เป็นหวัดแล้วอยากเขียนถึงเพื่อนคนนึง

เมื่อวานเป็นไข้หวัดจะหวัดใหญ่หวัดเล็กก็ไม่รู้แระ

หลานสาวมันจะออกลูก เลยฝ่าฝนพามันไปหาหมอ

นอกจากได้เหลนได้หวัดมาอีกนั่น -*-

เมื่อยตัวไปหมด มึนจนหัวจะทิ่มพื้น

แต่แอบลุกมาเปิดคอมเล่นอีกนั่น

 อาเมน

แว่วว่าพรุ่งนี้ไม่ไปเรียน เค้าไม่สำบายยย

ก๊ากกก

มาพูดถึงไดรี่คราวก่อนหน่อย วันที่ 16 กย.

มีเม้นต์นึงโผล่มา ทำให้เอ๊ะใจ

คิดไปคิดมา นึกได้ว่า...

เพื่อนเก่าที่ไม่เจอนานแล้ว

เอ๋???  หรือไม่ใช่เพื่อนหว่า !?

ชักไม่แน่ใจ ต้องถามจิตใต้สำนึก

ป๊าดดด

แต่เค้ายังไม่ลืมตัวนะ

เค้าเคยให้อะไรตัวไป ตัวจำได้ป่าว

ตอนนี้เป็นไงบ้าง เอาไปขายต่อหรือยัง

ช่วงนี้ขาลงแล้วนิ น่าจะขายตั้งแต่ตอนนั้น ราคายังดีอยู่

แล้วช่วงนี้ตัวเป็นไงบ้าง

ได้ข่าวว่า รวยแล้วนิ ยอดทะลุเป้าไปหลักแสนใกล้เฉียดล้านแล้ว

ดีใจด้วย (ไม่ได้อิจฉานะ ปกติเป็นคนดีอะ)อิอิ

ไม่มีที่เก็บเงินเอามาฝากเราได้นะ เรายังจนอยู่ หุหุ

แว่วว่าตัว กำลังรุ่งนี้ งานเข้าตลอด คนเก่งมักงี้แหละ

ส่วนเราช่วงนี้ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่

จนได้อีก

แต่ดีหน่อยเพราะช่วงนี้อยู่กะพระกะเจ้า

ป๊าดดดดดดดด

จริงๆ นา

จิตใจปล่อยวาง ปลงได้เยอะ

คิดบวกเข้าไว้ สิ่งไหนไม่ใช่ก็ปล่อยไป

ไม่ทิ่มแทงให้เจ็บปวด

ทุกอย่างคือการเรียนรู้

ไม่พบ ก็ไม่เจอ

คนบนโลกมีหลายประเภท

แต่ล่ะคนเกิดมา มีหน้าที่ต่างกรรมกัน

ฉะนั้นแล้ว เป็นเรื่องปกติ

ชิวๆ แค่ลมพัดผ่าน หนาวบ้าง เย็นบ้าง

แต่เค้ามีเสื้อกันหนาวอย่างดี

พี่ริคกะน้องวอนห่มไออุ่นให้

ก๊ากกกก

จิ้มมาหลายแระ ชักมึน แลดูลืมกินยา

เค้าจักต้องไปกินแล้วนอนก่อนนา....

พี่ริคเรียกแล้วอ่า

ไว้จะเขียนถึงตัวใหม่นะ

น้องโทรโข่ง.