ชีวิตทุกวันที่คิวคอนเผชิญ
เขียนโดย
QCON
วันนี้ไม่รู้จะเขียนอะไรดี
มาเล่าเรื่องหอพักที่คิวอยู่แก้เซ็งดีกว่า...
คิวคอนเป็นคนนอกเมือง แต่มีโชคได้เข้ามาอยู่อาศัยในเมือง ในหอพักรวมที่มีตั้งแต่เด็กป.2ยันม.3นี่น่ะสิ...
เรื่องก็จะเป็นแบบนี้ทุกวัน...
6.00น. แม่บ้านที่หอลงมาทำกับข้าว เปิดไฟห้องครัว(ห้องคิวกับอีกห้องอยู่ใกล้ห้องครัวพอดี) ควคอนลุกขึ้นมาหยีตาหน่อยๆ แล้วล้มไปนอนต่อ(ลุกมาทำไมวะ?) ส่วนน้องป.6อีกคนที่นอนห้องเดียวกันยังซุกผ้าห่มเปิดพัดลมอยู่
6.30น. เด็กเล็กราว ป.3-6จะตื่นขึ้น พร้อมกับเสียงเจี๊ยวจ้าว ง้องแง้ง เรื่องโดยมากก็จะเป็น
" เอ้ยๆ เมื่อคืนนายโกงเฉยๆ ไม่งั้นเราชนะไปแล้ว"
คู่กรณีก็จะเถียง
"ใครว่า ไม่เชื่อถามพี่A(นามสมมติ)ดูก็ได้ เพราะพี่Aเป็นคนสร้างเกมส์"
ไม่ใช่ว่านายAมันเป็นโปรแกรมเมอร์นะ พวกนั้นมันแค่เล่นเกมส์กระดาแล้วคุยเป็นตุเป็นตะ เสียงก็จะดังขึ้นเรื่อยๆ เพราะคนอื่นจะเริ่มผสมโรง... ไอ้คิว(ที่ยังไม่ตื่น)ก็จะกระตุกผ้าห่มด้วยเท้ามาคลุมโปง แล้วแม่บ้านก็จะด่าเด็กพวกนั้นด้วยเสียงอันดัง
"เงียบ!" คิวก็เลิกผ้าห่มออกแล้วนอนกับความสงัดต่อ
6.45น. เด็กผู้หญิงออกโรง ราวๆป.5-ม.2 พวกนี้จะมีพวกแอบผสมโรงมาด้วย เรื่องที่คุยนั้นมีหลากหลาย
เป็นต้นว่า
ละครน้ำเน่าหลังข่าว
นิยายน้ำเชื่อม
เครื่องประทินโฉม
ไอ้คิวก็จะกระทำเช่นเดิมคือกระชากผ้าห่มมาคลุมโปง
แต่พวกนี้รู้อารมณ์แม่บ้านดี สักพักก็จะเงียบ...
6.50น. ไอ้คิวลนลานวิ่งเข้าห้องน้ำ กินข้าว1นาทีกระโดดเข้าไปเปลี่ยนชุดนักเรียนจับหนังสือที่กองระเกะระกะยัดให้ได้2โลฯแล้วขึ้นถีบจักรยานไปโรงเรียนได้ทันอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด
12.30น. นอนหลับในห้องสมุด...
15.30น. แกล้งเอาหนังสือเรียนมาตั้ง(ระวังไม่ให้กลับหัว)แล้วสอดใส้ด้วยหนังสือ4ประเภท
การ์ตูน
ประวัติศาสตร์
นิยาย
หนังสือเกมส์
รอรับคำชมจากครู...(หรือถ้าเพื่อนมันทรยศก็โดนคำบ่นไปแทน)
17.05น. กลับมาถึงหอ โซ้ยข้าวพลางฟังพวกเด็กป.3-6สนธนากันอยากหนวกหู เพราะมันจะเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ และแข่งกันพูด ที่นั่นจะมีป.3ขี้โม้อยู่คนนึง มันจะโม้+อวดภูมิไปเรื่อย บางทีลามปามมาหาไอ้คิวก็เจอตอกกลับด้วยศัพท์ยากๆ มันก็สงบปากไปได้พักนึง...
