ไม่เข้าใจ...

ไม่เข้าใจสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "ผู้ชาย" เลยจริงๆ
ฤทัยดีใจนะ  ที่พี่มาขอคบ และจริงจังขนาดขอแต่งงาน
แต่มันเร็วไปหรือเปล่า... สำหรับการเจอสองครั้ง แต่การโทรคุยกันทั้งอาทิตย์
แม้พี่จะบอกว่าปิ๊งฤทัยตั้งแต่แรกเห็น และตามหาเบอร์ฤทัยยากมาก กว่าจะได้มาเป็นเดือนก็เถอะ (แต่ที่จริงก็แค่สองอาทิตย์เองนะ...เฮอะๆ)

ทั้งที่ฤทัยขอเวลาพี่ อยากดูกันไปเรื่อยๆ ก่อน แต่พี่กลับรุกฤทัยจนตั้งตัวไม่ติด
ฤทัยไม่รู้ว่าพี่เคยคบกับคนอื่นมาแบบไหน แต่สำหรับฤทัยมันไม่ใช่นะ
ฤทัยยังไม่รู้เลยว่าคิดยังไงกับพี่ อาจเป็นอารมณ์อยากลองมีแฟนแบบชาวบ้านบ้าง จึงตอบตกลงเป็นแฟนพี่เร็วขนาดนี้  ดังนั้นคำถามที่ว่า ฤทัยรัก หรือคิดถึงพี่หรือเปล่า
ฤทัยตอบไม่ได้ เพราะการรักใครซักคนหนึ่งของฤทัยมันต้องใช้เวลา มันต้องมีความสนิทสนมกันนานพอควร
และสำหรับพี่ คำว่า"นึกถึง"ของฤทัยมันคงไม่พอสินะ 
คงเพราะฤทัยไม่เคยรักใครมั้ง ฤทัยเลยไม่รู้ว่าความรักมันเป็นยังไง   ไม่รู้ต้องทำยังไงดี
และพี่ก็ทำให้ฤทัยไม่แน่ใจแล้ว กับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้ชาย.. 

รู้ไหม ฤทัยไม่เคยเชื่อความรัก เพราะฤทัยไม่เคยรักใคร จริงอยู่ฤทัยก็เคยชอบใครบางคนบ้าง แต่ฤทัยไม่เคยบอกเค้าหรอกนะ
เป็นพวกแอบรักประมาณนั้น  แค่อยู่ใกล้เค้าฤทัยก็ทำตัวไม่ถูกแล้ว และเค้าก็เห็นฤทัยเป็นเพื่อนคนที่เค้าจะจีบเท่านั้น.. อีกอย่างแค่เห็นเขามีความสุขฤทัยก็ดีใจแล้ว จริงๆนะ ไม่ได้แกล้งทำตัวเป็นนางเอก ฤทัยไม่ใช่คนแบบนั้น
ฤทัยรู้ตัวเป็นคนเงียบและเย็นชา การจะสนิทกับใครซักคนจึงต้องอาศัยระยะเวลามากๆ แต่เมื่อสนิทกันแล้ว ก็รู้ไว้เถอะว่าความรู้สึกนั้นจะอยู่ตลอดไป...

แต่หากแค่เวลาดูกันไปเรื่อยๆ พี่ยังให้ฤทัยไม่ได้   ฤทัยอาจขอจบมันเองก็ได้... แล้วถึงเวลาที่ฤทัยบอก พี่อย่าหาว่าฤทัยใจร้ายนะ

หากเราต้องจบกันภายในหนึ่งอาทิตย์ พี่จะเสียใจไหมนะ... 
หรือว่า พี่จะกลัวขายหน้า เพราะเค้ารู้กันทั้งรุ่นแล้ว
แต่ฤทัยไม่แคร์นะ  หากฤทัยรักและคิดถึง ฤทัยก็จะบอกเอง แต่หากไม่สามารถรอได้ล่ะก็ ฤทัยว่าพี่หาคนร่วมชีวิตคนอื่นอีกกว่า
อย่ามาเสียเวลากับฤทัยเลย...  

ถึงแม้การไม่มีใครอาจทำให้ฤทัยเหงาบ้าง แต่ระยะเวลาที่อยู่คนเดียวมานาน มันทำให้ฤทัยชินแล้ว หากจะอยู่ต่อไปอีกทั้งชีวิต
มันก็ไม่แตกต่างกัน ฤทัยคิดอย่างนี้จริงๆนะ 
ทั้งที่ฤทัยก็แอบหวังกับพี่ไว้ลึกๆ ว่าจะเป็นคนนี้ไหมน้า  คนที่จะอยู่กับเราไปทั้งชีวิต  คนที่เข้ามาเติมเต็มความเหงาในหัวใจบ้าง..

แต่พี่ทำให้ฤทัยกลัว กับการกระทำของพี่ พี่อาจเคยกอดจูบแฟนคนอื่นๆ ของพี่ แต่มันไม่ใช่สำหรับฤทัย
และหากพี่รับไม่ได้ ฤทัยว่าเราก็จบกันก็ได้
ไม่ใช่ว่าฤทัยจะไม่รู้สึกอะไร มันอาจเป็นความรู้สึกโหวงๆ ในอก เวลาไม่เห็นพี่โทรมา หรือไม่เห็นข้อความ
แต่ฤทัยก็เชื่อว่าตัวเองคงไม่เจ็บมากนัก  ฤทัยเชื่อว่าตัวเองคงมีชีวิตเหมือนเดิมได้..ตามปกติ (นั้นเพราะฤทัยยังไม่รักพี่หรือเปล่า... อันนี้ก็ไม่รู้สิ)
 ฤทัยอาจดูเหมือนสาวน้อยคนช่างฝัน แต่ฤทัยก็อยู่กับความจริงได้ และสามารถอยู่คนเดียวได้ ก็อยู่มานานแล้วนิ

และสำหรับฤทัย ผู้ชายก็ไม่ใช่ปัจจัยสำคัญของชีวิต พอๆ กับมือถือ ที่ฤทัยไม่ค่อยสนใจนั้นแหละ...555+

สุดท้ายฤทัยจะรอดูพฤติกรรมของพี่  หากมันไม่ใช่ ฤทัยก็จะรีบตัดดีกว่า ดีกว่าปล่อยให้เสียทั้งเวลา และหัวใจของทั้งคู่ ดีไหมคะ..
อย่างน้อยพี่จะได้พบกับใครอีกคนที่เหมาะสมจะแต่งงานด้วยไง..  แต่สำหรับฤทัย คำๆ นี้ไม่เคยอยู่ในหัวเลยซักนิด...555+