ต้นไม้16ปี
เขียนโดย
QCON
ผ่านพ้นมา16ปี1วัน สำหรับชีวิตของคิวคอน...
ผ่านจากการดูชีวิตผมกับหอมาเมื่อหน้าก่อนแล้ว คราวนี้มะดูความชอบกับลักษณะส่วนตัวกันบ้างเผื่อใครอยากทักจะได้ทักถูก
ลักษณะ : ตัวผอมๆ เตี้ยๆ แต่ดันขายาวเก้งก้าง ซีดๆเหลืองๆ เพราะอมโรค+ไม่ค่อยออกจากบ้าน ชอบกลางคืนแต่ดันกลัวผี ขอบตาคล้ำๆไม่รู้เพราะเป็นอะไร ปากชอบแห้งอยู่เป็นประจำ สิวเขรอะ(ละมั้งนะ) ชอบมาก เวลาบีบแล้วเลือดสีขุ่นๆกับหัวสิวหัวหนอกมันทะลักมันกระเด็นติดกระจก...
ลักษณะโดยสันดาน : เก็บกด... อาจจะนะ มีอะรไม่ค่อยบอกคนอื่น เวลาถึงที่สุดแล้วถึงจะบอก เรื่องความลับบอกมันมาเถอะ เพราะมันจะไม่ปริปากออกมาเลย จนกว่าจะมีใครเริ่มบอกก่อน เงียบๆ แต่ถ้าจะเสียงดังเฮฮาก็ได้ สบายอยู่แล้ว มีบางคนบอกว่าอยู่หอตั้งแต่เด็กแล้วจะแก่เกินตัว ไม่รู้จริงรึปล่าว เพราะเพื่อนชอบทักว่า "แก่" หรือไม่ก็ "ลุง" เฮ้อ...
อาชีพเสริม : รับเปิดเทศนาไม่คิดตังค์-*- เพราะเพื่อนมันดันเห็นว่าเรากร้านชีวิตซะงั้น เลยกลายเป็นกระโถนระบายความทุกข์ เอาเข้าบ่อยๆก็กลายเป็นปลอบ แล้วก็(มีหน้ามา)สั่งสอน เรื่องโดยมากก็มักจะเป็นเรื่องความรัก ยังกะตูถนัดนักนี่ มีฉายาอีกอันที่ท็อปฮิตติดปากเพื่อน นั่นคือ "มหา(บางคนเรียกหมา เวงเอ๊ย...)"
ลักษณะท่าทาง : ทำอะไรเก้งๆก้างๆ เวลาเดินก็ทำหลังค่อม ไม่รู้เพราะอะไร อยู่บ้านก็โดนแม่ว่าเรื่องหลังค่อม มาโรงเรียนก็โดนครูดัดหลังให้ทุกวัน ไม่วาย อยู่กับเพื่อน เพื่อนมันก็บอกให้ยืดหลังตรงๆอีก เอาอะไรนักหนาวะ แต่ก็เอาเถอะ มีคนดุแสดงว่ามีคนเป็นห่วงอยู่...
ของโปรด(กรุณาแยกย่อย) : อาหาร- อะไรก็ได้ที่มันร้อนๆ เผ็ดๆไว้ก่อน อย่าจืด เพราะชีวิตตัวเองก็จืดพออยู่แล้ว แต่บางครั้งก็กินจืดๆ อย่างก๋วยเตี๋ยวไม่ปรุงเลย เพื่อนชอบบอกว่า รสชาติก๋วยเตี๋ยวแสดงถึงหน้าของผู้ปรุง นี่มันด่าผมว่าไอ้หน้าจืดอยู่รึปล่าว
ของหวานและผลไม้- ชอบมากๆ กินได้ทุกอย่าง ยกเว้น แคนตาลูป ทุเรียน แตงไทย ลิ้นจี่ได้นิดหน่อย แต่ไม่กินถั่วดำต้ม ชอบกินช็อกโกแลตมาก สิวขึ้นเต็มหน้าแต่ก็ยังชอบกิน กินกะนมถั่วเหลือง ไม่ก็น้ำเต้าหู้(อันเดียวกันนั่นละว้า)
กีฬา- อย่าถาม...
ไม่ชอบอะไรมากที่สุด : ฝุ่น โดนไม่ได้ จามรุนแรง อากาศหนาวก็ไม่ไหว โดนทีไรไอค่อกแค่ก แมลงหรือแมงหลายขา ไม่ถูกโรคมากที่สุด
สุดท้ายนี้อยากบอกอะไร : ขอบพระคุณพระบิดาเจ้าที่ทรงมอบชีวิตให้กำข้าพเจ้า ขอบพระคุณ บุพการีญาติพี่น้องที่ให้กำเนิด เลี้ยงดู ดูแลอย่างรักใคร่เป็นห่วงมาตลอด ต้องขอโทษด้วยที่บางทีทำให้ต้องเป็นห่วง ขอบคุณเพื่อนๆที่คอยให้กำลังใจและสนุกสนานด้วยกันมา ขอบคุณ ทุกๆสิ่ง ที่ทำให้ 'เมล็ดพืช' ที่ชื่อ "คิว" ได้กลายมาเป็นต้นไม้ แม้จะต้นเล็ก แต่ก็จะพยายามที่จะกลายเป็นไม้ใหญ่ ที่ให้คุณประโยชน์แก่ผู้เลี้ยงดูในภายภาคหน้า ขอบคุณ....
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
24 ก.พ. 50
164
3
ความคิดเห็น
ขอให้มีฟามสุขมากๆหน่าจร้า
อายุ 16 ปีเเระ
ตั้งใจเรียนนะจร้า
-------- ทำไมชีวิตมันช่างเหมือนตรูนักฟะ?
PS. ใช้คนเพียงสิบคน ก็สู้ดีกว่าจำต้องสูญไพร่พลนับหมื่นพัน - ทาเมอร์เลน
อืม..
ขอให้คิวมี....(เหมือนหยานั่นแหละ คิดไม่ออก)
ว่าแต่นิยายคิวแต่งหายไป
เปิดมากะจะอ่าน
but..
มันหายไป ๐_O'