แต่จากนั้นมันก็จะเสียงดังต่อ...
18.00น. ยืนอ่านหนังสือฟรี
19.00น. กลับหอ แล้วฟังคำจ้อของพวกเด็กๆที่เถียงกันเรื่องเล่นแบทเล่นบอล (มันจะอะไรกันนักกันหนาวะ!)
20.00น. อาบน้ำและopenโน๊ตบุค(คอมนะ จริงๆนะ) พวกเด็กตะไลนั่นจะส่งสปายมาดู เพลาคิวตั้งเครื่องเมื่อไรมันก็จะตะดกนเรียกพวกพ้องให้มาชุมนุม เบียดเบียนสิทธิส่วนบุคคล ครั้นเราเอาหูฟังเสียบ เพื่อเสียงจะได้ไม่รบกวนห้องข้างๆ มันก็โวยวายจะขอฟังเสียง พอครั้นยอมตามแต่เปิดเสียงเบามันก็จะเอาเสียงดังให้ได้...
"ไอ้พวกบรรลัยเอ้ย!" คิวคอนหมดความอดทน "กรูไม่ใช่ป๋าสม่าที่จะต้องตามใจเอ็งทุกเรื่องนะโว้ยยยย"
กรณีคอม จะเป็นไปได้3อย่าง
1.เกมส์ มีเกมส์เดียวที่เล่นบ่อยๆคือ สตรองโฮลด์ ครูเซเดอร์ ซึ่งเด็กพวกนั้นจะมาออเบียดกัน หาเรื่องกันเพื่อแย่งที่ดีๆ(ซึ่งหากดังจะโดนคำแหวจากไอ้คิว) หรือไม่ก็แนะนำโน่นนี่ ทั้งๆที่มันยังไม่เคยแตะสักนิด แถมแต่ละอันที่แนะนำมา ไม่ได้เรื่องทั้งนั้น(ซึ่งคิวก็จะเอ็ดใส่จนหงอ)
2.ดูหนัง กรณีนี้พวกมันจะงอแงขอฟังเสียง พอเราเปิด มันก็จะสบประมาทเช่น
โหย ไม่มันส์ว่ะ
อ๋อ เคยดูแล้ว(แล้วเอ็งจะดูอีกกาบุพการีเรอะ?)
เป็นต้น
3.เปิดฟังเพลงทำงาน พวกมันจะโห่แล้วพยายามชักชวนให้มาเล่นเกมส์(ใครพูดเปนคนแรก ไอ้คิวจะถีบมันออกจากห้อง)
21.00น. ไล่เด็กที่มาดูคอมเข้าห้อง เพราะดึกแล้ว รำคาญ+เป็นห่วง ใครไม่ฟังหยิบค้อน(ในห้องมีค้อนไว้ด้วย เผื่อเอาไว้ซ่อมของบางอย่าง) มาฟาดโต๊ะ มันก็จะยอมทำตามคำบอก
00.30น. อธิษฐาน ซึ่งจะมีเสียงกรนและเสียงละเมอสลับๆกันดังมา... เย็นไว้ๆ... แล้วก็หลับ
เป็นอย่างงี้แทบทุกวัน จะเบื่อก้เบื่อ วุ่นวายก็วุ่นวาย แต่ก็ยังดี มีอะรไว้ให้แกล้งเด็ก เอ้ย ทำทุกวัน
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
16 ก.พ. 50
377
2
ความคิดเห็น
แหม.......คิวพึ่งรุ้นะว่าเปงคนเเบบนี้ คริๆๆ
เเวะมาเที่ยวอ่ะ
ไดสวยมากมาย
เเล้วจามาดูอีกนะ
เเล้วจาไปบอก เเพมมี่ กะ ฟ้ามุ่ย ให้
(หนุกเเน่เรย5555+)
--------- นับว่าเจ้าเปนผู้มีความรับผิดชอบ ( เหรอ? ) พอตัวเลยทีเดียว
--------- ป.ล.เห็นทีคงหมายตัวมิผิดแล้วล่ะน่ะ...
PS. หากเจ้าต้องการสงคราม ข้าจะมอบสงครามให้กับเจ้า!