บ่น -*-

ตามหัวไดรี่นั่นแหละ บ่นๆ ไปตามเรื่องตามราว

วันนี้จะมาขอบ่นเรื่องลึกๆ ก้นบึ้งซะหน่อย เห้อ~

เปิดไปหน้าเวบสนพ. ก็อึ้งนิดหน่อยนะ

วันนี้มีการแปะปกใหม่ที่จะวางเดือนตุลา

มันไม่อะไรมากเลย ถ้าไม่เจอเข้ากับปกนั้น

ปกที่เก่าก่อนเกือบจะได้ใช้

แต่เพราะมีเหตุต้องหยุดไป พักปกนั้นไว้ซะ

แต่ไหงถึงได้เอามาใช้อีก 

คุยกันหลังไมค์กับน้องที่ทำปกนี้

บอกว่า เค้าจ่ายตังค์มาแล้ว เลยส่งปกไปให้

จะว่าไป ไม่ผิดหรอกถ้าจะเอาปกไปใช้

เพราะสิทธิ์ของเค้า

จ่ายตังค์ไปก็เอางานมา

แต่ขอพูดถึงความรู้สึกละกัน

การรักษาน้ำใจมันควรมีในระบบธุรกิจไหมนะ???

หรือมีแค่ว่า ‘กำไรและผลประโยชน์’

ปลงจัง

ช่วงนี้หน่ายจิตพิกล

การทำอะไรสักอย่าง เราตั้งเป้าเพื่อการนั้นใช่เปล่า???

ทำมาเพื่อสิ่งนั้น ไม่ได้ทำไว้เพื่อสิ่งอื่น

เจอเข้าดอกนี้ ศรัทธามันก็หมดได้นะ

ไม่รู้ว่าจะคิดกันยังไง แต่การให้เกียรติกันมันไม่มากไม่มาย

ไม่เห็นแก่ ‘ฉัน’ ก็เห็นแก่นักเขียนบ้างก็ดีนะ

จะรู้สึกยังไงที่ได้ปกที่เคยทำมาเพื่อนิยายเล่มอื่น

แม้มันจะไม่ได้พิมพ์และจ่ายตังค์ไปแล้ว

แต่ควรรักษาน้ำใจและให้เกียรติกันบ้างก็ดี

ตัวนักเขียนอาจไม่คิดอะไร ชิวๆ ไปตามเรื่องตามราว

แต่ ‘ฉัน’ ไม่ใช่ก้อนหิน

ที่ไร้ซึ่งความรู้สึก

ใครปา ใครขว้าง จะไม่รู้สึกเจ็บ

คุณเจ็บเป็น ฉันก็เจ็บเป็นเหมือนกัน

โปรดพิจารณาในการอ่านด้วยความรู้สึกเที่ยงตรง

‘ภาพประกอบไดรี่’

 (ปกฉันแต่เก่าก่อนที่ไม่ได้พิมพ์)

 (ปกล่าสุดที่ถูกนำไปใช้กะนิยายเรื่องอื่น)