เกิดนึกครึ้มอันใดขึ้นมาไม่ทราบ...
เกิดอยากเขียนนิยายขึ้นมากระทันหันหลังจากห่างเหินมาเนิ่นนาน....
เรื่องมันมีอยู่ว่า....
ทางโรงเรียนของข้าพเจ้านั้น มีหนังสือทำมืออยู่ฉบับหนึ่ง เรียกว่า "ฝั่งน้ำน่าน" อันเปนหนังสือเกี่ยวกับโรงเรียนแลท้องถิ่นเมืองน่านอันเปนที่รักของผองเรา
โดยที่ข้าพเจ้าเปนคนนิยมชมชอบงานเขียน(ถึงแม้ตัวเองจะร่ายไม่เก่ง) ศิลปะ(แม้นจะวาดได้แต่ศิลเปรอะ) แลคนมีความมานะ ข้าพเจ้าจึ่งหยิบยืมมาอ่านได้เล่มหนึ่ง
แต่เรื่องอยากเขียนนิยายจักไม่เกิดขึ้นเลย หากแม้นว่า ฝ่ายจัดทำหนังสือทำมือนั้น มิได้มาพูดกับข้าพเจ้า...
ครั้งนั้น แม่หล่อนส่งข้าพเจ้าไปส่งงาน(ด้วยว่าตัวกระผมเปนนักเรียนใหม่) ระหว่างนั้น คุณเธอก็คุยปฤกษากับข้าพเจ้า เหตุว่า ช่วงนี้กระผมเอาหนังสือมาแจกจ่ายถ่ายยืมให้คนอื่นอยู่
"คิวเอ๋ย" น้ำหวาน(แม่หญิงคนนั้นแล)
"เหวย?"
"มีหนังสือเกี่ยวกับเรื่องผีมั้ย คือเราจะแต่งนิยายสืบสวนง่ะ"
ข้าพเจ้าก็ตอบกลับไปว่าไม่มี แลบทสนทนาก็เริ่มว่าด้วยนิยายเพราะมีคนอื่นแทรก แลถามว่าข้าพเจ้ามิใคร่จะแต่งดูกระนั้นฤๅ
ข้าพเจ้าก็โพล่งออกไปว่า มีเรื่องในหัวอยู่เช่นกัน โดยจะเอาเมืองน่านนี้แล เป็นจุดเริ่ม
จากนั้นก็คุยสนุกกันยกใหญ่เรื่องนิยายของแต่ละคน(ตอนนั้นมาร่วมวงสนธนากันราว4-5คนแล้ว)
แล้วเหตุใดข้าพเจ้าถึงอยากเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับเมืองน่านนั้นหรือ ข้าพเจ้ามิใคร่จะเอาลงในหนังสือทำมือดอก เพราะรู้ว่าลงไปก็มิใคร่มีใครจะชอบจะอ่าน แลจะแต่งให้เพื่อนนั้น เพื่อนมันก็ไม่ค่อยเข้าใจในภาษาที่ข้าพเจ้านัก
แต่ข้าพเจ้าก็อยากจะเขียน ลงในเด็กดีนี้ แม้คนอ่านจะน้อยก็ตาม
เพื่อให้คนอื่นรู้จักเมืองน่านบ้าง(ข้าพเจ้าคิด บางคนคงยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมืองน่านอยู่ในประเทศไทย-*-)
แต่มูลเหตุแรงบันดาลใจสำคัญ...
ก็มาจากไดอารี่ของท่านข่านนั้นแล ที่ชมความงามของเมืองเรา ทำเอาปรึมปรือ(ภูมิใจ ชื่นใจ ใจลอยฯลฯ เป็นคำที่อธิบายออกมาได้ยากมาก แต่รู้กันโดยนัย)
และครั้งนี้แหละ ที่ข้าพเจ้าจะพยายามเอาลงให้สำเร็จให้จงได้
แลจู่ๆ เพื่อนก็ทักขึ้นมา "สูเจ้าเขียนล่มไปเท่าใดแล้ว"
อืม.... ก็มี
The Alchemist เขียนเกี่ยวกับ นักเล่นแร่แปรธาตุ นิยายแรกที่ภูมิใจนำเสนอ หากแต่ต้องล่มลงด้วยเสียงอันเหยียดหยัน
VVV เร่องของนักพรตนักเดินทาง ที่แต่งค้างไว้อยู่ในหัว ใคร่ปรารถนาจักเอาลง หากแต่ครั้งก่อนนั้น สู้แรงนิยายแฟนตาซีอันมากโขมโหฬารมิไหว จำต้องพ่ายหลีกไป
Martyr นิยายอันภูมิใจจักเขียน หากแต่ข้อมูลมิสู้ครบพอ จำต้องเลิกไปอีกอัน
ส่วนเรื่องที่จะเขียนนี่....
อา.... ลางร้ายเห็นมาแต่ไกล ดูแสงรำไรใกล้จะดับชอบกล-*-
ความคิดเห็น
จอมข่านเสด็จแล้ว!!!!!!
เอาน่าๆ ไม่มีใครเปนนักเขียนฝีมือดีมาแต่เกิดหรอกน่า กว่าข้าจะมีเขียนอัศวินดำฯได้ ก็เขียนนิยายประกอบการ์ตูนมั่วๆมาหลายเรื่องแล้ว
เอาเปนว่าจะเริ่มเขียนเมื่อใดก็ให้บอก พี่จักได้แนะนำให้เจ้าได้นะ...
PS. มั่นคงเช่นภูผา บุกประจันดั่งอัคคี นิ่งวิถีเช่นพงพนา รุกรบไปมาดั่งวายุ อันตัวข้าจักเปนที่น่ายำเกรงทั้งสวรรค์แลใต้หล้า - ธงรบของทาเคดะ ชินเง็น จอมพยัคฆ์แห่งคาอิ
เย้!!!!!! อิกคิวซังจะแต่งนิยายๆ แต่อยากอ่านนิทานมากกว่า เอิ๊กๆ