การออมเงินอย่างถูกวิธี

ตอนเด็กๆเรามักจะถูกปลูกฝังให้รักการออม คือ การเก็บออมเงินที่เหลือจากเงินค่าขนมที่แม่ให้ เพื่อไว้ใช้ในยามจำเป็น หรือเป็นทุนในอนาคต ฉันเข้าใจดีว่าการออมเงิน เป็นเรื่องที่ดีและมีประโยชน์ นอกจากครอบครัวจะเป็นคนปลูกฝังการออมด้วยตัวเองแล้ว ทางโรงเรียนเองก็ยังมีนโยบายหลายอย่างที่ช่วยกระตุ้นจิตสำนึกรักการออมของนักเรียน แต่ผลที่ได้ก็ยังไม่เป็นที่พอใจ

ฉันเข้าใจมาตลอดว่า การออม คือ การเก็บเงินที่เหลือจากค่าขนมหรือค่าใช้จ่ายต่างๆ แต่ตั้งแต่เล็กจนโตฉันไม่เคยมีเงินเก็บจากเงินค่าขนมเลย เพราะเงินที่แม่ให้ไปเรียนในแต่ละวันฉันก็จะใช้จนหมด ส่วนมากแล้วเงินออมที่ได้จะได้มาจากเงินเดือนของพ่อที่แบ่งให้ หรือไม่ก็ได้จากการทำงานพิเศษ จนวันหนึ่งวันที่ฉันได้มีโอกาสไปอบรมเยาวชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง ในวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ.2558 ที่อนุสรณ์สถานแห่งความสงบภูพานน้อย จังหวัดนครพนม ฉันได้รู้ว่าการออมเงินที่ถูกวิธีคือ เราต้องหักเงินออมไว้ก่อน ที่จะนำไปใช้จ่ายอื่นๆ เพราะถ้าเรารอเงินที่เหลือจากค่าใช้จ่ายมาออม ถ้าเงินไม่เหลือก็ไมได้ออม หรือถ้ามีเงินเหลือในตัวเรา เราก็จะอยากกินหรืออยากนำไปซื้อสิ่งของต่างๆ เมื่อเราได้เงิน ก่อนออกจากบ้านเราจึงต้องหักออมใส่กระปุกออมสินก่อน

หลังกลับจากอบรม ฉันได้ทดลองวิธีที่ได้อบรมมา คือ ฉันจะได้เงินไปเรียนวันละ 100-120 บาท ก่อนออกจากบ้านฉันจะหักออมใส่กระปุกออมสินไว้ก่อน 20 บาท เพราะฉันคิดค่าใช้จ่ายที่จำเป็นจริงๆไว้แล้วว่าไม่เกิน 70  บาท นอกจากเงินออมก่อนออกจากบ้านแล้ว บางวันก็ยังมีเงินที่เหลือจากค่าใช้จ่ายต่างๆอีกวันละ 10-20 บาท ตั้งแต่วันที่ 29 สิงหาคม มาจนถึงปัจจุบัน ฉันมีเงินเก็บจากค่าขนมที่แม่ให้รวมเป็นเงิน 3,295 บาท การออมด้วยวิธีนี้จึงถือเป็นการออมที่ประสบผลสำเร็จสำหรับตัวฉัน