......

ถ้าความรู้สึกนี้ไม่ใช่รักก็คงดี.....
ถ้าความรู้สึกนี้เป็นแค่หลงก็คงดี.....
ถ้าความรู้สึกนี้เป็นเพียงแค่ปลื้มก็คงดี.....
ถ้าความรู้สึกนี้ไม่เกิดเพราะเธอก็คงดี.....
ถ้าความรู้สึกนี้ไม่เกิดกับผมก็คงดี.....
ผมคงไม่ต้องสับสนและเจ็บปวดอยู่อย่างนี้ร่ำไป.....
อุตส่าจะไม่คิดถึง ไยยังรำพึง พร่ำเพ้อถึงเธอ อยู่เสมอ.....
อุตส่าสังการให้ หัวใจหนีห่างจากเธอ ไยยังพบเจอ เธอทุกเวลา.....
พอเปลี่ยนใจ ขวนขวาย อยากพบเจอ ไยกลับไม่ได้เจอ เธออยู่หนใด.....

พูดไปก็เหมือนจะเศร้า คิดถึง ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยขวนขวาย
แต่ตอนนี้ มันแปรเปลี่ยน และกลับกลาย ทำให้ใจหาย เจ็บช้ำ ถึงทรวงใน

ถ้ารู้อย่างนี้...คงไม่คิดถึง
ถ้ารู้อย่างนี้...คงไม่คำนึงหา
ถ้ารู้อย่างนี้...คงไม่มองเธอในสายตา
ถ้ารู้อย่างนี้...คงไม่วิ่งวุ่นคอยตามหา
ถ้ารู้อย่างนี้...คงไม่ให้เวลาผ่านไปช้าๆ จนเปลี่ยนความรู้สึกที่มี
เพราะ...ลองล้อเล่นกับความรู้สึกของตัวเอง
จนใจเคว้ง จนใจรักก็ยังไม่รู้
ยังอุตส่า ดั้นดน คอยมองดู
ยังอุตส่า ดั้นดน จนรู้ชื่อเธอ

มาวันนี้ใจมันเลยเจ็บหนัก
ด้วยความรักที่ทำให้ช้ำชอก
เพราะดันรู้เป็นไปไม่ได้ที่จะบอก
คำว่าชอบให้เธอได้รับฟัง

รู้แต่แรก...คงไม่ทัก
รู้แต่แรก...คงไม่อยากรู้จัก อยากชิดใกล้
รู้แต่แรก...คงหนีห่างให้ไกลๆ
รู้แต่แรก...คงไม่ลองล้อเล้นกับหัวใจ ล้อเล่นกับตัวเอง

หวังว่า...ความรู้สึกนี้จะไม่ใช่รักนะ เพราะมันคงตัดได้ง่ายกว่านี้

......

ความคิดเห็น