ไดอารี่ของสาวเกรดสิบเอ็ด(1) บ่นเลข แนะนำหนังสือ

วันอังคาร
วันที่เรียนแค่สามคาบเช้าก็กลับบ้านได้
XD


๐ชั่วโมงที่หนึ่ง๐

ฟิสิก......
หาความเร่ง ทำแบบฝึกหัดสามข้อที่ครูเขียนโจทย์บนกระดาน เนื้อเรื่องคืออ่านกราฟ จงบอกการกระจัด ความเร่ง ความเร็ว
หาพื้นที่ใต้กราฟที่เป็นสามเหลี่ยมโดยใช้สูตรหาพื้นที่

เศษหนึ่งส่วนสองxฐานxสูง

วิทย์ของเด็กศิลป์จิ๊บๆมาก...... ตอนเย็นกลับบ้านเปิดเด็กดีเล่นบอร์ดตามปกติ น้องกลับมาถึงจึงทำเลขอย่างขะมักเขม้น แล้วทำไม่ได้ก็เลยมาขอให้เราอธิบาย

เศษหนึ่งส่วนสองxฐานxสูง

อธิบายจบ เราก็บอกว่าเมื่อเช้าพึ่งเรียนมา.....น้องมันตกใจมาก

ทำไมม.5เรียนเรื่องเดียวกับม.2!

(...แค่ใช้สูตรหาพื้นที่เหมือนกันน่ะ น้องเอ๋ย)

พูดแล้วนึกย้อนอดีต....

ตอนม.ต้น เราก็ไม่เคยเข้าใจวิชาเลขเหมือนกัน.....ไม่เคยเข้าใจวิชาเลขม.ต้นมันเลย.....ทั้งๆที่ตอนประถม เลขบวกลบคูณหารเป็นอะไรที่เราได้คะแนนเต็มตลอด...... ม.ต้นเป็นช่วงที่เราไม่สนใจวิชาเลขมากที่สุด
เราไม่รู้ว่า x = ?? สูตร 2ab+bยกกำลังสอง มันมีไว้เพื่ออะไร

ไว้สอบอย่างเดียวเหรอ?

เราไม่อ่านหนังสือ ลอกชีทเพื่อนอย่างเดียวก็ผ่านมาได้ (ไอ้นี่<อนาคตของชาติ...)

ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ ไม่เคยเข้าใจมันเลยจริงๆ


คำตอบที่ได้มา บางทีก็หารไม่ลงตัวได้คำตอบแบบเป็นจุดทศนิยม หรือติดรูท หาค่าได้ลบข้างหน้า ลบข้างหลัง ไม่มีค่าตัดเจน บางทีก็จุดทศนิยมซ้ำไป20หลัก ใส่เป็น0.666..ไป แล้วเราจะรู้ได้อย่างไร ว่านั่นเป็นคำตอบที่ถูก!?

สิ่งเดียวที่ได้จากเลขม.ต้นคือ วิธีแทนค่า x กลับด้านไปมา แค่นั้นแหละที่ได้ใช้ประโยชน์จริงๆ
(กับ sin cos tan ที่ต้องใช้หาปีกาทอรัส)

กลับมาเข้าเรื่อง ฉันอธิบายการบ้านน้อง
(เป็นรูปสามเหลี่ยมติดกัน หาพื้นที่สี่เหลี่ยมคางหมู)
"หาพื้นที่สามเหลี่ยมสองอันแล้วเอามาบวกกันไง" บอกไป
"ยังไง" น้องทำหน้างง
"..." เริ่มรำคาญ แต่ก็ควบคุมอารมณ์ได้ในที่สุด "เอาดินสอมา"
แล้วเราก็จัดการลากวิธีทำให้ชีทแผ่นนั้น ไม่เชิงอธิบาย แต่เป็นการ แสดงวิธีทำให้ดู
ที่เหลือแค่ ให้มันคิดคำตอบเอง

น้อง : (เข้าใจ เดินกกลับไปเขียน)
ฉัน : แบบนี้ไม่เรียกว่าอธิบายนะ นี่เจ้แสดงวิธีทำให้ดู
น้อง : ก็ที่เจ้บอกตอนแรก ไม่เข้าใจนี่
น้อง : เหมือนตอนครูสอนใจคาบอะ ตอนครูอธิบาย เข้าใจ
"แต่พอทำเองที่บ้าน ทำไม่ได้"


......อาการเดียวกับเราเลย
ฟังแล้วอึ้งเลยล่ะ

ครูอธิบายในคาบ เข้าใจ แต่พอกลับมาถึงบ้าน "โจทย์บ้าอะไรวะ..." เอานั่งบ่นแบบนี้ทุกครั้ง แล้วก็ยืมเพื่อนลอกทุกวันตอนเช้าๆ (-_-")

ครูที่โรงเรียนมักจะสอนในเชิง แสดงวิธีทำให้ดู
ในชั่วโมง เราเข้าใจว่ามันหาได้อย่างไร
แต่ไม่ทันได้คิด คำตอบก็ออกมาแล้ว เราเลยได้แค่นั่งจด และไม่ได้จำวิธีทำกลับมา

ออกแนว ......ครูกับนักเรียนที่เรียนพิเศษ เข้าใจ

.
.
.
แล้วพวกเราที่เหลือละ?

พวกที่ไม่เข้าใจเหมือนเราละ?


