Virgo
ดู Blog ทั้งหมด

Reading : มนตร์เนตรดวงมาน VS ราชันมังกร

เขียนโดย Virgo

หยุดสามวันช่างว่างชะมัด

ว่าแล้วก็ตะลอนไปหาร้านนิยาย แต่อนิจจา ร้านประจำที่หายไปเป็นชาติ

ดันเปลี่ยนเจ้าของซะแล้ว ถ้าจะสมัครอีกรอบ ก็ต้องทำบัตรใหม่อ่ะ

ด้วยความขี้เกียจสมัครใหม่ + เจ้าของร้านก็ดูไม่รับแขกอย่างไงชอบกล ในสายตาเรา

ก็เลยไม่สมัครซะงั้น.. 555+

เมื่อวานก็แวบไปเดินเซ็นทรัล เวิร์ดกะเพื่อน เพิ่งรู้ว่า TK Park มันอยู่ตรงนี้เอง
ค่าสมัครก็ 200 ยืมได้ 4 เล่ม/ สองอาทิตย์
อืม  ให้เวลาอ่านเยอะจังงง แถมเปิด 10.00 - 20.00 น. ฉะนั้นถ้าสมัครคงมาได้แค่เสาร์-อาทิตย์ ซึ่ง สี่เล่ม ต่อหนึ่งอาทิตย์เนี้ยมันน้อยชะมัดเลยยยย.. ก็เลยเอาไว้ก่อนล่ะกันนนน

สุดท้ายก็ต้องมาหาร้านแถวบ้านแทน
แล้วก็ยืม เจ้าสองเล่มมาอ่าน


เรื่องแรกก  มนตร์เนตรดวงมาน


โดย : หฺวาเจิน
 แปลโดย : เสี่ยวเฟิงหลิง
รายละเอียด : หลายครั้งที่เภทภัยทำท่าว่าจะมากล้ำกราย ‘หวังญั่วเอ๋อร์’ สาวเลี้ยงแกะซึ่งกำพร้าบิดามารดาบังเกิดเกล้า แต่เธอก็สามารถเอาตัวรอดมาได้ทุกคราด้วยอำนาจวิเศษที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ผู้คนจึงเรียกขานเธอว่า ‘นางมารนัยน์เวท’ หวาดหวั่นและกลัวเกรงในพลังอันลึกลับของดวงตาสีรัตติกาลคู่งาม

ทว่าผู้ใดเล่าจะล่วงรู้ว่าภายในใจของนางมารผู้งดงามทุกข์ตรมเพียงใด เพราะแม้เธอจะมีพลังอำนาจในมือล้นฟ้า สามารถชี้เป็นชี้ตายสรรพชีวิตทั้งหลาย ทุกสิ่งทุกอย่างกลับมลายหายไปสิ้นเมื่อเธอยืนอยู่ต่อหน้าเขา... องค์ราชาผู้เกรียงไกร ชายผู้แม้จะยินยอมมอบใจทั้งดวงแด่เธอ แต่เธอกลับไร้ศักดิ์และสิทธิ์ที่จะยืนเคียงคู่เขา

-- ชอบนะ นางเอกมีอำนาจวิเศษ แบบว่าแปลกกว่านิยายจีนหวานๆ เรื่องอื่นๆ
แต่แอบหมั่นไส้ ทั่วป๋ากุยชอบกล ทั้งๆ ทั้งญั่วเอ๋อร์ เคยช่วยตั้งหลายครั้ง แต่เมื่อนางกำลังลำบาก ถูกใส่ร้าย จนจะโดนประหารอยู่แล้วว กลับงี่เง่าไม่เชื่อใจกันซะงั้นน แม้สุดท้ายจะล้างมลทินให้ ญั่วเอ๋อร์ ได้  แต่ถ้าอู๋อ๋อง ไม่กลายเป็นญาติของญั่วเอ๋อร์ ทำให้ไม่เอาเรื่องอีก ไม่รู้ตาทั่วป๋าอ๋องจะทำไง เหอะๆ
 สรุป เรื่องนี้ชอบในระดับหนึ่ง ให้สามดาวล่ะกัน.. เหอะๆ


