ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

    ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 1 My Fate Our Fate เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าทำให้โอริฮิเมะโกรธ! (Class Trials)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 157
      2
      11 ก.พ. 61

     โมโนคุมะ : "พวกแกคอยดูนี่ไว้ให้ดีก็แล้วกัน"  

       พูดจบ...โมโนคุมะก็เอากุญแจในมือไขอะไรซักอย่าง แล้วหลังจากนั้น...ศาลชั้นเรียนก็เริ่มลอยตัวขึ้น ฉันตกใจจนเกือบหงายหลังตกลงไป แต่โชคดีที่ที่จับแท่นยืนไว้ทัน จากนี้ไปฉันคงจะต้องให้คนอื่นๆที่อยู่ฝ่ายเดียวกันช่วยแล้ว เพราะมันก็คือ 'การโต้เถียงแบบกลุ่ม'

    Scrum Debate

    หัวข้อ : คาชิวากิเป็นคนร้าย?

    ทีม 1 คาชิวากิเป็นคนร้าย

    -อิซานากิ มาซาฮิโกะ

    -ชิโนฮาระ อัตสึโกะ

    -เอโนโมโตะ มินาโกะ

    -โอทากะ เคนตะ

    -มานามิ ไทโกะ

    -ทาคาชิ จุนยะ

    -ฮิยามะ อายากะ

    ทีม 2 คาชิวากิไม่ใช่คนร้าย

    -เมกุมิ เรย์

    -คาชิวากิ โอริฮิเมะ

    -อามามิ รันทาโร่

    -คีโบ

    -ฟุคาซาวะ ชิโอริ

    -คิโยชิ ทาคุมิ

    -นานาเสะ มิโฮะ

    -ฮิเดโอะ ยูกิ

     Scrum Debate Start!!!

    ทาคาชิ จุนยะ : "คาชิวากิคือคนร้ายที่ฆ่ามิชิโอะ"

    "ฮิเดโอะคุง!"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "แต่พวกเรายังไม่มีหลักฐานที่จะยืนยันว่าเธอเป็นคนร้ายจริงๆรึเปล่านะครับ"

    เอโนโมโตะ มินาโกะ : "เธอน่ะ...ไม่มีพยานยืนยันที่อยู่นะคะ คุณลืมแล้วหรอ?"

    "คีโบคุง!"

    คีโบ : "คุณไทโกะเองก็ไม่มีพยานยืนยันเหมือนกันครับ"

    มานามิ ไทโกะ : "แต่ไทโกะไม่ได้ฆ่าโคสึเกะซะหน่อย"

    "อามามิคุง!"

    อามามิ รันทาโร่ : "คุณคาชิวากิก็ไม่ได้ฆ่าใครเหมือนกันครับ"

    โอทากะ เคนตะ : "แล้วทำไมเธอต้องทำตัวน่าสงสัยด้วยล่ะครับ?"

    "มิโฮะ!"

    นานาเสะ มิโฮะ : "โอริฮิเมะก็ไม่เห็นจะน่าสงสัยตรงไหนเลยนี่ยะ!"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ทำไมถึงเชื่อใจเธอขนาดนั้นล่ะ?"

    "ฉันลุยเอง!"

    เมกุมิ เรย์ : "ก็เพราะว่าเราอยากที่จะเชื่อใจโอริฮิเมะจังยังไงล่ะ!"

    "นี่คือคำตอบของพวกเรา!!!"

    ฉันกับทุกคนพูดประสานเสียงกันเพื่อยืนยันคำตอบ

    Break!!!


    เมกุมิ เรย์ : "ทุกคนเชื่อฉันเถอะ! โอริฮิเมะจังไม่ใช่คนร้ายหรอก!"

    ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "ใช่ค่ะ! ถ้าเกิดพวกเราโหวตให้เธอล่ะก็...พวกเราก็จะตายกันหมดนะคะ!"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "พวกแกน่ะ...ตาสว่างกันซักที! อย่าไปหลงเชื่อไอเด็กบ้าอิซานากิมันสิ!"

    ฮิยามะ อายากะ : "แล้วทำไมเธอถึงไม่ยอมพูดอะไรเลยล่ะค่ะ?"

    ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "นั่นสิ...เห็นเงียบมาตลอดเลย"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เฮ้อ...ฉันก็แค่ต้องพูดสินะคะ โอเคค่ะ...หลังจากที่ฉันออกมาจากห้องน้ำ ฉันก็เดินเล่น
    ไปตามทาง Green road และพอเดินมาถึงบริเวณหน้าห้องพัฒนาทักษะของมิชิโอะคุง...ฉันก็พบเขาโดยบังเอิญ"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ถ้าอย่างนั้นเจ้าหญิงก็เป็นสุดท้ายที่เจอโคสึจังก่อนที่เขาจะตายสินะ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ใช่ค่ะ...แล้วฉันก็คุยกับเขานิดหน่อย ก่อนจะกลับไปหาคีโบคุงกับมิโฮะจัง"

    ________________________________________________________________
    หน้าห้องพัฒนาทักษะของสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายเกมเมอร์

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อ้าว...มิชิโอะคุง เธอกำลังจะออกไปไหนหรอคะ?"