สรุปว่าถ้าไม่ขวนขวายหาความรู้ ก็คงไม่ได้อะไร


ระบบการศึกษาของเรานี่......ต้องเอาตัวรอดกันเองจริงๆ



๐ชั่วโมงที่สาม๐
ศิลปะ วิชาที่หลั่นล้า เพราะครูนิสิตไม่สามารถควบคุมนักเรียนได้ ; I ทำอะไรก็ได้~ ตามสะดวก (มันเหมือนเป็นคาบที่เราวาดรูปเล่นอะนะ)

จบคาบ เราตรงเข้าห้องสมุดทันที หาหนังสือ Drawing วาดเส้นคนเหมือน กับ How to Draw Manga อ่าน แต่แหม....มีมือดีมาหยิบหายไปทั้งสามเล่มเลยวุ้ย เลยเดินไปหาอย่างอื่นอ่าน

สรุปก็ได้เล่มนี้ค่ะ

อังกฤษ ชุด การ์ตูนความรู้ตะลุยประวัติศาสตร์ 


การ์ตูนประวัติศาสตร์ของประเทศอังกฤษ คนเกาหลีเขียน อ่านแล้วเข้าใจง่าย เหมาะสำหรับคนอย่างเราๆที่อยากรู้ประวัติศาสตร์แต่ไม่อยากอ่านหนังสือ 
การ์ตูนชุดนี้ดีมาก รับประกัน

มีหลายประเทศ เยอรมณี เป็นเล่มแรกที่เราอ่าน (เรารักลุดวิก เรารักเยอรมัน~XD) อ่านซ้ำหลายรอบ ไม่เบื่อเลยจริงๆ
หนังสือในชุด การ์ตูนความรู้ตะลุยประวัติศาสตร์ 
-เยอรมณี (สงครามโลกแน่นเอี๊ยด เข้มข้นทุกตัวหนังสือ กับธรรมเนียมคนเยอรมันฮาๆ )
-เนเธอร์แลนด์ (ใช้ได้ มีหลายสิ่งของคุณฮอลันดา ที่แปลก จนทำให้คุณร้อง ว้าว)
-อังกฤษ (พึ่งอ่านนี่แหละ มีมุขนิดหน่อย อ่านได้เรื่อยๆดีเหมือนกัน ถ้าคุณชอบประเทศนี้คงสนุกดีทีเดียว)
-เกาหลี (ยังไม่ได้อ่าน)
-ญี่ปุ่น1 (เกลียดประเทศนี้ ยิ่งอ่านประวัติศาสตร์ยิ่งเกลียด เลวชั่วอะ กะว่าถ้าไม่ต้องทำรายงานจริงๆจะไม่มีทางแตะเด็ดขาด ความเห็นส่วนตัวนะไม่ใช่หนังสือเขาไม่ดีนะคะ เพราะงั้น พิสูจน์เอาเองนะคะ)
-ญี่ปุ่น2 (มันยาวมากจนมีภาคสอง)
-อิตาลี (ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของปู่โรมค่ะ อ่านแล้วหนักหัว ประวัติศาสตร์ล้วนๆ กดดันจนวินาทีสุดท้าย /ลองอ่านค่ะมันดราม่ามาก)
-สวิตเซอร์แลนด์ (สนุกที่สุดในบรรดาที่อ่านมาทั้งหมด เป็นเล่มที่ควรเก็บไว้ให้ลูกหลานค่ะ)
-ฝรั่งเศส (อัดแน่นไปด้วยประวัติศาสตร์ เป็นประเทศที่ซับซ้อนจริงๆ ใครเคยอ่านบอกด้วยนะคะว่าสนุกไหม เราเปิดหน้าแรกก็วางแล้วค่ะ.....ขนลุก)

กลับมาต่อที่อังกฤษ
หยิบเล่มนี้มาเพื่ออ่าน สงครามร้อยปี โดยเฉพาะ
แล้วจะเขียนอธิบายเพิ่มเติมในโอกาสหน้า จนโน้ตมาเยอะแยะ นั่งตั้งแต่สิบเอ็ดโมงยันบ่ายยี่สิบ  รู้ตัวอีกที ลืมกินข้าว= =

กลับมาถึงบ้าน ได้ก๋วยเตี๋ยวลุยสวนของแม่ ช่วยชีวิตค่ะ! (ยี่ห้อ คุณทิพย์ ข้างสนามบินอร่อยจริงๆ)

ออ ว่าแล้วก็มีหนังสืออีกเรื่องที่อยากซื้อให้เก็บไว้ที่บ้าน


ไอแซก นิวตัน กับแอปเปิ้ลบรรลือโลก
แอปเปิ้ลชื่อ อลิซ นะคะ

เมื่อก่อนเราอาจจะเคยคิดว่า นักวิทยาศาสตร์เป็นคนที่หน้าเหมือนไอน์สไตน์หมด หรือไม่ก็เป็นตาแก่ พุงพลุ้ย หัวล้าน (เครดิต : นอรี่)
หลายคนอาจจะเคยคิดแบบนี้^
ส่วน ไอแซก นิวตัน เราก็ไม่รู้จักอะไรเขา มากไปกว่า แอปเปิ้ลตกใส่หัวเขา
.
.
แต่พออ่านเล่มนี้ ความคิดของคุณจะต้องเปลี่ยนไป

ชีวิตของไอแซก นิวตัน อยากให้อ่านจริงๆค่ะ เขาเป็นคนที่มีอะไรมากกว่าที่คุณ "รู้เพียงผิวเผิน" แน่นอน

(ขอกรี๊ด วงน้ำชากับสามหนุ่มหน่อยเถอะ อ่านจบแล้วอย่าหลอนชื่อ โรเบิร์ต ฮุค นะคะ 555555+ แล้วคุณจะจำพวกเขาไปอีกนาน)

จบแค่นี้ค่ะ เลิฟๆ