เรื่องต่อมา ราชันมังกร  (2 เล่มจบ)
 โดย : เตี่ยนซิน
 แปลโดย : พวงหยก


รายละเอียด : ลึกเข้าไปในป่า สูงขึ้นไปบนภูเขา แทบไม่เคยมีมนุษย์ย่างกรายเข้าใกล้ ยกเว้นโต้วโค่ว...หญิงสาวผู้ฉลาดหลักแหลมและเจ้าเล่ห์เป็นที่หนึ่ง...ซึ่งอันที่จริงเธอก็ไม่ได้อยากจะเฉียดเข้าไปนัก แต่เพราะมัวหัวซุกหัวซุนวิ่งหนีฝูงปีศาจจนลืมสังเกตรอบด้าน แล้วโต้วโค่วที่กลิ้งหลุนๆ ตกลงไปในโพรงลึกก็ได้พบกับชายหนุ่มรูปงามอย่างร้ายกาจถูกทับอยู่ใต้หินยักษ์

โต้วโค่วคงจะเข้าช่วยเหลือเขาเสียนานแล้วถ้าจะไม่สังเกตเห็นว่าที่ศีรษะของเขามี ‘เขา’ โค้งใหญ่คู่หนึ่งติดอยู่ แถมผ้าแพรบนหินยักษ์นั่นดูๆ แล้วก็ให้คลับคล้ายถึงยันต์สะกดอย่างไรชอบกล แต่เพราะอีกฝ่ายรับปากว่าจะช่วยเธอให้พ้นจากฝูงปีศาจพวกนั้น โต้วโค่วจึงตัดสินใจฉีกผ้าแพรผืนนั้นออก ปลดปล่อยชายหนุ่มออกมา

ที่แท้แล้วเขาก็คือ ‘ราชันมังกร’ ผู้โฉดชั่ว ดังนั้นแม้ฝูงปีศาจลูกจ๊อกจะถูกเขาตะเพิดหนีไปแล้ว แต่โต้วโค่วก็ยังไม่พ้นกลายเป็นอาหารอยู่ดี ทว่าเพียงขบเขี้ยวลงไปเบาๆ ความเจ็บปวดแสนสาหัสกลับแล่นเข้าโจมตีเขา! ที่แท้อาคมไม่ได้สลายหายไปไหน เพียงย้ายจากหินยักษ์ไปอยู่ในร่างของโต้วโค่ว หากเธอเจ็บ เขาจะเจ็บกว่าเป็นร้อยเท่า!

---  ชอบมากกกก  อ่านแล้วฮาดี.. โดยเฉพาะเหลยเซิ่ง จากมังกรผู้โฉดชั่ว เหตุฉะไหน กลายเป็นมังกรจอมหื่นไปได้เนี้ยยยย คิกๆ
หนูโต้วโค่ว ก็น่ารักกก ใจดี มองโลกในแง่ดี ชอบช่วยเหลือผู้คน แอบขำเล่ม 2 ตอนที่ โต่วโค่วไปเห็น เหลยเซิ่งอยู่กะปีศาจสาวๆ แล้วท่องคาถา ให้พระเอกปวดหัว แล้วเสนอตัวเป็นหมอแก้อาการปวดหัวให้ซะงั้น แถมห้ามยุ่งกะผู้หญิงอื่นๆ อีก ไม่งั้นโรคปวดหัวไม่หายยย (เพราะนางเอกจะท่องคาถา)  ที่ถูกใจอีกคนก็ท่านหมออวิ๋นอ่ะแหละ แอบคาใจตั้งแต่ตอน โต้วโค่วบอกว่าท่านหมอไม่แก่เลยล่ะ สุดท้าย ก็นะ เป็นเทพนี้เองงง
และสุดท้ายยยย ที่ฮาที่สุดดด ก็ตอนโต้วโค่วคลอดลูก แล้วคิดดู แค่โต้วโค่วเจ็บนิดเดียว เหลยเซิ่งก็เจ็บเป็นพันเท่าล่ะ แล้วตอนโต้วโค่วคลอดลูกจะขนาดไหนนน
--- เป็นเรื่องในดวงใจไปแล้วว สงสัยต้องหามาประดับตู้หนังสือซะแล้ววววว... คิกๆ

ว่าแล้วในหนึ่งคืน ก็หมดไปสามเล่ม ฉะนั้นคงไม่แปลกใช่ไหม ที่เค้าจะบ่นว่า สี่เล่มต่อสองอาทิตย์มันนานไป.. 555+

ความคิดเห็น

ยังไม่มีความคิดเห็น