    มิชิโอะ โคสึเกะ : "อ๋อ! คือ...ผมกำลังจะไปที่ห้องเก็บของน่ะครับ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อย่างนี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ"

    มิชิโอะ โคสึเกะ : "ครับ..."
    _________________________________________________________________

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ"

    เอ๋? แล้วทำไมโคสึเกะคุงถึงไปที่ห้องเก็บของกันนะ?

    เอโนโมโตะ มินาโกะ : "ดิฉันคิดว่าคุณควรจะบอกพวกเราให้เร็วกว่านี้นะคะ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "พอดีฉันทำตามแผนการของ 3 คนนั้นน่ะค่ะ"

    โอริฮิเมะจังชี้ไปหาอามามิคุง ฮิเดโอะคุง และอิซานากิคุง ดะ...เดี๋ยวก่อนนะ! นี่มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย!? ฉันงงไปหมดแล้วนะ!!!

    ทุกคน : "หาาา!!! ว่ายังไงน้าาา!!!"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "พวกเขาบอกให้ฉันช่วยร่วมมือในแผนการนี้หน่อยน่ะค่ะ แต่ในเมื่อคนๆนั้นยังไม่เคลื่อนไหว...ฉันก็คิดว่าเราควรจะเฉลยความจริงของคดีนี้ให้มันจบๆไปเลยดีกว่าไหมคะ?"

    อามามิ รันทาโร่ : "แย่เลยนะ...เล่นพูดมาซะหมดเปลือกแบบนี้น่ะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "จะรออีกนิดไม่ได้รึไงคราบ"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อุตส่าเล่นละครมาตั้งนานแล้วแท้ๆ"

    เมกุมิ เรย์ : "ฮะ? นี่มัน...เรื่องอะไรกันเนี่ย!?"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "พวกเธอ 3 คนน่ะ...ช่วยหยุดบ่นแล้วรีบๆบอกเรื่องราวทุกอย่างให้คนอื่นๆฟังได้แล้วค่ะ ฉันเริ่มจะอารมณ์ไม่ค่อยดีแล้ว ขอเตือนไว้ก่อนเลยนะคะ...ว่าอย่าทำให้ฉันโกรธจะดีกว่า เพราะเชื่อได้เลยล่ะค่ะ พวกคุณไม่อยากเห็นฉันโกรธแน่...ว่าอย่างนั้นไหมคะ?"

    โอริฮิเมะจังจ้องเขม็งไปที่ 3 คนนั้นด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก จนพวกเขาถึงกับแอบสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสำผัสได้ถึงรังสีอาฆาตที่แผ่ออกมาจากตัวของเธอ ว้าว...นี่เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่ฉันโอริฮิเมะจังหงุดหงิดแบบสุดๆ

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อะ...เอ่อ ผมว่าให้ยูกิจังกับทาโร่จังอธิบายดีกว่าเนาะ เพราะทุกๆคนน่ะ...คงจะไม่เชื่อสิ่งที่ผมพูดหรอก"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "อ้าวเฮ้ย! นี่คิดจะปัดปัญหาอย่างนั้นหรอ!?"

    อามามิ รันทาโร่ : "เอาแล้วไง...แต่ก็คงไม่มีทางเลือกสินะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "งานงอกอีกแล้ว แต่พวกผมจะอธิบายให้ฟังก็ได้"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "ถ้าอย่างนั้นก็รีบๆบอกมาเร็วๆสิฟะ!"

    อามามิ รันทาโร่ : "โอเค...เริ่มจากหลักฐานชิ้นนี้ก่อนก็แล้วกัน..."

    .........................................................................................................................................

    ไรท์เตอร์ : ตามชื่อตอนค่ะ...เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าทำให้โอริฮิเมะโกรธ แหม...3 หนุ่มนี่ถึงกับแอบสะดุ้งเลยที่เดียวเชียว เอ...แล้วแผนการที่พูดถึงเนี่ยหมายถึงอะไรกันน้าาา~ เดี๋ยวตอนหน้ายูกิกับรันทาโร่เขาก็จะโชว์เทพ เฉลยความจริงของคดีแรกแล้วค่ะ รออ่านกันได้เลย~ แล้วก็อย่าลืมแสดงความคิดเห็นกันด้วยนะคะ^^








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×