
แต่ภาพล่างนี่แจ๋วกว่า



วู้...ซูชิยักษ์
แค่ซูชิชิ้นเดียว
ฉันก็เลี่ยนข้าวแทบตายแล้ว
ถ้าซูชิใหญ่ขนาดนั้น
ฉันคงตายก่อนกินได้ครึ่งนึงแน่ๆ

แต่ทาคุมิคุงเนี่ย
ไม่ชอบที่จะถ่ายรูปตัวเองเลย
เลยดูๆกี่ไดอารี่ก็ถ่ายแต่อย่างอื่น
เราขนลุกมากๆตอนเห็นทาคุมิคุง
แสดงเรื่องอะไรก็แล้วแต่
หรือเข้าบล๊อคไดอารี่
เราก็ขนลุกซู่แล้ว
เพราะดูๆไปทาคุมิคุงเนี่ย
เป็นคนที่จะออกขรึมๆ
ไม่บ้าถ่ายรูปตัวเองเหมือนคนอื่นๆ
(ฮะๆ)
มาซาตากะซังก็ด้วยนะ
ก็มีถ่ายบ้างล่ะ
รูปตัวเองน่ะ
แต่ส่วนใหญ่จะถ่ายรูปวิว
สถานที่ที่ตัวเองไปมา
หรือไม่ก็ถ่ายรูปหนังสือ
ประมาณนั้น

ตอนนี้ขอตัวไปขโมยวีดีโอจากยูทูปต่อนะคะ
ไปล่ะ บาย