ยินดีต้อนรับสู่
World of Eternity
โลกอันเป็นนิรันดร์ซึ่งไม่มีกาลเวลามาขวางกั้น
จงอย่ากลัว
ที่จะล่องลอยไปในอากาศด้วยเท้าที่เปลือยเปล่า
เปิดดวงตา...ปลดปล่อยตัวเองจากปีกที่ชื่อว่าอิสรภาพ
ฉันจะเป็นคนฉุดเธอขึ้นมาจากความจริงอันโหดร้าย
อย่าให้ผู้ใด "ลวงหลอก" เธอเด็ดขาด
.
.
.
ฉันจะเป็นคนที่ร่ายรำในรัตติกาล
ป่าวร้องให้ดังกึกก้องถึงท้องฟ้า
ขับไล่จันทราและบ่อเกิดแห่งความฝัน
เพื่อให้เธอยินยอมกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง
เพราะฉะนั้น ... ได้โปรดเถิดนะ
"เห็นใจฉัน"
.
.
.
คำนั้นที่ดังซ้ำๆกันในหัว
ได้โปรดเถิด
ปล่อยฉันไปจากทุกสิ่ง
ไม่ให้สิ่งใดเบี่ยงเบนความตั้งใจจริง
ให้ฉันได้ใช้ชีวิตอย่างสิ้นหวังตามที่ฉันต้องการ
.
.
เพราะฉันจะไม่ปล่อยเธอ
ไม่ยอมให้เธอร่วงหล่นไปเด็ดขาด
แม้จะต้องยืนอยู่ที่ปากหุบเหวนี้อีกสักกี่ครั้ง
ฉันไม่หวาดกลัว
ที่จะหวาดหวั่นไปพร้อมกับเธอ สั่นคลอนไปพร้อมกับเธอ
...และร่วงหล่นไปพร้อมกับเธอ...
.
.
ความเสียสละบางครั้งอาจไม่มีค่า
ไร้ประโยชน์
ไร้ซึ่งความเห็นใจ
.
.
.
อย่าได้ถามว่าทำไมเธอถึงได้อยู่ตัวคนเดียว
ทุกคนพยายามยื่นมือเข้าไป
แต่เธอ 'ปฏิเสธ' ซึ่งทุกสิ่ง
...
ปีกแห่งความหยิ่งผยอง
ปีกกล้าที่เหินไปทั่วนภา
พัดผ่านทุกสิ่ง
ละเลยไม่เห็นคุณค่า
ระวังเถิดหนา
อย่าได้จมดิ่งลงสู่โคลน
...
อีกบทหนึ่งของการผจญภัย
ช่างเป็นสิ่งเลวร้าย
ไม่มีทางที่ฉันจะเหลวแหลกไปยิ่งกว่านี้
.
.
อย่าได้ฆ่าฉัน
ฉันกลัว
.
.
.
กลัว
.
.
.
ฉันรักเธอ
ช่วยทำให้ฉันเห็นได้ไหม
ว่าทำอย่างไรจึงจะรักเธอโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดได้
.
.
อยากร้องไห้เหลือเกิน
แต่ก็มีไออุ่นที่สัมผัสได้
ยืนอยู่เคียงข้างฉันไม่เคยห่างไกล
ทำไมนะ...
เพราะว่ามิตรภาพไม่มีอยู่จริง
เพราะว่าความจริงไม่ใช่ความฝัน
เพราะว่าฉัน
ฉัน
...
คอยช่วยเหลืออยู่ตรงนี้
แต่เพราะเป็นสิ่งเล็กๆ เธอจึงไม่เคยเห็น
หรือฉันประมาณตนผิดไป
หรือฉันไม่เคยยิ่งใหญ่ตั้งแต่แรก
.
.
.
ทุกสิ่งกำลังทำให้ฉันจมดิ่งสู่การหลับไหล
ที่ยาวนานและอบอุ่น
สิ่งนี้เองที่เป็นสัจธรรม
ว่าฉันไม่อาจฝืนความเป็นไปของโลกได้
ไม่อาจมีชีวิตท่ามกลางห้วงเวลาได้
ไม่มีชีวิตท่ามกลางเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานได้ตลอดเวลา
แต่ก็ไม่อาจทนทุกข์ใจได้ตลอดเวลา
.
.
ฉันลุกขึ้น
ก้าวเดินด้วยปีกของตนเองสักที
ทิ้งเธอไว้เบื้องหลัง
เมื่อไม่มีฉัน เธออาจจะจมดิ่ง หรืออาจจะลุกขึ้นก้าวเดินได้ด้วยขาตนเอง
ฉันไม่มีทางรู้แน่ถ้าไม่เสี่ยง
เวลาของฉันใกล้จะหมดลงทุกทีแล้ว
ขอให้ฉันได้ทำตามความปรารถนาอีกสักครั้ง
"ปกป้องเธอ"
"เพราะฉันรักเธอยิ่งกว่าใคร"
Nocte of desperatio
บันทึกแห่งความสิ้นหวัึง
ที่ใดไร้ซึ่งความหวัง
ที่นั่นย่อมมีความตาย
เอาจริงๆคืออัพ what's up ใหม่เพราะฟังเพลงนี้
ส่วนรูปประกอบจะตามมาอีกที
ไอ้ที่เขียนมาทั้งหมดเพราะเป็นการเกริ่นๆไปตามเพลง
ไม่มีอะไรในก่อไผ่ จริงจริ๊ง
รักนะทุกคนจุ๊บๆ
(ไม่ใช่นิยายมั้ง ไม่มีกำลังใจมากพอ 55+)
จินตนาการก่อให้เกิดการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
แต่เธอพร้อมที่จะปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความฝันนั่นหรือเปล่า?
ความคิดเห็น